THE LAST WAR (Tale of Scroll 20) - นิยาย THE LAST WAR (Tale of Scroll 20) : Dek-D.com - Writer
×

    THE LAST WAR (Tale of Scroll 20)

    สงครามจะสิ้นสุดลงเมื่อใด ถ้าตัวละครสำคัญมีเหตุบังเอิญให้เสียความทรงจำในการยุติสงครามครั้งสุดท้าย ทำให้เธอต้องเร่ร่อนและต้องพจญภัยไปกับตัวละครมากมายที่มีความลับเพื่ออะไรบางอย่าง ณ ดินแดนที่เธอไม่รู้จัก

    ผู้เข้าชมรวม

    37

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    37

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  14 ต.ค. 67 / 11:18 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    หลังจากการแสดงหุ่นกระบอกของวีรสตรีไร้นามได้แพร่หลายจนสามารถสร้างความหวังต่อชนในแดนริเซียได้โดยทั่ว  ประพันธ์อื่นที่มิใช่การเชิดชูตระกูลริเซีย หรือการเชิดชูวีรกรรมของอัศวินไร้นามเห็นว่าจะมีการแสดงน้อยลงอย่างเห็นได้ชัด   จนข้าพเจ้าคิดว่าหากมีเรื่องที่จะสามารถสร้างความโปรดปรานครั้งใหญ่อีกได้คงมิพ้นเรื่องเหล่านี้เป็นแน่   เหตุนี้ข้าพเจ้าผู้เป็นนักกวีจึงเริ่มมีผู้มาเยี่ยมเยียนน้อยลงจนแทบมิเหลือ สิ่งเดียวที่จะทำให้ข้าพเจ้ากลับมามีอาหารประทังชีวิตดั่งกาลก่อนได้  คงต้องประพันธ์เสริมเรื่องที่นิยมให้เรืองไกลยิ่งขึ้นเหมือนชนทั่วไปทำกัน  ซึ่งในขณะที่ข้าพเจ้ากำลังนั่งคิดเรื่องนี้อยู่ในเทียมเกวียนเพื่อเดินทางออกจากแดนสเคดิโอ้อยู่นั้น ข้าพเจ้าก็ได้ยินหญิงสองคนคุยกันด้วยอรรถรสมากล้นอยู่เสียนาน  ซึ่งกว่าข้าพเจ้าจะรู้สึกตัว ผู้เล่าหญิงทั้งสองก็กระโดดลงจากเทียมเกวียนไปเสียแล้ว

     

    หลายวันผ่านไปข้าพเจ้าก็สามารถเรียบเรียงเสริมแต่งเรื่องที่ได้ยินจากหญิงทั้งสองจนสำเร็จ  ก่อนรีบออกเดินทางไปยังที่หมายอันห่างไกล  เมื่อข้าพเจ้าไปถึงก็ยื่นม้วนสาส์นไปให้เจ้าของโรงละครหุ่นกระบอกอ่าน  เขาใช้กาลเพียงมินานก่อนส่ายหัวด้วยใบหน้าฉงน 

    “ มิมีผู้ใดนำประพันธ์นี้มาใช้หรอก เพราะมันจะทำให้แดนบ้านเกิดของเราผิดใจกับแดนสเคดิโอ้เสียเปล่า  เผาทิ้งมันเสีย แล้วเขียนบทใหม่ที่สร้างความรื่นเริงให้ชนในแดนเสียดีกว่าเจ้าหนุ่ม ”

    ข้าพเจ้ามิได้ตอบกลับ และนำของที่ขายมิได้ถือกลับมาด้วยความผิดหวัง  ในระหว่างที่ข้าพเจ้าเดินไตร่ตรองในตรอกแคบอยู่นั้น  หัวขโมยมือไวก็ได้กระชากสิ่งของจากมือข้าพเจ้าไปอย่างรวดเร็ว   ก่อนหายลับไปตรงมุมถนนอันเนืองแน่ไปด้วยชนต่างถิ่น หลังจากนั้นข้าพเจ้ามิคิดจะไปทวงคืน หรือแจ้งร้องทุกข์อื่นใด

     

    มิกี่วันหลังจากนั้นข้าพเจ้าถ็ถูกปลุกโดยเสียงเคาะประตู คราแรกข้าพเจ้าคิดว่าคงเป็นพวกรีดไถ แต่เมื่อเปิดประตูออกไปข้าพเจ้าก็พบอัศวินตัวสูงผู้หนึ่งยืนยิ้มทักทาย ก่อนหยิบยื่นถุงเงินกำมะหยี่สีเขียวถุงตุงมาให้พร้อมกล่าวว่า

    “ นายข้าต้องการพบเจ้า ”

    “ ด้วยเรื่องอันใดหรือ ”

    “ เรื่องบทประพันธ์ของเจ้าที่ได้ถูกขโมยไปหลายวันก่อน ”

    “แล้วท่านได้ประพันธ์ของข้ามาได้อย่างไร ”

    “ เมื่อเจ้าไปได้พบนายข้า เจ้าก็รู้เอง ”

    “ นายของท่านอยู่ที่ใดหรอกหรือ ”

    “ ในแดนสเคดิโอ้ ”

     

    จากนักกวีแดนอะเรปู

     

    สามารถติดตามตอนเต็มได้ที่

    https://novel.dek-d.com/Seia/profile/writer/?type=novel

    ขอบคุณครับ

    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น