ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 3
>>>>
>>>> >>>>>> ... เช้าวันหนึ่ง..ที่โรงพยาบาล...
>>>> >>>>>>>"ขอให้ชั้นดูหน้าลูกหน่อ?.ได้มั๊ยค?quot;
>>>> >>>>>>>>>>>>> คุณแม่คนใหม่เอ่ยขึ้น..
>>>> >>>>>>>>>>>>> เมื่อห่อผ้าน้อ??>>> >>>>>>>..อยู่ในอ้อมกอดเธอ
เธอค่อ?>>>
>>>>>>>>>>>>>>?คลี่ผ้าที่ห่อออก.. เพื่อมองใบหน้าเล็ก ?..
>>>> >>>>>>>>>>>> กรี๊ดดดด.....เธอกรีดร้อ
>>>> >>>>>>>หมอต้องอุ้มเด็?.ออกไปอย่างรวดเร็?>>>
>>>> >>>>>>>**เด็กทารกที่เกิดม?..
>ไม่มีใบห?*
>>>>>>>>>>>และแล้?...กาลเวลาพิสูจน์ว่?...
>>>> >>>>>>>>>>>>>การได้ยินของเจ้าหน?.ไม่มีปัญหา
>>>>>>>>>>>ปัญห?.มีเฉพาะสิ่งที่มองเห็นภายนอ?>>>>>>>>>>>>>>>>คื?...ใบหูที่หาย
>ไป
>>>>
>>>>>>>หลายครั้?.ที่เจ้าหนูกลับจากโรงเรีย?>>>>>>>>>>>>>>>>แล้ววิ่งมาบอกแ
>ม่
>>>>>>>>>>>เธอรู้ว่?.หัวใจลูกปวดร้าวแค่
>>>>ไห?..
>>>> >>>>>>>>>>>>>
>>>>เจ้าหนูพูดโพล่งออกมา..อย่างน่าเศร้?>>> >>>>>>>>>>>>> "พวกเด็กตัวโต
>>>> >>>>>>>..พวกมันล้อผมว่า ..
>>>>>>>>>>>>>>>>>--ไอ้ตัวประหลา?-"
>>>> >>>>>>>>>>>>> จน
>>>>กระทั่?..
>>>> >>>>>>>เจ้าหนูเติบโตขึ้?.หล่อเหลา..
>>>>>>>>>>>>>>>>>เป็นที่รักของเพื่อ??.
>>>>>>>>>>>>>>>>>เค้ามีพรสวรรค์
>>>>>>>>>>>ในด้านอักษรศาสตร?.
>>>>>>>>>>>>>>>>>วรรณคด?.และดนตรี.. เค้าอาจได้เป็นหัวหน้าชั้?>>>
>>>>>>>>>>>>>>แต่เพราะเจ้าสิ่งนั้น...
>>>>
>>>>>>>>>>>>>ทำให้เค้?.ไม่อยากเจอใค?>>>>>>>>>>"ลูกต้องพบปะกับผู้คนบ้างน
>ะลูก"
>>>> >>>>>>>>>>>>>แม่กล่าว..ด้วยความสงสารลูก
>>>> >>>>>>>>>>>>> พ่อของเด็กชา?.
>>>>
>>>>>>>ปรึกษากับหมอประจำครอบครั?>>>>>>>>>>>>>>>>และได้รับข่าวดีจากหมอว่า
>...
>>>>>>>>>>>"ผมสามารถปลูกถ่ายใบหูได้ครั?>>>
>>>>>>>>>>>>>ถ้ามีผู้บริจาค..แต่ใ
>ครล่?.
>>>>>>>>>>>จะเสียสละใบห?.เพื่อเด็กน้อยคนนี้"
>>>> >>>>>>>>>>>>>คุณหมอกล่า?>>> >>>>>>>>>>>>> จนกระทั่?...2 ปีผ่านไป
>>>> >>>>>>>พ่อบอกกับลูก
>>>>ชา?.
