คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เซบาสเตียนกับการซื้อของ
เซบาสเตียนกับการซื้อของ
กระผม [หุ่นAndroidต้นแบบ รุ่น CX001] โค้ตเนม “เซบาสเตียน” หลังจากที่นายท่านบลาว ดูทีวีจากตัวกระผมเสร็จ ก็สั่งให้กระผมออกไปชื้อหาอาหารที่ร้านเซเวนเท็นในทันที
ซึ่งข้อมูลที่กระผมมี ร้านเซเวนเท็นนั้นเป็นร้านมินิมาร์ทที่มีสาขาในเมืองนี้อยู่ 114 สาขา ถือว่าเยอะมาก กระผมจึงทำการตรวจสอบหาร้านที่ใกล้ที่สุดจากที่นี่ แล้วผมก็เจอสาขาที่ใกล้ที่สุดอยู่ห่างออกไปทางทิศตะวันตก 1254.3248123 เมตร จากข้อมูลเบื้องต้นของร้าน ร้านนี้มีขนาด 6x9 หรือเทียบเท่ากับขนาดห้องเรียนมาตรฐาน โดนรายการของในชั้นที่ทางร้านจัดวางเป็นอาหาร 80 เปอเซน เครื่องเขียน 10 เปอเซน ผลิตภัณฑ์ในห้องน้ำ 8 เปอเซน จิปาถะอีก 2 เปอเซน กระผมทะการลิสรายการอาหารที่เหมาะสมกับข้อมูลค่าใช้จ่ายที่ยังเหลือ และข้อมูลความชอบของนายท่าน
ซึ่งได้มาทั้งหมด 3 รายการดังนี้ 1.ซีเรียลโมโก้ครั้น 2.นมสด ขนาด 400CC 3.เยนลี่รูปกรวยวันโป้ (นี้มึงเป็นเด็กรึไง)
กระผมได้ทำการคำนวนราคาแล้วก็นำเงินไปพอดี
ต่อมากระผมก็ทำการวิเคราะห์อุปสรรคจากการเดินทาง ตลองเส้นทางการเดินทางตรวจพบสิ่งมีชีวิตขนาดกลางเป็นจำนวนมาก ตรวจสอบแล้วสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นคือ มนุษย์ เป็นสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในสปีชีส์ย่อยของ Homo sapiens มีความฉลาดสูง ระดับภัยคุกคาม 2 จากข้อมูล ควรเลี่ยงที่จะประเชิญหน้าโดยตรงหรือทำการปลอมตัว ซึ่งมนุษย์จะแยกแยะมิตรด้วยสายตาเป็นหลัก ควรปลอมตัวและแต่งกายให้เหมือนมนุษย์
กระผมจึงทำการเซิจหาข้อมูล หัวข้อ “เครื่องแต่งกายยอดนิยมในปัจจุบัน”..........
ตรวจสอบเสร็จสิ้น..........
ความถูกต้องของข้อมูล 97.23 เปอเซน
ทำการอัพโหลดข้อมูล..........
เริ่มต้นระบบปลอมตัว........
เริ่มปฏิบัติการ!!!
…
..
.
.
.
“เห้ยๆ มึงดูนั้นดิ”
“อะไรวะนั้น”
“แม่จ้าๆ มีคนแต่งตัวประหลาดเดินอยู่ด้วย”
“อย่าไปเขามองลูก”
“...”
...
.
.
ตอนนี้กระผมกำลังเดินทางด้วยการเดินเท้าอย่างมนุษย์ปกติในชุดที่มนุษย์ปกติใส่กัน ซึ่งปฏิกิริยาของมนุษย์ที่พบเจอ คือการมองสำรวจตัวกระผม นั้นคือเป็นปฏิกิริยาพื้นฐานของสิ่งมีชีวิตที่ต้องตรวจสอบผู้ที่มาใหม่(คนนะคับไม่ใช่สัตว์) ซึ่งถือว่ายังไม่แสดงเจตนาเป็นภัยคุกคาม....
