รู้มั้ย...การเป็นพ่อพระเอกมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

“ จะมาแสดงความเป็นพ่อเอาตอนนี้มันก็ไม่ทันแล้ว ”

เด็กชายวัยสิบขวบยืนเท้าสะเอว หน้าเชิดขึ้น ทั้งสีหน้าและแววตาเวลาที่มองชายหนุ่มผู้เป็นพ่อบ่งบอกถึงความเย็นชาที่มีต่อพ่อแท้ๆ ของเขาได้เป็นอย่างดี

เมื่อเห็นท่าทางของเด็กชายตรงหน้า ชายหนุ่มจึงยกยิ้มขึ้น หลุ่มตาลงต่ำแล้วเท้าสะเอว ราวกับกำลังล้อเลียนพฤติกรรมของเด็กชายตรงหน้าที่มีศักดิ์เป็นลูกของเขา

“ ไม่ต้องกังวลเจ้าลูกชาย ยังมีเวลาอีกถมเถ ”

_____________________________________________

# เรื่องนี้อาจดำเนินเรื่องช้านะคะ ด้วยความที่เป็นแนวชีวิตประจำวัน แล้วทางผู้เขียนเองก็ไม่ได้มีเวลาว่างมากนัก สัปดาห์หนึ่งอาจลงได้ 2-3 ตอน แต่ไม่น้อยกว่านี้แน่นอนค่ะ

ไม่ว่าผลลัพธ์ในการแต่งนิยายเรื่องนี้จะบ้งหรือปัง เราก็จะขอแจ้งไว้ก่อนนะคะ

1.นิยายเรื่องนี้มีอ่านล่วงหน้าค่ะ แต่จะมีหลัง 10 ตอนขึ้นไป ส่วนคนที่รออ่านฟรีต้องรอนานหน่อยนะคะ

2.ขอให้ใช้วิจารณญาณในการอ่านและคอมเม้น ให้เกียรตินักเขียนและผู้อื่นนะคะ

3.เรื่องราวทั้งหมดเป็นเพียงเหตุการณ์ที่นักเขียนสมมุติขึ้นเท่านั้น ไม่เกี่ยวข้องกับสถานที่ บุคคลในชีวิตจริง ศาสนา หรืออื่นใดทั้งสิ้น

สุดท้ายนี้ไม่ว่าจะมีคนอ่านหรือไม่ก็จะพยายามอัพต่อไปจนจบค่ะ ขอบคุณค่ะ ʕʘ̅͜ʘ̅ʔ

____________________________________________

เครดิตปกนิยาย :

ชื่อไทยเรฟมาจากเรื่อง : อยู่ๆ ฉันก็กลายเป็นเจ้าหญิง