คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : บทที่ 14 - เวทมนตร์อันแสนมหัศจรรย์ (2) (รีไรท์ครั้งที่ 2)
บทที่ 14 - เวทมนร์อันแสนมหัศรรย์ (2)
ลนิยาย :: 05/06/2560
แ้ำผิ :: 05/10/2560
รีไรท์ำผิรั้ที่ 2 :: 05/10/2560
“เล…”
ผมรู้สึเหมือนัวเอำลัไ้ยินเสียอใรบานเรียื่ออผมอยู่
ผมรู้สึไ้ว่าใรสันำลัเรียหาผมอยู่แ่พอผมำลัะลืมาึ้นมานั้น
มัน็รู้สึหนัอึ้ไปหมทั้ร่าายนผมเอ็แทบยับร่าายไปไหนไม่ไ้เลย้วย้ำไป
แสสว่าอ่อนๆที่ลอผ่านม่านวานั้น
มันทำให้ผมรู้สึแสบาไปหมน้อยับัวออห่าาวามสว่านั้นแ่้อมืออผม็เหมือนถูึไว้้วยมืออใรบาน
ใรนะ?
นนั้นเป็นใร?
“อ--เอย์เล..เอย์เล”นนนั้น็ยัเรียื่ออผม่อไป
มันทำให้ผมรู้สึหุหิไปหมที่โนรบวนเวลานอน
แ่ถ้าหาให้ผมลุึ้นมาว่าล่าวนรหน้า็เป็นไปไม่ไ้เพราะผมรู้สึหมแรและหนัอึ้ไปหมทั้ร่าาย
ยับไม่ไ้เลย้วย้ำไป…ร่าายอผมมันหนัอึ้ไปนอยาร้อรวราออมา้วยวามทรมาน
“เอย์เล!!!”
เสียเรียนั้นัึ้นล้ายะโนออมา
มันัมานทำให้ผมที่่วนอนนเือบลืมาไม่ึ้น้อสะุ้ัวโหยเพราะใในเสียะโนนั้น
ผมที่ถือไ้ว่าื่นเ็มานั้น่อยๆลืมาึ้น่อนหลุบาลเพราะแสแที่ส่อเ้ามายัเบ้าานั้นเป็นแสที่แรมาพอสมวร
ผมเลยแสบาน้อเอามือัวเอึ้นมายี้าแรๆ
เพี้ยะ!!
“โอ้ยยย!!”
“อย่ายี้าสิ
เ็โ่! มันะทำให้าเธออัเสบไ้นะ”อาารย์าลเียนั้นพูึ้นล้ายสั่สอนผมพร้อมีมือผมแรๆรั้หนึ่
มันเป็นารีสั่สอนที่เ็บมานาไปเลยทีเียว
ผมเลย้อัมืออมาแล้ววัสายาไปมอนใร้ายที่ีผมเ็บ “อาารย์รับ!
