รักนะ.....เพื่อนสนิท

ลำดับตอนที่ #1 : รักนะ....แต่ไม่กล้าบอก

    วันนี้เป็นวันปฐมนิเทศของโรงเรียนมัธยมต้นชื่อดัง....ฉันหรือจะเรียกว่า\"เปเป้\"ตอนนี้ได้เป็นนักเรียนมัธยมต้น



-------------------ณ  ห้องเรียน มัธยมตอนต้น ปี 1 ห้อง D-------------------------------



    \"โอ้ย....\"ใครมาเดินชนชั้นเนี้ย!!~~เจ็บอะ~~

    \"อุ้ย...โทษครับ\" เสียงห้าวๆจากเด็กผู้ชายหน้าตาหน้ารัก...ว้าววววว!!~~~คนอะไรน่ารักจัง~~~

เสียงหัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะเลย...หน้าก็เริ่มเป็นสีแดง

    \"โทษทีนะ...ไม่ได้ตั้งใจ...เราเต้\"เต้ยิ้มมุมปาก เผยให้เห็นลักยิ้ม

    \"เรา...เปเป้นะ..ยินดีที่ได้รู้จักจ๊ะ\"ฉันตอบ พร้อมสำรวจดูใบหน้าคนที่ฉันรัก ~~~รักแรกพบค่ะ~~~

เต้..เป็นเด็กที่มีเสียงห้าว ซึ้งตรงข้ามกับหน้าตาลิบลับ...ผิวสีขาวเนียนละเอียด ซึ่งตัดกับตาโตและผมที่ดำขลิบ...ปากสีชมพูอันเรียวเล็ก...~~~แค่เห็นก็ตกหลุมรักแล้วละ~~~





    เราเริ่มสนิทกันเรื่อยๆ.......ทำงานก็กลุ่มเดียวกัน........นั่งก็นั่งข้างกัน......และแล้วฉันก็ยิ่งรู้สึกดีๆให้กับเขาขึ้นเรื่อย..ตามเวลาที่อยู่ด้วยกันมากขึ้น

เริ่มรู้สึกผูกผัน....เริ่มขาดไม่ได้.....ฉันก็เริ่มรู้ตัวว่ารักเขามาก....แต่ทำไงละฉันไม่กล้าบอก....ก็ฉันดันรักเพื่อนสนิทนะสิ





และแล้ววันนั้นก็มาถึง...ตอนนี้พวกเราอยู่ม.2 กันแล้ว...



ฉันนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่หลังโรงเรียน...เต้ก็เดินมานั่งข้างๆฉัน...

\"มีอะไรเหรอเต้...\" ฉันถามพร้อมเก็บอาการตื่นเต้นไว้ในใจ

\"เป้...เรามีไรอยากปรึกษาอะ\"เต้ทำหน้าเศร้าอย่างเห็นได้ชัด  เผยแววตาเศร้าๆอันหมองมัว

\"มีไรว่ามา...ยังไงเราก็เพื่อนกันนะ\"ช่าย...ยังไงเราก็เพื่อนกัน...~~เจ็บปวดกับคำนี้จัง~~

\"เรา...แอบชอบเด็กรุ่นน้องคนนึงอะ...เค้าชื่อเบนซ์...แต่น้องเบนซ์เค้าไปชอบไอ้สามมันอะ\" เต้พูดด้วยอาการกึ่งเศร้ากึ่งโมโห



       แต่มาปรึกษาเรื่องนี้กับฉัน...มันน่าน้อยใจนะไม่เข้าใจความรู้สึกกันบ้างหรือไง...น้อยใจจัง...อยากบอกว่า\"เต้รักเป้บ้างสิ\"



\"แล้วตอนนี้สามเป็นแฟนกะน้องเบนซ์ ยังอะเต้\"  \"อือ\" และแล้วน้ำตาใสๆของลูกผู้ชายอย่างเต้ก็รินไหลอาบแก้ม

