ห้องพักของเหล่า Oc เพื่อคุณนักเขียน

ลำดับตอนที่ #16 : Oc : ล่าปีศา 2

*องค์กร ไฮเพอเรียน*

"เมื่อไร้ซึ่งกรอบหรือขอบเขต มนุษย์ก็ไม่ต่างอะไรกับเดรัจฉาน"

ชื่อ-นามสกุล: ซึกิคิเคียว ชินจิสึ | Tsukikikyo Shinjitsu

(บางครั้งไซยาคุจะเรียกเขาว่า 'ชินจิไม'(1))

ประจำอยู่ทิศ : ใต้

อายุ : 37 ปี

สส : 184 ซม.

นห : 67 กก.

รูปลักษณ์ : เส้นผมสีน้ำตาลเข้มยาวจรดลำคอ นัยตาสีน้ำตาลคมลึกและมีขอบตาดำเหมือนคนไม่ได้นอนอย่างเต็มที่ รูปร่างสูงโป่งเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อ ใส่เครื่องแบบทหารที่ดูเป็นทางการตรงกันข้ามกับเสื้อคลุมสีน้ำเงินเข้มหม่นที่ปรายขาดหลุดลุ่ยตามอกและไหลเต็มไปด้วยเครื่องประดับจากเงินและโซ่ รองเท้าบูทและถุงมือหนังด้านขวาสีดำมีสายรัดที่เหมือนเข็มขัด ส่วนข้างซ้ายเป็นถุงมือแบบเปิดนิ้วสีขาว(ไซยาคุ : ขอสาปแช่งให้เลือดเลอะถุงมือทุกครั้งที่สู้ครับ)

ลักษณะการพูดคุย : น้ำเสียงเข้มทุ้มต่ำ ทุกๆคำพูดที่เอ่ยออกมานั้นเยือกเย็นและเต็มไปด้วยความมั่นใจคอยกดดันใส่คู่สนทนาเสมอ เรียกแทนคนที่อายุน้อยกว่าว่า'เธอ'เรียกแทนคนที่อายุเท่ากันหรือมากกว่าว่า'คุณ'

นิสัย : เต็มเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ แม้แต่ท่วงท่าการเดินก็ต้องสง่างามและสมบูรณ์แบบราวกับหุ่นยนต์ที่ถูกสร้างขึ้นมาและถูกตั้งค่าให้ทำทุกอย่างเพื่อองค์กรอย่างซื่อสัตย์และพักดี แต่ลึกๆแล้วเค้านึกอิจฉาพวก'อัจฉริยะ'อยู่เสมอ คนพวกนั่นที่ไม่ต้องพยายามอะไร ไม่ต้องทนฝึกฝนทั้งชีวิตเพื่อให้ตัวเองได้รับการยอมรับ

ประวัติ : ครอบครัวของเขาเป็นสมาชิกขององค์กรไฮเพอเรียน เพราะเหตุนั้นตั้งแต่เด็กเค้าจึงถูกคาดหวังให้โตขึ้นกลายเป็นสมาชิกของไฮเพอเรียนเช่นกัน ในวัยเด็กที่เต็มไปด้วยการถูกคาดหวังนั้นเขาไม่เคยได้สัมผัสความอบอุ่นของครอบครัวอย่างที่เด็กคนอื่นมีเลยสักครั้ง มีแต่การเรียนและฝึกหนักขึ้นหนักขึ้นและหนักขึ้น แต่ถึงกระนั้นทั้งหมดที่ทำไปก็ไม่เคยทำให้เขาได้รับการยอมรับจากครอบครัวเลย แม้หลังจากที่ทุกคนเสียชีวิตในภารกิจก็ตาม

จนวันหนึ่งเขาได้รับคำสั่งให้ไปลงพื้นที่ตรวจสอบสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งหนึ่ง ที่ถูกไฟไหม้เนื่องจากสิ่งลึกลับที่มีลักษณะเหมือนวิหคไฟ ในตอนที่เขาไปถึงนั้นตัวอาคารได้ถูกไฟลุกท่วมไปทั้งหมดแล้วนอกจากเสียงการเผาไหม้ ก็ปะปนมาด้วยเสียงกรีดร้องของเด็กหรือเหล่าพี่เลี้ยง เขาสามารถเห็นเงาของคนที่ดิ้นทุรนทุรายอย่างทุกข์ทรมาณ แม้แต่เค้าที่ถูกบอกว่าเป็นพวกไร้หัวใจก็ยังรู้สึกพะอืดพะอมยามเห็นภาพน่าสะเอียดสะเอียนนี้ ในขณะที่วิหคยังคงสะบัดปีกของมันให้ไฟลุกโชนมากยิ่งขึ้น