บอีๆ็ไ้ มันเ็บนะรับ”
“ถ้าบอีๆ
เ็โ่อย่านาย็ยัทำ่อไปอยู่ี”อาารย์าลเียเถียผมลับ่อนะเิน้าวเท้ายาวๆไปเปิผ้าม่านห้อผมให้เปิมาึ้นึ่นั้นทำให้ผม้อพลิัวลไปนอนุใ้ผ้าน่วมทันทีเพราะอาารแสบาบวับปวา
หลัานั้นไม่นานผม็ไ้ยินเสียอาารย์าลเียหัวเราะรัวๆออมาแ่ผม็ไม่ไ้สนใอะไรมานัอยู่ีเพราะวาม่วปนเหนื่อยล้ามันำลััินัวผมอยู่นผมอยาล้มัวไปนอนหลายๆื่นให้เ็มอิ่ม
“อย่าทำัวเป็นเ็ี้เาไป
เอย์เล วันนี้อาารย์มีเรื่อที่้อสอนนายอีเยอะเลยนะ”
“อพัสัวันไ้ไหมรับ
เมื่อวานผมเหนื่อยมาเลยนะ...”ผมเอ่ย่อรอไปทันทีแ่อาารย์าลเีย็ส่ายหัวไปมาแทนำพู
“ไม่ไ้หรอ” พอไ้ยินแบบนั้นผมถึับ้อถอนหายใแรๆไปเลยเพราะวามเหนื่อยล้า
เมื่อวานผมเรียนเรื่ออัษรรูนอยู่ีๆ็ันเป็นลมไปเพราะวามเหนื่อยล้านอาารย์้อรีบพาผมไปพัเลย
แทนที่เาะเห็นในป่วยแ่เปล่าเลย ันมาสอนหนัๆเน้นๆอี้วย
อาารย์่าเป็นนใร้ายริๆ…
“นายพัผ่อนมาเยอะแล้ว
เ็น้อย”
“อีสัวันหนึ่ะเป็นอะไรไปรับ
อนะ อน้า~”ผมเอ่ยอร้อพร้อมส่สายาอออ้อนให้ไปอาารย์อัวเอทันทีแ่อาารย์็ันไม่หลล
เาหันหน้าหลุบาาัวผมไปทันที
“ไม่...ไม่เ็า”อาารย์าลเียส่ายหัวไปมาให้ผมทันที
นัวสูนั้น่อยๆถอนหายใออมา่อนยมือัวเอมาลูบพร้อมยี้ทรผมที่ยุ่อยู่แล้วอผมให้ยุ่ยิ่ว่าเิม
“ถ้าอยาเ่็้อั้ใ
เพราะแบบนั้นวันนี้ะไม่มีารพัโยเ็า เ็โ่”อาารย์าลเียบอับผมพร้อมใ้นิ้วเรียวัหน้าผาอผมเ็มแรนผมอร้อรวราเล็ๆเพราะเ็บไม่ไ้
“ใร้ายอ่ะ...”ผมบ่นึมำออมาเพราะวามอน
“หึ..่วยไม่ไ้
เพราะนายเป็นนเรียนรู้้าเอนะ เ็โ่..”อาารย์พูบ
เา็เินหันหลัล้ายเรียมพร้อมเินออาห้ออผมอย่าไรอย่าั้น
ายร่าโปร่นั้นหันหน้ามามอผม่อนส่ยิ้มเล็ๆออมาให้อย่าอ่อนโยนแ่็น่าลัวไปพร้อมๆัน
“ให้เวลาอีแ่รึ่ั่วโมเท่านั้น อาารย์ะเริ่มสอนอัษรโบรา่อทันที
เพราะแบบนั้นอาบน้ำแ่ัวัารัวเอให้พร้อม้วยล่ะ...”
“รับ”ผมานรับ่อนะันัวเอึ้นเมื่ออาารย์สุโหเินออาห้อไป
ผมรีบลุและพยายามเรียมัวไปอาบน้ำในห้อน้ำัวเอเพื่อเรียมัวไปเรียนับอาารย์าลเีย่อไป
ผมิว่าน้ำเย็นๆับลิ่นหอมอ่อนๆออุหลาบยามเ้า่วยทำให้วามเหนื่อยล้าอผมหายไปไ้อย่าแน่นอน
+++++++++++++++++
“อัษรโบรานั้นะประอบไป้วยัวอัษร
24 ัว ึ่ัวอัษรโบราแ่ละัวนั้น็มีพลัอำนาทาเวทมนร์และวามหมายที่แ่าันไป
ัวอย่าเ่น ัวไออร์ทที่มีวามหมายว่าหิมะ หาเียนไปแล้วะเป็นราเวทมน์ที่ใ้ประอบส่วนหนึ่อวเวทย์ธาุน้ำแ็นั้นเอ
ัวอัษแ่ละัวอัษรนั้นะมีวามพิเศษเพาะัวึ่ทำให้สามารถเสริมอนุภาพอเวทมนร์ที่ร่ายไ้เือบเท่าหรือสอเท่าถ้าหาเลือใ้ัวอัษรถู้อามหลัเ์”เสียพูอธิบายเี่ยสับเนื้อหาที่ะเรียนออัษรโบรา
ผม็ฟั้วยวามั้ใบ้า ไม่ั้ใบ้าแ่็่อน้าพอเ้าใอยู่พอสมวร
ไม่ถึับลึึ้แ่็เ้าใและามทัน
อาารย์าลเีย็มีท่าทาแบบำเลือมอผมบ้าในบารั้
ผมิว่าเาัวลว่าผมะามไม่ทันหรือ่วนพล่อยหลับไปอีรั้แน่ๆ
ผมเห็นแล้วอยิ้มำไม่ไ้เลย
“สอน่อเลยรับ อาารย์ ผมทัน”ผมเอ่ยบอพร้อมียิ้มบาๆออมา
อาารย์าลเียนั้น็พยัหน้ารับำ “โอเ
แ่ถ้าเิไม่เ้าใับบทเรียน็บอไ้นะ..”
