คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เรื่องราวในอดีต (1) 100%
ตอนที่ 2 เรื่องราวในอดีต (1)
ย้อนกลับไปเมื่อ 20 นาทีก่อนหน้าที่จะเกิดเรื่อง
“ ฝนตกหนักเป็นบ้าเลย ไอ่แจ๊ค กรูว่ากลับเหอะว่ะ ไอ่เอ๊กซ์มันไม่นอกใจมรึงหรอกมันรักมรึงจะตาย ” ไอ่เทส เพื่อนสนิท
คนหนึ่งผมมันพูดขึ้นมาท่ามกลางสายฝน ตอนนี้ผมกำลังดักรอเอ๊กซ์ แฟนผมอยู่ ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าทำไมช่วงนี้เค้าแปลกๆไปไม่
ยอมกลับบ้านด้วยกัน ทำตัวแปลกๆ
“ ไม่ว่ะ พวกมรึงจะกลับก่อนก็ได้นี่วะ กรูแค่อยากรู้ที่รุ่นน้องเขาพูดกันว่า เอ๊กซ์ กลับบ้านกลับผู้ชายคนหนึ่งมาตั้งหลายวัน
แล้วแถมคนๆนั้นก็ไม่ใช่กรู กรูแค่อยากรู้ว่าจริงรึปล่าวก็แค่นี้ ”
“ งั้นก็แล้วแต่มรึง แต่พวกกรูจะรอดูด้วย เพื่อนกันต้องไม่ทิ้งกันอยู่แล้ว ” ไอ่ฟรี เพื่อนสนิทอีกคนหนึ่งของผมพูดขึ้น
“ อ๊ะ นั่นไงไอ่เอ๊กซ์ ใครเดินมาด้วยวะ ไอ่แจ๊คมรึงรู้จักรึปล่าววะ ” ไอ่เทสถามผมทันทีที่เห็นเอ๊กซ์เดินมากับผู้ชายคนหนึ่ง
ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม เห็นแล้วทำให้เจ็บแปลกๆ เค้าไม่เคยยิ้มให้ใครนอกจากเค้าจะอารมณ์ดีสุดๆแล้ว เค้าจะไม่ยิ้ม เพราะเป็น
นิสัยเค้าอยู่แล้ว
“ เฮ้ย! ไอ่แจ๊ค มรึงจะตามไปอยู่หรอวะ ” ไอ่เทสถามขึ้น เมื่อเห็นผมจะแอบตามไปดูเอ๊กซ์กับผู้ชายคนนั้น
“ เออ พวกมรึงไม่ต้องตามกรูมาก็ได้ ”
“ เฮ้อ~ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ตามไปก็ไม่เสียหายนี่หว่า ” นี่ไอ่ฟรีมันพูด
“ งั้นเอาไงก็แล้วแต่พวกมรึงเหอะ แต่ไอ่แจ๊คมรึงไม่คิดหรอวะ ถ้าตามไปแล้วมรึงเห็นอะไรมรึงจะไม่รู้สึกเจ็บ ”
“ ก็จริงของมรึง ไอ่เทส แต่กรูตัดสินใจแล้ว กรูอยากรู้ความจริง ”
“ งั้นก็แล้วแต่มรึง ” จากนั้นพวกผม 3 คน ก็ตามเอ๊กซ์แล้วก็ผู้ชายคนนั้นไป
ณ ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
“ ร้านอาหารหรอวะ ”
“ เออ ไอ่เชี้ยเทสมรึงถามทำเพื่อไรวะก็เห็นๆอยู่ ” ดูท่าไอ่ฟรีมันคงจะรำคาญไอ่เทสน่าดู ก็ไอ่เทสเอาแต่ถามนู่นถามนี่ ผม
ยังรำคาญมันเลย
“ เฮ้ยๆ เอ๊กซ์กับไอ่หมอนั่นมันเข้าไปแล้วรีบตามไปเหอะว่ะ ” ผมรีบพูดขึ้นเพราะเห็นว่าทั้งคู่ได้เข้าไปในร้านอาหารแล้ว