เขาคาดว่าคงจะไม่มีผู้รอดชีวิตอย่างแน่นอนทว่าทันใดนั้นก็มีเด็กคนหนึ่งกระโดดหนีออกมาจากกองไฟนั้น ด้วยรูปร่างที่เล็กเพราะขาดสารอาหารและเส้นผมสีดำยาวรุงรังปกปิดใบหน้าเอาไว้ทำให้เขาแทบแยกเพศของเด็กตรงหน้าไม่ออกจนกระทั้งเด็กคนนั้นเงยหน้าขึ้นมา ใบหน้าของเด็กชายนั้นเปื้อนไปด้วยเถ้าถ่านสีเทา ตามแขนและขาที่เล็กจนเห็นกระดูกมีรอยทะลอก รอยขีดข่วนและแผลไฟลวก สภาพสะบักสะบอมจนคำว่าน่าสงสารดูจะน้อยเกินไปสำหรับเขา

ทว่ายามเขาสบเข้ากับดวงตาที่เรืองรองไปด้วยสีฟ้าใสราวกับอัญมณีคู่นั้นเขาเห็นบางอย่างที่ไม่ว่าใครก็ไม่ควรมีในเวลาที่พึ่งผ่านเหตุการณ์แบบนี้มา แต่ในตาของเด็กนั้นมันเป็นประกายไปด้วยความต้องการที่จะมีชีวิต ความต้องการที่จะรอดต่อไปและ...ความสนุก

"คุณสบายดีหรือเปล่า? คุณหน้าซีดมากเลยน่าจะนั่งพักสักหน่อยนะครับ คุณผู้ชาย" คำพูดนั้นถูกส่งมาพร้อมกับรอยยิ้ม

'เด็กปีศาจ' นั่นคือคำที่ดังก้องอยู่ในหัวของเขา คอยย้ำเตือนเขาทุกครั้งที่สบเข้ากับดวงตาคู่นั้น

ท้ายที่สุดเขาก็ไม่อาจทิ้งเด็กที่มีความสามารถสูงเช่นนั้นและรับมาดูแล โดยหวังว่าในอนาคตมันจะเป็นประโยชน์กับองค์กร แต่กระนั้นความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ไม่ได้ดีเท่าไหร่นักเพราะโดยธรรมชาติของไซยาคุที่สบายๆตรงข้ามกับชินจิสึที่เต็มไปด้วยความกดดัน

อาวุธ: คาตะนะ มีดสั่น

ความสามารถ : เขามีความเชียวชาญด้านศิลปะการต่อสู้อย่างสูงสุด และดวงตาที่เฉียบคมสามารถปามีดเข้าสู่เป้าหมายได้อย่างไม่คาดเคลื่อน เพราะงั้นหากจะต่อกรกับเขาการเผชิญหน้าเข้าใส่มีโอกาสรอดมากกว่าวิ่งหนี

สิ่งที่ชอบ : อาหารที่ไซยาคุทำ(เจ้าเด็กนั่นมีดีอยู่แค่เรื่องนี้ล่ะ : ชินจิสึ) คนที่เชื่อฟัง การได้รับคำชมจากใจจริง

สิ่งที่ไม่ชอบ : ไซยาคุ(ลึกๆแล้วรู้สึกกลัว) อัจฉริยะ พวกแหกกฏ ความรู้สึกของการพ่ายแพ้ แมว(เวลาเห็นแล้วมันนึกถึงไซยาคุ)

คุณรู้สึกอย่างไงกับตำแหน่งของคุณในองค์กรนี้ค่ะ: "ตะข่ายไงล่ะ ฉันคือตะข่ายที่ค่อยดักจับพวกนอกคอกที่คิดทำอะไรนอกกรอบ และมอบบทลงโทษที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตายให้"

ว่าแต่ว่าคุณจะจัดการอย่างไรกับพวกที่ไม่ทำตามกฏ และทรยศไฮเพอเรียนละคะ: "คิดว่ามีอะไรที่เจ้าพวกนั้นสมควรได้รับนอกจากความทรมาณหรือความตายด้วยรึไง"

ในนิยามของคุณ ไฮเพอเรียนเนี่ย ดีหรือเปล่านะ?: "ไร้ที่ติ"

"มันไม่สำคัญหรอกว่าพวกเราจะดีหรือเลว ที่สำคัญน่ะคือการที่สิ่งลึกลับและตัวอันตรายมากมายถูกพวกเราจัดการ และประชาชนผู้บริสุทธิ์จะสามารถหลับลงในเวลากลางคืนได้อย่างสบายใจ"

1) ชินจิไม แปลว่า 'ไปตายซะ' ......ความสัมพันธ์ครอบครัวแสนอบอุ่น(?)