ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ขโมย...หัวใจนายอันธพาล!!! ( YaOi )

    ลำดับตอนที่ #6 : Thief_Heart 6 : Chapter 4 : มีเรื่องกันจนได้

    • อัปเดตล่าสุด 1 ม.ค. 53


     อัพครั้งแรก เมื่อไหร่ไม่รู้ คงปี 51

    ล่าสุด 8 มี.ค. 52

    ปัจจุบัน(แก้ไข) 1 ม.ค. 53






    Thief_Heart 6 : Chapter 4 : มีเรื่องกันจนได้
     
     
     
     
     
     
     
              “ งั้นเดี๋ยวกูจัดการเอง แมร่งอาจารย์คนไหนวะ มึงกลัวหรอวะ ” ดูไอ่หมอนี่มันพูด น่ากระทืบให้เละชิบหาย มันก็เดินมาหยุดที่หน้าผม แต่ไอ่ธีม ไอ่ชา ไอ่นัท มันบังผมไว้อยู่
     
     
     
     
     
     
     
              “  พวกมึงจะทำอะไรเพื่อนพวกกู มันจะมากไปแล้วนะพวกมึง แค่เมื่อวานยังไม่สะใจไงวะ  ” นี่ไอ่ธีมมันเป็นคนพูดผมก็เงยหน้ามองมันเป็นพักๆแต่ โห ตามันงี้โคตรดุ อีกฝ่ายมันก็ดุ จ้องตากันอยู่ได้ ผมว่านะ ถ้าพวกมันเป็นปลากัด คงท้องแล้วได้ลูกเป็นโหลแล้วมั้ง
     
     
     
     
     
     
     
              “  ถอย ถ้าพวกมึงไม่อยากเจ็บตัว ” ไอ่เหี้ยอันธพาลตัวใหม่มันพูด
     
     
     
     
     
     
     
              “  พวกกูไม่ถอย ไอ่เคนมันเพื่อนพวกกู ”
     
     
     
     
     
     
     
              “  เดี๋ยว!!!! กูขอร่วมด้วย ” ไอ่เหี้ยทาร์ม มันคงคันไม้คันมือมันเลยอยากร่วมด้วย นิสัยมันก็เงี้ย
     
     
     
     
     
     
     
              “ ได้ ” ไอ่เหี้ยอันธพาลตัวใหม่ มันก็พุ่งหมัดเข้าหาไอ่ธีมทันที โห อย่างเร็วอ่ะ แต่เร็วไม่เท่าหมัดผมหรอก ฮ่า ฮ่า (ยังหัวเราะได้อยู่เนาะ – ??? หมัดนี้ไอ่ธีมมันรับได้ สบายๆ
     
     
     
     
     
     
     
              “ กระจอกว่ะ หมัดมึงถ้าเทียบกับหมัดไอ่เคนแล้วเทียบไม่ติดเลยว่ะ แค่นี้ไม่โดนตัวกูได้หรอก ” เหอๆ มันคงรับหมัดผมบ่อยจนชินล่ะมั้ง
     
     
     
     
     
     
     
              “  ผลัวะ!!!! ”
     
     
     
     
     
     
     
              “ เฮ้ย! มึงเล่นทีเผลอนี่หว่า ”
     
     
     
     
     
     
     
              “  ก็มึงมันเอาแต่พูดนี่วะ ” เพราะไอ่ธีมมันเอาแต่พูด เลยโดนหมัดไอ่ทาร์มไปเต็มๆ
     
     
     
     
     
     
     
              “  ตุบ ” เสียงไอ่ทาร์มมันล้มลงไปกับพื้นเพราะโดนหมัดไอ่ชาสวนเข้าไปที่หน้า
     
     
     
     
     
     
     
              “ !@#$%+&%$#@3%$%2 ” และเสียงอะไรอีกมากมาย ทั้งเท้า ทั้งเข่า ทั้งศอก ทั้งหมัด เอ้า เละกันหมดแล้ว สู้โว้ย สู้ หมัดซ้ายมาแล้ว เอ้า โดนเข้าเต็มๆ เท้าขวาถีบเข้าให้ เอ้า หลบทัน........ แล้วผมก็ได้กลายเป็นคนพากย์มวยหมู่
     
