ห้องพักของเหล่า Oc เพื่อคุณนักเขียน

ลำดับตอนที่ #6 : Oc : นักล่าสายเลือด

.........................................................

Application

"ถึงผมจะไม่เห็นด้วยกับการทรมาณพวกเขา แต่ยังไงผมก็ไม่สามารถไปควบคุมการกระทำของคนอื่นได้หรอกนะครับ"

"เอ๊ะ? อยากรู้ว่าทำไมผมถึงชอบแดนดิไลอัลงั้นหรอครับ?"

"อาจจะเพราะพวกเขาเหมือนผมล่ะมั้งครับ.....ปลิดปลิวและโบยบินไปพร้อมกับสายลมที่ถูกเรียกขานว่าโชคชะตา และไม่ว่าหนทางข้างหน้าจะลำบากแค่ไหน ก็ยังคงทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะมีชีวิตรอดต่อไป"

"ขอโทษครับที่เตี้ย"

ทีม : ธีร่า

ชื่อ|นามสกุล|ชื่อเล่น : ฟิลิบ โลเวล - ฟิน/Filip Lowell - Finn

(เปลี่ยนปั๊บ ชื่อดูโหลขึ้นมาทันทีเลยคะ =<=)

เพศ : ชาย

รสนิยมทางเพศ : ทั่วไป(แต่เราอยากได้ชายและให้น้องเป็นรับนะคะ >w<)

อายุ : 20

ฐานะ : ปานกลาง พ่อค้าเร่ร่อน/นักเล่นดนตรีเร่ร่อน

ลักษณะภายนอก : รูปร่างผอมบางแต่พอมีเนื้อมีหนัง ผิวขาวนวลตัดกับเส้นผมสีดำที่ยาวจรดกลางหลังและถูกมัดรวบได้อย่างลงตัว ใบหน้าหวานที่ประดับไว้ด้วยรอยยิ้มเป็นมิตร ดวงตาสีฟ้าใสคู่นั้นทอประกายอ่อนโยนเสมอ เสื้อคอเต่าและกางเกงขายาวสีดำ เสื้อคลุมมีฮูดสีเดียวกันที่ทำให้เขาดูลึกลับอย่างน่าประหลาดเมื่อสวมมัน ต่างหูรูปดอกซากุระที่สวมไว้เพียงหูขวา ปิ่นปักผมจากขนนกสีน้ำเงิน น้ำเสียงหวานและวาจาสุภาพทำให้เขาดูมีความเป็นผู้ใหญ่สมวัย

ส่วนสูง-นํ้าหนัก : 168/61

อาวุธประจำตัว : พัดเหล็กที่ตรงขอบเป็นใบมีด มันถูกผูกไว้ด้วยโซ่เหล็กเส้นเล็กใช้สำหรับยึดในการปา

ของเสริม : เส้นเอ็นที่แข็งแรงและยืดหยุ่นมาก มีทั้งแบบอาบยาพิษที่ทำให้เป็นอัมพาตและแบบธรรมดา

ยาพิษที่ทำให้เป็นอัมพาต(ผสมขึ้นมาเองจากของที่หาได้) ยาแก้พิษอัมพาต(เอาไว้แก้เผื่อใครโดนพิษโดยไม่ได้ตั้งใจ) อุปกรณ์สำหรับทำแผล ยาและสมุนไพรต่างๆ 

ความสามารถต่างๆ : เก่งเรื่องการเจรจาต่อรองและพูดได้หลายภาษา

สื่อสารกับสิ่งมีชีวิตอื่นได้(สัตว์หรือต้นไม้ แต่การจะคุยกับสายเลือดต้องได้รับการยอมรับจากอีกฝ่าย) ร้องเพลงและเล่นดนตรีเก่ง

เย็บปักถักร้อย ทำอาหารและขนมเก่ง

นิสัย : เป็นคนขี้เล่นและอ่อนโยน เขาชอบที่จะช่วยเหลือคนอื่นเท่าที่ตัวเองสามารถทำได้ ชอบงานที่ละเอียดอ่อน ใจดีและมีความเป็นผู้ใหญ่ ใจเย็นและเข้มแข็งแม้ว่าเขาจะมีร่างกายที่ไม่สมกับการเป็นผู้ชายนัก แต่ในขณะเดียวกันเขาก็เป็นคนที่เก่งด้านการวางแผนและใช้หัวมาก

