ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หนูอยากครองโลก let me dominate the world

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำที่ไม่ใช่บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 4 เม.ย. 58


    คุณเคยคิดใหม้ว่าทำไมตัวโกงในการ์ตูนส่วนใหญ่ถึงต้องคิดจะครองโลกกัน ความจริงแล้วพวกเข้าไม่ได้อยากได้โลกเน่าๆนั้นหรอก พวกเข้าแค่ต้องการให้คนในโลกยอมรับ แค่นั้นเอง พวกเขาต้องการแสดงให้โลกรู้ว่าพวกเขาสามารถทำอะไรได้....

    แต่ก่อนที่จะได้ถึงเวลานั้นมันก็ชอบมี “ตัวจุ้น” โผล่มาขัดขวางอยู่เรื่อย เหมือนกับผมในตอนนี้

    วี้ว่อๆ ๆ ๆ......

                เสียงไซเรนจากรถตำรวจที่จอดล้อมอยู่ด้านล่างตึกร้างที่ผมกำลังยืนอยู่ พร้อมกับฝูงคนในชุดเครื่องแบบตำรวจกับอาวุธสงครามครบมือ กำลังเล็งเป้าขึ้นมาที่ผม

    ผับๆๆๆๆ……

                เสียงใบพัดของเฮลิคอปเตอร์ที่บินอยู่เหนือหัวผม แสงไฟสปอร์ตไลท์จากบนนั้นส่องลงมาจนผมแสบตา จนผมต้องยกมือขึ้นมาบังหน้าเอาไว้ แรงลมที่พัดลงมาพัดเสื้อคลุมและผมสีน้ำตาลของผมจนสะบัดไปมา

                “จงยอมจำนนซะ [แฮมเตอร์] นี่เป็นคำเตือนครั้งสุดท้าย”

    หึ หึ.. แฮมเตอร์คือฉายาวายร้ายของผม ขนาดผมได้ยินเองยังรู้สึกได้ถึงความเกรงขามเลย(เหรอ..)แม้มันจะออกมาจากปากเน่าๆนั้นก็ตาม

                สิ้นเสียงก็มีเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธบินตามมาล้อมผมอีก 4 ลำ รวมแล้วเป็น 5 ลำเลยที่ล้อมผมไว้

                ฟิ๊ววววว..................ตูมมมมม!!!!!

                ไม่ทันไรก็มีจรวจเล็กๆยิงออกมาจากข้างหลังผม เท่าที่ผมสังเกตุ ตรงหัวจรวดมันหน้าตาคล้ายกับหนูยังไงอย่างงั้น มันพุ่งไปโดนใบพัดของหนึ่งในเฮลิคอปเตอร์ที่มาใหม่เข้า จนเฮลิคอปเตอร์ลำนั้นบินตกลงไปข้างล่าง แต่ถือว่าโชคดีสำหรับพวกเขาที่แรงระเบิดไม่ได้แรงมากมายอะไร จึงทำให้นักบินสามารถบังคับเฮลิคอปเตอร์ลงจอดได้อย่างปลอดภัย

                แล้วเฮลิคอปเตอร์ที่เหมือนจะเป็นหัวหน้าก็ส่องไฟไปข้างหลังผม เผยให้เห็นหุ่นยนขนาดเท่าตัวคนกำลังถือปืนยิงจรวดที่ใหญ่เท่าแขนอยู่ และมันไม่ได้มีแค่ตัวเดียว แต่มีถึง 13ตัวและหัวทุกตัวยังเป็นหนูแฮมเตอร์อีกด้วย

                “คิดว่าผมกลัวรึไง หึหึ จงดูนี้ซะ”

                ผมยกโทรโข่งพกพาขึ้นมาพูดพร้อมกับชูลูกบอลโลหะขึ้นมา มันเป็นบอลโลหะที่มีรูปหนูที่บริเวณท้องมีเลข7ตัวใหญ่ติดอยู่ ขนาดของมันเท่ากับลูกฟุตบอล

                “นี้คือ[ระเบิดเรียกหนู ver.007 +ระบบจับเวลา] เพียงแค่ระเบิดนี่ทำงาน หนูที่อยู่ทั่วโลกก็จะออกมาสร้างความวุ้นวาย จนทั่วโลกมีแต่หนู 555555” หึหึ เริ่มกลัวแล้วละสิ

                แต่ปฏิกิริยาของอีกฝ่ายคือ….

