คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : โดนรุมซ้อม 100% (แก้ไขคำผิดค่ะ)
หวาดดีค่า~ มาอัพวันต่อวันติดต่อกันเลยนะคะ ยังไงก็เชิญอ่านได้เลยค่ะ ^^
**************************************************************************************
ตอนที่ 3 โดนรุมซ้อม 100%
เย่ๆ กลับบ้านเราแม่รออยู่ แม่รออยู่ ยะฮู้! ตอนนี้ผมกำลังเดินไปเอาจักรยานอยู่ครับ จากนั้นก็ปั่นกลับบ้าน พอปั่นไป
ได้สักพักตอนนี้ถึงหน้าปากซอยแล้ว แต่ตาดันเหลือบไปเห็นกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งเหมือนกำลังรุมซ้อมคนๆหนึ่งอยู่ แต่พอสังเกต
ดีๆหน้าไอ่คนที่โดนรุมซ้อม ทำไมหน้ามันเหมือน..... เฮ้ย! ไอ่เบส!! ไอ่เบสมันกำลังโดนรุมกระทืบ ผมรีบปล่อยจักรยานลง
พื้นทันทีแล้วก็รีบวิ่งเข้าไปช่วยไอ่เบส
“ เฮ้ย หยุดนะโว้ย ” ไอ่ผมก็รีบตะโกนห้ามออกไป
“ พวกมรึงทำเชี้ยไรวะ ” ผมพูดแต่ดูเหมือนจะตะคอกใส่พวกมันมากกว่า แล้วตอนนี้มันก็หยุดซ้อมไอ่เบสแล้วแต่ยังไม่ปล่อย
ไอ่เบส
“ แล้วมรึงมายุ่งอะไรด้วยวะ ” หนึ่งในไอ่พวกนั้นตะโกนกลับมา
“ ไม่ยุ่งได้ไงวะก็นั้นมัน เพื่อนกรูนี่ฟร่ะ ไอ่ห่-า ”
“ ถุ้ย...กรูเห็นมานักต่อนักแล้วไอ่พวกรักเพื่อนเนี่ย โดนพวกกรูกระทืบ แม-ร่ง แพ้พวกกรูทุกราย มรึงมันก็ดีแต่ปากล่ะวะ”ไอ่-
คนที่พูดดูเหมือนมันจะเป็นลูกพี่ในกลุ่ม แถมมันไม่พูดปล่าว มันยังถุยน้ำลายลงพื้นอีกดูมันสิครับ มันดูถูกผม มันต้องตาย
จากนั้นผมก็รีบพุ่งตัวไปต่อยหน้าไอ่คนที่พูดเต็มแรงเลยครับ ว่าใครไม่ว่ามาว่าคนอย่างผม ผมเลยสงเคราะห์ทั้งเตะ
ทั้งต่อย ทั้งถีบ ทั้งศอกเอาจนมันสลบ ผมคิดว่ามันต้องไปนอนหยอดน้ำเกลือที่โรงพยาบาลไม่ต่ำกว่า1 เดือนแน่ๆ ก็ผมทั้งหัก
กระดูกแขน ขามัน ทั้งต่อยเต็มแรงหลายๆทีไปที่หน้ามัน หน้าตามันงี้ดูไม่ได้เลยครับเลือด แม-ร่ง เยอะ ชิบ หลังจากที่ผมจัดการ
จนมันสลบไปแล้ว ส่วนไอ่พวกที่เหลือที่กำลังยืนอึ้งอยู่กับเหตุการณ์เบื้องหน้า ก็ใครจะไปคิดล่ะว่าลูกพี่ของพวกมันที่ตัวก็ควายเ