และในที่สุดกระผมก็มาถึงจนได้
ติ้ง.. น่อง...
ประตูร้านเลื่อนเปิด พร้อมเสียงจากลำโพงเล็กๆที่อยู่บริเวณด้านบนประตูดังขึ้น
กระผมเดินเข้าไปในร้าน และไปยังตำแหน่งชั้นวางของเป้าหมายแรกทันที โดนไม่สนใจสายตาของมนุษย์ที่อยู่ในร้ายเลย แต่พอไปถึง
กระผมก็เจอกับเรื่องไม่คาดฝันขึ้น
ณ ตำแหน่งชั้น ที่วางซีเรียลโมโก้ครั้นอยู่นั้น มีซีเรียลโมโก้ครั้นกล่องชนิดพิเศษที่มีจำนวนจำกัดวางอยู่ โดยกล่องพิเศษนี้ จากข้อมูล มันจะแถมเหรียญทองรูปหมีแพนด้าที่เป็นตัวโลโก้ของซีเรียลโมโก้ครั้นไว้ข้างในหนึ่งเหรียญ จากการวิเคราะห์ความน่าจะเป็น ที่กล่องพิเศษนี้จะนำมาวางขาย คืออีกสองวันข้างหน้า และการที่กล่องพิเศษนี้ถูกวางก่อนกำหนดนั้น ส่งผลต่อแผนการที่วางไว้
กระผมจึงเดินกลับบ้านไปเริ่มวางแผนใหม่อีกครั้ง โดยเรื่องที่ต้องวางแผนก็คือ กระผมควรเลือกกล่องธรรมดาหรือกล่องชนิดพิเศษดี
กระผมทำการรวบรวมข้อมูลของกล่องทั้ง 2 แบบมาเปลี่ยบเทียบข้อแต่ต่าง ได้ดังนี้
|
|
กล่องธรรมดา |
กล่องพิเศษ |
|
ราคา |
40 เครดิต |
45 เครดิต |
|
ปริมาณ |
330 กรัม |
300 กรัม |
|
ของแถม |
ไม่มี |
เหรียญทองลิมิเต็ด |
จากข้อแตกต่างที่ได้ ทำให้กระผมทราบว่า กล่องธรรมดาราคาถูกว่าแถมปริมาณมากว่ากล่องพิเศษ แต่ว่ากล่องพิเศษนั้นแถมเหรียญทองลิมิเต็ด ซึ่งไม่รู้ว่าถ้ามันหมดแล้วมันจะมีขายอีกไหม ความแตกต่างนี้อยู่เหนือการคำนวนของกระผมมาก และการที่กระผมจะไปถามนายท่านโดยที่ภารกิจยังไม่สำเร็จนั้นเป็นเรื่องที่กระผมไม่สามารถยอมรับได้ กระผมจึงทำการเซิจอีกครั้ง โดยครั้งกระผมได้เข้าไปที่บอร์ดคนรักโมโก้ครั้นแลัวก็โพสบนความว่า
“ซีเรียลโมโก้ครั้นกล่องชนิดพิเศษน่าซื้อไหม”
ซึ่งข้อความที่ตอบกลับมาก็คือ…….
“น่าซื้อสิมันเป็นลิมิเต็ดอิดิชั่นนิ”
“ทำไมจะไม่ซื้อละครับมันมีจำนวนจำกัดนะ”
“เป็นฉันๆไม่ยอมพลาดหรอก ฉันชอมหมีแพนด้ามากๆเลยล่ะ”
และอีกสาระพัดคำตอบที่สนับสนุนว่าต้องซื้อให้ได้กว่า 90 เปอเซน
กระผมจึงสรุปได้ว่า เลือกกล่องชนิดพิเศษและเตรียมเงินเพิ่มอีก5เครดิต
แล้วกระผมก็ออกไปที่ร้านอีกครั้งนึง แต่พอกระผมไปถึงที่ชั้นว่างนั้น…
...
..
.
.
