คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ความทรงจำ
วามทรำ
---------------•---------------
[ S h o w k i ]
I'm fighting but I don't know what I'm fighting for
[ leave the lights on ]
---------------------------
"ัวเล็เสร็ยั สายแล้วนะ!!" ยอนูยืนะโนอยู่หน้าบ้านอีฮยอน
"เสร็แล้ว!!" ีฮยอนวิ่ออมาาในบ้านพร้อมับาบนมปัมาหนึ่แผ่น มืออวบว้ารอเท้ามาใส่พร้อมับวิ่ออมาหาอีนที่ยืนรออยู่ที่หน้าบ้านทันที
"้าลอเลยนะ" มือหนายี้หัวอีนอย่าเอ็นู
"็เมื่อืนใรพานอนึอะ" ีฮยอนบ่น่อนะันมปัที่อยู่ในมือทันที
"อโทษรับ^^"
ทั้สอนเป็นเพื่อนที่เพิ่สนิทันไ้ไม่นาน โยผ่านารแนะนำาฮยอวอน แรๆเาสอนเหมือนะไปันไม่รอ แ่พออยู่ันไปนานเ้า เาทั้สอน็สนิทันอย่าไม่น่าเื่อ ถึั้นเรียไ้ว่าเือบเ้าั้นแฟนไ้เลย็ว่าไ้
เาทั้สอนเป็นเพื่อนัน แ่เมื่อเาอยู่ันสอน ีฮยอนะลายเป็นเ็น้อยอยอนูไปทันที ้วยส่วนสูที่มีส่วนที่ทำให้ีฮยอนเป็นแบบนั้น
"ัวเล็ ินอะไร?"
"ินอะไร็ไ้"
"อะไร็ไ้ไม่มีายนะัวเล็^^" ยอนูนอน้อหน้าอีนอย่าวนประสาท
"ยอนู! ลเหรอห๊ะ!" ีฮยอนพูพร้อมับหยิแ้มอีน้วยวามหมั่นเี้ยวทันที ่อนที่ีฮยอนะยิ้มออมา
"หวานันเหลือเินสอนแอะ" วอนโฮเินเ้ามาทัที่โ๊ะในโรอาหารทันทีที่เห็นหน้า
วอนโฮเป็นเพื่อนสนิทยอนูที่เรียนอยู่ันนละห้อ วอนโฮมัะมาหายอนูอยู่บ่อยๆ เลยทำให้ียอนับวอนโฮสนิทันไปโยปริยาย
"็ไม่หมือนแหรอ หล่อะเปล่าแ่ไม่มีแฟน" ยอนูพูแทใำใส่เพื่อนัวเอทันที
"ปาร้ายนะมึอะ"
"ร้ายับมึนเียวแหละ แ่ีฮยอนหวานลอ เนอะ^^" ยอนูพูหยอนอีนเินนทำัวไม่ถู
ถึยอนูะพูหยอีฮยอนแบบนี้อยู่บ่อยๆ นเพื่อนนอื่นเริ่มิน แ่เาสอน็ยัไม่ไ้เป็นแฟนอย่าที่นอื่นหวัหรือรู้สึสัที
"ไอ้ีฮยอนแห้แล้วมั้!" ฮยอวอนเินเ้ามาพร้อมับายุนน้อายอเา
"อะไร!!"
"็พี่นั่บินานั้นอะ" น้อายอเาอธิบายให้พี่ายอัวเอฟั
"เี๋ยวะบอแม่หั่านม ายุน!"