                “ไอบ้านี่มันสร้างระเบิดหนูอีกแล้ว” เสียงเน่าๆนั้นพูดขึ้นด้วยความเบื่อหน่ายพร้อมกับสั่งการอะไรสักอย่างเหมือนผมได้ยินแว่วๆว่า อนามัยๆอะไรนี้แหล่ะ แต่ชั่งเถอะ

     ที่เขาบอกว่า “อีกแล้ว”....... ใช่คับผมเคยสร้างมันมาก่อน ถึงมี ver. จำกัดไว้ยังไงละ แถมครั้งล่าสุดที่ใช้นี้ยังได้ผลดีอีกด้วย มีหนูวิ่งออกมาจากช่องระบายน้ำเต็มเลย ซึ่งครั้งนี้ผมได้อัพเกรดให้มันส่งผลไปทั่วทั้งโลก 55555

                “ระเบิดนี้ถูกตั้งเวลาไว้ 30นาที ถ้าไม่เอาเงินสดจำนวน 1000 ล้านเครดิต มาให้ก่อนที่เวลาจะหมด คงรู้นะว่าจะเกิดอะไรขึ้น” ถามว่าผมจะเอาเงินไปทำอะไรนะเหรอ กองทัพมันเดินด้วยเงินนี้แหละ ก่อนจะครองโลกก็ต้องมีกองทัพก่อน 555

                ปั้ง...

                ขนะที่ผมกำลังฝันอยู่ก็มีเสียงปืนสไนเปอร์ดังขึ้นจากบนตึกฝั่งตรงข้าม พร้อมกับกระสุนที่พุ่งมาที่หัวของผมอย่างรวดเร็ว แต่ทว่า..

                แก๊งงงง...

                กระสุนชนกับเกราะบาเรียของผมเข้า ซึ่งผมรู้แล้วว่าต้องเกิดเรื่องอย่างนี้ขึ้นจึงสร้างของแบบนี้เอาไว้

                “อยากให้มันระเบิดเลยสินะถึงทำแบบนี้” ผมกล่าวเตือนพร้อมกับทำท่าจะกดระเบิด

                “เดียวก่อน!! เงินกำลังมาแล้ว ใจเย็นๆ” เสียงเน่าๆเสียงเดิม ตะโกนห้ามผมไว้ ซึ่งผมแกล้งทำไปอย่างนั้นเองแหละไม่กดจริงหรอก

                แผนการกำลังดำเนินไปได้ด้วยดี ซึ่งถ้าเรื่องมันจบแค่นี้ก็คงจะดีสำหรับผมมากๆเลยทีเดียว

                แต่เจ้าพวกนี้ไม่ใช้ “ตัวจุ้น” ที่ผมบอกหรอก

    แต่ “ตัวจุ้น”ที่ผมหมายถึงก็คือ

     

    ..

    .

    .

    .

    ตู้มมมม!!!