กล่องชนิดพิเศษหายไปหมดแล้ว.......
“.....”
กระผมจึงกลับมาใช้แผนการแรกแทน
ส่วนอีก2เป้าหมายนั้นไม่มีสิ่งใดผิดปกติ กระผมก็นำของทั้ง 3อย่างไปที่เค้าเตอร์จ่ายเงินทันที
“ทั้งหมด 3 รายการนะคะ” พนักงานที่เป็นมนุษย์เพศหญิงถามขึ้นหลังจากนำของทั้ง3อย่างนั้นไปยิงบาโค้ตเรียบร้อยแล้ว
“ครับ” กระผมตอบกลับไปโดยปรับน้ำเสียงที่หมือนกับมนุษย์ให้มากที่สุด(แต่ก็ยังสันอยู่ดี)
“ท่านลูกค้าได้สิทธิ์แลกซื้อ 1สิทธิ์ สามารถซื้อ ช๊อกโก้สติ๊กได้ในราคา 5 เครดิตค่ะ” พนักงานบอกกระผม
เงินที่กระผมเหลือคือ 5 เครดิตพอดี มันเหลือมาจากค่าซีเรียลโมโก้ครั้นกล่องชนิดพิเศษที่ไม่ได้ซื้อ กระผมจึงต้องวิเคราะห์ว่า กระผมควรที่จะใช้สิทธิแรกซื้อดีหรือไม่ แถมช๊อกโก้สติ๊กยังเป็นของรายการใหม่ที่ยังไม่เคยนำมาวางขายในร้านนี้ จึงทำให้กระผมไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับมัน
กระผมควรที่จะใช้ประโยชน์จากสิทธิ์แลกซื้อให้คุ้มค้าที่สุดหรือควรปล่อยมันผ่านไป แต่ว่าในคำสั่งที่นายท่านเคยใส่ไว้นั้น คือการ…..
ทำและใช้ทุกอย่างให้คุ้มที่สุด…..
นั้นจึงเป็นสาเหตุที่กระผมต้องวิเคราะห์ทุกๆอย่างให้คุ้มค่ามากที่สุดก่อนที่จะทำมัน แค่ครั้งนี้กระผมไม่มีข้อมูลอะไรเลย กระผมควรทำอย่างไรดี
มุมมองในใจของพนักงานเซเวน
เมื่อไหร่ไอบ้าตัวประหลาดนี้จะตอบซะทีวะ ฉันรอแกมาตั้งครึ่งชั่วโมงแล้วนะ ถ้าจะไม่เอาก็บอกว่าไม่เอาสิวะ แล้วก็จ่ายเงินมาซะที
กลับมาที่เซบาสเตียน
เอาละเพื่อประโยชน์ที่คุ้มค่าที่สุด
“ตกลงครับ” พร้อมกับยื่นเงินทั้งหมดไป แต่เหมือนปฏิกิริยาของพนักงานเซเวนจะแปลกไปจากตอนแรกซะหน่อยเหมือนมีเส้นเลือดขึ้นมาบนใบหน้า จากการวิเคราะห์แล้วน่าจะเป็นผลจากอารมณ์อย่างหนึ่งที่แสดงถึงความโกรธ ซึ่งความโกรธของมนุษย์ถือว่าอันตรายมาก เพราะความโกรธสามารถทำให้เกิดสิ่งเลวร้ายต่างๆได้ กระผมจึงต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อลดความโกรธของเธอลงก่อนที่จะเกิดอันตรายกับตัวผม
“วันนี้คุณใส่กางเกงในสีอะไร” กระผมถามเรื่องที่เกี่ยวกับตัวเธอ เพื่อที่จะเปลี่ยนเรื่องที่เธอกำลังคิดอยู่
“อะ..อะไรนะคะ” ดูเหมือนเธอจะได้ยินไม่ชัดกระผมจึงถามอีกรอบ
“วันนี้คุณใส่กางเกงในสีอะไร”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ไอบ้าโรคจิต!!!” อยู่ๆเธอก็กรีดเสียงดังขึ้นมา แล้วใบเสร็จของกระผมละ อยู่ใหน
“เกิดอะไรขึ้น” แล้วก็มีคนวิ่งออกมาจาหลังร้าน
“ไอบ้าโรคจิตนี่มันถามว่าฉันใส่ กกน.สีอะไร” พนักงานสาวตอบกลับไป
“นี่ไอน้องไปทำตัวโรคจิตที่อื่นเลยไม่งั้นมีเรื่องแน่” มนุษย์เพศชายอีกคนที่ถือไม้ถูพื้นทำท่าจะเอาไม้อันนั้นมาตีใส่กระผม
การกระทำดังกล่าวแสดงถึงเจตนาเป็นภัยคุกคามอย่างชัดเจน
เข้าสู่ระบบป้องกันตัวเอง…….