    แต่มันชักจะเลยเถิดแล้วอ่ะสิ พวกมันเล่น 3 ต่อ 3กันเลย มีไอ่ธีม ไอ่ชา ไอ่นัท vs ไอ่ทาร์ม ไอ่อันธพาลตัวใหม่ และเพื่อนพวกมันอีกคน ผมเห็นท่าไม่ดีเลยเข้าไปห้าม
     
     
     
     
     
     
     
              “ เฮ้ยๆๆๆ พวกมึงหยุดได้แล้วโว้ย! เฮ้ย ไอ่ชา ไอ่ธีม ไอ่นัท หยุดได้แล้วโว้ย หยุด!!! ” ไม่มีใครฟังผมเลยสักคน มันเห็นผมเป็นตัวไรวะ อารมณ์เสียแล้วนะโว้ย หงุดหงิดโว้ย หงุดหงิด ไม่มีใครฟัง คนหล่อเซ็ง
     
     
     
     
     
     
     
              “ ไอ่เหี้ย!! พวกมึงหยุดเดี๋ยวนี้โว้ย กูบอกให้หยุด!!!! ” ไอ่ผมก็ตะโกนสุดเสียง จนพวกมันหยุดตะลุมบอนกัน เงียบ...............................ไม่มีเสียงใดๆ หันมามองผมเป็นตาเดียว
     
     
     
     
     
     
     
              “ ที่กูสั่งพวกมึงนี่ ไม่ฟังกันเลยไงวะ กูบอกให้หยุด ก็หยุดสิวะ ” ตอนนี้พวกไอ่ธีม ไอ่ชา ไอ่นัท ได้แต่เงียบแล้วก้มหน้าเพราะพวกมันรู้เวลาผมโกรธแล้วจะเป็นไง
     
    ส่วนไอ่พวกอันธพาลเอาแต่มองหน้าผมอย่างอึ้งๆ ก็ใช่น่ะสิ พวกมันคงไม่คิดว่าคนที่พวกมันรุมกระทืบ ใช้งาน สั่งให้ทำนู่น ทำนี่ มาตลอดปีกว่าๆอย่างผม จะกล้าสั่งพวกมันขนาดนี้ 
     
    แต่ว่า.......ผมซวยสิ  ไม่ได้ๆเดี๋ยวตัวตนที่แท้จริงผม แตกหมด พอผมเริ่มรู้ตัวว่าผมทำอะไรลงไปก็รีบพูดขึ้นไปว่า
     
     
     
     
     
     
     
              “ เอ่อ...เอ่อ ฮ่ะ ฮ่ะ ม...ไม่มีไร แหะๆ ไอ่ธีม ไอ่ชา ไอ่นัท เผ่นเหอะว่ะ ” พอไอ่พวกเพื่อนผมได้ยินงี้ ก็ต้องเตรียมตัวเผ่นกับผม แต่ยังไม่ทันได้ก้าวขาเลย ก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้นก่อน
     
     
     
     
     
     
     
              “ นี่!! พวกเธอน่ะ ทำอะไรกันน่ะ นี่มันในโรงเรียนนะ ” เสียงอาจารย์หญิงสูงอายุคนหนึ่งพูดขึ้นเพราะเดินผ่านมาทางนี้พอดีแล้วเห็นพวกผมเข้า
     
     
     
     
     
     
     
              “  อ้าว นี่พวกเธอมีเรื่องกันอีกแล้วหรอ ห๊ะ ”
     
     
     
     
     
     
     
              “  นี่ นายเคนยะไม่เป็นไรใช่มั๊ย  ” พออาจารย์เห็นว่าผมยืนอยู่ด้วย ก็รีบวิ่งมาดูผมทันที
     
     
     
     
     
     
     
              “  ผมไม่เป็นไรครับ ”

     






    ---------------------------------------------------------------



    อ๊าก กกกกกก~

    จะโดนบีบคอแว้ว 

    สุดท้าย คุณ Capera เราก๊ะขอบคุณสำหรับข้อเสนอ นะคะ

    และขอบคุณทุกเม้นต์ของทุกคนเรยนะคะ

    แค่เม้นต์เดียวก๊ะมีค่า 

    เพราะ จะทำให้เราได้รู้ว่าทุกคนยังคงอ่านนิยายเรื่องนี้อยู่

    คิดเห็นยังไงก๊ะบอกได้นะคะ

    ขอบคุณค่ะ


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×