    เสียงระเบิดจากประตูทางขึ้นดาดฟ้าดังขึ้นพร้อมกับบานประตูนั้นพู่งมาทางผมอย่างกับมันตั้งใจ(ใช่แล้ว..) แต่มันก็ไม่สามารถผ่านบาเรียของผมไปได้ 5555555+

    และแล้วก็มีหญิงสาวในชุดนักเรียนกระโปรงสั้นสีดำเดินออกมาจากช่องประตูนั้น ผมยาวสีขาวที่สบัดไปมา ส่องแสงสะท้อนกับแสงสปอไลท์ พร้อมกับใบหน้าขาวนวลไร้อารมณ์ของเธอที่ประดับด้วยดวงตาสีทองอันเฉียบคม พูดได้เลยว่างดงามเป็นที่สุด ซึ่งเธอนั้นแหละ “ตัวจุ้น” ที่ผมกำลังพูดถึง

    “ฮีโร่” นั้นเอง

    เหอะๆ พูดถึงแฮมทาโร่ แฮมทาโร่ก็มา เฮ้ยๆไม่ใช่ๆ พูดถึงฮีโร่ ฮีโร่ก็มาต่างหาก

    อย่างที่พวกคุณคิดนั้นแหละเธอเป็นฮีโร่ ที่มีฉายาฮีโร่ว่า “สาวกระโปรงสั้น” อย่าพึ่งคิดไปไกลกันนะ ในยุคนี้ไม่ใช่ใครก็เป็นฮีโร่ได้ เพราะต้องทดสอบกับสมาคมฮีโร่ที่ว่ากันว่า ยากมากๆก่อน ถึงจะได้เป็นฮีโร่อย่างถูกกฎหมาย ซึ่งวายร้ายอย่างผมก็เคยคิดจะเป็นนะ แต่เกิดเรื่องบางอย่างขึ้นซะก่อนจึงหันมาเป็นวายร้ายแทน  อ๊ะ!! อธิบายเพลินไปหน่อย เธอจ้องผมใหญ่ละ

    และกลับมาสู่ชีวิตจริงไม่มีให้อิงอะไร........

    “ก่อเรื่องอีกแล้วนะไอหนูผี” โห!! มาถึงก็ด่าเลยคับท่าน แต่ผมก็ไม่น้อยหน้ายกโทรโข่งขึ้นมาตอบกลับไปเช่นกัน

    “มีปัญหารึไงยัยสั้น” ไม่ต้องแปลกใจนี้ไม่ได้เป็นครั้งแรกที่ผมเจอกับเธอ ซึ่งผมก็จำไม่ได้แล้วว่านี้เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ที่ผมต้องมาประจันหน้ากับเธอ มันมากซะจนผมเรียกเธอว่ายัยสั้นจนติดปากไปซะแล้ว

    “พูดแบบนี้แสดงว่ายังไม่เข็ดสินะ”

    “หึหึ อย่าได้ใจไป ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งที่ผ่านๆมาแน่”

    “เหอะ คิดเหรอว่าของเล่น กับหุ่นกระป๋องพรรคนั้นจะสู้ฉันได้ หรือไง”

    “อย่ามาเรียก [ระเบิดเรียกหนู ver.007 +ระบบจับเวลา]  กับ [หุ่นbattle hamster ver.03] ว่าของเล่นกับหุ่นกระป๋องนะ” ผมยอมไม่ได้หรอกกับการมาว่าผลงานชิ้นโบแดงของผมแบบนั้น

    “พลามอยู่ได้เสียเวลา พรุ่งนี้ฉันยังมีเรียนอยู่นะ ขอจัดการให้มันจบๆไปเลยละกัน” แล้วเธอก็พุ่งเขาหาผมอย่างรวดเร็ว ผมก็สั่งการ[หุ่นbattle hamster ver.03] ทั้ง13ตัวของผมเช่นเดียวกัน

    “คิดเหรอว่าผมจะยอม จัดการเธอซะ BH 01-13

    กี๊ๆๆๆๆๆๆ เสียงตอบรับจากตัว[หุ่นbattle hamster ver.03] ที่ผมเซตไว้ เพื่อส่งเสริมความเป็นลูกน้องตัวร้ายมากยิ่งขึ้น แขนทั้ง2ข้างของพวกมันก็เปลี่ยนเป็นปืนกล แล้วกระหน่ำยิงใส่เธอ  แต่ดูเหมือนเธอจะใช้ความเร็วหลบมันได้หมดเลย ผมไม่ยอมแพ้สั่งให้พวกมันทุกตัวใช้ทุกอย่างที่มีจัดการเธอให้ได้

    ทีนี้แหละคับ มิสซาย เลเซอ ปืนใหญ่ โผล่ออกมาเต็มแขนหุ่นของผมเลย แถมตาของหุ่นผมจากสีเขียวก็กลายเป็นสีแดง

    ยิง!!!!!!

