ฮีโร่ที่ไม่เผยพลัง
โลกภายนอกเห็นเขาเป็นแค่เด็กหนุ่มธรรมดา แต่ภายในเงามืด เขาคือผู้ควบคุมพลังที่แม้แต่โลกยังหวาดกลัว เมื่อศัตรูผู้ไร้เทียมทานปรากฏขึ้น มีเพียงเขาที่สามารถหยุดมันได้ หากเขาเลือกจะเปิดเผยตัวตน
ผู้เข้าชมรวม
19
ผู้เข้าชมเดือนนี้
19
ผู้เข้าชมรวม
ฮีโร่ที่ไม่เผย ShadowHero พระเอกเทพซ่อนพ พลังในเงามืด นิยายพลังพิเศษ พระเอกลับแล ฮีโร่โลกปัจจุบ จากศัตรูเป็นมิ นิยายไทยแต่งเอ อ่านแล้ววางไม่
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
> “เจ้าเกิดมาในโลกนี้เพื่อแบกรับสิ่งที่คนอื่นไม่เห็น…”
“เจ้าคือ…รอยต่อของแสงและความมืด”
---
กลางป่าเงียบสงัดท่ามกลางสายหมอกในคืนที่ไม่มีดวงจันทร์
เสียงฝีเท้าเล็ก ๆ กระทบพื้นชื้นดัง แฉะ ๆ
เด็กชายคนหนึ่งอายุประมาณ 5 ขวบ
ดวงตากลมโต ใบหน้าซีดเผือด
สวมเสื้อขาด ๆ เดินอยู่เพียงลำพัง
ใต้แสงจันทร์ที่ไม่มีแสง—มีเพียงเงาสีดำล้อมรอบตัวเขา
> “หม่าม๊า…อยู่ไหน…”
เสียงสะอื้นปนกลั้นร้องไห้ เขาล้มลงกับพื้นโคลน—มือเปื้อนดิน และหัวเข่าถลอก
แต่ก่อนที่เขาจะร้องไห้ออกมาเต็มเสียง
“บางสิ่ง” ก็โผล่ขึ้นตรงหน้า
---
เงาดำรูปร่างคล้ายมนุษย์…ไม่มีตา ไม่มีปาก
มีเพียง “เงา” ที่สั่นไหวอยู่กลางอากาศ
และ…มันพูดกับเขา
> “เจ้า…ได้ยินเสียงของข้าหรือ?”
เด็กชายผงะถอยหลัง ใบหน้าเต็มไปด้วยความกลัว
แต่เสียงนั้น…นุ่มลึก แปลกประหลาด และไม่ใช่เสียงน่ากลัวอย่างที่คิด
> “ใคร…พูด?”
> “ข้า…คือสิ่งที่เจ้าทิ้งไม่ได้”
“คือเงาของเจ้า…”
---
ทันใดนั้น เงาสีดำก็ค่อย ๆ ไหลเข้าหาเด็กชาย ล้อมรอบร่างเล็ก ๆ ของเขา
ไม่ใช่เพื่อทำร้าย…แต่เพื่อ ปกป้อง
> “เจ็บ…ไม่แล้ว…”
แผลที่หัวเข่าของเขาหายไป
เสื้อผ้าที่ขาดก็ค่อย ๆ กลับคืนรูป
และเมื่อเขาสบตากับเงานั้นอีกครั้ง เขาก็ไม่ได้กลัวอีกเลย
> “นายชื่ออะไร…”
เงานั้นเงียบไปครู่หนึ่ง
ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงที่เกือบคล้ายแสงดาว
> “เงา…ไม่มีชื่อ จนกว่าเจ้าจะตั้งให้”
เด็กชายยิ้มทั้งน้ำตา
> “งั้น…ฉันจะเรียกนายว่า ‘คุโระ’”
---
คืนวันนั้น เด็กชายที่ไร้บ้าน ไร้ครอบครัว และไร้ชื่อ…
ได้รับ “เพื่อนคนแรก” เป็นเงาที่ไม่มีตัวตน
---
หลายปีต่อมา...
เมืองโตเกียว ในยุคปัจจุบัน
“เรน อามากิริ”
นักเรียนมัธยมปลายอายุ 17 ปี
อาศัยอยู่ในห้องเช่าราคาถูก ทำงานพิเศษ และเรียนไปด้วย
แต่เขามีสิ่งหนึ่งที่ไม่มีใครรู้…
“คุโระ”—เงาที่เติบโตมาพร้อมกับเขา
และคอยเฝ้ามองทุกย่างก้าว
> “ถ้าไม่มีใครเห็นนาย…ก็ไม่มีใครกลัว”
“แต่ถ้าวันหนึ่ง…ฉันต้องใช้พลังของนายต่อหน้าคนอื่นล่ะ?”
เงาในห้องตอบกลับด้วยเสียงอันลึกสงบ
> “เมื่อวันนั้นมาถึง…เจ้าจะไม่มีวันกลับไปเป็นคนธรรมดาได้อีก”
เรนหันไปมองเงาบนกำแพงที่ไม่ขยับตามตัว
และพูดเบา ๆ ราวกับจะกลืนคำลงคอ
> “งั้นขอให้วันนั้น…มาให้ช้าที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้…”
---
> คืนหนึ่งในโตเกียว แสงไฟจากตึกสูงส่องลงมาที่ถนนเงียบสงบ
ไม่มีใครเห็นเงาสีดำที่ไหลผ่านรอยร้าวบนพื้น
ไม่มีใครได้ยินเสียงกระซิบจากอีกมิติ
> …ยกเว้นเขา คนเดียว
ผลงานอื่นๆ ของ SerethVane ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ SerethVane
ความคิดเห็น