ย้อนเวลามาเป็นคุณหนูหลี่ 1940

บทนำ

หลี่ จินจือ คุณย่าในวัย 100 ปี ผู้เป็นดั่งนางฟ้าของลูกหลานทุก ๆ คน ในตอนนี้ร่างกายของท่านเริ่มอ่อนแรง หายใจรวยริน แต่ใบหน้ายังคงเปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม ซึ่งส่งผ่านไปยังดวงตา ต่างจากลูกหลานที่กำลังร้องไห้ระงม บรรยากาศเต็มไปด้วยความโศกเศร้า

“จะร้องไห้ไปทำไม เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นวัฏจักรของชีวิต” คุณย่าหลี่บอกกับลูกหลานด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง

“ฮือ ฮือ” 

ทว่ากลับมีเพียงเสียงร้องไห้เท่านั้นที่เป็นคำตอบ ร่างเหี่ยวย่นมองไปรอบๆ ภายในห้องอันแสนจะคับแคบ มีเพียงเตียงนอนขนาด 3.5 ฟุตที่ท่านนอนอยู่

ลูกหลานนับยี่สิบชีวิต ต่างเข้ามานั่งด้วยความเป็นระเบียบ จนล้นออกไปนอกห้อง 

เห็นภาพนี้แล้วท่านก็ทอดถอนใจ นึกเสียดายที่ครั้งหนึ่ง ใครต่อใครต่างก็เรียกท่านว่าคุณหนูหลี่แห่งเซี่ยงไฮ้ ไม่มีใครไม่รู้จัก เนื่องจากว่าผู้เป็นพ่อเป็นพ่อค้ารายใหญ่ ติดต่อซื้อขายกับชาวต่างชาติ จนสามารถยกระดับของครอบครัวมาเป็นชนชั้นสูงได้

น่าเสียดายที่ช่วงนั้นเกิดสงครามกลางเมือง ระเบิดตกลงมายังพื้นที่บริเวณของตระกูลหลี่พอดี ข้าวของทุกอย่างละเอียดเป็นผุยผง 

ไม่รู้จะเรียกว่าความโชคดีหรือโชคร้าย ที่คุณย่าหลี่ออกไปดูหนังกับคู่หมั้น ทำให้ท่านยังมีชีวิตอยู่จนถึงทุกวันนี้

หากวันนั้นตระกูลหลี่ไม่โชคร้าย ลูกหลานของท่านจะยังอยู่ในพื้นที่คับแคบอย่างนี้ไหมหนอ 

เมื่อนึกถึงความขมขื่น ที่ยังคงเป็นปมในใจของท่านมาจนถึงทุกวันนี้ ร่างกายก็รู้สึกไม่ยิมยอม ทำให้ท่านไอติดต่อกันเป็นระยะเวลานาน 

หากวันนั้นท่านได้มีโอกาส ได้รับรู้ถึงสัญญาณอันตรายสักนิด ครอบครัวสกุลหลี่ก็คงจะไม่ดับสูญแบบนั้น อย่างน้อย ๆ ก็จะมีลูกหลานเอาไว้สืบทอดต่อไป

พระเจ้า ชาตินี้ฉันไม่เคยทำความชั่ว ที่ผ่านมาแม้จะได้รับความยากลำบากก็ไม่เคยเอ่ยบอกพร่ำบ่นให้เป็นบาปแก่ตนเอง 

แต่หากท่านยังพอมีเมตตาอยู่บ้าง ขอให้ผู้หญิงโชคร้ายคนนี้ สามารถกลับไปแก้ไขอดีต เพื่อที่ลูกหลานในอนาคตจะไม่ได้รับความยากลำบากอดสูเช่นนี้อีกได้หรือไม่

เมื่ออธิษฐาน พูดถึงความปรารถนาครั้งสุดท้ายของตนเองจบ ร่างกายผอมแห้ง เหลือเพียงหนังหุ้มกระดูก ก็กระตุก หันมายิ้มให้กับพยาบาลสาวที่ดูแลตนเองมาเป็นอย่างดี จากนั้นท่านก็แน่นิ่งไปอย่างสงบในเวลาต่อมา

จ้าว จือจือ พยาบาลพิเศษ มองภาพเศร้าสลดตรงหน้าพร้อมทั้งถอนหายใจ เธอรู้สึกเศร้าใจอย่างบอกไม่ถูก เพราะถึงอย่างไร เธอก็เป็นคนดูแลคุณย่าหลี่มาได้หลายปี แม้จะรู้ดีว่า เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องยากที่จะหลีกเลี่ยงได้ แต่ตนก็ยังหวังว่ามันจะไม่เกิดขึ้นกับคนที่เธอรัก

ในเมื่อภารกิจของเธอจบสิ้นลงแล้ว จ้าว จือจือก็กลับไปยังห้องพักของตนเอง จะว่าไปแล้วเธอก็ไม่ได้มีสภาพความเป็นอยู่ที่ดีมากนัก ไม่อย่างนั้นคงไม่หารายได้พิเศษโดยการดูแลคนป่วย

ด้วยร่างกายที่อ่อนล้า ประกอบกับอดหลับอดนอนมาเป็นเวลาหลายคืน เมื่อหัวถึงหมอนก็หลับไปเข้าสู่ห้วงนิทรา ทว่าความฝันนั้นกลับเหมือนจริงจนน่าตกใจ คล้ายว่ากำลังได้ยินเสียงคนเรียก จนเธอต้องฝืนลืมตาขึ้นมาดูทั้งที่ยังง่วงงุนอยู่

หมายเหตุ นิยายเรื่องนี้สร้างมาเพื่อความบันเทิง เหตุกาณ์ สถานที่เกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่สามารถนำไปเปรียบเทียบกับเหตุการณ์ต่าง ๆ ทางประวัติศาสตร์โลกได้ ไม่อนุญาตให้คัดลอก เลียนแบบ เปลี่ยนแปลงเนื้อหาของเรื่อง หากพบเห็นจะดำเนินคดีตามกฎหมายในทันที

มีการติดเหรียญ จะเปิดขาย E-book หลังจากที่ลงเรื่องจบไปแล้วค่ะ