ทำไงได้ละ...เรามันก็ได้แต่ปลอบเขานะแหละ



~~~สามเป็นเพื่อนในห้องอีกคน...เป็นเพื่อนในกลุ่มที่สนิท...แต่ยังไงก็สนิทสู้เต้ไม่ได้หรอกแล้วเต้ก็หล่อกว่าด้วย~~~



เต้ก็เศร้าไปอีกหลายวัน.....ตอนนี้ก็ผ่านไป 6เดือนหลังจากที่สามและน้องเบนซ์คบกัน   เต้ก็ยังไม่คลายความรักที่มีต่อเบนซ์สักเท่าไรนัก

\"เต้..ไม้ต้องเศร้าหรอกนะ..เพราะยังไงก็ไม่ได้มีแต่เต้ที่เศร้าเพราะรักคนเดียวหรอก\" ฉันมักปลอบด้วยถ้อยคำนี้เสมอ ก็เอาความรู้สึกตัวเองไปบอกเค้านิ

\"เป้...ก็เศร้าเหรอ..เป้แอบชอบใครละ...ไม่เห็นเล่าให้เต้ฟังบ้างเลย\" ฉันก็ได้แต่ยิ้มเจื่อนให้กับเต้ แต่ก็ไม่ได้เล่ารายละเอียดให้ฟังหรอก

เต้ยังคงแอบมองน้องเบนซ์อยู่ทุกวัน....สามเองก็คงจะรับรู้ความรู้สึกของเต้อยู่เหมือนกัน...แต่ก็ไม่เคยแสดงออก



_________________________________________________________________



เย็นวันหนึ่งหลังเลิกเรียน พวกเรา\"เต้ เปเป้ สามและน้องเบนซ์\"ไปกินไอติมด้วยกัน



สามและน้องเบนซ์เล่นจีบกันหวานจนรสไอติมดูจืดชืดสนิท....แต่เต้ก็ยังมีท่าทีอึดอัดพร้อมแสร้งสร้างภาพขำๆล้อเลียนคู่นั้น

ฉันได้โอกาส...จับมือกับเต้ใต้โต๊ะ~~เรานั่งติดกันค่ะ~~



\"มีไรเหรอ\" เต้กระซิบข้างหูฉันเบาๆ ทำเอาฉันหน้าแดง...โชคยังดีที่คู่รักอีกคู่ไม่ทันสังเกตุ แต่...เต้ละสังเกตุเห็นรึป่าวน้า



\"รู้นะ....ว่ากำลังฝืน\" ฉันตอบทำปากอุบอิบ...แต่หน้าก็ยังคงร้อนผ่าว..ก็หน้าจะชนอยู่แล้วนิ๊



มีเพียงสีหน้าม่นๆของเต้ เป็นคำตอบ ฉันก็พอจะรู้ว่าตัวเองคงพูดแทงใจดำ



\"เฮ้ย...สอง\" เต้เรียกสองอย่างกวนๆ

\"ไร...ว่ะ\"  สองตอบด้วยเสียงที่ไม่ค่อยดีนัก...หลังจากถูกเสียงขัดคนกำลังนั่งจีบกะแฟน

\"เดี๋ยว...เราไปเที่ยวกะเป้ต่อนะ...จะไปจีบกันว่ะ\" เต้คว้าตัวฉันเข้าไปกอด...หน้าฉันร้อนผ่าวขึ้นทันที~~~ช่ายสองคนนั้นคิดว่าฉันกับเต้เป็นแฟนกัน~~~

ฉันก็พอจะเข้าใจความรู้สึกนะ...เต้คงจะเบื่อที่ต้องมานั่งปั้นหน้ายิ้มแย้ม...หยอกล้อคู่รักตรงหน้า



---------และแล้วฉันกับเต้ก็แยกกับสองและน้องเบนซ์  เราเดินไปตามถนนที่มีร้านค้ามากมายเรียงราย----------------



\"เต้...\"ฉันตะโกนเรียกเต้...ก็แหม เดินเร็วไม่คอยเพื่อนอย่างฉันบ้างเลย~~~ทำไมถึงเป็นได้แค่เพื่อนนะ~~~

