ผมพาร่าบามาที่อนโ้วยอารม์พลุ่พล่านถึีสุ ผมมอนัวเล็ในอ้อมแนที่สิเหลือน้อยเ็มทีใบหน้าเรียวเห่อแลามไปถึลำอ้วย้วยฤทธิ์แอลอฮอล์ าหวาน่ำเยิ้มมอผม้วยแววาเย้ายวน
'สิแทบะไม่มีอยู่แล้ว ยัมีอารม์ยั่วันอยู่ไ้'
ผมลิฟไปยัั้นห้ออัวเอ พร้อมับรั้ร่าบาที่อพับออ่อนเ้าไปแนบอให้พิร่าผม สูวามหอมาเรือนผมยาวหนาที่สยายเ็มลาหลันั่น อย่าอใไม่ไหว ล้ามเนื้อผมเ้นุ้บๆื่นัวเ็มที่ เลือเือพล่านไปทั้ัวอย่าไม่อาวบุม
'่วยไม่ไ้ เธอยั่วันเอนะสาวน้อย'
ผมผลัประูเ้าไปอย่าไม่รีรอ ุร่าบาให้ามเ้ามาพร้อมับ้มลไปวามหวานาริมฝีปาเล็ๆที่ผมไ้สัมผัสไปแล้วว่ามันหวานวนหลใหลนาไหน
"อื้อออ~"
"อืมมมม"
ผมราฮืออย่าัใเมื่อร่าเล็รหน้า สะบัหน้าหนีอย่าใในสัมผัสที่รุรานรวเร็วอผม พร้อมับับใบหน้าเล็ให้แหนรับสัมผัสอผมไ้เ็มที่มาึ้น เธอเหมือนะหมแร่อ้านผมแล้ว มีเพียอาารที่สั่นสะท้านประท้วน้อยๆ เมื่อเริ่มหายใไม่ทัน
'ผมเอ็ไม่ใร้ายับเธอมานัหรอ'
ผมผละออให้เธอไ้หายใหายอบ้า แ่นั่นเพื่อที่ผมะำัพวสิ่ีวาร่าายพวนี้่าหา ผมแะรัุมเสื้อเิ้ที่สวมอยู่อย่าไม่ใยี ทั้ึทึ้ให้มันออไปพ้นาัวผมเร็วที่สุ ทั้อายวามร้อนที่แผ่ออมา และเหื่อที่เริ่มึมามไรผม นั่นทำให้ผมแทบะเป็นบ้า!!
"อ๊ะ!!..."
เสียร่าบาร้ออย่าใเมื่อผมผลัเธอเบาๆให้ล้มัวบนเีย าลมโเบิว้าพยายามปรือมอผม ถึมันะมืไปหน่อย แ่ผม็สัเเห็นวามสั่นไหวระนื่นลัวในแววานั่น
'เธอ็แ่...ใที่ผมผลัเธอ็เท่านั้นล่ะ!'
ผมล้มัวลไปร่อมทับเธอทันทีที่ถอาเไปไ้สำเร็ มูุไ้สูเอาวามหอมาออาวอย่าหลใหล มือเล็ๆปัป่ายสะเปะสะปะไปทั่ว ส่เสียราฮือประท้วน้อยๆ ร่าบาปรือามอผมทั้ที่แทบะฝืนสิัวเอไม่ไหว
'เธอไม่ไ้ะหมสิ แ่ฝืนแรไม่ไหวเท่านั้นเอ'
มือผมสำรวไปามร่าายอเธอ ผิวนุ่มนิ่มลื่นมือเนียนละเอียทำเอาผมแทบลั่
'ผมอยาสัมผัสทุๆสัส่วนอเธอ ให้ายสิ!'
