[Fic] ข้าชอบนะ ออเจ้าน่ะ

prologue   

เคยคิดมั้ย กับผู้ชายที่ตลอดชีวิตการทำงานเป็นฟรีแลนท์ได้เพียงแต่ จ้องหน้า 

คอมพิวเตอร์ ทุกๆวัน จนแทบจะไม่ได้พักผ่อน และ ได้เข้าสังคมกับไคร

 ยิ่ง เรื่องรักๆเหรอ ผ่านไปเลย! สมองเขาไม่เคยแม้แต่แอะเดียว จะมาคิดเรื่องนี้ด้วยซ้ำ จนกระทั่งวันนึง ชะตาคงเล่นตลก เป็นวันปะหลาดบ้าบอ อะไรก็ไม่รู้จู่ๆ

ฟ้าก็ส่ง คนคนนึงมาให้เขาถึงในห้องเลยซะงั้น  และที่สำคัญยังบอกว่าตัวเองนั้นมาจากอโยธยา อะไรนั่นอีก!? ให้ตายเถอะ ทุกวันนี้มีงานมากมายให้ต้องทำจนจะบ้าอยู่แล้ว

ยังจะต้อง มาช่วยหาทาง(ขับไส)กลับ อโยธยา ให้กับไอ้คุณ’หมื่นราชภักดี’ อะไรนี่อีก *กุมขมับ*

‘ออเจ้า เป็นกระไรฤา? ถึงได้สีหน้าบูดบึ้ง เช่นนั้น’

‘จ้งเจ้าอะไรล่ะ! ยังไม่รู้ตัวอีกหรอ?!’




-------------------------------------------------------------------

สนทนาเล็กน้อย

สวัสดีค่าออเจ้าทั้งหลาย  ลมอะไรหอบท่านมาแต่อย่าพึ่งลอยจากไป
นี่เป็นแฟนฟิคของ #เรืองเดช และ #ปั้นโป๊ป เรื่องแรกที่เรา กล้าที่จะแต่งลงในเด็กดีเจ้าค่ะ
ซึ่งได้แรงบรรดาลใจมาจากพล้อตแนว ข้ามเวลา 
ออกตัวก่อน ว่าเราพึ่งเขียนแรกๆจริงๆ ทำให้บางครั้งการบรรยาย หรือ ใช้คำผิดพลาดไปบ้าง
ขอโทษสำหรับจุดนั้นจริงๆและจะพยายามแก้ไข ต่อไป
ออเจ้าทุกคนสามารถแสดงความคิดเห็นติชม หรือ แนะนำได้เจ้าค่ะ^^
หากออเจ้าพร้อมจะบาป ไปพร้อมกัน ก็เชิญเข้าไปอ่านได้เลยเจ้าค่ะ
หากชอบใจ เข้าไปเม้า ไปหวีด ไปช่วยแจวได้ที่
#ปั้นโป๊ป

หรือ # ของฟิค

#ข้าชอบนะออเจ้า

ได้นะเจ้าคะ

ขอให้มีความสุขกับการอ่านนะเจ้าคะ