บอดี้การ์ดรัก...หยุดหัวใจนายเสเพล

เรื่องย่อสั้นๆ

เพราะความเข้าใจผิด... คิดว่าบิดาเป็นคนฆ่ามารดาและอาผู้เป็นต้นแบบของชีวิต ทำให้ ‘กัญจน์’ แสร้งทำตัวเสเพล เหลวแหลกขวางโลกด้วยหวังให้บิดาเจ็บปวดเหมือนตน  แต่แล้วเขากลับถูกท่านดัดหลังด้วยการส่งสาวรุ่นพี่ผู้มองโลกในแง่ดีเข้ามาเป็นพี่เลี้ยง ดูแล และชักชวนพากันเดินอยู่ในกรอบที่ถูกต้องเพื่อทำให้ชายหนุ่มเป็นผู้เป็นคนมากขึ้น

แต่ใครจะคาดคิดว่า หลังเธอวิ่งตามและเกาะติดเขาเป็นปลิงเพียงไม่นาน กลับได้รู้ว่าภายใต้ความเสเพลฉาบหน้านั้นมี ‘ความลับ’บางอย่างที่ชายหนุ่มปกปิดไว้ เท่านั้นยังไม่พอ ‘ครางรัก’ ยังถูกเขาลอกคราบจับกินจนไม่เหลือความเป็นตัวของตัวเองอีกด้วย... 

โปรยความแซ่บเนื้อหาในเรื่องเล็กน้อย Ò­Ó 

                   "อ๊ะ..."

                มือหนาปล่อยข้อมือเล็กให้เป็นอิสระ ดึงรั้งเธอเข้ามาแนบแน่นซับกลิ่นกายสาว ซุกไซ้แนบชิดจนไม่เหลือพื้นที่ว่างระหว่างกัน มืออุ่นร้อนค่อยๆ เลื้อยเข้าไปในเสื้อยืดตัวบาง แตะสัมผัสหน้าท้องแบนราบขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนจะเข้าไปกอบกุมก้อนเนื้อกลมหยุ่นนุ่มข้างหนึ่งอย่างแรงจนเจ้าของร่างเริ่มได้สติกลับมาอีกครั้ง

                "อื้อ...นายปล่อยฉันเถอะนะ ปล่อยยย" แม้เสียงจะกระท่อนกระแท่นไร้พลังแต่ก็พยายามเรียกเตือนสติอีกฝ่าย

                "ผมเตือนคุณแล้ว"เสียงทุ้มกดต่ำผ่านลำคอหนาบ่งบอกชัดเจนว่าเจ้าตัวต้องการสั่งสอนให้อีกฝ่ายเข็ดหลาบ

                "นายกัญจน์ปล่อยฉันเถอะ ฉันขอร้อง"

           เมื่อคนในอ้อมกอดเริ่มดิ้นรนและผลักไส กัญจน์จึงหยุดการกระทำพร้อมกับลุกขึ้นนั่งเสยผมอย่างหงุดหงิด ดวงตาสีนิลเต็มไปด้วยร่องรอยอารมณ์เสน่หาและความตึงเครียดรอการปลดปล่อย

                "ออกไป! แล้วคราวหน้าก็อย่ามายุ่มย่ามกับผมอีก  ไม่งั้นผมลอกคราบคุณแน่"

ฝากกดติดตาม  ติชม  และแนะนำด้วยนะคะ

ขอบคุณค่า

สุดท้าย  ขออนุญาตติดคำเตือนสำหรับเด็กๆ เยาวชนอายุต่ำกว่า 18 ปี ไม่ควรเสพนิยายเล่มนี้ค่ะ  สืบเนื่องจากว่าเรื่องนี้มีการใช้คำหยาบ  การใช้คำที่สื่อถึงยาเสพติดในบางฉาก   ได้โปรดกดข้ามน้าาา