"ทำไมทำับผมแบบนี้อะ แ่นี้็แย่แล้วนะ"
"ไม่รู้ ไม่สน!" ีฮยอนนั่หน้าออยู่ับโ๊ะไม่เินออไปไหน ไม่อบโ้อะไรทั้นั้น
"อนแล้วายุน" ยอนูหันไปบอน้อายอีฮยอนทันที แ่ายุนลับสายหน้า เพราะเารู้ว่าีฮยอนอนแล้วหายยาถ้าไม่รูุ้อ่อนอเา อย่าหวัว่าอีนะหาย
"ผมอโทษ็ไม่หายหรอรับ ้อยา" ายุนอบ่อนะลไปนั่้าพี่ายอัวเอ
"ัวเล็ หน้าอไม่น่ารัเลยนะ" แ่ลับเป็นยอนูเอที่้อมานั่ปรับอารม์อีนให้เ้าที่
"ูหิวแหละ มึนั่้อไปนะ เอาไรไหมเี๋ยวูื้อมาให้" วอนโฮเอ่ยถามเพื่อน
"ไม่อะ ไป่อนเลย" ยอนูเอ่ยอบวอนโฮ แ่ไม่ละสายาออานรหน้าเลยแม้แ่น้อย
มือหนาเอื้อมไปุมมืออีนเอาไว้พร้อมับเอาหน้าอัวเอ้มลทาบบนฝามือออีน ่อนะเอาปลายาวาไว้บนฝามือ พร้อมับยิ้มออมา สิ่ที่อีนทำ ทำให้ีฮยอนใสั่นึ้นมาทันที
"เป็นอะไรรับัวเล็ ัวเล็หน้าอไม่น่ารัเลยนะรับ ยิ้มหน่อยสิรับ" ยอนูพูบเา็ยิ้มออมาอย่าเ็มใ สิ่ที่อีนทำ ทำให้ีฮยอนยิ้มออมา ยอนูเป็นนี้อายแ่เาเป็นนที่ริใและื่อสัย์ับารระทำอัวเอเป็นอย่ามา
"น่ารั" ยอนูล่าว
"บ้า!"
"น่ารั และอย่าไปน่ารัับใรนะ ผมห่ว"
"บ้า!"
"อารม์ีแล้ว ไปิน้าวันปะ" มือหนาถือวิสาหะ ุมมืออีนเอาไว้ โยที่เาไม่แร์สายาอนในโรอาหารเลยแม้แ่น้อย
สายาอีฮยอน้มมอฝ่ามือที่อีนับเอาไว้ นอายอนูะัวให่ไ์นัีฬาแล้ว ยอนูยัเป็นนที่อ้อนโยน สุภาพ เป็นนที่พึ่พาไ้เสมอ
"เป็นอะไรหรือเปล่า" ยอนูหันลับมาถามอีนที่ยืนอยู่้านหลั
ีฮยอนไม่ยอมอบอีน ไ้แ่้มหน้า้มามอพื้นอย่าเียว
"หืม?" ยอนูเอ่ยย้ำ
"อืม เอ่อ" ีฮยอนไ้แ่ยืนอำอึอยู่ไม่ยอมอบอะไรลับไป
"เป็นอะ...."
"ปะ เป็นแฟนันไหม?" ีฮยอนลั่นใบออีนไป แ่มันลับเบาะแทบะไม่ไ้ยิน แถมนในโรอาหาร็เยอะและเสียัมา
"อะไรนะรับ" ยอนู้มลมาฟัสิ่ที่อีนพูอีรอบ
รั้นี้เป็นรั้ที่หน้าอเาสอนใล้ันมาว่าทุรั้ ีฮยอนหน้าแนเ็บอาารไม่ถู เาัริมฝีปาอัวเอ่อนะพูมันออไปอีรั้
"ปะ เป็นแฟ...."
"เป็นรับ^^" แ่ีฮยอนยัพูไม่บประโย ยอนู็อบลับมาทันที สิ่ที่อีนอบทำให้หัวใอีฮยอนเ้นแรและพอโมา
"วันนี้ลับบ้าน้วยันไหม ัวเล็?" ในระหว่ารอ้าว ยอนู็เอ่ยถามออมา แ่ีฮยอนลับเียบไม่อบอีน
"ไม่อบถือว่าลับนะรับ" ีฮยอนเอาหัวน้อยๆ อัวเอ้มทาบแผ่นหลัว้าอยอนูทันที ยอนูไ้แ่ยืนยิ้มับารระทำที่น่าเอ็นูออีน
ันอยาอยู่แบบนี้ไปนานๆั
------------------------
อนเย็น
[เสียเรียเ้า]
"ว่าไ"
"พี่ีฮยอนวันนี้ผมไปเที่ยวับพี่ฮยอวอนนะ"
"ลับี่โม?"