“รับทราบรับ
ถ้าหาผมไม่เ้าใละ็นะ..”ผมบอับอาารย์อีรั้่อนะ้มหน้าัวเอลไปอ่านหนัสือพร้อมฟัำอธิบายออาารย์่อทันที
เนื้อหาเี่ยวับอัษรโบรา็เริ่นึ้นมาอีรั้หนึ่
ผม็ฟับ้าไม่ฟับ้าไปอีรั้
“ราเวทย์อัษรโบรานั้นเป็นราเวทย์มน์พื้นานที่ทุๆนสามารถใ้ไ้ไม่ว่าะมีธาุไหนในัวเอ
ถึประสิทธิภาพะไม่ีมาเท่าับนที่มีธาุหลันั้นๆในัวเอแ่็ใ้านไ้ี
ันั้นมันึเป็นที่นิยมอย่าแพร่หลายในารใ้ฝึสอนหรือฝึ้อมอะไร่าๆนั้นเอ...”อาารย์าลเียอธิบาย่อทันที
ึ่ผม็ฟับ้าไม่ฟับ้าไปามประสานี้เีย ผม่อยๆ้มหน้าเปลี่ยนามอหน้าฟัอาารย์เป็นารอ่านหนัสือเล่มโรหน้าแทน
ผมเปิหน้าหนัสือไปมาเรื่อยๆเพื่อูอะไรหลายๆอย่า
ราเวทย์อัษรโบราเป็นราเวทย์ั้นพื้นานหรือระับสามัที่นทั่วไป้อทำไ้ในระับหนึ่
ใ้านไ้ในระับหนึ่ึ่ศาสนัร่าถือว่ามันเป็นเวทย์พื้นานที่สามารถให้ไ้ทุน
ไม่ำัอายุหรือธาุหลัในัวเอ นส่วนมาึนับให้ราเวทย์อัษรโบราเป็นเวทมน์ประเภทราเวทย์ประเภทแรที่เ็หรือนส่วนให่้อทำไ้
อัษรแ่ละัว็มีพลัพิเศษอยู่ในัวเอึ่มีอำนาทา้านเวทมน์แ่าัน้วย
ผมเปิหน้าหนัสือพร้อมวาามอไปมาเล็น้อย
เนื้อหาในหนัสือ็มีพอๆันับที่อาารย์าลเียอธิบายหรือเริ่นเอาไว้เมื่อวานไม่มีผิ
ลัษะและุสมบัิออัษรโบราแ่ละัวะมีไ้เพียอย่าเียวแ่ถ้าหานำไปเียนเป็นราเวทย์มน์แล้ว
อัษรัวหนึ่ะสามารถเปลี่ยนรูปแบบไ้ถึ 24 รูปแบบ ือ
ารผสมำับอัษรอื่นทั้ 23 ัวและผสมับัวอมันเอ
ันั้นราเวทย์เลยมีุสมบัิและอำนาทาเวทมนร์แ่าันไปามอัษรที่ถูเียนเป็นวแหวนเวทย์
(ราเวทย์) และอัษรโบราแ่ละัวนั้น็มีลัษะารเียนที่เพาะทา
ถ้าหาเียนไม่ถู้อามแบบแผนโบราที่ำหนไว้็ถือว่าอัษรัวนั้นเป็นัวอัษรธรรมาๆที่ไม่มีพลัอำนาอะไรเลย
“อาารย์รับ อัษรโบราเนี่ยูวิเศษัเลยนะรับ..”ผมพึมพำออมาับอาารย์าลเีย
ึ่นั้นทำให้อาารย์ะัไปรั้หนึ่เพราะผมัารสอนแ่เา็ไม่ไุ้อะไรผมนอาระบายรอยยิ้มามามเยออมา
