คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : อย่าบอกใคร
้าวเหนียวลารถมาวินมาไ้ ็รีบเินไปที่เเผนเพราะ้อรีบลับไปทำานเเละที่เาทำทีท่าไม่สนใมาวินเพราะเาำลัิเรื่อน้ำมน์อยู่้วย อีอย่าเาอยาออห่ามาวินเพราะลัวโนนในบริษัทุบิบนินทา ่อนหน้านี้็ไม่รู้ว่ามีนมาน้อยเเ่ไหนที่เห็น้าวเหนียวไปไหนมาไหนับมาวิน เเ่นั้น็เป็นนเพราะเธอไม่รู้ว่ามาวินเป็นประธานบริษัท ้วยานะเเล้ว ้าวเหนียวไม่วรใล้ิมาวินเลย อนที่เาิว่ามาวินเป็นเเ่พนัานเา็แ่รู้สึว่ามาวินเป็นนที่เาอยู่ใล้เเล้วสบายใแบบบอไม่ถู ้าวเหนียวไม่เยรู้สึอะไรแบบนี้ับใร นาน้ำมน์ที่เป็นเเฟนัน้าวเหนียวยัไม่รู้สึแบบที่รู้สึับมาวิน เพราะเริ่มาารเป็นเพื่อนเเละยับสถานะมาเป็นเเฟนละมั้วามรู้สึเลย่าัน
หลัาที่มาวินเเยย้ายับ้าวเหนียว มาวิน็ไปทำาน่อที่ห้อทำาน วันนี้เลานสนิทอมาวินไม่อยู่ เเ่ ิา ไ้ฝาานให้เเพรพลอยูเเลเเทน ็มีเเ่ให้มาวินเ็นเอสารนิหน่อย เเ่็นะแพรพลอยปลื้มมาวินออหน้าออามา เเละยิ่ไ้ใล้ิัน็เ้าทาเเพรพลอยเลยละ ถึมาวินะรู้สึแปลๆเเบบที่ไม่เยเป็นับใรมา่อนับ้าวเหนียวเเ่เสือ็ไม่ทิ้ลาย เห็นว่าเเพรพลอยสวยเ้าหน่อย็ส่สายาที่เ้าู้ รอยยิ้มที่ยิ้มเเล้วสาวๆละลาย น้ำเสียหวานๆที่พูับเเพรพลอยทำเอาเธอ็เเทบะมอบายให้เลยที่เียว
มาวิน : วันนี้มีเอสารอะไรที่ผม้อเ็นบ้ารับ ุเเพรพลอย เอาเ้าไปให้ผมในห้อไ้เลยนะรับ ( ทั้สายาเเละน้ำเสียเเสถึวามอ้อร้อมา)
แพรพลอย : ไ้่ะุ บินเ ิันะามเอาไปปปป ให้นะะ
พอมาวินพูเสร็เ้า็เินเ้าห้อไปนั่ที่โ๊ะทำาน มาวินเป็นนที่เห็นสาวๆสวยๆเเล้วอบวานเสน่ห์ทุทีที่มีโอาส เเละไม่เยสัรั้ที่มาวินะพลาารสานสัมพันธ์ เเ่้วยวามที่สาวๆอมาวินส่วนมายอมที่ะเเอบเเ่บเลยไม่่อยมีปัหา ะมีนเียวที่อบเเสวามเป็นเ้า้าวเ้าอนั้น็ือ ไฮโสาวสวยบ้านรวยเอาเเ่ใ ( ุ อิาว ) เป็นนที่ะ้อวุมาวินออสื่อ โนสนโนเเร์ว่าุมาวินะมีสาวๆมาน้อยเเ่ไหน เเละุมาวิน้อยอมเธอในหลายๆเรื่อถึเเม้ัวุมาวินเอะไม่ไ้อยายอมเท่าไร็าม ที่้อยอมเพราะเรใพ่ออุอิาว
ในะที่เเพรพลอยเอาเอสารมาให้มาวินเ็นในห้อ แพรพลอย็ทำท่าทีสสายายั่วยวนมาวิน นทำให้มาวิน็เริ่มรู้สึถึวาม้อารอเธอ ว่าเธอ้อารอะไรามาวิน แพรพลอยหุ้นีาวใสุ่นัศึษาเเละูเ็ี่มา ้วยวามที่เธอหน้าอให่ ้นเป็น้น อาะทำให้หนุ่มๆที่มอเธอเิวาม้อารไ้่ายในบ้าที ร่วมถึมาวินในอนนี้็เ่นัน
เเพรพลอย : นิ่ะเอสารทที่้อเ็น
มาวิน : รับ
แพรพลอย : ุ บินเ อยาื่มาแฟไหมะ เี๋ยวแพรไปให้
มาวิน : ไม่เป็นไรรับผมไม่ื่มาแฟนอนบ่าย
แพรพลอย : ่ะ
มาวิน : เเ่ผมรู้สึอยาะินนนนน อย่าอื่นนนนมาว่า ( พร้อมส่สายาว่า้อารให้เเพรพลอย )
เเพรพลอย : อยาะินนน อะไรีะ เเพรทำให้
มาวิน : ุะทำให้ผมไ้ริใ่ไหม ??