“ เออๆ ”
พวกผมเลือกนั่งโต๊ะที่ไกลจากโต๊ะเอ๊กซ์พอสมควร แต่ก็พอเห็นว่าทั้งคู่ทำอะไรกันบ้าง แต่ก็ไม่ได้ยินอะไรเลย แต่ผมไม่เคย
เห็นเอ๊กซ์ยิ้มกับใครมากขนาดนี้เลย เห็นแล้วหัวใจผมมันก็เจ็บขึ้นมา นี่เอ๊กซ์เค้าจะนอกใจผมหรอ ตอนนี้ฝนยังคงตกอยู่เลย
เหมือนกับที่น้ำตาบนใบหน้าผมได้ไหลลงมา
“ ไอ่แจ๊ค มรึงเป็นอะไรวะ ร้องไห้ทำไม ” เมื่อไอ่ฟรีมันหันหน้ามาทางผมมันก็คงจะตกใจที่อยู่ๆผมก็ร้องไห้
“ ป...ปล่าวๆ ก...กรูไม่เป็นไร ค...แค่.. ” ตอนนี้ผมคิดอะไรไม่ออกอีกแล้ว ได้แต่คิดว่า เอ๊กซ์เค้าไม่รักผมแล้ว เค้าโกหกผม
นี่หรอธุระที่เค้าบอกผม พอไอ่เทสกับไอ่ฟรีเห็นผมเป็นแบบนี้มัน 2 คนเลยรีบลุกขึ้นแล้วเดินไปที่โต๊ะที่เอ๊กซ์นั่งอยู่ทันที
ผมก็ได้แต่ทำอะไรไม่ถูกได้แต่มองตามพวกมันไปว่าพวกมันจะทำอะไร
“ ไอ่เหี้ยเอ๊กซ์ มรึงกล้านอกใจเพื่อนกรูหรอวะ ” ไอ่ฟรีเดินไปตะโกนใส่หน้าเอ๊กซ์พร้อมกับที่ดึงคอเสื้อเอ๊กซ์ขึ้นมา
“ ไอ่ฟรี ไอ่เทส พวกมรึงมาได้ไงวะ ล...แล้วแจ๊คล่ะ ” พอผมได้ยินเอ๊กซ์พูดแค่นี้ผมก็รีบวิ่งหนีออกมาจากร้านทันที
“ เดี๋ยว! แจ๊คๆๆๆ มรึงฟังกรูก่อน ” เอ๊กซ์วิ่งตามผมมา แล้วก็ดึงมือผมให้หันหน้าไปทางเค้า
“ แจ๊ค มรึงฟังกรูก่อน มรึงเข้าใจกรูผิดนะ ”
“ ไม่!! เอ๊กซ์ ทำไมมรึงทำแบบนี้กับกรู มรึง ม..ไม่รักกรูแล้วหรอ ท..ทำไม ฮือ ฮือๆ ” ผมไม่คิดเลย ว่าเค้าจะทำแบบนี้กับ
ผมได้
“ ไม่ใช่อย่างที่มรึงคิดนะ มรึงกำลังเข้าใจกรูผิด ”
“ ผ...ผิดยังไงวะ ห..เห็นหวาน ก..กันซะขนาดน...นั้นนี่ ฮึก ฮือ ท..ทำไมมรึง ม..ไม่บอกกรู ต...ตรงๆไปเลยว่ามรึงไม่ ร..รัก
กรูแล้ว ฮือๆ ”
“ กรูแค่พาเค้ามาเลี้ยงข้าวนะ ไม่ได้คิดอะไร ”
“ ม...มรึงไม่ต้อง ม..มาแก้ตัวหรอก ก..กรูไม่อยาก ฟ..ฟัง ฮึก ” ผมพูดแค่นั้นผมก็สะบัดมือออกจากมือของเอ๊กซ์แล้วผมก็
วิ่งไปทันที ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเค้าจะทำแบบนี้กับผมได้ ไอ่ฝนบ้านี่ก็ไม่ยอมหยุดสักทีเหมือนกับจะตอกย้ำผม แต่
ระหว่างที่ผมข้ามถนนก็มีรถพุ่งตรงมายังผมที่ตอนนี้ยืนอยู่กลางถนน
-----------------------------------------------------------------------------------100%
ต่อเลยเนาะ
ความคิดเห็น