ผมปลเสื้อสายเี่ยวอเธอหลุาร่าอย่าไม่รีรอ ไม่้อพูถึิ้นอื่นๆผมไม่ยอมเสียเวลาับมันเ่นัน ร่าบาใ้ร่าผมสั่นสะท้านเมื่อผมูบามที่่าๆไม่ว่าะเป็นเนินอ หน้าท้อ ้นา ส่วนมือ็ลูบไล้ไปทุสัส่วนที่เย้ายวนอย่าย่ามใ
'ผมลายเป็นาแ่ี้หื่นแบบนี้ั้แ่เมื่อไร'
มือเล็ๆับ้นแนผมยึไว้แน่น ผมมอร่าบาที่มีสีหน้าทรมาน ัปาัเ็บเสียราเอาไว้ ผมเอ็ทรมาน...ไม่่าาเธอเท่าไร
ผม่อยๆแทรัวนอผมเ้าไปหาเธอ้าๆ ิเอาเอว่าเธอพร้อมแล้ว อีอย่าผมเอ็ทนไม่ไหวแล้วเหมือนัน
แ่ัวนเธออบรัผมแน่นมา ผมไม่สามารถยับเ้าไป หรือยับอะไรไ้เลย!
"อ๊ะ!! อื้อออ!! เ็บบ!!..."
ร่าบาผวาเฮืออผมแน่น พร้อมับส่ายหน้านผมยาวสะบัไปมาอยู่ที่อผม ผมสัมผัสไ้ถึน้ำาอนัวเล็รหน้า
"อ๊าาา!! ผ่อนลายหน่อย..."
แ่ผมวบุมัวเอไม่ไหวแล้ว ที่อทนั้นานนี่็เ่มาพอแล้ว ผมแทรัวนอผมเ้าไปทั้หม ไ้ยินเสียรีร้อัมาาร่าเล็ ผมึประบูบลไปที่ริมฝีปาเล็เพื่อให้เธอผ่อนลาย หลอล่อให้เธอเผลอไผลไปับสัมผัสอผมอีรั้
ผมลอบยิ้มอย่าเป็นผู้นะ เมื่อสัมผัสไ้ว่าร่าบาเริ่มรู้ว่าะอบรับผมยัไ มันูเอะะไม่เป็นารานเอาะเลย แ่มัน็ไม่ไ้ทำให้ผมหุหิเลยสันิ
มันลับทำให้ผมยอมเิน้าลเพื่อสอนนรหน้าให้้าวไปพร้อมๆัน ให้เธออบรับผมแบบที่ผมั้้นให้เธอ ให้เธอทำให้ผมแบบที่ผมร้ออาเธอ ให้เธอใ้มันับผมแบบที่ผมสอนเธอ
ผมไม่รู้ว่าเราใ้เวลา้วยันนานเท่าไรแล้ว ผมรู้แ่ว่าผมอยาสัมผัสเธออีรั้ อีรั้และอีรั้...อีรั้...่อไปเรื่อยๆ เธอเหมือนน้ำื่มที่รสาหอมหวานที่ื่มยัไ็ไม่รู้ัอิ่มัพอ ยิ่ื่มยิ่ระหาย ยิ่ื่มยิ่อยาื่มมาึ้นไปอีไม่บไม่สิ้น
อยาะรอบรอร่าบารหน้านี้ไปเรื่อยๆ อยาแล้ทำแรๆให้เธอเ็บเล่นๆ อยาีราเป็นเ้าอทุุทุารานิ้วที่พอะสามารถทำไ้
'ผมลายเป็นาแ่บ้าามริๆะแล้ว!'
แ่ผมไม่ใ่นใร้ายนานั้น ผมเอาแ่ใัวเอ ทำามใัวเอมาสามั่วโมว่าแล้ว วรให้เธอไ้พับ้าผมทิ้ัวนอนล้าๆร่าบาที่เหมือนะหลับไปแล้ว ่อยๆเลี่ยไรผมที่เปียึมเหื่อบริเวหน้าผาเธอ รั้ร่าเล็มาไว้ในอ้อมแนแล้วึผ้าห่มึ้นมาลุมเราไว้ ผมเอ็...เหนื่อย...ไม่ไหวแล้วเหมือนัน
"ฝันี...สาวน้อย"
ผมูบลไปที่หน้าผามนอย่าลืมัว ่อนะระิบพึมพำๆเบาๆ ่อนะหลับาเ้าสู่ห่วนิทราในที่สุ...

ความคิดเห็น