เเพรพลอย : ไ้สิะถ้าุ บินเ ้อาร ไม่ว่าะินอะไรรไหน ิัน ยินีทำให้ไ้หมเลย่ะ
>>มาวินลุึ้นเินไปหลัเ้าอี้ที่เเพรพลอยนั่อยู่ เเละ ไปพู้าหูเเพรพลอยเบาๆ
มาวิน : อยาินุ อนนี้เลย
>>แพรพลอยยิ้ม เเละลุึ้นยืน ัวอเเพรพลอยเี้ยว่ามาวินไม่มา เเพรพลอยอบลับมาวินเบาๆรหู
แพรพลอย : ยินีนะะ
มาวินไ้ยินเเพรพลอยอบรับ็ไม่รอ้าที่ะเเสวามหื่นระหายที่มีออมาลที่เเพรพลอย มาวินผลัแพรพลอยลไปที่โฟ่าอย่าเเร เ้าไม่รอ้าที่ะึ้นไป่อมบนัวเเพรพลอยเเละไร์ไปที่ออเธออย่าเร้าร้อน เเละมาวิน็่อยๆเอามืออเาลูบาออ่อนอเเพรพลอย ลูบึ้นมาเรื่อยๆเพื่อปลระุมเสื้ออเเพร พลอยออที่ละเม็ะเห็นุั้นในลายลูไม้สีาวที่ปิบัเนินหน้าอที่เ็มไม้เ็มมือเอาไว้มาวินไม่รอ้าที่ะเอาุั้นในลายลูไม้นั้นออ เเละเอาปาบยี้ไปที่เนินหน้าอที่เ็มไม้เ็มมีอเเพรพลอย เนินนมอเเพรพลอยทั้าวเเละมีเม็น้อยๆสีมพูที่เ็มปาเ็มำมาๆ มาวินรุนเเรมาับเเพรพลอยเพราะวามหื่นระหายอเาเพิ่มึ้นมาเรื่อยๆ เเพรพลอยเริ้มไปับ มาวินมาๆร่าายอ่อนระทวยไปหม ในใอเเพรพลอย็นึิีใเพราะเา้อารเเละอยาไ้มาวินอยู่เเล้วเเ่ไม่ิว่าะไ้่ายนานี้ เเ่อ่อยนิหน่อยเอ มาฝึานเเ่ไม่ี่วัน็ไ้ินับประธานบริษัท เธอพอใับเรื่อนี้เป็นอย่ามา ในะที่เเพรพลอยำลัพอใับสิ่ที่ำลัเิึ้นมาวิน็ เอามืออเาที่ว่าอยู่ลวเ้าไปในระโปร่เพื่อะึาาในอเเพรพลอยออมา อารม์อทัู้่ำลัเ้าายเ้าเ็ม ู่ๆ็มีเสียนเาะประูเาะหลายทีเเ่ทัู้่ไม่ไ้สนใเลย นมีนเปิห้อเ้ามา
มาวินับแพรพลอยใมา ้วยวามที่ทัู้่มีวาม้อารมานทำให้ทัู้่ลืมล๊อประูห้อ มาวินับเเพรพลอยรีบลุึ้นเเพรพลอยรีบหยิบเสื้อมาลุมัวเเละรีบเ็บิ้นส่วนอเสื้อผ้าที่ถูถอออเพื่อะวิ่ไปเ้าห้อน้ำแ่็ไม่ทัน นที่เาะประูห้อ็เินเ้ามา เห็นมาวินับแพรพลอยที่เเ่ัวไม่เรียบร้อยเอาะเลย พอเห็น็มอออเลยว่าทัู้่ำลัทำอะไรันอยู่ นที่เาะประูห้อทำานมาวินเเละเินเ้ามา็ือ ้าวเหนียว เธอมาเพื่อเอาเอสารมาให้มาวินเ็นเธอเห็นไม่มีใรอยู่หน้าห้อเธอ็เลย เาะประูห้อูเห็นเียบเธอ็เลยลอเปิประูู เธอเห็นว่าประูไม่ไ้ล๊อเธอ็เลยลอเ้ามาเพื่อมาวินะอยู่ เเ่สิ่ที่เธอเห็น็ทำเอาเธอใมา เเ่เธอ็ไม่เเม้เเ่ะพูทัทวอะไร เธอเอาเเ่ทำหน้านิ่เเล้วเียบ เธอบอทัู้่เเ่เพียว่า………………