"ไม่รู้อะพี่"
"อุยับไอ้แห้หน่อย" ายุนยืนมือถือ่อให้อีน
"ว่าไหมูอ้วน"
"ะพาายุนไปไหน"
"ไปหาแ็ับมัม วันนี้แลับา่าประเทศ เลยะพาแฟนไปให้รู้ั" ำอบออีนทำให้ีฮยอนไปไม่เป็น เาสอนบันยัไม่ถึรึ่ปี แ่ลับพาไปให้พ่อแมู่ อนาฝาีวิไว้ให้ฮยอวอนูแลแทนไ้ละมั้ ีฮยอนิ
"อย่าพาลับึมานันะ"
"รับพี่สะใภ้" พูบีฮยอนัสายอีนทันที
ระหว่านั้น
"ัวเล็ไปยัรับ?" ยอนูเอ่ยวนทา้านหลั ทำให้ีฮยอนใออมานิหน่อย
"นาย! ใหม" ีฮยอนีไปที่แนทันที
ยอนูยืนยิ้มให้อีน ่อนะยื่นมืออัวเอไปที่หน้าออีน ีฮยอนทำหน้า ่อนที่มืออี้าอยอนูะับมืออีฮยอนมาวาทาบไว้บนมืออัวเอ
"เป็นแฟนันแล้ว ับมือเินลับบ้านไม่เป็นไรใ่ไหม?" ยอนูถาม
"อืม" ีฮยอนอบพร้อมับหลบหน้าาอีนทันที
ทั้สอนเินลับบ้านที่อยู่ไม่ไลนั แ่เวลานี้เป็นเวลาที่ีในารสานสัมพันธ์ที่ี่อันและัน
มือหนาระับฝ่ามือให้แน่นึ้นพร้อมับึอีนให้เ้ามาเินใล้ๆ นเาสอนเินถึบ้านอัวเอ ีฮยอนเิอีนเ้าบ้านเหมือนปิทุวัน แ่วันนี้ีฮยอนทำให้ยอนูรู้สึแปลๆ ั้แ่เินออาโรเรียนแล้ว
"ัวเล็ เป็นอะไรหรือเปล่า"
"ปะ เปล่า" ีฮยอนอบพร้อมหลบหน้าทันที
"ไม่อบแบบนี้เหรอ?"
"ม มันไม่ใ่อย่านี้นะ" ีฮยอนรีบเยหน้าึ้นมาอบอีนทันที เาอบารที่อีนทำแบบนี้มันี่อหัวใมา แ่ทันทีที่สายาอเา้อไปที่หน้าอยอนู เาลับ้อหลบหน้าทันที
"แล้วัวเล็เป็นอะไรละรับ พยายามหลบหน้าั้แ่เมื่อี้แล้วนะ" ีฮยอนสายหน้า
"เยหน้ามอผมหน่อยสิรับ" ีฮยอนไม่เย
"ัวเล็" ยอนูทำเสียอ้อนใส่อีนเป็น ทำให้ีฮยอน่อยๆ เยหน้าึ้นมามอายที่ยืนอยู่รหน้า้าๆ าสายาอเาลับไม่โฟัสมาที่อีนเลยแม้แ่น้อย ใบหน้าที่าวละเอียึ้นสีแระเรื่ออย่าเห็นไ้ั
มือหนาับหน้าอีน่อนะลูบไปที่พวแ้มเบาๆอย่าเอ็นู ีฮยอนหลับาปี๋ทันที
"เินนานั้นเลยเหรอ?" ยอนูพูพร้อมับลูบที่พวแ้มออีน
"....."
"ผม็เินนะ แ่ผมพยายามทำให้เป็นปิที่สุ เพราะเวลาัวเล็เินมันน่ารัว่าผมเยอะ^^" ีฮยอนลืมามามออีนอย่าไม่เ้าใ
"ม หมายวามว่าไ?"