>>>> >>>>>
>>>>>>>>>>>>"ลูกเตรียมตัวไปโรงพยาบาลน?>>> >
>>>>>>>>>>>> >>>>>>>>>>>>>พ่อกับแม?.หาคนบริจาค
>ใบหู
>>>> >>>>>>>ที่ลูกต้องการได้แล้ว...
>>>> >>>>>>>>>>>>> แต่นี่เป็นความลั?quot;
>>>>>>>>>>>>>>>>>การผ่าตั?.สำเร็จด้วยดี
>>>>>>>>>>>>>>>>>และแล้?..คนคนใหม่ก็เกิดขึ้น
>>>>
>>>> >>>>>>>....เค้า
>>>>กลายเป็น..ผู้มีพรสวรรค?..
>>>> >>>>>>>>>>>>>เป็นอัจฉริยะในโรงเรียน...ในวิทยาลัย
>>>>>>>>>>>>>>>>>จนเป็นที่กล่าวขานกัน..รุ่นต่อรุ่?>>> >>>>>>>>>>>>>
ต่อมาได้
>แต่งงา?.. และทำงาน..
>>>>>>>>>>>>>>>>>เป็นข้าราชการในสถานทูต
>>>>>>>>>>>>>>>>>วันหนึ่ง..
>>>>>>>>>>>ชายหนุ่มถามผู้เป็นพ่อว่า..
>>>>>>>>>>>>>>>>>"พ่อครั?.
>>>>>>>>>>>ใครเป็นคนมอบใบหูให้ผมม?>>>>>>>>>>>>>>>>ใครช่างให้ผมได้มากมา?.
>>>>>>>>>>แต่ผมไม่เคยทำอะไ?.
>>>>>>>>>>>>>>>>>เพื่อเค้าได้เลยสักนิ?quot;
>>>>>>>>>>>>>>>>>"พ่อไม่เชื่อว่า..
>>>> >>>>>>>>>>>>>ลูกจะตอบแทนเค้าได้หมดหรอ?.
>>>>>>>>>>>เรื่องนี?.เป็นความลั?>>> >>>>>>>>>>>>>เราตกลงกันแล้ว"
>>>>>>>>>>>>>>>>>พ่อตอบ..
>>>> >>>>>>>>>>>>> หลายปีผ่านไป....
>>>>> >>>>>>>มันยังคงเป็นความลั?>>>>>
>>>>> >>>>>>>และแล้?.วันนึง..วันที่มืดมิดที่ส
>ุด..
>>>> >>>>>>>>>>>>>ผ่านเข้ามา..ในชีวิตของลูกชาย
>>>> >>>>>>>>>>>>> แม่เค้าได้เสียชีวิตล?.
>>>> >>>>>>>>>>>>> เค้ายืนข้า??พ่?..
>>>>>>>>>>>ใกล้หีบศพของแม?>>>> >>> > >>พ่อเรียกเค้า..
>>>>>>>>>>>>>>"มานี่สิลูก..มานั่งใกล้ ?>>> >> >>>>>>>นี?quot;
>>>>>>>>>>>>>>>>>พ่อลูบผมแม่อย่างช้?>>>>>>>>>>?.และนุ่มนวล
>>>>>>>>>>>>>>>>>ผมสีน้ำตาลแด?.ถูกเสยขึ้น
>>>>> >>>>>>>จนมองเห็นใบหน้?.
>>>> >>>>>>>>>>>>>ที่มองดูเหมือนคนนอนหลั?>>> >>>>>>>>>>>>> ...และแล้?.
>>>> >>>>>>>>>>>>>สิ่งที่ทำให้ลูกชาย..ถึงกับต้องตะลึ?.
>>>> >>>>>>>...ใบหูของแม่...หายไ?..
>>>> >>>>>>>>>>>>> แม่ไม่มีใบหู...
>>>> >>>>>>>>>>>>> "นี่เป็นคำตอบ..
>>>>>>>>>>>ที่ลูกอยากรู้มาตลอดชีวิต"...
