:: นานาจิปาถะ ::

ลำดับตอนที่ #4 : จิปาถะสั้น :: เคารพในสิ่งที่แตกต่าง

จิปาถะสั้น :: เคารพในสิ่งที่แตกต่าง


                     แค่มี 'ความคิด' ที่ต่างกันจำเป็นต้องหัวเราะด้วยหรือ?


          ในโลกใบนี้หลายสิ่งหลายอย่างได้เปลี่ยนไปแล้ว และฉันก็เป็นหนึ่งในคนที่ตระหนักเห็นสิ่งที่ผิดแผกไปตามกาลเวลา... ทุกสิ่งเปลี่ยน ทุกอย่างก็จะเปลี่ยนตาม เพราะมันคือสิ่งคู่กัน และแน่นอน... มนุษย์เองก็เปลี่ยนเช่นกัน


          จากที่เด็กตัวน้อย ๆ ผู้ยังไม่ประสีประสากับโลกใบกว้าง เริ่มรู้... เริ่มคิดกันมากขึ้น จากเด็กวัยรุ่นที่มีมุมมองแค่ตามความเห็นของบิดามารดา กลับเริ่มมีความคิดเป็นของตนเองตั้งแต่เยาว์วัย


          .....มุมมองที่กว้างขึ้น.....


          ไม่รู้เมื่อไรที่มุมมองและความคิดของฉันมันได้เปลี่ยนไป... จากที่ควรจะเป็นแค่ความคิดเด็ก ๆ ฉันเริ่มรู้จักคำว่า 'กาลเทศะ' และ 'ความเคารพเกรงใจซึ่งกันและกัน' จนบางครั้งฉันเองก็เคยเก็บมันไปคิดคนเดียวอยู่เรื่อยไป


          นั่นสินะ ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไรกัน...
 

          ราวกับกาลเวลาค่อย ๆ ซึมซับทุกสิ่งทุกอย่าง ค่อย ๆ ผันแผรทุกอย่างจนไม่มีใครรู้สึกตัว... มนุษย์เริ่มออกความเห็นกันมากขึ้น มนุษย์เริ่มมีความคิดเป็นของตนเองมากขึ้น มนุษย์เริ่มมีความคิดที่ต่างกันไป


         และมันผิดไหมที่ความคิดจะไม่เหมือนกัน?


         ล้านคนล้านความคิด ฉันรู้ข้อนี้ดี แต่ 'ความเคารพในความคิดของผู้อื่น' มันหายไปไหน.... มันหายไปตั้งแต่เมื่อไรกัน


         ฉันไม่เคยหัวเราะในความคิดของใครแต่จะรับฟังและนำมันมาวิเคราะห์ ฉันตระหนักถึงความคิดที่แตกต่างดีจึงไม่หัวเราะในความคิดของใคร แม้จะมีแซวเล่นกันบ้างยามที่คนรู้จักของฉันคิดอะไรที่พิสดาร....


         แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่ควรหัวเราะมัน....


         มันคล้ายกับการประนามความคิดของผู้อื่นว่าตลกสิ้นดี


          ฉันเลยสงสัยว่าความคิดที่ต่างไปจากตนเองมันตลกขนาดนั้นเชียวหรือ




          .....เราควรที่จะมีความเคารพในสิ่งที่แตกต่างของผู้อื่นให้มากกว่านี้....