“แน่นอนสิเพราะว่ามันเป็นอวัาพวเบื้อบนไล่ะ”อาารย์ล่าวมาแบบนั้น
ผม็เือบเผลอถอนหายใออมาเพราะยัไผม็รู้อยู่ีว่ามันหมายวามว่าไ ำพูแบบนั้นมันหมายถึและล่าวถึใรัน..?
ำอบแบบเิมๆที่ทำให้ผมอิไม่ไ้ว่ามันียัไัน?
อวัาฟาฟ้าหรือเบื้อบนนั้นเป็นำศัพท์ที่มนุษย์อย่าเรายัเรียพวนั้นสูแบะผู้มีอำนาทาท้อฟ้าแบบนั้น
พวเบื้อบนมัมีพลัวิเศษมาแ่ไม่่อยปราายมาุิบนโลมนุษย์หรือโลอผมบ่อยนันอาเป็นภูิอัเิอใรบาน
ผมมัเยไ้ยินอยู่บ่อยรั้ว่าพวเบื้อบนนั้นเป็นนที่ทำให้เิโลและทำให้โลใบนี้มหัศรรย์ไ้แ่าาพวเบื้อล่าที่มุ่แ่ทำร้าย
มนุษย์อย่าเราหรือแม้แ่สัว์เวทมนร์นั้นะโนเรียแทนว่าพวบนิน
ำศัพท์แบบนี้เิึ้นโยพวนเบื้อบนที่ถือศัิ์เป็นเ้านั้นเอ
แ่ผม็อิไม่ไ้เลยว่าไม่ว่าะเป็นใราไหน
มัน็ไม่เห็นะแ่าันเลยสันิเียว..
“ทำหน้าาูิมาอีแล้วนะ”เสียออาารย์ัึ้นมาัวามิอผม
มันทำให้ผมสะุ้ัวนิหน่อยไม่ไ้เลย ผมเยหน้าึ้นไปมอ่อนหัวเราะเล็ๆออมา
“็แ่ิอะไรนิเียวเอรับ...ไม่้อห่วหรอรับ อาารย์..”
“เนื้อหาเี่ยวๆับอัษรโบราเบื้อ้น็มีแ่เท่านี้แหละ
ถ้าหานายเบื่อมาั้นมาุยเี่ยวับราเวทย์ันเลยีไหม..?”พอผมไ้ยินอาารย์พูแบบนั้นออมา
ผม็อทำหน้าาีอีใออมาไม่ไ้
“ริๆเหรอรับ! ะไ้เียนมันริๆัแล้วใ่ไหมรับ!” ผมพูโพล่ออมา้วยวามื่นเ้นทันที อาารย์ที่โนผมพูะโนใส่็อสะุ้ัวหน่อยๆไม่ไ้
อาารย์าลเียที่หายใ็พยัหน้าให้ับผม่อนยยิ้มออมา “แน่นอนสิ
อาารย์ไม่เยโหนายหรอนะ”
“ื่นเ้นั้นเหรอ..เป็นเ็ริๆนะเนี่ย”อาารย์าลเียเอ่ย้วยน้ำเสียำๆพร้อมยมืออเามายี้เรือนผมอผมแรๆรั้หนึ่แ่มัน็ไม่่อยเ็บเท่าไรเลย
ใหห้วามรู้สึเป็นันเอมาว่า
“็ผมไม่เยแะอะไรที่ท่านพ่อับท่านแม่ิว่าอันรายเลยนี่รับ
ผมเลยอื่นเ้นไม่ไ้”ผมล่าวออมาเป็นารอธิบายเสริม
อาารย์็หยุยี้หัวผมเป็นารอุ้มร่าอผมึ้นมาแทนึ่มันอทำให้ผมใไม่ไ้
“อาารย์!”