>>>>>>>>>>>>>>>>>พ่อกระซิบผ่านลูกชา?>>>>>>>>>>>>>>>>"แม่บอกพ่อว่า..เธอดีใ?.
>>>>>>>>>>>>>>>>>ที่ได้ทำอย่างนี้..ตั้งแต่วันผ่าตัด..
>>>>> >>> > >> >>>>>>>แม่ไม่เคยตัดผมอีกเลย..
>>>> >>>>>>>>>>>>> ไม่มีใคร..มองเห็นว่า..
>>>>> >>> > >> >>>>>>>เธอไม่สวยจริงมั๊?
>>>> >>>>>>>>>>>>> จงจำไว?.
>>>>>>>>>>>>>>>>~สิ่งมีค่?.ที่แท้จริง~
>>>>> >>> > >>ไม่ได้อยู่ที?.การมองเห็น..
>>>>>>>>>>>หากแต่อยู่ที?.
>>>>>>>>>>>>>>>>>~สิ่งที่เรา..มองไม่เห็น~
>>>>> >>>>>>>>>>>>> - - - - - - - - - - - - - -
>>>> >>>>>>>- - - - - - - -
>>>>>>>>>>>>>>>>>~ความรั?.ที่แท้จริง~
>>>>> >>>>>>>>>>>>> ไม่ได้อยู่ที?.
>>>>> >>> > >> >>>>>>>เราได้ทำอะไร..
>>>>>>>>>>>>>>>>>แล้วมีคน..รับรู้..
>>>> >>>>>>>>>>>>> หากแต่อยู่ที?.
>>>> >>>>>>>>>>>>>สิ่งที่เรา..กระท?.แล้วไม่มีใคร..รับรู้ ..
>>>> >>>>>>>>>>>>> - - - - - - - - - - - - - - -
>>>>> >>> > >> >>>>>>>- - - - - - -
>>>>>>>>>>>>>>>>>~ความรัก~
>>>>>>>>>>>>>>>>>บางครั้ง.. ไม่จำเป็?.
>>>>>>>>>>>ต้องพูดพร่ำเพรื่?.
>>>>>>>>>>>>>>>>>หากแต่อยู่ที?...การกระทำ..
>>>>>>>>>>>>>>>>>ซึ่งเร?.อาจรับรู?. เพียงแค่..ฝ่ายเดีย?.
>>>> >>>>>>>>>>>>> - - - - - - - - - - - - - -
>>>>> >>> > >> >>>>>>>- - - - - - -
>>>>>>>>>>>อ่านจบแล้ว..ใช้สมอ?.ตรึกตรองสักนิด..
>>>> >>>>>>>>>>>>> ถ้าพรุ่งนี?.เราตายไป..
>>>>>>>>>>>>>>>>>บริษัท..
>>>>>>>>>>>>>>>>>สามารถหาคนมาแทนเราได?>>> >>>>>>>>>>>>>
ภายในไม่กี่วัน..
>>>>>>>>>>>>>>>>>แต่ครอบครัวเรา..
>>>>>>>>>>>>>>>>>ต้องสูญเสี?.
>>>>>>>>>>>>>>>>>และคิดถึงเรา..ไปตลอด
>>>>> >>> >
>>>>> >>เราได้ใช้ชีวิต..กับการทำงา?>>>>>>>>>>>>>>>>มากกว่าครอบครั?.หรือ
>เปล่?
>>>>>>>>>>>>>>>>>ถ้ามากกว่า...
>>>>>>>>>>>>>>>>>ก็เป็นการลงทุน..
>>>>>>>>>>>>>>>>>ที่ไม่ฉลาดเลยจริ??.
>>>>>>>>>>>>>>>>>[ ส่งต่อเรื่องดีๆมาจาก..
>>>>> >>> > >> >>>>>>>คุณอรพรร?ศรีวิชัย
>>>> >>>>>>>>>>>>>นักศึกษาปริญญาเอ?มหาวิทยาลัยมหิดล]
>>>> >>>>>> ... เช้าวันหนึ่ง..ที่โรงพยาบาล...
