สายลมของชัยชนะ

ลำดับตอนที่ #2 : วินมีค่าแค่ไหนสำหรับวินส์หรอ???

    .. ปี 2005  ม.5

    ( Sceen 2 :โรงยิม )

        (Act 3 : ชมรมบาสฯ โรงยิม )



    วิน   :  ( กะลังเล่นบาสอยู่คนเดียว  เนื่องจากชมรมเลิกแล้ว ไม่ยอมกลับหอสักที )

    ลูกบาส : ตุ๊บ .. กระทบพื้น  วินชู้ตลงห่วงปุ๊บ  ก็กลิ้งไปทางอื่นซะงั้น

    วินส์    : ( อย่างซวย  โผล่มาตอนมันจะเอ่ยปากใช้พอดี  เพราะชมรมเทควันโดเพิ่งเลิก )

    วิน    : วินส์  วินส์  เก็บลูกบาสให้เราหน่อยดิ

    วินส์  :  ( กรูเพิ่งมาเหนื่อยก็ได้ฤกษ์ใช้เชียวนะเมิง ) .. อ่ะ ( โยนลูกบาสให้ไปแต่โดยดี )

    วิน  : เล่นมั้ย  ( ชู้ตอีกที )

    วินส์  : ไม่อ่ะ  เล่นไม่เป็น

                วิน : ทำไรเป็นมั่งอ่ะ  งั้นมานี่  ( คว้ายัยวินส์ขึ้นมา )

    วินส์  :  จะทำไรหน่ะ  ม่ายอาววววววววววววววววววววววววววววว

    วิน  :  สอนบาสไง  แม่คุณจะได้ทำอะไรเป็นสักที

    วินส์  : เป็นแหละน๊า  วินนนนนนนนนน  ไอบ้า  ปล่อยน๊า

    วิน : ( โอบวินส์จากด้านหลัง  )  อยู่เฉย ๆ หน่า  ดิ้นยังกะปลาดุก

    

        ( เป็นการเล่นบาสที่ทุลักทุเล  ทุเรศทุรังที่สุดในชีวิตของทั้งคู่  ให้ตายเหอะ )







    ( Sceen 3 : ชมรมดนตรีของโรงเรียน )

        ( Act 4 : ตอนเย็น ๆ ของวันศุกร์ )



    ธีม   :  ( นั่งหมุนปากกาเล่นตามภาษาคนว่างงานจัด ) แกว่าไอคู่หู Winnie the wind นี่มันแปลก ๆ มั้ย ( ชื่อแก็งลูกหมูหรอแม่คุณ  ไหงไปเรียกเค้างั้น ต้องเรียกว่า  ไข่ย้อยกะ ดากานดา เฟ้ย แรงกว่าอีกแฮะ )

    มัศ  : งั้นมั่ง ( กำลังอ่านหนังสือ  คร้านจะยุ่งเรื่องคนอื่น หนักหัวป่าว )

    มิ้นท์ : ไปยุ่งเรื่องเค้าทำไม  แปลก ๆ ก็เรื่องของเค้าสิว่ะ  เออ

    ธีม  : ก็มันอยากรู้นี่หว่า  ปาร์ค  พี่ว่าไง

    ปาร์ค : ( อ่านนสพ.ผู้จดการรายวันอยู่  ไม่ว่าจะยุ่งเรื่องชาวบ้าน ( ที่ปกติชอบนักชอบหนา )อ่านะ ) หุ้นเดี๋ยวนี้มันขึ้นเร็วลงเร็วเนอะ  ที่ตลาดหลักทรัพย์คงจะเดือดร้อนแย่เลยอ่ะ  เมื่อวานเพิ่งขึ้นเอง  วันนี้ตกอีกแระ  เซ็งชะมัดเลย  เนอะ ( ไม่มีอะไรตรงประเด็นเลย  ขอบใจนะปาร์ค  สงสัยแกจะไร้ประโยชน์แล้วหว่ะ )