้าวเหนียว : อโทษที่เ้ามาััหวะนะะ
>>>้าวเหนียวพูบเธอ็เอาเอสารเินไปว่าไว้ที่โ๊ะทำานอมาวิน เเละเินออไป้วยหน้าาที่นิ่เย<<<
>>>หลัา้าวเหนียวเินออาห้อไป มาวิน เเพรพลอยมอหน้าัน
มาวิน : เอิ่มมมมเี๋ยวเธอไปแ่ัวเเละไปทำาน่อนะ
แพรพลอย : ไ้่ะ
มาวิน : อ๋ออีเรื่อ เรื่ออเราห้ามให้ใรรู้ทั้นั้น เ้าในะ
แพรพลอย : ไ้่ะุ บินเ
เเพรพลอยเเละมาวินยุิอารม์เร้าร้อนลเพราะ้าวเหนียว แพรพลอยรู้สึเสียายมาเเละเธอ็แอบโมโห้าวเหนียวไม่น้อยที่มาััหวะเธอ เเพรพลอยำลัะทัเม้าท์ับเพื่อนถึเรื่อที่เพิ่เิึ้นระหว่าแพรพลอยับมาวินให้เพื่อนฟั เเ่็้อะัเเละเปลี่ยนใาารพิมพ์เเทเม้าท์ับเพื่อน เป็นเอาไว้เอ่อยเม้าท์ให้เพื่อนฟัเเทน
ส่วนทา้านมาวิน เเ่ัวเสร็เา็ ไปหยิบเอสารที่้าวเหนียววาไว้มาเ็น เาหยิบโทรศัพท์ึ้นมาะเรียให้ แพรพลอยเ้ามาเอาไปให้เเผนารลา เเ่เิเปลี่ยนใะเินไปให้เอ เพราะอยาเอ้าวเหนียว มาวินเินออาห้อพร้อมเอสารเพื่อลไปให้ พี่นิแผนารลา
ทา้าน้าวเหนียวหลัาที่เธอเห็นมาวินับเเพรพลอยในห้อทำานอ มาวิน เธอ็ไม่ไ้ิะพู่อให้ใรฟัเพราะเธอลัวว่าทัู้่ะล้ายเป็น่าวโน นในบริษัทนินทา ้าวเหนียวลัวว่าแพรพลอยะเสียหาย เเละ ฝึานไม่บ เธอเลยไม่ิะเล่าหรือ พูเรื่อที่เธอไ้เห็นให้ใรฟั เธอนั่ทำานที่โ๊ะทำานอเธอ เเละ่อยหยิบมือถือึ้นมาู ว่าน้ำมน์อบ้อวามเธอรึยั น้ำมน์หายไปทั้วันหลัาทีุ่ยันเสร็เมื่ออนเ้า เธอไม่รู้เลยว่าน้ำมน์หายไปไหน เธอทำหน้านิ่เยเเละทำานอเธอ่อ
มาวินมาถึเเผนารลา เเละเอาเอสารไปให้พี่นิ พี่นิใที่มาวินเอาเอสารมาให้เอ เเละ บ่นว่าทำไม้าวเหนียวไม่รอเอาลับมา้วย เเ่รอแป๊บเียวไม่ไ้รึไ
มาวิน : สวัสีรับุนิ
พี่นิ : อ้าวุมาวินมาทำอะไระเนี่ย
มาวิน : พอีผมเอาเอสารทีุ่นิให้เ็เอาไปให้เ็นมาให้หน่ะรับ
พี่นิ : อบุนะะุวิน ูสิ้อเอามาให้เอ ยัย้าวเหนียวนิริๆเลย เเ่รอุมาวินเ็นเอสาร็ไม่ไ้ บอไปแล้วนะะว่าให้รอเอามาเลย
