Love Stories From Me

ลำดับตอนที่ #2 : คำว่าสาย

บทที่ 2

"คำว่าสาย"

สวัสดีครับผมขอเรียกแทนตัวเองว่า "เอส" นะครับตอนนี้ผมอยู่ป.4 ที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง ผมมีเพื่อนอยู่คนนึงเธอน่ารักมากผมยาวดัดฟันซึ่งตอนนี้ผมชอบเธออยู่เธอชื่อ ไอติม เธอเป็นเพื่อนผมมาตั้งแต่อนุบาล2แล้ว ผมชอบเธอมากแต่ไม่กล้าพูดความในใจออกไปเพราะกลัวคำว่าเพื่อนมันเปลี่ยนไป ผมเปิดดูHi5เธอทุกวันโดยที่เธอคงไม่รู้ตัวผมเฝ้ามองดูเธอวันแล้ววันเล่าจนวันนึงมีคนมาบอกว่าเธอเล่นเฟสตอนป.6 เทอม1 ผมก็รีบหาวิธีเล่นเฟสจนเจอและก็ได้เล่นเฟสกับเธอจนป.6เทอม2 ตอนสอบปลายภาคเสร็จวันนั้นพอเลิกเรียนเสร็จผมรีบนั่งรถกลับไปที่บ้านอย่างเร่งรีบเพื่อจะไปเข้าเฟสและทักเธอไปว่า “ติม เราชอบเธอนะเราจะมาบอกเธอทำไมไม่รู้ในวันที่เราต้องจากกันและเราคงไม่ได้เจอกันอีกเราอยากบอกแค่ว่าชอบเธอชอบเธอมานานแล้ว” และผมมีของบางอย่างจะให้แต่ก็ไม่กล้าให้เพราะความไม่กล้าใจมันสั่นได้แต่บอกตัวเองว่าเข้าไปสิเข้าไปให้เธอสิสมองมันทำงานแทนที่หัวใจไม่ได้จริงๆตัวก็สั่นไปหมดได้แต่บอกเธอ ผ่านเฟสแล้วผมกับเธอตอนนี้ก็ยังไม่ได้เจอกันอีกเลย จนถึงตอนนี้ ผมก็ยังนึกถึงวันนั้นไม่หายเพราะ ผมน่าจะบอกเร็วกว่านี้เพราะว่าผมบอกเธอช้าเกินไปทำให้ผมไม่ได้เจอเธออีกเพราะคำว่าสายเกินไปที่จะบอกคำว่ารัก 

"การรักใครสักคนต้องรีบไขว่คว้าก่อนที่มันจะสายเกินไป : Sc"