[E-Book] จากร้ายเป็นรัก - YURI (อ่านฟรีก่อนติดเหรียญ) - นิยาย [E-Book] จากร้ายเป็นรัก - YURI (อ่านฟรีก่อนติดเหรียญ) : Dek-D.com - Writer
×

    [E-Book] จากร้ายเป็นรัก - YURI (อ่านฟรีก่อนติดเหรียญ)

    น้อยหน่ามีหน้าที่ทำให้เพนนีเป็น CEO คนต่อไปให้ได้ หากงานนี้สำเร็จเธอจะได้ทั้งบ้านและเงินจำนวนมาก แต่ทุกอย่างติดตรงที่เพนนีไม่ต้องการเป็น CEO ต่อจากพ่อของเธอ

    ผู้เข้าชมรวม

    950

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    31

    ผู้เข้าชมรวม


    950

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    12
    หมวด :  นิยายยูริ
    จำนวนตอน :  26 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  30 มิ.ย. 67 / 23:48 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เธอคิดกับตัวเองในใจด้วยสีหน้าไม่สู้ดี ตอนนี้มีน้อยหน่าสองฝั่ง ฝั่งแรกบอกให้เธอเดินเข้าไป ผิดกับน้อยหน่าอีกฝั่งที่บอกให้เขาเดินกลับแล้วไปหางานใหม่ซะ น้อยหน่ายืนแน่นิ่งตัดสินใจอยู่นาน ก่อนที่จะกลั้นใจและพาตัวเองเดินเข้าไปในคอนโด

    “เงิน เงิน เงิน ท่องไว้น้อยหน่า เงิน”

    “สวัสดีค่ะคุณเพนนี ฉันชื่อน้อยหน่านะคะ จะมาเป็นผู้ช่วยคุณเพนนีค่ะ”  คนตัวเล็กพูดไปพลางยิ้มกว้างบนใบหน้า พร้อมดวงตารูปสระอิ มอบความสดใสให้เพนนียามเช้า

    “ออกไปซะ ฉันไม่ต้องการผู้ช่วยที่ไหนทั้งนั้น ไปไกล ๆ ให้พ้นหน้า” 

    เสียงตะคอกของเพนนี ที่กำลังนั่งอยู่บนโซฟา เธอตะโกนออกมาจนสุดเสียง จนเส้นเลือดที่คอถึงกับปูดนูนออกมา ทำเอาน้อยหน่าที่ยืนยิ้มสดใสอยู่ ถึงกับสะดุ้งตัวโยนกับการเผชิญหน้า กับอารมณ์ร้ายอันน่าตกใจของเขา  อีกทั้งไม่ทันตั้งตัวว่าเพนนีจะตะโกนเสียงดังขนาดนี้มาก่อน 

    “นับตั้งแต่วันนี้..ฉันเป็นผู้ช่วยคุณเพนนีค่ะ มีหน้าที่ดูแลรับส่งและจัดการตารางงานทุกอย่างค่ะ”

    “ตัวเท่าลูกหมานี่นะ จะมาดูแลฉัน ออกไปซะ” 

    ทันทีที่เพนนีพูดจบเขาลุกพรวด จากที่นั่งอยู่บนโซฟาคล้ายกับต้องการยืน เพื่อวางอำนาจให้อีกฝ่ายเกรงกลัว แต่ตอนนี้ไม่มีอะไรปกปิดร่างกายของเพนนีแม้แต่ชิ้นเดียว

    น้อยหน่าถึงกับยืนตะลึงตาค้าง อุณหภูมิในร่างกายเริ่มสูงขึ้น สีของใบหน้าเปลี่ยนเป็นสีชมพูระเรื่อ ใบหูแดงก่ำออกมาอย่างชัดเจน น้อยหน่าไม่เคยนึกฝันมาก่อนว่า งานแรกหลังเรียนจบ จะเป็นงานที่ต้องเจอเจ้านายยืนแก้ผ้าต่อหน้าต่อตาแบบนี้

    “เป็นอะไรหน้าแดง ทำอย่างกับไม่เคยเห็นไปได้ ของตัวเองไม่มีหรือยังไง” 

    เพนนีโน้มใบหน้าลงมาใกล้ใบหน้าของน้อยหน่า สายตาตกลงไปอยู่บนใบหน้าของคนที่กำลังยืนช็อกกับสิ่งที่เกิดขึ้น ลมหายใจอุ่นของทั้งคู่รดใส่กัน ทำเอาน้อยหน่า ถึงกับยืนตัวแข็งทื่อไม่กล้าขยับร่างกายแม้แต่คืบเดียว ตอนนี้คนตัวเล็กทำได้เพียงกรอกสายตา มองไปทางอื่นเพื่อหลบสายตาเพนนีด้วยความเขิน

    “แค่นี้ก็เขินแล้วเหรอคุณผู้ช่วย อีกอย่างคนอย่างคุณจะมีปัญญาอะไรมาดูแลฉันได้ ฉันโคตรเหม็นขี้หน้าเธอเลยหวะ รีบๆ ออกไปให้พ้นๆ หน้าได้ล่ะ”

    “ฉัน บอก ให้ ออก ไป ไง ” เพนนีพูดกระแทกเสียงดังแบ่งเป็นคำ ๆ ตามนิสัยที่เขาชอบทำ และครั้งนี้เขาตะโกนใส่หน้าน้อยหน่าอย่างดังสุดเสียงอีกครั้ง 

    น้อยหน่าเองไม่เคยโดนตะคอกใส่หน้าอย่างรุรแรง และไม่ให้เกียรติกันแบบนี้มาก่อน  แม้เธอจะพยายามจิกตัวเองหรืออดทนอดกลั้นมากแค่ไหน แต่การโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้เพื่อตะคอกใส่กันแบบนี้ เธอเองก็เริ่มที่จะทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน 

    กลุ่มน้ำตาเริ่มค่อย ๆ จับตัวอยู่ที่ขอบตาล่างของน้อยหน่า ตาแดงก่ำ มือกำหมัดแน่น เนื้อตัวสั่นเทาด้วยความโกรธ น้อยหน่าขมกรามแน่นอย่างเห็นได้ชัด เธาจะไม่ปล่อยให้ตัวเองต้องตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ได้อีกเป็นอันขาด

    สุดท้ายน้อยหน่าตัดสินใจ หันหลังเดินก้าวฉับเดินออกจากห้องของเพนนี ปิดประตูเสียงดังลั่นอย่างไม่แคร์ว่าเพนนีจะรู้สึกอย่างไรเหมือนกัน

    *************************************

    ฝากกดหัวใจ , Comment , เพิ่มเข้าชั้น เป็นกำลังใจให้บ้างนะคะ

    ชอบไม่ชอบยังไง Comment มาบอกกันบ้างน๊าาา

    *************************************


     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น