คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ACCIDENT 11 (เซฮุน) คิดต่าง
SEHUN’S PART
ผมรู้สึัวื่นมาอนหโมรึ่ ีวิผมไม่เยไ้ื่นเ้านานี้เลยนะเนี่ย หลัาทำาน ทำไมวันนี้ื่นเ้า็แปลใัวเอเหมือนัน ื่นมาทำไมแ่เ้า็ไม่รู้ ื่นมาผม็ไม่ไ้ลุไปไหนนะ ผม็นอนมอหน้าน้ำใสที่หลับอยู่อนนี้ ผมนอนมอหน้าน้ำใสไปสัพัผม็นึไปถึเรื่อเมื่อืน โรเลย แบฮยอฮยอไปอับะโอมไ้อย่าไ หรือฮยอิอะไรับะโอม บ้าบอ มันะเป็นไปไ้อย่าไ ็ในเมื่อฮยอเาบอว่าเามีนที่เาอบอยู่แล้ว แล้วเา็บอ่อนที่ะเอะโอม้วย้ำอ่า โอ๊ยฮุนมาเลยนนะ มาริๆ ุๆนี้ ผมนอนิเรื่อเมื่อืนไปเรื่อยๆนอนนี้ะเ็โมแล้ว วันนี้ผมไม่มีาน ็เป็นนว่าๆ็ี้ แ่ผมะลับไปอาบน้ำที่อนโผม่อนแล้วเี่ยว่อยมารับน้ำใสไป้านอ ็ี้เียไปอาบน้ำที่อนโัวเอเหมือนัน แ่อาบที่นี่็ไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนไ แ่อนนที่ผมะไป ผมะเียนโน๊ไว้ให้เมีย่อนนะ ่อนอื่นฮุุน้อหาระาษเียน่อน แ่มอูในห้อแล้วน่าะไม่มีเี่ยวลอไปหาู้านอ่อนีว่า
"เอ่ออ หนิเธอ" หลัาที่ผมเปิประูออมา ผม็เห็นะโอมำลัทำอาหารอยู่ในรัว
"ะ" พอะโอมไ้ยินเสียผม ็หันมาทันที
"มีระาษไหม"
"อ่อ มี่ะ รอแปปนึเี่ยวไปเอามาให้" แล้วะโอม็เินไปเอาระาษมาให้ผม
"เออหนิเธอำลัทำอาหารอยู่หรอ" ผมถามะโอม ะำลัเียนโน๊ให้น้ำใสอยู่
"ใ่่ะ"
"อะนี่ ันฝาอันนี้ให้น้ำใส้วย ันะแปะไว้รอ ็ลัวน้ำใสะไม่สัเ" ผมยื่นโน๊ที่เียนเรียบร้อยแล้วให้ะโอม
"ะโอม ันอถามอะไรหน่อยสิ ทำไมเธอถึิว่าแบฮยอนฮยอเป็นแฟนบอยอล่ะ" ผมถามะโอม มันเป็นำถามที่น้ำใส ผมแล้ว็แบฮยอนฮยออยาะถามมาั้นานแล้ว
"็ถ้าเาเป็นแบฮยอนเอ็โริ เาะมายุ่ับันทำไมไหมล่ะ" ็เาอาะอบเธอไมั่
"ถ้าั้นเธอิว่าันเป็นเฮุนเอ็โริหรือปล่าวล่ะ นี่ันะบออะไรให้นะ ไม่ว่าพวเราะันาไหน เรา็อยามีที่ะมีีวิที่สบายๆ สบสุ อยาใ้ีวิเหมือนวัยรุ่นทั่วไปบ้า ึ่ันเื่อว่าแบฮยอนฮยอน่าะเยบอเธอแล้วใ่ไหมว่าเาือแบฮยอนไม่ใ่แฟนบอย"
"อือหือ" ะโอมพยัหน้าแล้ว็้มหน้าล เหมือนิอะไรสัอย่า
"ั้นถ้าแบฮยอนไม่ใ่แฟนบอย ั้นแสว่าที่ผ่านมา โอ๊ย ฟินเนอะ" เนอะอะไรเล่า บ้าบอ
"ทำอะไรันหนะ" ู่ๆ็มีเสียัมาา้าหลัอผม ึ่็ือเสียแบฮยอนฮยอนี่เอ
"ปล่าวหนิฮยอ" ผมหันไปอบ แล้วทำไมแบฮยอนฮยอ้อทำหน้าเหมือนโรธอย่าั้นล่ะ
"ปล่าวอะไร แล้วทำไมะโอมถึไ้หน้าแ แล้วนี่น้ำใสไปไหน ทำไมมายืนุยันแ่สอน" แบฮยอนฮยอถามผมเสียแ็ โรธอะไรฮุนหรือปล่าวเอ่ย
"น้ำใสยัไม่ื่นเลย หนิฮยอถามถึน้ำใสทำไมเนี่ยห่ะ แล้วนี่เป็นอะไรมาโมโหใส่ผมทำไม" ผมถามลับ
"ปล่าว ไม่ไ้โมโหสัหน่อย ที่ันถามถึน้ำใสเพราะันมอไม่เห็นน้อสะไภ้่าหาเล่า แล้วนายะไปไหน"
"ผมำลัะไปอนโ ฮยอะไปหรือปล่าว หรือะอยู่นี่ เพราะยัไผม็้อลับมาที่นี่"
"ไปิ ั้นเี่ยวันมาพร้อมนาย"
ในรถ
"นายุยเรื่ออะไรับะโอม ทำไมยัยนั้นถึหน้าแ" นั้นไ ถามแล้ว
"ทำไมหึหรอ" ผมถามแล้วทำหน้าวนใส่
"ปล๊าว นายะบ้าหรือไมัเน่ ันมีนที่ันอบอยู่แล้ว ะใ่ ันมีนที่ันอบอยู่แล้ว" แล้วิอ่าทำไมว่ะ
"โอเ เื่อ็ไ้ ที่ะโอมหน้าแ็เพราะ ผมบอะโอมไปแล้วว่าเราสอนเป็นเอ็โริๆไม่ใ่แฟนบอย"
"ห่ะ นายบอไปแล้วหรอ" ใอะไรนานั้น
"ทำไม้อในานั้น้วยเล่าฮยอ" ผมหันไปถามน้าๆ
"ันลัวว่าระหว่าันับะโอมะไม่เหมือนเิม ะโอมะุยะเล่นับันเหมือนเิมไหม ะร่าเริ ะมีวามสุหรือปล่าวถ้าอยู่ับัน ันลัวะโอมะหลบหน้าัน แล้วีัวออห่าัน เารู้วามริแล้วว่าันือใร ทุอย่าะเหมือนเิมไหมมัเน่" อ่าว เอาะฮุนน้อยรู้สึผิเลย
"ฮยอะลัวอะไรนานั้น รู้อนนี้ีแล้ว ีว่ารู้อนที่ทุอย่ามันลัวแล้ว รู้อนนี้เี่ยวทุอย่า็ลัวเอแหละ แล้วอีอย่าเหมือนี้ที่ะโอมรู้ เา็ยัฟินที่ไ้อยู่ใล้พี่อยู่เลย" น่าะไม่มีอะไรแย่หรอมั่
"็นั้นมันอยู่่อหน้านายไมัเน่ ถ้าอนอยู่้วยันแล้วมันไม่เหมือนเิมล่ะ"
"ฮยอะลัวอะไรหนัหนา มันยัไม่เินึ้นสัหน่อย" ผมหันไปบอน้า
อมเม้น้วนนะอย่าลืม เฮุนอบอมเม้นอทุนนะ
ความคิดเห็น