    ธีม  : (ใครไปถามปาร์คเรื่องหุ้นมิทราบ  เอ๋อเลยอ่ะ )

    มิ้นท์ : ถามผิดคนหว่ะ 555+

    ธีม  :  ท่าจะใช่  ตกลงแกคิดว่าไง

    มัศ  ; ไม่รู้หว่ะ  ไม่เคยแอบรักเพื่อนสนิท

    มิ้นท์  : อีกอย่างนะ  เก็บความรู้สึกเก่งจะตาย  ยิ่งยัยวินส์นะ  เอ่ยถามขึ้นชื่อว่า  แกเป็นไรกะไอวินว่ะ    ทีไร  ทำหน้าเฉย แล้วบอกว่าป่าว  เป็นไรหรอ  ทุกทีอ่ะ  แบบนี้ใครจะรู้

    ปาร์ค : (มาจากไหนอีกว่ะ ) โห  ดอกเบี้ยธนาคารเพิ่มขึ้นอีกแล้วอ่ะ  ภาวะเงินเฟ้อก็งี้แหละ  ว่าแต่ว่าสงสารพวกกู้bank จังเนอะ  ( ไม่เกี่ยวอยู่ดีอ่ะ  แกจะพูดทำไมให้ปวดเฮดว่ะ ) ถ้าอย่างนั้นธนาคารอย่าปล่อยเงินกู้ดีกว่า ขูดรีดกันชัด ๆ ( ไอปาร์ค หุบปาก  แกทำบทละครชั้นเจ๊งนะ  ไม่เกี่ยวกะหัวข้อสนทนาเฟ้ย  ใครเห็นด้วยบ้างว่า ปล่อยมันกะผู้จัดการรายวันไปเหอะ  อย่าไปยุ่งเลย   โห  ยกมือกันเป็นแถบเชียว )

    ธีม  :  ( บ้านเอ็งปล่อยเงินกู้หรอฟร่ะ  บ่นเอา ๆ )

    มิ้นท์  : ไปที่อื่นเถอะ  ชั้นไม่อยากรู้เรื่องเศรษฐกิจเมืองไทยอ่ะ

    ธีม,มัศ  : อื้ม  เห็นด้วยอย่างแรงเลย



    ( ก่อนออกไป  สาว ๆ ช่วยชั้นฆ่าไอตัวไร้ประโยชน์ตะกี้หน่อยเซ่  จะบ้าตายกะมันอยู่แล้ววววว  )

        ใจเย็น ๆ นานะ  เดี๋ยวมันก็ทำประโยชน์ให้น๊า



    ( Sceen 4 : ระเบียงหน้าห้องวินส์ )

        ( Act 5 : 2 ทุ่ม 15 วินมานั่งเล่นกีต้าร์อยู่ที่ม้านั่งตัวเดิม )



    วินส์  : ( ออกมานั่งทำความสะอาดไวโอลินที่ระเบียง แล้วลองสีสองสามที  แล้วตั้งสายต่อ )

    วิน     ; (รายนี้นั่งตั้งสายกีต้าร์แล้วลองดีดดู  แล้วหันมามองวินส์ ) เสียงไวโอลินมันเพี้ยน ๆ นะวินส์  ลองตั้งใหม่สิ ( เกี่ยวไรแกด้วยหา )

    วินส์   ;  อื้ม ( สีอีกที )  ไม่เพี้ยนแระ

    วิน     ;  สีให้เราฟังหน่อยสิ  อยากฟังจัง  ไม่ได้ฟังนานแล้ว

    วินส์  ;  อ่อ  ได้สิ ( ยกขึ้นพาดบ่า  แล้วสีเป็นเพลงเบา ๆ )

    วิน     ;( นั่งฟังอย่างสบายใจ)

    วินส์  ;  (เล่นจบแล้ว)

