ห้องพักของเหล่า Oc เพื่อคุณนักเขียน

ลำดับตอนที่ #11 : Oc : นักเรียนมาราเลีย

"ผืนน้ำแห่งโชคชะตาที่นิ่งสงบมาเนินนาน....กำลังเกิดระลอกคลื่นแห่งการเปลี่ยนแปลงขึ้นอีกครั้ง"

"พลังแห่งมังกรนั้นมากด้วยอำนาจที่เกินหยั่ง หากคิดใช้ก็จงทำให้มั่นใจว่าท่านจะสามารถรับผิดชอบกับผลที่ตามมาในภายหลัง"

"ข้าจะค่อยเฝ้ามองและสวดภาวนา ขอให้พระแม่ธรนีไกอาผู้โอบอุ้มโลกานี้มอบรอยยิ้มให้กับท่าน"

ชื่อ : โนเรีย ดิวอร์ชเชอร์ /Noria Thewatcher

ชื่อเล่น : นอร์/Nor

ชื่ออื่นๆ : วอร์ช/Watch ผู้เฝ้ามอง โนริ/Nori

ลักษณะ : หญิงสาวร่างสูง(172ซม. 61กก.) ผู้มีผิวขาวนวลจนเกือบซีด ใบหน้าอ่อนหวานและเรียบนิ่งประดับไว้ด้วยความเฉยชามักจะปรากฏรอยยิ้มอ่อนโยนขึ้นบ่อยครั้ง เส้นเกศาสีน้ำตาลที่เข้มจนเกือบดำยาวจรดกลางแผ่นหลังกว่าง นุ่มสลวยงดงามดุจเส้นไหมบ่งบอกว่าผู้เป็นเจ้าของนั้นดูแลมันอย่างดีติดกิ๊ปสีเงินหนึ่งคู่ไว้บริเวณหน้าม้า ต่างหูที่ทำจากอัมพันงดงามและลึกลับ นัยตาสีฟ้าใสส่องสว่างเรืองรองในความมืดมิดดั่งหิ่งห้อย ทว่ายามจ้องลึกเข้าไปภายในดวงตาคู่นั้นกลับรู้สึกราวกับกำลังจ้องมองไปยังหลุมใต้ทะเลอันไร้ที่สิ้นสุด ทั้งลึกลับ นุ่มนวล อ่อนโยน น่าค้นหาทว่าก็น่าขนลุกและน่าออกห่างไปในเวลาเดียวกัน

นิสัย : ภายใต้ใบหน้าขาวซีดที่มักจะดูเฉยชาและท่าทีไร้อารมณ์เสมอนั่น คือความอ่อนโยนและใจดี เธอมักจะแสดงออกกับผู้อื่นเหมือนไม่สนและไม่ใส่ใจสิ่งใดจนมักจะถูกเข้าใจผิดว่าหยิ่งอยู่ตลอด แต่ลึกๆแล้วเธอเป็นคนที่สุขุมเข้มแข็งและอ่อนโยน มีความเป็นผู้ใหญ่และรักสะอาดมาก

เธอเป็นคนชอบหนังสือมาก จนเข้าขั้นที่แทบจะเป็นหนอนหนังสือเลยก็ว่าได้ห้องสมุดเปรียบเสมือนห้องอีกห้องของเธอเป็นสถานที่ ที่เธอใช้เวลาอยู่เยอะที่สุด เธอรักที่จะอ่านหนังสือมากมายท่ามกลางพื้นที่เงียบสงบเช่นป่าไม้ที่เงียบสงบและมีแดดอ่อนๆ กับการได้อ่านหนังสือเกี่ยวกับศาสนาและความเชื่อที่น่าสนใจของมนุษย์นั้นคือสวรรค์ของเธออย่างแท้จริง

นิสัยแปลกๆ : เธอมักจะชอบมองออกไปนอกหน้าต่างราวกับโหยหาบางสิ่งที่เธอไม่มีวันได้รับอยู่บ่อยครั้ง มีคนบอกว่ามักจะเห็นเธอคุยคนเดียวหรือทำท่าทางเหมือนคุยกับสัตว์รู้เรื่องอยู่บ่อยๆ