\"อ้อ...โทษทีนะ\"เต้หันมาทำหน้าเหนือยๆ แล้วก็ยกมือไหว้ขอโทษฉัน

\"เฮ้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ....นั้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ\"

\"อะไรเต้...เต้ๆๆๆ\" เกิดอะไรขึ้นนะ..เต้กำลังวิ่งไปไหน....ฉันก็ได้แต่วิ่งตามด้วยความงงงวย...เกิดอะไรขึ้นนะ



\"กึก...โอ้ย...เต้..ปะ\" ฉันวิ่งชนเต้อย่างจัง จนฉันเซ...แต่ที่แล้วชะชั้นก็เห็น.......

\"เป็นไรไปน้องเบนซ์...เบนซ์\" เต้พูดพร้อมเขย่าร่างอันบอบบาง~~~ซึ่งตรงข้ามกับฉัน~~~

    

    เบื้องหน้าฉันเป็นร่างของหญิงสาวร่างบอบบาง หน้าตาจิ้มลิ้ม ซึ่งที่น้ำตานองอาบหน้า...เกิดอะไรขึ้นนะ

\"พะ..พี่เต้...ฮืออออออออ\" มีเพียงเสียงคร่ำครวญที่ดังมาจากปากของเด็กสาว  

\"หมับ...\" เต้คว้าเบนซ์มากอดไว้...โชคดีตรงนี้อยู่ในซอยไม่งั้นละคงเป็นจุดดึงดูดสายตาคนไม่น้อย...แต่ตอนนี้ภาพที่เห็นเบื้องหน้า...มันเจ็บปวดนะ



    ฉันก็พอเข้าใจว่าคงมีเรื่องมาจึงทำให้น้องเบนซ์ร้องไห้...แต่ทำไม..ทำไมเต้ถึงไปกอดน้องเค้านะ

ไม่รู้เลยรึไง...ว่าคนที่ยืนอยู่ตรงนี้...ณ ตรงนี้ ใจแทบจะปวดร้าว...จะแตกเป็นเสี่ยงๆแล้ว



หลังจากที่เบนซ์ตกอยู่ในอ้อมกอดของเต้อยู่เนิ่นนาน...น้องเบนซ์ก็เริ่มหยุดร้องไห้..ทำให้เต้ต้องคลายอ้อมกอดออกไป...ต้ายยยยย!!~น้องเบนซ์หน้าแดงแจ๋เลย~ (อย่าบอกนะว่าน้องเบนซ์ชอบเต้...ไม่น้าาาา)



\"เกิดไรขึ้นคับ..เบนซ์\" เต้พูดด้วยเสียงอ่อนโยนที่แผ่วเบา  มันยิ่งทำให้เบนซ์หน้าแดงไปใหญ่ ~~~ทั้งหมั่นไส้ ทั้งหึง ทั้งสงสารเลย~~~

\"พี่สาม...พี่สามเค้าทิ้งเบนซ์แล้ว\" จากหน้าแดงบัดนี้สีหน้าน้องเบนซ์ไม่สู้ดีนัก

\"อ้าว...ทำไมละค่ะ..พี่สามทิ้งเบนซ์ทำไม\" เต้พูดจาอ่อนหวาน แต่แฝงด้วยความโกรธ เต้ยกมือขึ้นลูบหัวน้องเบนซ์อย่างเอ็นดู  ฉันก็ได้แต่ยืนปวดใจอยู่

\"เค้ามีคนใหม่..เค้าไม่ชอบเบนซ์แล้ว..เค้าเบื่อเบนซ์\" น้องเบนซ์พูดจารั่วพร้อมกับน้ำตาที่เริ่มเอ๋อเบ้าตาอีกครั้ง

\"ใคร...ทำไมมันทำอย่างนั้น\"ยังพูดไม่ขาดคำ  เต้ก็วิ่งออกไปด้วยความโกรธ น้องเบนซ์ยังคงยืนจับต้นชนปลายไม่ถูก ฉันเห็นภาพนั้นก็พอจะรู้ว่าเรื่องมันเป็นยังไง