    วิน     ; เพราะดี  เพลงอะไรหรอ

    วินส์  ;  when I’m feeling blue

    วิน    ; อื้ม  เพราะ ๆ

    วินส์  ;  วินเล่นให้เราฟังบ้างดิ๊  อยากฟังจัง

    วิน     ;  ได้สิ  ( ยกกีต้าร์ขึ้นมา ) เอาหล่ะน๊า  ...เป็นคนที่ยืนอยู่ข้างเธอคอยดูแล อยู่เมื่อเธอเหงาใจ   เป็นเพียงคนหนึ่งที่เธอเห็นแล้วผ่านไป เธอจะรู้หรือเปล่า   ในใจมีเธอทำเพื่อเธอเพียงคนเดียว แต่ก็เท่านั้นเอง  เป็นลมเบาๆที่เธอนั้นไม่เคยเห็น เธอไม่เคยมองดูที่ฉันไม่ได้ขอให้เธอมารัก ไม่เคยขอให้เธอห่วงใย  แค่อยากรู้เรื่องที่ค้างในใจ อยากๆจะถามเธอ ถ้าคนอย่างชั้นตายจากไป  เธอเศร้าใจหรือเปล่า  หนึ่งคนที่ข้างเธอยามเหงา  มันมีค่าสักแค่ไหน  สำหรับเธอ

    วินส์   ; ทำไมถึงร้องเพลงนี้หล่ะ  อยากถามใครหรือเปล่า

    วิน      ;  เปล่า

    วินส์    ; มันก็ต้องมีเหตุผลสิ  ไม่อย่างนั้นวินจะร้องเพลงนี้ทำไม

    วิน    ; อย่างเช่น ???

    วินส์     ; อย่างเช่นว่าตอนนี้กำลังมีfeelแบบนั้น

    วิน        ;  เปล่า

    วินส์     ;  ไม่ก็มีความรัก  ไหนบอกมาซะดี ๆ ใครหรอ

    วิน        ;  ไม่มี ๆ จะบ้าหรอไง

    วินส์     ;  อ่าว

    วิน        ; งั้นเราก็ต้องถามวินส์ก่อน  ทำไมถึงเล่น when I’m feeling blue ถ้าอย่างนั้นfeelแบบนั้นมันหมายความว่ายังไง

    วินส์     ;  อ้าว

    วิน        ;  อ้าวอะไรกันเล่า  ไม่ได้เก็ทไปทุกอย่างเสียหน่อย

    วินส์      ;  อ้าว  วินไม่รู้หรอ  ... อ่ะ  เดี๋ยวมานะ  ( เดินกลับเข้าไปในห้อง )

    วิน         ;  รู้อะไรของเค้า  ( พึมพำคนเดียว )

    ( 3 นาทีต่อมา )

    วินส์       ; ( กลับมาที่เดิม )  วิน  อ่ะ  (ยื่นแก้วโกโก้ ในมือให้  ของตัวเองก็อยู่อีกมือหนึ่ง )

    วิน          ;   อ่ะ  ( รับแก้วมา ) ขอบใจนะ ( ยิ้ม )

    วินส์        ; ระวังนะ มันร้อน  น้ำเพิ่งเดือดเมื่อกี้เอง ( ห่วงกันเกินไปนิดนะวินส์ )

    วิน           ;  อื้ม ๆ

    วินส์         ;  วันนี้ดาวสวยดีนะ วิน  

    วิน            ; อื้ม ( ปากก็บอกว่าดาวสวย  แล้วไหงนายวินถึงมานั่งมองหน้าคนสวยข้าง ๆ ตอนที่เค้าเผลอซะหล่ะ )

    

    ( นานะรู้แล้ว  เพลงอะไรเหมาะกะนายนี่อานะ  ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย  ในความคุ้นเคยกันอยู่มันแฝงอะไรบ้างอย่างที่มากกว่านั้น )