ตลกร้าย (love the way you lie)

          “ขอบคุณคุณปรัชญ์มากๆนะครับที่มารับในวันนี้” เจ้าตัวพูดขึ้นหลังจากที่ถอดแมสสีดำออก “จริงๆไม่ต้องลำบากขนาดนี้ก็ได้นะครับ ผมนั่งแท็กซี่กลับเองได้” 

     เสียงทุ้มกระเอ้มขึ้นเบาๆ แต่ก็ได้ยินจนอีกคนสะดุ้ง
“ครั้งที่แล้วยังไม่หลาบจำอีกหรือไง...”

     คนที่ตัวเล็กอยู่แล้ว ตอนนี้แทบจะกลืนลงไปกับเบาะหนังราคาแพง
“ขอ...โทษครับ”

          หากย้อนความกลับไปนั้น เจ้าตัวไม่รู้เลยว่าเขา คนนี้เป็นใคร เมื่อตื่นขึ้นมาก็พบหน้าเขาเป็นคนแรกในห้องนอนสุดหรู

ฝากนิยายเรื่องแรกของไรท์ด้วยนะคะ ^^