[FanFiction Touken Ranbu ] さくらメモリーズ (YAOI) // หยุดอัพชั่วคราว
เมื่อได้มาพบกับพวกเขา ความสิ้นหวังก็หายไปราวร่ายมนตรา สุดท้ายมันก็เป็นจุดเริ่มต้นความทรงจำสีซากุระ ความทรงจำอันแสนล้ำค่าที่เขาได้ใช้ชีวิตกับพวกเขาเหล่านั้น (AllSaniwa)
ผู้เข้าชมรวม
3,242
ผู้เข้าชมเดือนนี้
7
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
[FanFiction Touken Ranbu ]
さくらメモリーズ
Sakura Memories (YAOI)
เพลง タガタメノセカイ (Dare ga Tame no) - SekaiShikata Akiko
Daremo
ga kizutsuki Itami wo seotte
ไม่ว่าใครต่างก็ฆ่ากันและต้องแบกรับความเจ็บปวดเอาไว้
Dareka
wo kizutsuke Hita hashiru
และเมื่อเริ่มทำร้ายผู้คน
วันนั้นก็ต้องวิ่งหนี
Koku
zankokuna kaze ga Fukitobasaretemo nao
แม้ว่าถูกพัดปลิวไปตามแรงลมที่โหดร้ายและรุนแรง
Yuzurenai
omoi Sono mune ni himeta mama
แต่ก็จะเก็บความรู้สึกเหล่านั้นเอาไว้ภายในใจ
(แปลเอง แปลมาจากอิ้งล้วนๆ ไม่เพราะพริ้งเสนาะหู ผิดพลาดประการใด
บอกได้นะครับเพราะไรท์เซย์ไม่มีสกิลนักแปลเท่าไรนัก)
"ยินดีต้อนรับสู่เรือนฮงมารุขอรับ
ท่านซานิวะ"
"โลกนี้
ที่นี้และมิตินี้จะเป็นโลกใหม่ของผมสินะครับ?"
เมื่อผมผู้ซึ่งสิ้นหวังในทุกๆอย่างได้พบกับโลกใบใหม่
โลกที่ผมจะได้อยู่อย่างเป็นสุข
โลกที่ไม่มีใครรู้จักตัวตนที่แท้จริงของผม
และนั้นก็เป็นจุดเริ่มต้นของความหวัง
ความทรงจำของผม
ความทรงจำสีซากุระที่ผมจะจดจำไว้มิวันเสื่อมคลาย..
...เมื่อ...
เหล่าจิตวิญญาณแห่งดาบผู้เก่าแก่และเก่งกาจกว่าใครในโลกหล้า
"นายท่าน..นายท่าน อย่าพึ่งหลับขอรับ โอ้ยยยยยยย นายท่าน
หน้าของท่านจะทิ่มลงอาหารแล้วขอรับ!!!"
"นายท่านครับ อย่านอนดึก อย่าหักโหม อย่าดื้อ อย่าซนนะครับ
พวกผมเป็นห่วง"
"เหล้าไม่ดีห้ามกิน เนื้อไม่ดีห้ามกิน เค้กไม่ดีห้ามกิน
สรุปนายท่านทานผักผลไม้ดีกว่านะครับ ไม่ฟันผุ ไม่เสียสุขภาพดี"
"นายท่านนนนนนนน มาทำผม ทาเล็บให้ผมหน่อยสิครับบบบบ"
"แปรงฟันก่อนนอนหรือยังครับ....เงียบแบบนี้แปลว่าไม่ได้แปรงสินะ? รู้ไหมครับว่าต้องทำอะไรต่อไป?"
"นายท่านครับ ผมว่าพวกผมซน ดื้อแล้วนะแต่นายท่านนี้มัน..."
...ปะทะ...
นายท่านซานิวะผู้น่าสงสารและเอาใจยากกว่าใครบนเรือนฮงมารุ
"ง่วงครับ....งื้ออออออ?"
"ผมไม่ได้เป็นเด็กแล้วนะ ฮือออ T^T"
"ครับ งือออออ คนแก่ใจร้ายยยย...T0T"
"ผมเป็นซานิวะหรือคนใช้(ว่ะ)เนี่ย!!!"
"อิจิโกะซังใจร้ายยยย ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะ"
"ผมไม่ได้ดื้อนะ แค่ซุกซนนิดเดียวววววว?"
-Original Character-
Male Saniwa
雨宮 真琴 | Amamiya Makoto (21)
'ความบริสุทธิ์ ซื่อสัตย์และความจริงใจของมนุษย์'
-ซานิวะหนุ่มผู้ไร้ความทรงจำในอดีตและมีรอยบาดแผลอันน่ารังเกียจ-
"ผมต้องการบ้าน บ้านที่แสนอบอุ่นของผม..."
Girls Puzzle
美帆 | Miho (15)
'ความงดงามของชีวิต'
-เด็กสาวตัวน้อยในความทรงจำของมาโคโตะ
ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับมาโคโตะเป็นปริศนาแต่คาดว่ามิโฮะก็คือน้องสาวของมาโคโตะ-
"มาโกะคุง....ฉันจะปกป้องเธอเอง"
GENRE :: Drama , Romantic , Comedy , Yaoi
RATE :: R-13+ (ใสๆแต่อาจหนักหน่วงบ้างในบางช่วง)
Rule
1.แฟนฟิคเกมโทเคน รันปุ (TOUKEN RAMBU) ไรท์เตอร์เป็นสาวกป่วยดาบคนหนึ่งที่ติดเกมมานานพอสมควร
ไรท์ไม่ทราบว่าตอนนี้ยังมีคนป่วยดาบอยู่ไหม แต่ไรท์ป่วยมากแถมป่วยหนักด้วยครับ เลิกไม่ได้เสียที
2.อาจมีข้อมูลบ้างส่วนผิดพลาดก็ได้โปรดอาจใส่ใจและบอกกับไรท์เตอร์ได้นะครับ คอมเม้นท์ด้วยถ้อยคำสุภาพ ไม่หยาบไม่ต้องใช้คำชั้นต่ำนะครับ ไม่งั้นมีโมโหแน่
3.อนึ่งเป็นนิยายวาย (Boy Love) และเป็นแนวฮาเร็ม(?)นิดหนึ่ง มีคู่ดาบ(ทั้งหลาย) x ซานิวะ ใครไม่ชอบกดปิด ถือว่าไรท์เตือนแล้วนะครับ
4.มาอัพไม่บ่อยแต่จะพยายามนะครับ ขอบคุณครับ
ขอกล่าวสวัสดีเหล่ารีดเดอร์และผู้อ่านทุกๆคนที่หลงเข้ามาครับ
ผมมีชื่อว่าเซราฟครับ จะเรียกว่าไรท์เซย์ก็ได้นะครับ ผมไม่ว่าอยู่แล้ว แฟนฟิคเรื่องนี้เป็นแฟนฟิคนิยายและแฟนฟิคเกมเรื่องแรกที่ไรท์เอามาลงในเด็กดีครับ ดังนั้นจึงไม่ใช้นิยายเรื่องแรกที่เขียน เป็นนิยายที่ใช้สนองนีทและความไร้สาระจากการเล่นเกมโทวเคนรันปุของไรท์เตอร์เองครับ
ดังนั้นหากน่าเบื่อก็ขออภัยด้วยนะครับ ขอบคุณครับ...
Banner
ผลงานอื่นๆ ของ Shiro-Sena ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Shiro-Sena
ความคิดเห็น