ความอ่อนโยนของเขาชวนให้นึกถึงแสงจันทร์ที่ส่องสว่างอย่างงดงามยามราตรี แม้จะเป็นสิ่งที่เรียบง่ายและทั่วไปแต่ก็ยังคงงดงามในแบบของมัน ทว่าเมื่อยามโกรธฟินก็น่ากลัวใช่เล่นเลยล่ะ แม้จะมีท่าทางที่ไม่ต่างจากปกตินักแต่บรรยกาศรอบตัวเขาจะเปลี่ยนไปอยางเห็นได้ชัด จากที่มักจะเงียบสงบ เป็นมิตรและร่มรื่นก็จะแปรเปลี่ยนเป็นเย็นยะเยือกและเด็ดขาดแทน

แต่อารมณ์ที่ดูออกยากที่สุดของเขาเห็นทีคงเป็นความเศร้า เพราะเขาสามารถเก็บมันไว้กับตัวเองได้อย่างแนบเนียนและมิดชิด แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมองออกได้ว่าเขาเศร้าเหรือเปล่า

ไม่ชอบ : พื้นที่แออัดไปด้วยผู้คน คนที่ล่าสัตว์(หรือสายเลือด)แล้วไม่นำไปใช้ประโยชน์อย่างคุ้มค่า เช่น ฆ่าแล้วตัดหัวไปประดับแล้วทิ้งส่วนอื่นที่เหลือ

สิ่งที่เกลียด : -

สิ่งที่กลัว : ความร้อน ไฟ

สิ่งที่ชอบ : ผืนป่า พื้นที่ปลอดผู้คนและเงียบสงบ น้ำชา ภาษาดอกไม้ บทเพลงและการได้ร้องเพลง สีดำ

สิ่งที่รัก : สัตว์สายเลือดที่เป็นมิตร สัตว์ทุกชนิด ดอกวิสเทอเรีย(Wisteria) ดอกแดนดิไลอัล(Dandelion) 

งานอดิเรก : เล่นดนตรีหรือร้องเพลง วาดรูป ดูแลดอกไม้ แกะสลัก ทำเครื่องประดับ(สำหรับขาย)

ประวัติ : เขาเคยอาศัยอยู่กับครอบครัวในหมู่บ้านอันห่างไกลจากผู้คนและเป็นหนึ่งเดียวกันกับธรรมชาติ ผู้คนและสัตว์สามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างสงบสุข หมู่บ้านของเขามีสัตว์สายเลือดระดับ 3 ค่อยปกป้องคุ้มครอง ชื่อของมันคือ เอมเพอเรอร์(Emperor)เป็นนกยักษ์ที่ทั้งสง่างามและใจดีมันมักจะเล่นและสอนหลายสิ่งให้กับเด็กในหมู่บ้านเสมอและดูเหมือนมันจะชอบเขาและพี่สาวฝาแฝดของเขาเป็นพิเศษ

จนกระทั้งวันหนึ่งได้มีสัตว์สายเลือดระดับ 5 เข้ามาโจมตีหมู่บ้านของเขารวมถึงพวกนักล่าที่มาเพื่อล่าพวกมันหมู่บ้านของเขาจึงได้รับผลกระทบไปด้วย ท้ายที่สุดทุกอย่างก็จบลงทั้งสัตว์สายเลือดระดับ 5 และเอมเพอเรอร์สามารถหนีจากนักล่าไปได้ทั้งคู่และมันยังค่อยตามหาฟินต่อไป เขาที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสแต่ก็รอดมาได้เพราะพี่สาวของเขาเสี่ยงชีวิตตัวเองเพื่อช่วยเขาหนีออกมา เขาสูญเสียความทรงจำส่วนใหญ่ไป จำได้เพียงแค่ชื่อ อายุและเรื่องของพี่สาวฝาแฝดเพียงเล็กน้อยเท่านั้นเท่านั้น

