คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่10 รักนี้มีแค่เทอ-10
ห้องของซองมิน..
.
.
.
.
“ซองมินๆๆๆตื่นได้แล้วววว!!!” ร่างหนามาปลุกร่างเล็กเพราะคิดว่าร่างบางคงจะอารมณ์ค้างอยู่กับ จูบ ของเค้า
“อื้อ...อีก5นาทีน๊า~~…~.~” ร่างเล็กไม่สนใจร่างหนาเลย..ขี้งอนแบบนี้ต้องเจอดี!!!
“ไม่ตื่นเขาจะจูบแล้วน๊า~~~^.^ อิอิ” ร่างหนาเอาหน้าเข้าไปใกล้หน้าของร่างเล็ก
“OoO อ๊ากกกกกกกก!!!!ตื่นแล้วๆๆๆ!พรึ่บๆ!!”ร่างเล็กลุกขึ้นออกจาเตียงอย่างรวดเร็ว...
ร่างหนามองร่างเล็กที่รีบไปอาบน้ำและยิ้มมุมปากอย่างสะใจที่ได้แกล้งกระต่ายที่น่ารักแต่เช้า อิอิ...ทำไมนายช่างน่ารักอย่างนี้นะ...ดงแฮ เอ้ย!!!!!””>___<””ร่างหนาส่ายหัวไปมาและ นั่ง งง กับตัวเอง..ทำไมเรานึกถึงดงแฮเนี่ย-*-....
30นาทีผ่านไป~~
“ซองมิน!!!นายทำอะไรให้ห้องน้ำเนี่ย อย่าบอกนะว่านายไปนอนในห้องน้ำน่ะ แอ๊ด...ซองมิน!!!!” 30นาทีที่ร่างเล็กเข้าห้องน้ำไปเงียบเฉียบจนร่างหนาต้องไปดู...เปิดประตูออกมาดันนั่งหลับในห้องน้ำซะเนี่ย...เสือ้ผ้าก็ยังเหมือนเดิม นายนี่มันน่าตีจริงๆ
“อุ๊ย!!!อาบแล้วๆ~0~ห้าว~~~แหะๆ”ร่างเล็กสะดุ้งตื่นละยิ้มอ้อนเล็กน้อยแต่ร่างหกนานั้นสิโมโหจนหูแดงแล้ว...
“ฉันไปก่อนนะตึง!!!....ปัง!!!”ร่างหนาไม่รอคำตอบปิดประตูห้องน้ำอย่างแรงละประตูห้อง....ร่างเล็กรู้สึกผิดมากทำไมร่างหนาโกรธรีบอาบน้ำอย่างรวดเร็วเพื่อไปง้อ….ไม่ทันซะแล้วร่างหนาขับรถออกไปก่อนแล้ว...ร่างเล็กยืนถอนหายใจเฮือกนึ่ง....ดงแฮและคยูฮยอนที่เดินมาพร้อมกันกำลังจะเข้าบริษัทพอดี...
“อ้าว พี่ซองมินทำไมมายืนทำหน้าเศร้าแบบนี้ละ” ร่างสูงถามร่างเล็กแต่ตอนนี้ร่างเล็กไม่ได้ตอบแต่หันไปตอบดงแฮเพื่อนเค้าแทน
“ด๊องๆฮยอกเค้าโกรธฉันอ่ะ” ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อย..
“อ่ะ..อ่าหรอแล้วนายทำอะไรในหมอนั้นมันโกรธละ” ดงแฮพูดด้วยกานหลบสายตาร่างเล็กบาง
“ฉันก็แค่หลับในห้องน้ำเท่านั้นเองอ่ะ.....แต่ฉันหลับไป30นาทีอ่ะ..แหะๆ”ร่างเล็กพูดไปก็ล้มหน้าลงสาระภาพความผิดของตนในเพื่อนของเค้าฟัง
“โหยย นี่นายหลับไปได้ไงง่ะ 30นาทีในห้องน้ำเนี่ยนะ สมควรโกรธไหมล่ะ” ร่างบางส่ายหัวไปมาความขี้เซาของเพื่อนรัก...เพื่อนรัก ฉันขอโทษนะซองมินฉันไม่ได้ตั้งใจปิดบังนายเรื่องเช้า...แต่ฉันไม่อยากไห้นายเสียใจ...
“งั้นก็ไปด้วยกันสิ”ร่างสูงพุดไปพร้อมเดินนำหน้าไปก่อนแล้ว...ฉันจะต้องเอานายกลับมาเป็นตัวฉันให้ได้
ร่างบางก็จับมือร่างเล็กเดินตามคยูฮยอนมาที่รถ...คยูฮยอนเป็นคนขับส่วนดงแฮกับซองมินก็นั่งข้างหลังคยูฮยอนหันกระจกหน้าเพื่อจะมองดูหน้าซองมินที่หลับในรถ<อีกแล้ว-*->ส่วนดงแฮก็นั่งคิดถึงเรื่องเมื่อเช้าตัวเองก็อึดอัดใจไม่น้อยตั้งเรื่องที่ฮยอกมีแฟนนอกวงอีกคนนอกจากซองมินและที่ฮยอกจูบตัวเองด้วย...จะบอกเพื่อนรักเค้าดีไหมดงแฮหันกลับไปมองหน้าร่างเล็กที่หลับอยู่แล้วยิ่งเจ็บปวดใจ...