“ฮะๆ...อย่าทำมาเป็นเินเลยน่า
เ้าหนู”
“ผมไม่ใ่เ้าหนูนะรับ
อายุะ 11 ปีเลย้วยรับ!”ผมพูเถียพร้อมใ้มือเล็อัวเอีแนหนาๆออาารย์แรๆหลายรอบแ่มัน็ไม่ถึับเ็บมาหรอรับเพราะผมเป็นเ็แถมร่าน้อยัวเล็
ีและเะผู้ให่อมโหี้แล้ไป็ทำอะไรไม่ไ้อยู่ี
+++++++++++++
อนนี้ผมำลัโนลาไปสู่บทเรียนเวทมนร์อย่าเ็มัวแล้วรับ
ุอาิว่าว่าะเ้าสู่บทเรียนเวทมนร์แฟนาีทำเอาราแทบอ เ้ามาสู่บทเรียนสนุๆทั้ที่้อให้เ็มที่หรือสนุสนานเ้าไว้อะไรทำนอนี้แ่ผมอพูให้ับทุๆนรู้เลยรับว่ามันไม่ไ้สนุอะไรเลย!
ลำบาแถมโนอาารย์โหและเถื่อนสอนแบบแทบยับัวไม่ไ้เลยรับ!
เป็นเวลาว่าั่วโมสอั่วโมที่ผมทำไ้เพียแ่ฝึเียนอัษรโบราทั้
24 ัวเท่านั้นเอรับ
สาเหุนะหรือ..อาารย์เาเป็นพวประหลาที่ทนมอผมเียนอัษรี้เหร่ๆ
ไม่ถู้อและไม่สวยไม่ไ้!
ันั้นเาเลยวเ็นผมให้เียนสวยๆไปเือบั่วโมว่าๆ
“อาิสผสมับไออร์ท..”ำสั่ออาารย์เริ่มเอ่ยออมาอีรั้เมื่อเห็นผมเียนัวฮอเียสเสร็ไป
ึ่ฮอเียสเป็นอัษรรูนที่ผสมระหว่าเอวาับฮอลาและหารวมัน็ะลายเป็นอัษรพิเศษในส่วนประอบอราเวทย์ธาุลม
ผมที่ไ้ยินเสียอาารย์สั่็พยัหน้ารับำ่อนเริ่มเียนัวอัษรอาิสและไออร์ทผสมับันทันที
ผมลาๆใ้มือลาเป็นีเล็ๆประอบันนเป็นัวอัษรโบราทีู่ีในสายาผมมา
ารที่ะผสมำให้ลายเป็นอัษรใหม่ที่มีประสิทธิภาพไ้ีนั้นเรา้อรู้หลัารัเรียและลีเพื่อให้สวยามและอ่าน่าย
ในไม่้าัวอัษรอาีอร์ท็เสร็สมบูร์ ารเียนัวอัษรแบบม่หยุพัหายใเนี่ย
อทำให้ผมหายใไม่ทันไ้เ่นัน
“ัวอาีอร์ทพอไ้ไหมรับ?”