Pasma field on
ตู๊ม!!!!
….
..
.
.
.
หลังจากการระเบิดจบลง แล้วร้านเซเวนเท็นสาขานี้ก็เละเป็นซากพร้อมๆกับชุดปลอมตัวของกระผม กระผมได้ตรวจสอบผลโดยรอบแล้ว มีมนุษย์ได้รับบาดเจ็บสาหัด จำนวน 8 ราย โดย 3รายเป็นพนักงานประจำร้าน
เมื่อตรวจสอบเสร็จแล้วกระผมจึงเดินไปที่ซากของเครื่องคิดเงิน แล้วก็ดึงใบเสร็จรายการของที่กระผมซื้อออกมา ก่อนที่จะเดินทางกลับ ซึ่งการเดินทางกลับนั้นไม่มีสิ่งใดผิดปกติ
....
...
.
.
.
“กลับมาแล้วครับ” และแล้วกระผมก็เดินทางกลับถึงที่หมาย ภารกิจเสร็จสิ้น
“กลับมาแล้วเหรอเซบาสเตียน” เหมือนนายท่านของกระผมกำลังเขียนอะไรสักอย่างอยู่ น่าจะเป็นแผนการร้ายแผนใหม่
“เหมือนไม่นานมานี่ ผมได้ยินเสียงระเบิดอะไรสักอย่าง นายพอรู้อะไรบ้างไหม” อยู่ๆนายท่านก็ถามขึ้นมา วิเคราะห์แล้วน่าจะเป็นเรื่องที่กระผมเปิดระบบป้องกันตัวเอง แต่ถ้ากระผมบอกนายท่าน ก็จะรู้ว่ามีเรื่องอันตรายเกิดขึ้นกับกระผม ท่านอาจจะเป็นกังวลเรื่องของกระผมมากเกินไปจนไม่สามารถวางแผนได้
“กระผมไม่เห็นได้ยินเสียงอะไรเลยครับ” นี้เป็นคำตอบที่เหมาะสมที่สุดจากการวิเคราะห์ของกระผม
“ช่างเถอะ แล้วของอยู่ใหนละ” เหมือนนายท่านจะไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ ถือว่าเป็นเรื่องที่ดี
“นี่ครับ” กระผมจึงส่งถุงใส่อาหารไปให้ท่าน
“นายท่านครับ” ก่อนที่กระผมจะเดินไปทำความสะอาดห้องอื่น
“อะไรเหรอ” นายท่านตอบกลับมา ทั้งๆที่กำลังค้นของในถุงอยู่
“ว่างๆช่วยติดวายฟายที่ตัวกระผมให้หน่อยได้ไหมครับ” กระผมว่ามันลำบากเวลาอยากเซิจหาอะไรตอนอยู่นอกบ้าน แล้วต้องกลับมาเพื่อต่อเน็ตตลอด
“อือ เดียวฉันแก้ข้อมูลให้นายใหม่หมดเลยละกัน”
นั้นเป็นเรื่องทั้งหมดที่กระผมทำในภารกิจนี้
แล้วกระผมก็ทำการbackup ข้อมูลนี้เก็บเอาไว้
ความคิดเห็น