มาวิน : ผมเป็นนบอให้้าวเหนียวลมา่อนเอแหละรับ
พี่นิ : อ๋อ ยัไ็อบุนะะ อุส่าเอามาให้้วย้วยเอ
มาวิน : รับไม่เป็นไรรับ เอิ่มมม เี๋ยวรบวนุนิบอ้าวเหนียวให้ไปพบผมในห้อทำานุนิหน่อยนะรับ
พี่นิ : ไ้ะ มีอะไรรึป่าวะ
มาวิน : อ๋อผมมีอะไระถามเานิหน่อยอะรับ
>>>>พี่นิเินออไปาม้าวเหนียวให้มาพบมาวินในห้ออพี่นิ ในใพี่นิ็แอบอยารู้ว่ามาวินะถามอะไร้าวเหนียว เพราะ ปิมาวินไม่เยที่ะลมาที่แผนารลา้วยัวเอแบบนี้ เเ่เอาเอสารมาให้ ให้เลาหน้าห้อมา็ไ้ ไม่ำเป็น้อมาเอแบบนี้<<<<<<
พี่นิ : ้าวเหนียว๊ะ ไปพบ ุ บินเในห้อทำานพี่หน่อย๊ะ
>>>เมื่อทุนในเเผนไ้ยินเเบบนั้น ็่ามอมาที่้าวเหนียว เเละหันไป ุบิบัน ้าวเหนียวเหนียวเห็นแบบนั้น็รีบเินไปหามาวินพร้อมพี่นิ พร้อมับถอนหายใ
>>> พี่นิเาะประูห้อทำานอัวเอที่ มี มาวินรออยู<<<
มาวิน : เิรับ
พี่นิ : ้าวเหนียวมาเเล้ว่ะ
มาวิน : โอเรับ เี๋ยว รบวนุนิรอ้านนอสัรู่นะรับ
>>>้าวเหนียวเินเ้ามาในห้อทำานที่ มาวินอยู่ มาวินนั่อยู่ยืนเอามือออ หลัพิโ๊ะทำานอุนิ เเละมอมาที่้าวเหนียวที่ยิืนอยู่ <<<<
้าวเหนียว : ุบินเ มีอะไรับิันะ ถึเรียิันมา
มาวิน : ไม่มีันเเ่อยาเห็นหน้าเธอ
>>> ้าวเหนียวทำหน้า ับำอบอมาวิน <<<
้าวเหนียว : ถ้าไม่มีอะไริันอัวนะะ พอีมีาน้อทำ
มาวิน : เี๋ยว
>>>มาวินรีบ้าวาไปว้าเเน้าวเหนียวไว้ น้าวเหนียวหันลับมาเเละทัู้่็ไ้สบาัน ในอนที่ทัู้่สยาัน ทั้มาวินเเละ้าวเหนียวใเ้นเเรมา<<<
มาวิน : เลิเรียันว่า บินเะ ลับ ไปเรียันว่าลุ ลับมาทำัวน่ารัเหมือนเิม เหมือนอนที่เธอไม่รู้ว่าันเป็นใร
>>> มาวินพู้วยน้ำเสียเบาๆ สบายๆ ูอบอุ่น ้าวเหนียวฟับ็เอามืออเธอับมือมาวินออาเเนอเธอ <<<
้าวเหนียว : เเละถ้าิันไม่ทำามทีุ่ บอละะ
มาวิน : และทำไมถึไม่ทำ
้าวเหนียว : ไม่รู้สิ่ะ ไม่อยาทำ ไม่มีเหุผล อัวนะะ
มาวิน : อ้าว เี๊ยย เี๋ยวสิ
>>>้าวเหนียวพูบ ็เินออาห้อทำานพี่นิไปเลย เธอทำให้มาวินยิ้มนเียวหลัาที่เินออาห้อทำานไป ทำให้พี่นิที่เพิ่เินเ้ามาเห็น มาวินยิ้มนเียวอยู่<<<