นอร์มักจะหายตัวไปและไม่มีใครหาเธอพบจนกว่าเธอจะปรากฏตัวออกมาเอง และเพราะเธอรักสิ่งมีชีวิตทุกชนิดไม่เว้นแม้แต่ตัวอะไรก็ตามที่เฝ้าดูแลพลังของบ้านน้ำอยู่ เธอมักจะไปหามันบ่อยๆเพียงเพื่อผูกมิตรไมตรีเพราะพลังของบ้านแม่น้ำมายานั้นไม่จำเป็นกับเธอเลยแม้แต่น้อย

บท : นักเรียน ม.1

ธาตุ : Water(น้ำ)

ความสามารถ : ควบคุมน้ำได้อย่างอิสระเหมือนเวทย์น้ำทั่วไปและใช้ผสานกับอาวุธ

นอร์สามารถพูดคุยกับสัตว์และสิ่งมีชีวิตได้ทุกชนิด และยังสามารถมองเห็นภูติผีหรือวิญญาณได้อีกด้วย

อาวุธ : ตรีศูลสีเงินยาวเท่าส่วนสูงของมนุษย์ มีส่วนคล้ายกับพู่กันสีฟ้าอ่อน บริเวณปลายส่วนล่างจะแหลมคล้ายกับทวน เวลาใช้งานจะมีสายน้ำไหลออกมาจากขนของพู่กันและล้อมรอบตัวผู้ใช้เอาไว้(แม้ในพื้นที่แห้งแล้งอย่างทะเลยทรายก็ยังสามารเรียกน้ำออกมาได้) เป็นได้ทั้งเกราะป้องกัน และโจมตีกลับใส่ศัตรูได้อีกด้วย

สัตว์เลี้ยง : เลวีอาธาน/Leviathan หรือ เลอา/Lea

ลูกงู(?)ตัวผู้ จริงๆเหมือนจะกึ่งๆกิ่งก่า

งานอดิเรก : เล่นกับเลอา อ่านหนังสือ ฝึกเวทย์ เล่นดนตรี 

ปลูกดอกไม้(วิสเทอเรีย,พลับพลึงแมงมุมแดง,เกศานารีหรือเนจิบานะ Nejibana)

  

ประวัติ : แม่มดวารีผู้มีอายุยืนยาวมานานนับร้อยปี ทว่าวันหนึ่งเธอได้ถูกมนุษย์กลุ่มหนึ่งโจมตีแม้จะรอดชีวิตมาได้แต่เธอก็สูญเสียความทรงจำและพลังเวทย์ส่วนใหญ่ของตนไป หนึ่งในไม่กี่สิ่งที่เธอยังเหลืออยู่นั้นก็คือสหายรักของเธอเจ้ามังกรจิ๋วที่เลี้ยงยังไงก็ไม่โต เลอา เธอจึงแกล้งปลอมตัวเข้ามายังโรงเรียนแห่งนี้เพื่อที่จะศึกษาเวทย์และพลังต่างๆใหม่อีกครั้ง

ปล.ถึงเลอาจะเป็นมังกรแต่ก็แทบไม่มีพลังอะไรเลย คล้ายๆกับเจ้ามังกรในมู่หลานนั้นล่ะ

บ้าน : The Water แม่น้ำแห่งมายา

---------------------------------------------------------

แบบสอบถาม

อยากให้ลูกตัวเองมีคู่ไหม? : มีก็ดี ไม่มีก็ได้ค่ะ ^^

อยากให้ลูกโดนรังแกไหม? : อย่าทำอะไรน้องเลย ปล่อยน้องไว้คนเดียวเถิดดด//แต่ถ้าไรท์อยากเราก็ไม่ถือนะ >-<

อยากให้ลูกอกหักไหม? : ม่ายยย

อยากให้ลูกตัวเองตายไหม? : เรื่องแบบนั้นน่ะ...มันแน่นอนอยู่แล้ว! >W< ตัวละครเวลาใกล้ตายมีเสน่ส์เสมอ