เรียกพี่ ไม่น่าจะมาแพ้ แถมยังสลบไปอีก แล้วยังด้วยฝีมือผู้ชายเพียงคนเดียว แถมยังหน้าสวยหวานกว่าผู้หญิงบางคนด้วยซ้ำ
ตัวก็ใช่ว่าจะใหญ่ (โอ๊ะ ดูเหมือนผมลืมบอกท่านผู้อ่านไปว่า แม่ผมเคยจับให้ผมเรียนมวยไทยตั้งแต่เด็กๆเพื่อเอาไว้ป้องกันตัว)
แต่พอพวกมันได้สติว่าลูกพี่ของพวกมันแพ้ก็รีบพุ่งตัวเข้าหาผมทันที แล้วก็เกิดการตะลุมบอนกัน ผ่านไปสักพักพวกมันก็นอน
ตาย!!!(ก็สลบนั่นแหละครับ แต่พูดว่าตายมันน่ากลัวดี 55+ -ไอซ์)(บ้ารึปล่าว - คนอ่าน) แต่ว่า....อะไรอ่ะยังไม่หายแค้นเลยเล่น
ลงไปนอนจูบพื้นกันหมดแบบนี้ก็ไม่มันส์น่ะสิ โถ่.. พวกมันนั่นแหละเก่งแต่ปาก
“ พวกมรึงจำใส่หัวอย่ามายุ่งกับพวกกรูอีก ไม่งั้นกรูเอามรึงตายแน่ ” ผมบอกพวกมันบางคนที่แกล้งสลบ เพราะกลัวว่าผมจะ
กระทืบมันอีก แต่ที่ผมรู้ว่าบางคนแกล้งสลบก็เพราะว่าผมยังไม่ได้เข้าไปทำอะไรพวกมันบางคนเลยด้วยซ้ำ แล้วตอนที่ตะลุมบอน
กันอยู่ผมก็เหลือบไปเห็นซัก3-4คนแกล้งนอนสลบลงไปที่พื้น พอผมพูดจบแล้วเดินกลับบ้านกับไอ่เบส ที่ตอนนี้ทั้งตัวมีแต่แผล
ฟกช้ำเต็มตัวไปหมด จากเสื้อนักเรียนสีขาว กลายเป็นสีแดง เพราะเลือด
“ ไอซ์ กรูขอบใจมรึงมากนะโว้ย ” ไอ่เบสมันก็ขอบคุณผม
“ ไม่เป็นไร ก็มรึงกับกรูเราเป็นเพื่อนกันนี่หว่า”ผมบอกมัน ทั้งๆที่ใจมันรู้สึกเจ็บกับคำพูดตัวเอง ทำไมผมต้องเจ็บกับอีแค่คำ
ว่าเพื่อนด้วย แต่ตอนที่ผมพูดผมไม่ได้มอง
หน้าไอ่เบสเพราะอยู่ๆผมรู้สึกเหมือนน้ำตาผมมันจะไหล เลยไม่เห็นว่าตอนที่ผมพูดไอ่เบสมันทำหน้ายังไง
“ ไอซ์ วันนี้กรูขอนอนบ้านมรึงนะ ” หือ... แปลกทุกทีมันจะไม่ค้างบ้านผมถ้าจะนอนค้างที่บ้านใครคนหนึ่งก็น่าจะค้างบ้านมัน
นี่หน่าวันนี้มันมาแปลก
“ ทำไมวันนี้มาแปลกวะ ทุกทีจะไปนอนบ้านมรึงไม่ใช่หรอวะ ทำไมวันนี้คิดจะไปนอนบ้านกรูวะ ” ผมถามมัน
“ ก็อยากไปนอนบ้านมรึงบ้างไม่ได้หรอวะ ” ดูมันทำเป็นอารมณ์เสีย น่าหมั่นไส้ชะมัด
“ เออๆ ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่วะทำเป็นอารมณ์เสียไปได้ ” ผมพูดขึ้นบ้าง แต่จู่ๆไอ่เบสมันก็ยิ้มหน้าบานเฉยเลย
“ อะไรของมรึงวะ ไอ่เชี่ยเบสเปลี่ยนอารมณ์ง่ายชิบ ” พอผมเดินพยุงไอ่เบสมาได้สักพักเกือบจะถึงบ้านผมอยู่แล้วผมก็นึกขึ้นมา