พี่นิ : ุมาวินเป็นอะไรรึป่าวะ
มาวิน : อ๋อ ป่าวนิ
>>> พูบมาวิน็เินออาห้อทำานพี่นิไป แบบที่ทิ้ไว้ให้พี่นิสสัยเล่นว่ามาวินยิ้มอะไร ยิ้มแบบมีวามสุ ยิ้มแบบมีอะไร ยิ้มที่ไม่เยเห็น555<<<
หลัามาวินเสร็ธุระ เรื่อที่อยาะเอ้าวเหนียว เา็ลับึ้นไปที่ห้อทำานอเา เเละนั่ทำานนถึเย็นไ้เวลาลับบ้าน มือถืออเา็ัึ้น สายที่โทรมาทำเอาเาทำหน้าเ็ึ้นมาทันที เพราะนที่โทรเ้ามานั้นเป็นนที่เาไม่ไ้อยาเอสัเท่าไรในอนนี้ วามเอาเเ่ใ ี้หวออิาวทำเอามาวินรู้สึไม่อยาอยู่้วยเป็นอย่ามา เพราะว่า มาวินับอิาวทัู้่็ไม่ไ้เป็นอะไรัน ไม่มีสถานะเเ่ที่อิาวสิทธิเยอะมาว่านอื่นเพราะมาวินเรใพ่อออิาวมา เเ่้วยว่า มาวินเป็นนที่โนผู้หิยั่วยวนเเละอึ้น่ายมา เลยทำให้มาวินับอิาวมีอะไรันบ่อยรั้ ้วยวามที่อิาวเธอเร้าร้อนเรื่อนี้มา ทำให้มาวินปิเสธไม่ไ้เลยว่า ถ้าเรื่อบนเียอิาวเ็มาเสียเเ่เธอนั้นเป็นนเอาเเ่ใมาเเ่นั้นเอ
อิาว : ฮัลโหล มาวินุอยู่ไหนะ
มาวิน : อยู่บริษัท
อิาว : ุทำานเสร็เเล้วใ่ไหม วันนี้ไปทาน้าวับันหน่อยนะ
มาวิน : เอิ่มม พอีผมยัเรียานไม่เสร็เลยรับ อิ ไว้วันหน้านะ
อิาว : ั้นให้อิไปหาที่บริษัทไหมะ ะไ้ินอิ ่อนไปิน้าว
>>> มาวินทำหน้าาิว่าะให้อิาวมาหรือ ไม่มาี เเ่เา็นึึ้นไ้ว่า ยัมีแพรพลอยนัศึษาฝึานสาวสวยอยู่หน้าห้อ เาเื่อว่าเเพรพลอยเอ็ยัอารม์้าาเาเมื่ออนบ่าย เาเลยปิเสธ อิาวไป<<<
มาวิน : ผมไม่สะวเลยรับอิ เอาไว้ผมว่าผมไปหาที่อนโนะรับ
อิาว : ็ไ้่ะ อย่าให้รู้นะ ไม่ยอมไปับอิเพราะนันัวับหิอื่น
มาวิน : ไม่มีหลอรับอิ
อิาว : ให้มันริเถอะ่ะ ั้นอิไม่วานเเล้วนะะ บายย
มาวิน : รับ
>>>มาวินมีอารม์ เพียำพูที่อิาวพูไม่ี่ำ้วยเสียที่ยั่วเย้า ทำให้มาวิน็มีอารม์ึ้นมาทันที เลยสายโทรเรียเเพรพลอยให้เ้ามาหาในห้อ <<<
มาวิน : ุแพรพลอยเ้ามาหาผมที่ห้อหน่อย
แพรพลอย : ไ้่ะ
>>> เเพรพลอยเินเ้ามาในห้อทำานอมาวิน เธอำลัะเอ๋ยปาถามว่ามีอะไรรึป่าว เเละ ะถามมาวินว่าทำไมยัไม่ลับบ้าน มาวิน็ู่โมเ้าไปูบที่ปาเธออย่ารุ้นเเร เเละ บอับเเพรพลอย้วยน้ำเสียระเส่า <<<