>>>> >>>>>>>"ขอให้ชั้นดูหน้าลูกหน่อ?.ได้มั๊ยค?quot;
>>>> >>>>>>>>>>>>> คุณแม่คนใหม่เอ่ยขึ้น..
>>>> >>>>>>>>>>>>> เมื่อห่อผ้าน้อ??>>> >>>>>>>..อยู่ในอ้อมกอดเธอ
เธอค่อ?>>>
>>>>>>>>>>>>>>?คลี่ผ้าที่ห่อออก.. เพื่อมองใบหน้าเล็ก ?..
>>>> >>>>>>>>>>>> กรี๊ดดดด.....เธอกรีดร้อ
>>>> >>>>>>>หมอต้องอุ้มเด็?.ออกไปอย่างรวดเร็?>>>
>>>> >>>>>>>**เด็กทารกที่เกิดม?..
>ไม่มีใบห?*
>>>>>>>>>>>และแล้?...กาลเวลาพิสูจน์ว่?...
>>>> >>>>>>>>>>>>>การได้ยินของเจ้าหน?.ไม่มีปัญหา
>>>>>>>>>>>ปัญห?.มีเฉพาะสิ่งที่มองเห็นภายนอ?>>>>>>>>>>>>>>>>คื?...ใบหูที่หาย
>ไป
>>>>
>>>>>>>หลายครั้?.ที่เจ้าหนูกลับจากโรงเรีย?>>>>>>>>>>>>>>>>แล้ววิ่งมาบอกแ
>ม่
>>>>>>>>>>>เธอรู้ว่?.หัวใจลูกปวดร้าวแค่
>>>>ไห?..
>>>> >>>>>>>>>>>>>
>>>>เจ้าหนูพูดโพล่งออกมา..อย่างน่าเศร้?>>> >>>>>>>>>>>>> "พวกเด็กตัวโต
>>>> >>>>>>>..พวกมันล้อผมว่า ..
>>>>>>>>>>>>>>>>>--ไอ้ตัวประหลา?-"
>>>> >>>>>>>>>>>>> จน
>>>>กระทั่?..
>>>> >>>>>>>เจ้าหนูเติบโตขึ้?.หล่อเหลา..
>>>>>>>>>>>>>>>>>เป็นที่รักของเพื่อ??.
>>>>>>>>>>>>>>>>>เค้ามีพรสวรรค์
>>>>>>>>>>>ในด้านอักษรศาสตร?.
>>>>>>>>>>>>>>>>>วรรณคด?.และดนตรี.. เค้าอาจได้เป็นหัวหน้าชั้?>>>
>>>>>>>>>>>>>>แต่เพราะเจ้าสิ่งนั้น...
>>>>
>>>>>>>>>>>>>ทำให้เค้?.ไม่อยากเจอใค?>>>>>>>>>>"ลูกต้องพบปะกับผู้คนบ้างน
>ะลูก"
>>>> >>>>>>>>>>>>>แม่กล่าว..ด้วยความสงสารลูก
>>>> >>>>>>>>>>>>> พ่อของเด็กชา?.
>>>>
>>>>>>>ปรึกษากับหมอประจำครอบครั?>>>>>>>>>>>>>>>>และได้รับข่าวดีจากหมอว่า
>...
>>>>>>>>>>>"ผมสามารถปลูกถ่ายใบหูได้ครั?>>>
>>>>>>>>>>>>>ถ้ามีผู้บริจาค..แต่ใ
>ครล่?.
>>>>>>>>>>>จะเสียสละใบห?.เพื่อเด็กน้อยคนนี้"
>>>> >>>>>>>>>>>>>คุณหมอกล่า?>>> >>>>>>>>>>>>> จนกระทั่?...2 ปีผ่านไป
>>>> >>>>>>>พ่อบอกกับลูก
>>>>ชา?.