อาารย์าลเียไม่อบผมนอาเินมาูใล้ๆัวอัษรที่ผมเียน
เาำลัพิาราารเียนและลำับัวอัษรอยู่แ่สัพัอาารย์็เอามือัวเอไปแะบนัวอัษรทันที
ึ่นั้น็เหมือนทำให้ัวอาีอร์ทสัมฤทธิ์ผลออมา
อาิสที่เป็นอัษรธาุไฟผสมับไออร์ทีที่เป็นน้ำแ็
ผลสำเร็าารผสมพวมันเ้า้วยัน็ือ..
ระเบินาย่อมๆที่ถึาย!..
“อาารย์!!”
ู้มมมมมมมมมมมมมมมม!!!!
เสียระเบิอัวอาีอร์ทนั้นัึ้นมาทันทีเมื่อโนสัมผัสามืออาารย์าลเีย
ลิ่นวันับสะเ็ไฟเล็ๆนั้นล่อลอยไปทั่วโมฝึ้อมประำระูลอผม
เสียระเบิที่ัลั่นผสมับลิ่นวันไฟที่โหมมาไม่นาน็าหายไปนั้นทำเอาผมอสำลัวันแรๆไม่ไ้
พอวันาหายไปผม็หันวับไปมออาารย์าเียวาแทันที
“อาารย์! แู่็น่าะรู้นะรับว่ามันใ้ไ้ไหม!? ไม่เห็น้อเอามือิ้ม็ไ้นะรับ!”
“แ่นั้นมัน็ไม่แน่นอนนี่นา
เ็น้อย มัน้อพิสูน์ถึะรู้ผล..”อาารย์าลเียอบผม้วยรอยยิ้มทันที
สภาพออาารย์็ยัสะอาสะอ้านูเรียบร้อยแ่าาผมที่เ็มไป้วยเม่าวันและแผลเล็าสะเ็ไฟระเบิ
ผมมอเา้วยแววาหุหิ “ถ้าอยาทสอบประสิทธิภาพ็วรรุาไปที่อื่นสิรับ
ไม่็บอผมหน่อย็ไ้แ่นี้เล่นรหน้าถ้าผมระโไม่ทันมีหวััวเละนะรับ!!”
“เอาน่าๆ
ถือเป็นารทสอบพลัายนายไปในัว
ฮะๆ”อาารย์พูิลอีรั้แ่ผมรู้สึไม่ลเลย ผมไ้แ่ถอนหายใออไป้วยวามเหนื่อยใ่อนะลุึ้นมาปัฝุ่นามัวาารระโหนีระเบิมาหมาๆไปพลาๆ
“เอย์เล...”เสียนุ่มๆออาารย์าลเียัึ้นมาา้านหลัอผม
ผมเลยหันไมอาวาทันที
ผมส่สายาไปเพื่อเป็นารถามำถามนัยๆว่ามีอะไรโยไม่พูึ่อาารย์็รู้ัวีว่าผมำลัสื่อวามหมายอะไรอยู่
“โรธอาารย์อยู่ั้นเหรอ..?”
“ถ้าผมอบว่าใ่ล่ะรับ..”ผมอบออไป่อนถอนหายใัวเอแรๆ
มืออผมที่ว่าเว้นาารปัฝุ่น็มาเสยผมที่ปรหน้าัวเอให้ึ้นมาทันทีเพราะผมอัวผมเอ็เริ่มะยาวแทาแล้ว
พอผมเสยผมึ้นไป้านบนผม็เห็นร่าโปร่สูออาารย์โผล่มารหน้าผมแบบที่ผมเือบร้อใออมาเพราะผมไม่เห็นรู้ัวเลยว่าเานนี้มาอยู่รหน้าผมั้แ่เมื่อไร!?
“ุมารนี้ั้แ่เมื่อไรรับเนี่ย!?”