มาวิน : เรามาทำเรื่ออเราให้เสร็ันเถอะนะ
แพรพลอย : ไ้สิ่ะ
>>> มาวินทัู้บทั้ึเสื้ออเเพรพลอยออาระโปร่เเละ่อยๆพาเธอเินไปที่โฟา เเละผลัเเพรพลอยลไปที่โฟา มาวินปลเน็ไทอัวเอออเเละเริ่มถอเสื้ออัวเอออ เาระหายมา พ่อหนุ่มเ้าเสน่ห์นนี้อารม์ึ้น่ายริๆ หลัาที่เาปลเน็ไท ถอเสื้ออัวเอออเสร็ เา็ไม่รอ้าที่ะลไปปลประุมเสื้ออแพรพลอยออ เเละ่อยๆเอื้อมมืออเาไปถอุั้นในออเเละโยนลไปที่พื้น มาวินไม่รอ้าที่ะเอาหน้าอเาไปุไร้เเละูที่นมอ เเพรพลอยทำเอาแพรพลอยรู้สึเสี่ยววาบไปทั่วร่าายเเพรพลอยอบวามหื่นระหายเเละวามเร้าร้อนอมาวินมา เเละอยู่ๆเเพรพลอย็นึไ้ว่า เธอไม่ไ้ล๊อประู เธอถามมาวิน้วยเสียเบาๆเป็นน้ำเสียระเส่าเพราะวามเสี่ยว<<<
เเพรพลอย : ุบินเะ
มาวิน : หึว่าไรับ เสี่ยวหรอ
เเพรพลอย : ใ่่ะิันเสี่ยวมา เเ่ เรายัไม่ไ้ล๊อประูนะะ
มาวิน : อย่าไปสนใเลยเย็นเเล้วไม่มีใรึ้นมาหลอ เรารีบมาทำเรื่ออเราให้เสร็เถอะนะ ันเสี่ยมมาเลย อยาะเห็นรนั้นอเธอะเเย่แล้ว
>>> พูเสร็เา็ไม่รอ้าที่ะ่อยๆที่ะไร้มูพร้อมุ๊บไปที่เลือนร่า าวๆอเเพรพลอยลไปเรื่อยๆนถึระโปร่ มาวินเอามือลวเ้าไปในระโปร่ึาเลในอเธอออเเละโยนลไปที่พื้น เเละถระโปร่อเเพรพลอยึ้นอย่าเเรเพราะวามหมั่นเี้ยว พอมาวินเห็นอลับอเเพรพลอยเาพอใเป็น อย่ามาเพราะ เาไม่รอ้าที่ะ้มเอาปาอเาลไปสัมผัส พร้อมับวัลิ้น ไปมา ในะที่มาวินับลัทำให้เเพรพลอยรู้สึเสี่ยวมานเธอทนไม่ไหว นไ้ ส่เสียร้อออมาเป็นเสียอวามเสี่ยวที่ทำให้มาวินพอใเป็นอย่ามา มาวินทัู้ทั้เลียอลับอเเพรพลอยนเือบเสร็ เา็ถอาเอเาออไปอที่พื้น เรียมพร้อมที่ะเอาเ้าเเท่ให่ๆาวๆเห็นเส้นเลืออเา ใส่เ้าไปใน่อน้อยๆอเเพรพลอย เเพรพลอยเห็นเเท่ให่าวอมาวิน เธอ็เอามือมาัให้พร้อมับอมให้เาอย่าำนา มาวินถูใเเละเสี่ยวมานร้อออมา เาเสี่ยวมานเพ้อไปหยิึผมอเเพรพลอยเ้าอย่าเเร เเละ บอให้เธออมไปอย่าอยุ เเพรพลอยทำหน้าที่ไ้ีมา นมาวินไม่ไหว อใส่เเท่ให่าวๆอเ้าเ้าไปในรูน้อยๆอเเพรพลอย ้วยท่าหมา หลัาที่มาวินใส่เเท่ให่ๆาวๆเห็นเส้นเลืออเ้าเ้าไป ทัู้่เสี่ยวมาเสียร้อเพราะวามเสี่ยวอทัู้่ ัึ้อห้อ ทำานอมาวิน มาวินใส่ไม่ยั้มาวินเป็นน่อน้าที่ะสาิเเละรุ้นเเรับเรื่อนี้พอสมวร เาีไปที่้นอเเพรพลอยอย่าเเร พร้อมับโยไม่หยุ เเพรพลอยพูเป็นระยะว่าเสี่ยวัเลย่ะ พร้อมับ ร้อ โอ้ย โอ๊ะ โอ้ย อย่า่อเนืิิอ มาวินใล้ะเสร็วาม้อารอัวเอเเล้ว เลยให้เเพรพลอยึ้นให้ <<<
มาวิน : ึ้นให้ัน หน่อยสิ
แพรพลอย : ไ้่ะ
>>>มาวินลไปนั่ที่โฟา เเท่ให่าวๆอเาี้ั้พร้อมให้เเพรพลอยเอารูน้อยๆไปใส่ เเพรพลอยเอามืออเธอไปับัเเละ่อยๆึ้นไปนั่เอารูน้อยๆใส่เ้าไปหลัาที่ไ้สอใส่เ้าไป มาวินทำหน้าเสี่ยวมาแพรพลอยโยัวลอย เเละเสี่ยวมาเ่นันเพราะอมาวิน ให่มา เธออบเเละประทับใมา เพราะอผูู้ายที่เธอเยเอมาไม่มีอใร ีเท่าอมาวิน ทั้ให่ทั้ยาวาวเห็นเส้นเลือยิ่อนเอ็นึ้นยิ่หน้าิน เเถมหัวเป็นสีมพูเเละสะอามา ไม่นานทัู้่็เสร็วาม้อารนี้ มาวินน้ำเเเยอะเเพรพลอยเอาปาอเธอไปินน้ำที่เเออาเเท่ให่เเละาว อมาวิน ทัู้่ทำิรรมร่วมันไปนานพอสมวรนทำให้เวลาล่วเลยไปมาหลัาเสร็ ทัู้่็เเยย้ายันเเ่ัวหลัามาวินเเ่ัวเสร็ ็พูุยับเเพรพลอยทพ้อลันระหว่าเาับเเพรพลอย
มาวิน : เรื่ออเราผมไม่ไ้ริันะ เเ่ถ้าุ้อารอะไรบอผมไ้เลย ผมพร้อมัพพอ เเ่อย่ามาเเสัวเป็นเ้า้าวเ้าอหวัว่าุน่าะเ้าในะ
เเพรพลอย : ไ้่ะ ุ บินเ
มาวิน : อย่าื้อนพสาวน้อยเราะไ้อยู่ันยาวๆ รู้ไหมรับ
แพรพลอย : ไ้่ะเเพรสัาะไม่ื้อเลย
มาวิน : น่ารัมา
>>>มาวินับเเพพลอยเินออาห้อทำานพร้อมัน เพราะเวลานี้เป็นเวลาที่ไม่น่าะมีพนัานเหลืออยู่ในบริษัทเเล้ว เเ่มี็เเ่ยาม ที่่อยเฝ้ารัษาวามปลอภัยอยู่ เเ่มาวิน็ไม่ไ้ลัวว่ายามะเห็นหรืออะไร มาวินับเเพรพลอยลลิฟท์เเละพาันเินไปที่อรถ มาวินั้ใะไปส่เเพรพลอยที่อนโอเธอ มาวินับรถออมาถึหน้าบริษัท เา็ันมอไปเห็น้าวเหนียวที่นั่ิน้าวน เียวอยู่ร้าน้าวหน้าบริษัท เามอ้าวเหนียวอยู่นานมา เพราะเป็น่วที่รถิพอี ในใเา็แอบรู้สึเป็นห่ว้าวเหนียว ที่มานั่ิน้าวนเียวะลับหออันรายไหมนั้นนี่ เเ่เา็ทำไ้เเ่ิ มาวินมาส่เเพรพลอยถึหน้าอนโอเธอ เเพรพลอยมีวามเป็นอยู่ที่อน้าสะวสบายมา เพราะริๆแล้วเเพรพลอย็ เป้นอิหนูอเสี่ยๆอยู่เหมือนัน ้วยวามสวยหุ่นี พูาหวานื่นอเธอทำเอา หนุ่มๆหลุมเธอทั้นั้น <<<