>>>> >>>>>
>>>>>>>>>>>>"ลูกเตรียมตัวไปโรงพยาบาลน?>>> >
>>>>>>>>>>>> >>>>>>>>>>>>>พ่อกับแม?.หาคนบริจาค
>ใบหู
>>>> >>>>>>>ที่ลูกต้องการได้แล้ว...
>>>> >>>>>>>>>>>>> แต่นี่เป็นความลั?quot;
>>>>>>>>>>>>>>>>>การผ่าตั?.สำเร็จด้วยดี
>>>>>>>>>>>>>>>>>และแล้?..คนคนใหม่ก็เกิดขึ้น
>>>>
>>>> >>>>>>>....เค้า
>>>>กลายเป็น..ผู้มีพรสวรรค?..
>>>> >>>>>>>>>>>>>เป็นอัจฉริยะในโรงเรียน...ในวิทยาลัย
>>>>>>>>>>>>>>>>>จนเป็นที่กล่าวขานกัน..รุ่นต่อรุ่?>>> >>>>>>>>>>>>>
ต่อมาได้
>แต่งงา?.. และทำงาน..
>>>>>>>>>>>>>>>>>เป็นข้าราชการในสถานทูต
>>>>>>>>>>>>>>>>>วันหนึ่ง..
>>>>>>>>>>>ชายหนุ่มถามผู้เป็นพ่อว่า..
>>>>>>>>>>>>>>>>>"พ่อครั?.
>>>>>>>>>>>ใครเป็นคนมอบใบหูให้ผมม?>>>>>>>>>>>>>>>>ใครช่างให้ผมได้มากมา?.
>>>>>>>>>>แต่ผมไม่เคยทำอะไ?.
>>>>>>>>>>>>>>>>>เพื่อเค้าได้เลยสักนิ?quot;
>>>>>>>>>>>>>>>>>"พ่อไม่เชื่อว่า..
>>>> >>>>>>>>>>>>>ลูกจะตอบแทนเค้าได้หมดหรอ?.
>>>>>>>>>>>เรื่องนี?.เป็นความลั?>>> >>>>>>>>>>>>>เราตกลงกันแล้ว"
>>>>>>>>>>>>>>>>>พ่อตอบ..
>>>> >>>>>>>>>>>>> หลายปีผ่านไป....
>>>>> >>>>>>>มันยังคงเป็นความลั?>>>>>
>>>>> >>>>>>>และแล้?.วันนึง..วันที่มืดมิดที่ส
>ุด..
>>>> >>>>>>>>>>>>>ผ่านเข้ามา..ในชีวิตของลูกชาย
>>>> >>>>>>>>>>>>> แม่เค้าได้เสียชีวิตล?.
>>>> >>>>>>>>>>>>> เค้ายืนข้า??พ่?..
>>>>>>>>>>>ใกล้หีบศพของแม?>>>> >>> > >>พ่อเรียกเค้า..
>>>>>>>>>>>>>>"มานี่สิลูก..มานั่งใกล้ ?>>> >> >>>>>>>นี?quot;
>>>>>>>>>>>>>>>>>พ่อลูบผมแม่อย่างช้?>>>>>>>>>>?.และนุ่มนวล
>>>>>>>>>>>>>>>>>ผมสีน้ำตาลแด?.ถูกเสยขึ้น
>>>>> >>>>>>>จนมองเห็นใบหน้?.
>>>> >>>>>>>>>>>>>ที่มองดูเหมือนคนนอนหลั?>>> >>>>>>>>>>>>> ...และแล้?.
>>>> >>>>>>>>>>>>>สิ่งที่ทำให้ลูกชาย..ถึงกับต้องตะลึ?.
>>>> >>>>>>>...ใบหูของแม่...หายไ?..
>>>> >>>>>>>>>>>>> แม่ไม่มีใบหู...
>>>> >>>>>>>>>>>>> "นี่เป็นคำตอบ..
>>>>>>>>>>>ที่ลูกอยากรู้มาตลอดชีวิต"...