“เฮ้อ...ั้นานแล้วแหละ
เ้าหนู”อาารย์ถอนหายใแรๆออมารั้หนึ่ “เ็บมาไหมเนี่ย..?”พูบ ผมเห็นฝ่ามือออาารย์ยึ้นมาลูบแ้มผมเบาๆ่อนผมะสัมผัสถึวามเ็บแปลบที่เิึ้นรแ้มอผม
มันเป็นวามเ็บแปลบๆที่ทำให้ผมอุทานใออมา เพราะผมสสัยผมเลยเอามือัวเอไปะปบรแ้มที่เ็บสุๆทันที
พอผมเอามือัวเอล็พบว่าฝ่ามือัวเอมีเลือไหลเ็มไปหมเลย
“.....”ผมยืนยันเลยว่าผมโรเ็บนบรรยายอะไรไม่ถูเลยรับ
“เียบ็แปลว่าเ็บมาเลยใ่ไหม
หืม...”อาารย์บอ่อนะลูบเรือนผมอผมเบาๆล้ายเาำลัปลอบใผม “เ็บมารับ...”ผมที่เ็บมานั้น็พูและพยัหน้าให้อาารย์เล็น้อยเป็นารเห็น้วยับำพูออาารย์
ส่วนอาารย์เอ็ทำหน้าล้ายำีหรือไม่ำีออมา
เาหัวเราะรัวๆออมา่อนะอุ้มร่าอผมึ้นไปอล้ายปลอบเหมือนเ็ไม่มีผิ
“ไม่ร้อไห้น่า..เป็นผู้าย้อเ้มแ็นะ
เ็น้อย”
“็ผมไม่ไ้ร้อไห้เสียหน่อย..”ผมอบ้วยน้ำเสียอูอี้่อนะเยหน้าึ้นไปีแนอาารย์แรๆรั้หนึ่บอว่าผมไม่ไ้ทำัวี้แย
อาารย์เลยหัวเราะออมา่อนะึแ้ม้าที่ไม่เ็บอผมแรๆล้ายับเป็นารแ้แ้นที่ผมอบีอาารย์ยัไ็ไม่รู้
“ลโทษเ็ื้อ...”เาล่าวออมา่อนปล่อยแ้มที่ึผมออไป
ผมเบนสายาไปมอ่อนะส่ายหัวปิเสธำพูนั้นทันที “ผมไม่ใ่เ็ื้อเสียหน่อย!”
“ฮะๆ...เป็นแ่เ็ื้อ
อย่าเถียให้ยาเลย”อาารย์พูบ็เอานิ้วอเามาีบมูผมเบาๆอย่าหมั้นเียว
พอีบมูผมเล่นไ้ไม่นาน็ปล่อยมือออทันที
ผมเลยหันไปมอ้วยวามสสัยเพราะถ้าเป็นรั้่อนๆอาารย์ะแล้ผมนว่าผมะร้ออนี่นา
“มีอะไรับผมเหรอรับ?”ผมถามอาารย์เพราะวามสสัย
“หึ..เปล่า”อาารย์อบ็ส่ายหน้าออมา่อนส่ยิ้มประหลาทีู่ทำเอาใผมอระุ้วยวามแปลๆออมา
ผมเลยอมวิ้วมอ้วยวามสสัยไม่ไ้ “็แ่อยาเห็นใรบานทำหน้าาูลๆเท่านั้นเอ
เอย์เลไม่้อห่วอะไรหรอน่า”
“?”ผมนิ่ไปเพราะวามวย
“แล้ว็..อโทษ้วยนะ
อาารย์อหน่อยละัน...”