บริษัท SM Emtertainment…
.
.
.
ผู้จัดการซึงฮวานได้มารอพวกเขาตั้งนานแล้วฮยอกแจเป็นคนมาถึงคนแรกและคยูฮยอน ซองมินและดงแฮก็เพิ่งมาถึงเลดไป 1 ชม.-*-
“คยูฮยอน ซองมิน ดงแฮ พวกนายทำอะไรกันอยู่เนี่ยทำไมมาช้าอย่างงี้!!”ผู้จัดการดุพวกเขา....นั่งเงียบกันไปตามระเบียบ
“.....”ไม่มีคำพูดใดๆผู้จัดการสุดหล่อก็พูดโปรเจตที่พวกเขาต้องทำกันวันนี้ต้องปรับตัวเข้าหากันก่อนเพราะจะได้สื่ออารมณ์ถึงกันได้แวลาร้องเพลง
คยูฮยอนกับซองมินต้องไปอีกห้องนึ่งที่อยุ่ข้างๆห้องประชุมเล็กส่วนฮยอกแจกับดงแฮอยุ่ห้องข้างๆทั้ง4คนก็แยกย้ายกันไปห้องซ้อมเสียงของตัวเองฮยอกแจเดินมาตัดหน้าคยูฮยอนก่อนจะเดินเข้าห้องอัดเสียงละกระซิบข้างหูเขา
“หวังว่านายจะไม่ทำอะไรกระต่ายของฉันน่ะ หึ ตั้งใจซ้อมล่ะ!” ร่างหนาพูดด้วยสีหน้าข่มร่างสูง
“คิดว่าฉันกลัวนายหรอ....กระต่ายของนายหรอ พวกน่าไม่อาย! ตั้งใจซ้อมนะครับพี่ฮยอกแจ ” ร่างสุงมีรึจะยอมรอยยิ้มที่ดูน่ากลัวส่งไปถึงร่างหนาเล่นเอาร่างหนาขนลุกขึ้นมาซะงั้น..
“ดงแฮ...นายดูฮยอกไห้ฉันด้วยนะ ไม่รู้ว่าเค้าหายโกรธฉันยัง..” ร่างเล็กแอบมองร่างหนาที่ยืนคุยกับร่างสูงอยู่ห่างๆ
“อึ๊ก!!!...อะ..อ่า เดียวฉันจะดูหมอนั้นให้แล้วกัน หมอนั้นคงหายโกรธนายแล้วล่ะมั้ง ” ร่างบางไม่กล้าแม้จะสบตาเพื่อนรักของตัวเอง.....ซองมินฉันขอโทษ
ร่างหนาเดินสวนกับร่างเล็กบอกดี
“พรึ่บ!!!” ร่างหนาจับกระต่ายมาหอมแก้มฟอดนึ่งเล่นเอาร่างเล็กหน้าแดงไปถึงใบหู…แต่อีก 2 คนนั้นเดินทำตาโตO.O
“ฮยอก~-*-นี่อายเค้านะ...แต่ว่านายหายโกรธฉันแล้วใช่ไหม” ร่างเล็กก้มหน้าพูดกับร่างหนาไปอย่างเขินอาย
“ไม่!! ฉันยังโกรธนายอยู่..ถ้าอยากไห้หายโกรธนะซ้อมไห้เสร็เร็วๆกลับบ้านไปเจอกันทีห้องนะ กระต่ายน้อยของฉัน~” ร่างหนาจับคางร่างเล็กขึ้นมายิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะเดินไปที่ห้องซ้อมของตัวเอง
“นี่ๆจะยืมหน้าแดงอีกนานไหม”เสียงเรียกของร่างสูงทำเอากระต่ายหุบยิ้มทันที..ทำไมต้องซ้อมกับหมอนี่ด้วยนะ
“รุ้แล้วน่า ชิส์” ร่างเล็กเดินหน้ามุ๋ยเข้าห้องซ้อมไป...
สวัสดีจ้า อิอิ ขอโทษน๊าๆดองไว้นานหน่อยงะแบบว่าติด0อ่านะเส้า
ฮื่อๆ....เกือบจาหมดกำลังจายจาแต่งต่อละเซงๆเหมือนม่ายมีครายอยากอ่าน
ขอบคุนเม้มทุกเม้มนะจ้า บะบายจ้า
ความคิดเห็น