แพรพลอย : อบุมานะะที่มาส่แพร ุ บินเ ึ้นไปื่มน้ำที่ห้อเเพร่อนไหมะ
มาวิน : ไม่ีว่ารับ พอีผมมีธุระ่อ
เเพรพลอย : ็ไ้่ะ ั้นแพรไปนะะ
มาวิน : รับผมม
>>> แพรพลอยพยามอ้อนให้มาวินึ้นไปห้ออเธอ ้วยน้ำเสียที่อ้อนมาๆ เเ่มาวินไม่ยอม อ้าว่ามีธุระ่อ ่อนแพรพลอยะลรถมาวิน็หอมเเ้มเเพรพลอย่อนที่เธอะลรถไป <<<
>>>หลัาที่มาวินส่แพรพลอยเสร็ เเละับรถออมาาอนโอเเพรพลอยเพื่อะลับบ้านไ้สัพั เา็นึอะไรึ้นไ้ เาสายโทรหาิา เพื่อ้อารเบอร์มือถืออ้าวเหนียว<<<
มาวิน : ฮัลโหลุิา ผมมีเรื่อรบวน่วนเลยนะ ุส่เบอร์อ ฤทัย เ็ฝึานแผนารลาให้ผมทีนะ อแบบ่วนนะรับ
ิา : ไ้่ะ เี๋ยวิาส่ไปให้ในไลน์นะะ
มาวิน : โอเ อบุมานะรับ
ิา : ยินี่ะเ้านาย
>>> ว่าสายปุ๊บิา็ส่เบอร์อ้าวเหนียวมาให้มาวิน ิา็รู้สึสสัยอยู่นิหน่อยว่าทำไมถึมาอเบอร์้าวเหนียว เพราะปิมาวิน ไม่เยที่ะอเบอร์ใร่อน เเละไม่่อยที่ะเ้าหาผู้หินไหน่อน เพราะ ผู้หิส่วนมาที่เาเอ ะอ่อยเา เ้าหาเา่อนเสมอ เเ่รั้นี้ทำไมู่ๆมาอเบอร์้าวเหนียวไปันนะ <<<
ทา้าน้าว ้าวเหนียวสั่้าวมา เธอเอาเเ่นั่เี่ยไปมา เเละนั้ิว่าน้ำมน์หายไปไหนนระทั่ อยู่ๆมีสายเรียเ้า สายนั้นเป็น้ำมน์ที่โทรมา เเ่สายที่โทรมานี้ ้าวเหนียวรู้สึว่าะไม่ใ่่าวี ้าวเหนียวรับโทรศัพท์้วยใที่ัวลเป็นอย่ามา อีใ็แอบอลๆที่น้ำมน์หายไปทั้วันโยที่ไม่บออะไรันเลย
แหนๆๆๆ อยารู้ละสิน้ำมน์โทรมาหา้าวเหนียวทำไม รออออออ่านอน่อไปนะะทุนวันนี้ แอ่วมา อัวไปนอน่อนนนนนนนนน๊า ฝาไล์ อมเม้นเพื่อเป็นำลัใ เเละิม เราไ้เอาไปปรับปรุนะะ
หลายนที่อ่านอาะ ว่าทำไมบ้าน เรียมาวิน บานเรียบินเ พนัานส่วนมาในบริษัทะเรียมาวิน เพราะ รู้ัทำานให้ันมานาน เเ่เ็ฝึานส่วนมาะเรีย บินเ เพราะเป็นมารยาทเเละวามสนิทสนมยัไม่ไ้มาพอนานั้นน อิอิ
ความคิดเห็น