ได้ว่าผมน่ะลืมจักรยานของตัวเอง
“ ไอ่เบส กรูลืมจักรยานว่ะ กรูไปเอาจักรยานก่อนนะเว้ย เดี๋ยวโดนแม่ด่าอีก ” ผมบอกไอ่เบส
“ ให้กรูไปเป็นเพื่อนมั๊ยวะ ”
“ เฮ้ย ไม่ต้องมรึงพึ่งโดนรุมกระทืบมานะโว้ย ขืนเอามรึงไปก็แม-ร่งก็โค-ตรเสียเวลาดิวะ ” ผมก็บอกตามความจริง แต่จริงๆ
แล้วส่วนหนึ่งผมเป็นห่วงมันนะครับไม่อยากให้มันเดินไปเดินมา ยิ่งเจ็บๆตัวอยู่
“ เอ่อๆ งั้นรีบๆไปเอาเลยเดี๋ยวกรูอยู่นี่รอมรึง ” ไอ่เบสมันก็บอกให้ผมรีบไปเอาจักรยาน
“ เอ่อๆ รอเดี๋ยวนะโว้ย ” ผมก็ต้องรีบวิ่งไปเอาจักรยานที่หน้าปากซอย เดินไปถึง เฮ้อ โล่งอกที่จักรยานไม่หายไม่อย่างนั้นโดน
แม่ด่าเละแน่ๆ ผมรีบปั่นจักรยานกลับเข้าซอยไปที่ไอ่เบสรออยู่
“ ไป กลับบ้านได้แล้ว ” ผมบอกไอ่เบส แล้วให้ไอ่เบสมันซ้อนท้ายจักรยานแล้วผมเป็นคนปั่นกลับบ้าน
ตอนนี้ก็ถึงบ้านแล้ว
“ แม่ครับ กลับมาแล้วครับ ”
“ ไอซ์กลับมาแล้วหรอลูก อ้าว พาเบสมาด้วยหรอ แล้วนี่เบสไปโดนอะไรมาล่ะทำไมหน้าเป็นอย่างงี้อ่ะลูก ” แม่ทักผม แต่ก็เห็น
ไอ่เบสเดินตามผมมา ก็เลยถามเรื่องแผลที่หน้าของไอ่เบส
“ ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่เข้าใจผิดนิดหน่อยครับแม่ ” โหย ดูมันพูดกับแม่ผมสิครับผิดกับที่พูดกับผมเลยสุภาพซะจนน่า
หมั่นไส้ (อ้าว ก็เค้าพูดกับผู้ใหญ่นี่หน่า ก็ต้องสุภาพสิ จะให้พูดกรู มรึงหรือไง - คนอ่าน)(รู้แล้วหน่า แค่เห็นแล้วหมั่นไส้ - ไอซ์)
“ แล้วจะค้างที่นี่ใช่มั๊ยลูก ” แม่ผมถามต่อ
“ ครับ ” ไอ่เบสมันก็ตอบ
“ แล้วนอนห้องเดียวกับไอซ์สินะลูก ”
“ ครับ แม่ ” ระหว่างที่แม่กำลังทำแผลให้ไอ่เบส แม่ก็ถามไอ่เบสไปทำแผลไป จนเสร็จ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
100% ในช่วงนี้เราจะอัพเรื่องนี้ไว้ถึงประมาณ 5 ตอนก่อน ถึงจะกลับไปอัพเรื่อง นายตัวแสบสุดซ่าฯ
แล้วตอนนี้โรงเรียนเราก็เปิดเรียนมาเกือบเดือนแล้ว เราก็จะค่อยๆอัพนิยายต่อไปนะคะ
ยังไงก็คอยติดตามต่อไปนะคะ ขอบคุณค่ะ
*** อ่านแร้วเม้นให้หน่อยน้า~ ***
ความคิดเห็น