“อา..รับ?”ผมานออมาเมื่อเห็นอาารย์้มหน้าัวเอลมาอีรั้นระยะห่าระหว่าหน้าผมับหน้าอาารย์็ห่าันไม่มาเท่าไรนั
เรียไ้ว่าผมสัมผัสไ้ถึลมหายใร้อนๆาอาารย์ไ้อย่าัเนทันที
ผมที่รู้ัวีว่าอาารย์ะทำอะไรับผม็รีบหหัวหนีไปทันทีแ่อาารย์็ล้ายรู้ทัน
เาเลยล็อหัวอผมเอาไว้เพื่อให้ผมไ้รับสัมผัสทาริมฝีปาาเาไป
“อาารย์...ุะทำอะไรนะ..”อนนี้ผมทำอะไรไม่ถูเลยนระทั่ผมเห็นอะไรสัอย่าว้ามาโนหัวอาารย์อย่าแร
โรมมมมมม!!!...
“ล้าียัไมาแะ้อเอย์เลอัน!...”
หลัาที่ผมเห็นอาารย์นั่ลไปอับพื้นพร้อมุมหัวเพราะแรระแทาเ้าอี้ที่ฟาลมา้านหลั
มันทำให้ผมเห็นหลุาอ้อมอออาารย์และทำให้ผม้อหันไปมอนที่เ้ามาึ่่วยผมึ่ทำร้ายอาารย์ทันที้วยวามอยารู้และนั้น็ทำให้ผมออยาร้อไห้ไม่ไ้...
อะไรัน...
นี่มันหนีเสือปะระเ้ัๆ
เรือนผมสีำผรหน้าามเยับวาเรียวมสีฟ้าใสราวับท้อฟ้านั้น้อมอ้วยแววาูุร้ายนผมอสั่นไหวไม่ไ้เพราะวามลัว
ผมรู้สึเหมือนัวเอำลั็อทำให้พูอะไรออมาไม่ไ้เลย
ผมยนิ้วึ้นไปี้หน้านรหน้าที่เ้ามาใหม่้วยวามใปนลัว
“อะ...อะ...มิาเอล..นาย..”
“ันไม่สนใหรอนะว่านายเป็นอาารย์อเอย์เลหรือเปล่าแ่อย่ารุามายุ่ับอนอื่นไ้ไหม...ันหวอ!!”
!!!
{ุยับไรท์เอร์เราฟ}
10/06/2560
มา่อพร้มับารแ่เผาแบบสุๆ ไรท์พยายามแ่ให้เร็วเท่าที่ทำไ้แล้วรับ อาแ่เผามีำผิเยอะบ้า็เนอะ..5555 เ้าไม่รู้ะพูไีแ่ถ้าหามีอะไร็บอผมไ้นะรับ รอฟั ใรเรือมิาเอลพร้อมแล่นไ้แล้ว น้อเราโผล่มาเพราะไรท์อบมิาเอล ส่วนอาารย์็ยัอยู่น้า เี่ยวอัวไปทำารบ้านแป๊บนะร้าบบบ วันันทร์ะมาเอันใหม่เนอะ
เอันอนหน้าาาาาาาา
05/06/2560
เผยปมวามลับเี่ยวับน้อเอย์เละ่อยๆโผล่มาที่ละเล็ที่ละน้อย ใรเาไ้็เาไปเลยนะรับ ไรท์แ่ๆไปแล้วไรท์เริ่มรู้สึึ้นมานิๆแล้วว่าทำไมเวลาไรท์แ่เอย์เลู่ับท่าอาารย์ ไหมันออแนวเป็นันเอไ้มาว่าอนแู่่ับมิาเอลหวา...55555 อี 50 % ็รุารอไป้วยวามใใ่อนะรับ ไรท์ะพยายามปั่นมาให้รเวลาอย่าแน่นอน ถ้าหาวันไหวมาอัพไม่รวัน็ะอัพวันถัไปแทนนะรับ อาแ่เผาไปบ้าเพราะวามเร่บวารบ้านที่่อยๆเพิ่มพูนมาราวับอเห็
มีอะไรสสัยสามารถเม้นมาไ้นะรับ ะไ้ไปอบแ่ถ้าไม่ใ่็ะรออ่าน้วยวามยิ้มๆ เี่ยวไรท์อัวไปนอน่อนน้า
เอันอนหน้าาาาาาาา
ความคิดเห็น