    สิ้นเสียงของผม สารพัดอาวุธเหล่านั้นก็กระหน่ำยิงอีกรอบหนึ่ง ผมเห็นได้เลยว่าเธอไม่ได้เคลื่อนไหวอะไร ห่ากระสุนพุ่งเข้าใส่เธออย่างจัง

    ตูม!!!!

    โดนแน่ๆ ผมเห็นอย่างนั้นแต่เพื่อความแน่ใจผมสั่งให้พวกมันยิงต่อไป เสียงระเบิดดังไม่ขาดสาย ฝุ่นควันกระจายจนไม่เห็นเป้าหมายอีกแล้วแต่ผมไม่สนใจ ยิงมันเข้าไปเรื่อยๆ

    ผ่านไปสักพักหุ่นของผมก็ยิงกระสุนจนหมด ผลของมันทำให้ด้านหนึ่งของตึกพังไปทั้งแถบ แทบจะไม่เหลือร่องรอยของฮีโร่สาวอยู่เลย

    ผมกำมืออย่างปลื้มปิติ และกระโดดส่งเสียงเฮอย่างยินดี ในที่สุดก็ชนะจนได้ 5555++

    “จบแล้วเหรอ” เสียงอันคุ้นดังขึ้นจากอีกด้านหนึ่งของตึก เสียงที่ได้ยินทำเอาผมแข็งทื่อไปหมด เหงื่อนี่ใหลออกมาอย่างกับท่อแตกทีเดียว ผมค่อยๆหันไปมอง ก็เป็นอย่างที่ผมคิดไว้ ฮีโร่สาวแสนหน้าตายยืนมองผมอยู่ในสภาพที่ไร้รอยขีดข่วน

    “ปะ ปะ เป็นไปไม่ได้” เห้ย เห็นๆอยู่ว่าโดนเต็มๆนิ

    “บอกแล้วไงคิดหรอว่าหุ่นกระป๋องของแกจะทำอะไรฉันได้” เธอพูดดูถูก[หุ่นbattle hamster ver.03]ของผมอีกแล้ว

    “อาวุธระยะไกลทำไม่ได้ ก็ใช้ระยะประชิดละกัน BH 01-13 เปลี่ยนเป็นโหมด assault

    พอผมสั่งไปหุ่นทุกตัวก็เปลี่ยนแขนทั้ง2ข้างเป็นเลื่อยบ้าง เป็นดาบบ้าง เป็นค้อนบ้าง ไม่เหมือนกัน พร้อมกับวิ่งเข้าใส่เธออย่างรวดเร็ว

    ฮีโร่สาวพุ่งเข้าหาหุ่นของผมที่อยู่หน้าสุด เธอชกเข้าไปทีลำตัวของหุ่นเต็มแรง

    ตู้ม!!!

    หุ่นตัวนั้นถึงกับปลิวไปเลยทีเดียว ซึ่งตัวที่อยู่ในแนวเดียวกันก็ปลิวตามไปอย่างพร้อมเพียง ไม่นะ 01 06 (มึงรู้ได้ไงว่าตัวใหนเบอร์อะไร) เอิ่ม..คนอะไรจะแรงช้างขนาดนั้น ท่าจะไม่ดีแล้วซะแล้ว

    ผมสั่งให้หุ่นที่เหลือให้ยืนกระจายล้อมเธอไว้ แต่ก็ตามคาด เธอซัดหุ่นของผมปลิวไปทีละตัวง่ายดายอย่างกับชกของเล่นอย่างนั้น จนมันไม่เหรอหุ่นเลยสักตัว ไม่นะ 02-13 T^T