~~~~~~~~~~~~ช่ายยยย...ฉันวิ่งตามเต้ไป...อย่างที่คิด เขาเข้าไปต่อยกับสามกลางสวนสาธารณะหลังวิ่งมาเหนื่อย เขาฟัดกันไปฟัดกันมาสุดท้ายก็ต้องเลิกลาเพราะทั้งคู่ต่างไม่มีใครยอมใคร  ฉันกับน้องเบนซ์ก็ได้แต่ยืนอึ้งๆ อยู่ข้างๆ ต่างคนก็ไม่กล้าห้าม มองสบตาเป็นระยะ ฉันไม่รู้จะพูดปลอบ หรือถามไรน้องเค้านะ~~~~~





-----------หลังเหตุการณ์วันนั้นทำให้สาม และ เต้แทบจะไม่มองหน้ากันเลย คนที่เศร้าที่สุดก็คงไม่แพ้ฉันและน้องเบนซ์ละคะ----------



ตอนนี้ก็ปิดเทอมกลางภาค.......ฉันยังคงต้องมาโรงเรียนมาทำกิจกรรมบ้าง มาอยู่เป็นกลุ่มบ้าง



วันนี้ฉันมาหาสามที่โรงเรียน...ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทำไมเมื่อคืนสามถึงโทรหาฉันนะ







______________________เมื่อคืน___________________________



\"ตี๋...ติ๊ด.....ติ๊ด....ตี๋\" เสียงมือถือดังส่งสัญญาณให้รู้ว่ามีคนโทรมา

\"ฮัลโหล\" ฉันทักทายไปตามสายโทรศัทพ์ที่มีคนโทรมา  คงจะเป็นสามก็เพราะเบอร์สามขึ้น

\"เป้เหรอ นี่สามนะ\"

\"อื้ม...มีไรเหรอ\"

\"พรุ่งนี้ไปโรงเรียนหน่อยนะ...จะรอที่ห้องเรียนตอน 11 โมงนะ อย่าไปสายละ แค่นี้นะ...หวัดดี\"

\"เฮ้ย...\"

\"ตู๊ด....ตู๊ด...\" สามโทรมาแล้วก็วางอย่างร้อนรน...ยังไม่ได้ตกลงเลย  แต่ก็ต้องไป

____________________________________________________









ฉันเดินไปตามทางลาดยาวของตึกอาคารเรียน ห้องเรียนที่จะไปนั้นอยู่ที่อาคาร 2 ชั้น 5 เหนื่อยอยู่เหมือนกันที่ต้องเดินนะ...แต่เดินไปลมพัดไปเอื่อยๆ สบายไม่น้อยเลยละ  เป็นเพราะตึกนี้สูงรึป่าวนะจึงทำให้เห็นทิวทัศน์ต่างๆของจังหวัดเล็กๆแห่งนี้...แม้ว่าทิวทัศน์จะเป็นอย่างไร สวยงามเพียงใด...ความคิดของฉันก็ยังจมอยู่กับความรักที่ปวดร้าว...ของเต้



หลังจากเดินมาเรื่อยๆก็มาถึงห้องจนได้...ฉันเห็นผู้ชายหุ่นกำยำ ได้สัดส่วน ผิวสีขาวที่สะท้อนแสงจากหน้าต่างเผยให้เห็นว่า  สาม มารอฉันอยู่



\"อ้าว...ฉันนึกว่าเต้ กับ ...นะ จะมาด้วยสะอีก\" ลืมตัวเกือบพูดถึงน้องเบนซ์ไปสะแล้ว

\"ไม่หรอกเป้...มานี่หน่อยสิ...มีไรอยากบอก\" สามกวักมือเรียกฉันซึ่งเขานั่งอยู่เกือบหลังห้อง...ฉันก็ยังคงเก็บความสงสัยไว้และเดินไปหาอย่างว่าง่าย

\"มานั่งนี่สิ\" สามเรียกให้ฉันไปนั่งข้างๆเขา และก็ตามเดิม นั่งอย่างว่าง่าย

\"มีไรเหรอ..สาม\"

\"หมับ\" สามคว้ามือฉันไปจับ...หน้าฉันร้อนผ่าว พยายามที่จะขัดขืนด้วยความตกใจ

\"เราชอบเป้นะ\" สามสารภาพรักกับฉัน....อะไรเนี้ย....เกิดไรขึ้น...ฉันชักจับต้นชนปลายไม่ถูก