>>>>>>>>>>>>>>>>>พ่อกระซิบผ่านลูกชา?>>>>>>>>>>>>>>>>"แม่บอกพ่อว่า..เธอดีใ?.
>>>>>>>>>>>>>>>>>ที่ได้ทำอย่างนี้..ตั้งแต่วันผ่าตัด..
>>>>> >>> > >> >>>>>>>แม่ไม่เคยตัดผมอีกเลย..
>>>> >>>>>>>>>>>>> ไม่มีใคร..มองเห็นว่า..
>>>>> >>> > >> >>>>>>>เธอไม่สวยจริงมั๊?
>>>> >>>>>>>>>>>>> จงจำไว?.
>>>>>>>>>>>>>>>>~สิ่งมีค่?.ที่แท้จริง~
>>>>> >>> > >>ไม่ได้อยู่ที?.การมองเห็น..
>>>>>>>>>>>หากแต่อยู่ที?.
>>>>>>>>>>>>>>>>>~สิ่งที่เรา..มองไม่เห็น~
>>>>> >>>>>>>>>>>>> - - - - - - - - - - - - - -
>>>> >>>>>>>- - - - - - - -
>>>>>>>>>>>>>>>>>~ความรั?.ที่แท้จริง~
>>>>> >>>>>>>>>>>>> ไม่ได้อยู่ที?.
>>>>> >>> > >> >>>>>>>เราได้ทำอะไร..
>>>>>>>>>>>>>>>>>แล้วมีคน..รับรู้..
>>>> >>>>>>>>>>>>> หากแต่อยู่ที?.
>>>> >>>>>>>>>>>>>สิ่งที่เรา..กระท?.แล้วไม่มีใคร..รับรู้ ..
>>>> >>>>>>>>>>>>> - - - - - - - - - - - - - - -
>>>>> >>> > >> >>>>>>>- - - - - - -
>>>>>>>>>>>>>>>>>~ความรัก~
>>>>>>>>>>>>>>>>>บางครั้ง.. ไม่จำเป็?.
>>>>>>>>>>>ต้องพูดพร่ำเพรื่?.
>>>>>>>>>>>>>>>>>หากแต่อยู่ที?...การกระทำ..
>>>>>>>>>>>>>>>>>ซึ่งเร?.อาจรับรู?. เพียงแค่..ฝ่ายเดีย?.
>>>> >>>>>>>>>>>>> - - - - - - - - - - - - - -
>>>>> >>> > >> >>>>>>>- - - - - - -
>>>>>>>>>>>อ่านจบแล้ว..ใช้สมอ?.ตรึกตรองสักนิด..
>>>> >>>>>>>>>>>>> ถ้าพรุ่งนี?.เราตายไป..
>>>>>>>>>>>>>>>>>บริษัท..
>>>>>>>>>>>>>>>>>สามารถหาคนมาแทนเราได?>>> >>>>>>>>>>>>>
ภายในไม่กี่วัน..
>>>>>>>>>>>>>>>>>แต่ครอบครัวเรา..
>>>>>>>>>>>>>>>>>ต้องสูญเสี?.
>>>>>>>>>>>>>>>>>และคิดถึงเรา..ไปตลอด
>>>>> >>> >
>>>>> >>เราได้ใช้ชีวิต..กับการทำงา?>>>>>>>>>>>>>>>>มากกว่าครอบครั?.หรือ
>เปล่?
>>>>>>>>>>>>>>>>>ถ้ามากกว่า...
>>>>>>>>>>>>>>>>>ก็เป็นการลงทุน..
>>>>>>>>>>>>>>>>>ที่ไม่ฉลาดเลยจริ??.
>>>>>>>>>>>>>>>>>[ ส่งต่อเรื่องดีๆมาจาก..
>>>>> >>> > >> >>>>>>>คุณอรพรร?ศรีวิชัย
>>>> >>>>>>>>>>>>>นักศึกษาปริญญาเอ?มหาวิทยาลัยมหิดล]
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น