    “ถึงเธอจะจัดการหุ่นของฉันได้แต่เธอก็หยุด[ระเบิดเรียกหนู ver.007 +ระบบจับเวลา] นี่ไม่ได้หรอกยอมแพ้ซะเถอะ” ผมพูดขู่เธอเผื่อเธอจะยอม แต่ไม่เลยเธอกลับพุ่งเข้าหาผมแถมชกเข้ามาอีกด้วย

    ตุบบบบบบบ!!!! เสียงหมัดของเธอชนเข้ากับบาเรียของผม

    “หมัดของเธอทำอะไรบาเรียของผมไม่ได้หรอกยอมแพ้ซะเถอะ 555555++” ผมนี้ยืดเลยคับที่เห็นว่าหมัดของเธอทำอะไรผมไม่ได้

    เธอกระโดดถอยออกมาแล้วก็ตั้งท่าอะไรสักอย่าง เธอเก็บหมัดขวาไว้ที่ข้างลำตัวแล้วก็เอามือซ้ายมาประกับหมัดไว้ (คาเมฮาเมฮารึปล่าว?)

    “ถ้าคิดว่าไอเกราะสั่วๆนั้นจะกันหมัดของฉันได้ แกคิดผิดซะแล้ว” พอเธอพูดจบก็พุ่งเข้ามาพร้อมกับชกหมัดที่ส่องแสงสีขาวสว่างเข้ามา

    God Fist!!!!” เห้ยๆมีชื่อท่าด้วยโว้ย

    ตู้ม!!!

    เกราะแตกและกระเด็นไปอีกคน ขอภาพช้านะคับ หมัดของเธอกระทบเข้ากับเกราะของผมแล้วเกราะของผมก็เกิดรอยแตกจากจุดที่หมัดปะทะ จนลามไปทั่วเกราะอย่างรวดเร็ว จนแตกไปหมด ยังไม่จบหมัดของเธอยังพุ่งเข้ามาโดยความเร็วไม่ตกเลยด้วยซ้ำ จนมันโดนลำตัวของผมเต็มๆ ท้องผมยุบไปตามแรงของหมัดและตัวผมก็เริ่มลอยออกไปเรื่อยๆ

    ตู้ม!!!!

    ผมกระเด็นปลิวไปชนกับผนังตึกฝั่งตรงข้าม ที่เดียวกับที่มือสไนเปอร์เจ้าเก่าซุ่มอยู่ ถ้าผมยังมีแรงอยู่ผมก็อยากจะเห็นหน้ามือสไนเปอร์นั้นจังว่าจะมีสีหน้ายังไง(มึงควรตายตั้งแต่โดนชกละ) ก่อนที่ผมสติผมจะดับไป เหมือนได้ยินเสียงเธอพูดขึ้น

    “ถือว่าพัฒนาขึ้น ที่ทำให้ฉันใช้ท่านี้ได้” นี้แสงว่าเจ๊ออมมือมาตลอดเลยสินะ

    แล้วภาพของผมก็มืดไปหมดเลย กับสติที่หลุดลอยไป

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    แล้วผมก็ตื่นขึ้นมาในห้องๆหนึ่ง คงไม่ต้องถามว่าห้องอะไร คุกนั้นเอง ผมพยายามลุกขึ้นแต่อาการบาดเจ็บของผมยังมีอยู่ ทำให้ผมไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ ผมจึงไม่ฝืน ในเมื่อไม่มีอะไรทำผมจึงนอนทบทวนเรื่องที่เกิดขึ้น

    [ระเบิดเรียกหนู ver.007 +ระบบจับเวลาจะเป็นยังไงบ้างนะ ผมก็ลืมกดให้มันนับถอยหลังซะด้วยสิ เพราะทุกทีมันไม่มีระบบจับเวลา....

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×