เขาจึงได้รับคำแนะนำจากคนที่ช่วยเขาไว้ว่าให้ลองเป็นพ่อค้าเร่ร่อนดู เพราะมันเป็นอาชีพที่ง่ายสำหรับคนที่ต้องเริ่มต้นชีวิตใหม่จากศูนย์และไร้ที่ไป ระหว่างที่เขาเดินทางเขามักจะบังเอิญเจอกับสัตว์สายเลือดที่โจมตีผู้คนเป็นบางครั้ง และเขาจึงได้ยินเกี่ยวกับการรวมตัวของนักล่าสายเลือดจึงสนใจและลองไปดู เผื่ออาจจะเจอกับสัตว์สายเลือดที่สามารถฟื้นความทรงจำของเขาได้

ถ้าเลือกได้อยากสนิทกับใครใน2พี่น้อง : ทั้งสองคน(อาจจะเอียงไปทางไมอานิดหน่อยเพราะอยู่ทีมเดียวกัน) เขาอยากสนิทกับทุกคนนั้นล่ะ เป็นมิตรย่อมดีกว่าเป็นศัตรูจริงไหม

เหตุผลทำไมถึงมาเข้าร่วมในประเพณีนี้? : ได้ยินคนอื่นเขาพูดกันแล้วรู้สึกสนใจก็เลยมาน่ะครับ

เสน่ห์ของตัวละคร : บรรยกาศรอบตัวของเขาชวนให้รู้สึกเหมือนกับต้นไม้ ไร้พิษภัย ไร้ประสงค์ร้าย ไร้ซึ่งความคิดด้านลบใดๆ ชวนให้รู้สึกผ่อนคลาย บทเพลงที่เขาร่ำร้องออกมาอ่อนโยนราวกับสามารถปลอบปละโลมทุกสิ่ง ตัวตนของเขาราวกับผู้ที่สามารถให้อภัยได้ทุกคน ขอเพียงแค่คนผู้นั้นสำนึกในสิ่งที่ทำลงไป

เพิ่มเติม : ต่างหูและพัดล้วนเป็นสิ่งที่เขาได้รับมาจากพี่สาว

เวลาฟินร้องเพลงมักจะมีเสียงผู้หญิงร้องตามแว่วๆด้วยล่ะ--//อยู่ๆก็เหมือนจะหลอน

ฟาเรีย โลเวล - เฟีย/Faria Lowell - Fia

"ใบหน้าของเจ้าช่างราวกับหน้าหนังสือ ทุกสิ่งที่เจ้าคิดทุกอารมณ์ที่เจ้ารู้สึกถูกเขียนอย่างบรรจงอยู่บนนั้นเสมอ"

พี่สาวฝาแฝดของฟิน เป็นหญิงสาวที่เพียบพร้อมด้วยมารยาทแต่ก็มีนิสัยขี้เล่นจึงทำให้คนที่อยู่ด้วยไม่รู้สึกอึดอัด เป็นคนสอนฟินร้องเพลงและเล่นดนตรี ทุกคนในหมู่บ้านต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าทั้งสองเหมือนกันมากราวกับเป็นคนเดียวกัน

เสียชีวิตเพราะพยายามต่อสู้กับสัตว์สายเลือดระดับ 5 และเสี่ยงชีวิตช่วยฟินออกมา

ไนท์ - Night

สัตว์เลี้ยง สหาย และคู่หูของฟิน

เป็นนกทั่วไปไม่ใช่สัตว์สายเลือด

(หรือไรท์อยากให้เป็นก็ได้นะ ^W^)

ปล. นิยามของคำว่า'ให้อภัย'ที่เราบอกไม่ได้หมายถึงการปล่อยแบบไม่ลงโทษอะไรเลยนะคะ แต่เป็นประมาณว่าลงโทษตามถูกตามควร ถ้าผู้ผิดเคยทำร้ายใครก็ให้เขาได้รับในสิ่งที่ควรได้รับ แต่ฟินก็จะสวดภาวนาให้คนผู้นั้นไม่ทำผิดพลาดซ้ำอีก

ชื่อเจ้าของตัวละคร : Sen The Death

...........................................................