หากเธออ่อนแอ โลกก็จะโหดร้ายขึ้น...
"กันต์ปวีรา สวัสดิ์รัตน์" เชื่อแบบนั้นมาตลอด
สาวสวยหน้าหวานซึ้ง แต่กลับมีนัยต์ตาสีดำขลับ
รูปร่างบอบบาง แลดูน่าทะนุถนอม บอกใครจะเชื่อว่าเธออายุ 27 ปีแล้ว!
อดีตของเธอทำให้เธอต้องเดินจากโลกที่มี "เขา" คนนั้นอยู่
"ไอ้สวยก็รู้ตัวเองอยู่หรอกนะ แต่ปั้นหยางานนี้เราขอตัวเถอะนะ
ถ้าพี่ปราบลืมเราแล้วก็ช่างเขา เราไม่ได้รู้สึกอะไรแล้ว
อีกอย่างแกก็รู้... เราไม่อยากเอาหัวใจไปผูกไว้กับใครด้วย"
cr. google davika
"ปราบดา พิณิชสกุลโยธา"
เหม่อมองลงไปยังแม่น้ำเจ้าพระยาในช่วงเวลากลางคืน
กายแกร่งนิ่งไม่ไหวติง สายตาที่ทำทีทอดมองภาพสวยงามที่ปรากฏตรงหน้า
กำลังประกายแสงเจิดจ้าทว่าดูน่ากลัว
เสียงกรามแกร่งขบกันดังเป็นระยะ
ในหัวของเขาตอนนี้มีภาพของ "ผู้หญิงของเขา"
ที่อยู่ในอ้อมกอดของคนอื่นอย่างหน้าชื่นตาบาน
เมื่อช่วงบ่ายนี้
ใช่ว่าเขาจำเธอไม่ได้ แต่เพราะว่าวาจาที่เปล่งออกมา
จากริมฝีปากบางนั้นช่างร้ายกาจ
เธอว่าอะไรเขาจำมันได้ทั้งหมด !
Cr.google Tik jetsadaporn
"ริอาจจะทำตัวเป็นพระยาเทครัว แต่เสียใจด้วยนะคะคุณปราบดา"
น้ำเสียงของเธอดูเยาะเย้ยปนเหยียดหยามเขา
"ฉันมีแฟนแล้วและเรา... รักกันม้ากมากไม่มีใครสามารถทำให้เราแยกจากกันได้หรอกค่ะ"
ว่าพลางเดินมากระซิบข้างหูเขา อย่างจงใจยั่วยวน
"เพราะเขาคือปัจุบัน... ไม่ใช่อดีตที่หลอกลวง"
พูดจบ กันต์ปวีรา ก็หมุนตัวกลับแล้วก้าวขึ้นรถของตนเองขับออกไป
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
นิยายเรื่องนี้ แต่งขึ้นตามจินตนาการและความคิดของผู้แต่งล้วน ๆ
ทั้งเนื้อเรื่อง ตัวละคร และสถานที่ ไม่มีอยู่จริงนะคะ
เป็นเพียงเรื่องสมมติที่สร้างขึ้นมาเพื่อความถรรถรสในการอ่านของนักอ่านเท่านั้น
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ
นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัฐัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือนำส่วนในส่วนหนึ่งในนิยายไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาต
นะจ๊ะ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ขอฝากผลงานน้องใหม่ ป้ายแดงด้วยนะคะ
-สวรส-
ความคิดเห็น