"ัวเล็รู้ไหมว่าทำไมผมถึเรียว่าัวเล็ว่า 'ัวเล็' " ีฮยอนสายหน้า
"เพราะีฮยอนน่ารัและน่าเอ็นูที่สุในสายาผมแล้วไ ำว่าัวเล็เลยเหมาะับนที่น่าทะนุถนอม น่าฟัน่าเหวี่ยแบบัวเล็ที่สุแล้ว" ำอบออีนทำให้ีฮยอนหน้าเห่อร้อนึ้นมาทันที มันหมายำสารภาพรัเลย
"ผมรัุนะรับ ัวเล็" มือหนาประอใบหน้าอีฮยอนเพื่อรอรับริมฝีปาอุ่นอัวเอ
ีฮยอนาเบิโพล้วยวามใ เาำมือทั้สอ้าเอาไว้แน่น มือหนาอี้ารวบัวอีนเอาไว้พร้อมระับอให้แน่นึ้น มือเล็ทั้สอ้า่อยๆยึ้น ทาบลที่ศีรษะ และแผ่นหลัออีน ริมฝีปาอุ่นระับรอยูบแน่นึ้น นยอนูสัมผัสไ้ว่าอีนำลัะาลม เาเลยัสินใผละออาอีน
ทันทีที่อีนผละออ ีฮยอนรีบสูอาาศเ้าไปในปอนสำลัอาาศ
แ่ๆๆ
"่อยๆหายใสิรับ" มือหนาประอหน้าอีนเอาไว้
"นายนี่มัน! อมวยโอาสัๆ" ีฮยอนบ่นพร้อมับทุบไปที่ออีนเบาๆ
"็ัวเล็มาทำหน้าน่ารัใส่ทำไมละรับ".
"ไอ้บ้า!!" ีฮยอนเอาหน้าุออีน้วยวามเินอาย แนแร่อยอนูรวบอีนเ้ามาอทันที
นที่ันะทำแบบนี้้วยมีแ่นายนเียวนะ
------------------------
ปัุบัน
ีฮยอนนั่เล่นับููอยู่สัพั นููเหนื่อยและหลับไป ีฮยอนอุ้มเ็น้อยมานอนที่โฟาสีาวลาบ้าน ่อนที่ัวเอะเินลับไปหยิบล่อที่วอนโฮวาไว้หลับ้าน
"ีฮยอนเี๋ยวันมานะ" วอนโฮที่เินออมาาห้อน้ำเอ่ยบอ
"ะไปไหนอะ"
"ไปรับมินฮยอที่สนามบิน" พูบีฮยอน็ยิ้มออมาทันที
"แฟนแ็เรียน่อโทแล้ว แไม่ิะเรียนแบบแฟนบ้าหรือไ หัวสมอแ็ไม่ไ้แย่นะ?"
"เรียนทำไมแ่นี้ิาร็ะล้นมือะแย่แล้ว" วอนโฮอบ
"เฮ้อ~~ เบื่อแริๆเลย" ีฮยอนถอนหายใ่อนะหัวเราออมาเบาๆ และเา็เินเอาล่อไปวาที่โ๊ะลาบ้าน
"แล้วููละ"
"ฝาไว้่อนเี๋ยวลับมารับ ้านออาาศมันเย็นเี๋ยวมันะไม่สบาย"
"อ่อ ไ้ะูแลหมาน้อยอย่าี"
"อบใ ฝา้วยเี๋ยวมา" ีฮยอนพยัหน้าให้อีน ่อนที่เาะเินลับมานั่อยู่รหน้าล่อที่มีออยู่ในนั้นเยอะพอสมวร
"ันะรัษามันไว้อย่าีเลยนะ"
"รอวันที่ผมลับมานะ ผมให้สัา"
ำพูที่วอนโฮบอทำให้ีฮยอนน้ำาไหลออมาอย่าไม่รู้ัว แ่เาลับไม่ไ้เศร้าเหมือนเมื่อี้นี้ เาลับมีวามสุึ้นมาในใอย่าบอไม่ถู
"ันะรอ ันสัา"
ความคิดเห็น