**\'หกแสบซ่า...หกแบบรัก\'**(พระเจ้าส่งรักมาให้)

ลำดับตอนที่ #7 : *สับสน...ไม่เข้าใจ*

รถ Toyota supra สีเทาลายสายฟ้าสีดำ แต่งนีออนใต้ท้องรถและในรถ โหลด แต่งเสียงเล็กน้อย กำลังแล่นด้วยความเร็ว 120 กิโลเมตรต่อชั่วโมง มันคือรถหนึ่งในโกดังจอดรถของฉัน หรือที่มุกเรียกมันว่า ‘ลัง’ และฉันคือหนึ่งใน พาลาโบรา ชื่อว่ามิ้น

               
“เฮ้อ”เสียงถอนหายใจของฉัน ไม่อยากจะเชื่อว่าฉันจะโดนจูบ

อยากฆ่ามันจริงๆ - -^

หลังจากขับรถไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ฉันก็ถึงบ้าน
“คุณหนูจะทานข้าวไหมคะ”เสียงแม่บ้านถามฉัน

“ไม่จ้า อืม...พรุ่งนี้เอา ปอร์เช่ 356A มาจอดไว้ที่หน้าบ้านเลยนะ มิ้นจะเอาไปแต่ง”สับสนสินะ ทั้งๆที่ฉันออกจะพูดน้อย ดูหยิ่ง หน้าตายแต่ทำไมถึงพูดเพราะกับแม่บ้านนัก ก็เพราะเค้าเลี้ยงฉันมาตั้งแต่เด็กน่ะสิ
“ค่ะ คุณหนูเอานมไหมคะ เดี๋ยวสมศรีเอาไปให้ที่ห้อง”แม่บ้านถามฉันต่อพร้อมยิ้มให้ แต่ฉันทำได้เพียงทำหน้าบูดบึ้งเหมือนเช่นเคย พร้อมตอบกลับ “ไม่จ้า มิ้นจะนอนแล้ว”และฉันก็เดินขึ้นบันไดวนเพื่อเข้าห้องตัวเอง

หลังจากที่อาบน้ำเสร็จแล้ว ฉันก็นั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ฉันนั่งมองกระจกอย่างเหม่อลอย และอยู่ๆก็ใช้มือข้างหนึ่งแตะเข้าที่ริมฝีปากโดยไม่ได้ตั้งใจ ความทรงจำในตอนนั้นถึงตอนนี้ก็ยังคงชวนให้นึกถึง...

 
ณ ตอนที่สู้กันอยู่ ฉันมองคนที่เหลือเพื่อจะชกให้หนำใจ แต่กลับไปเจอคนที่ฉันเห็นแล้วรู้สึกแปลกๆ คนๆนั้นคือ ไปป์ พูดตามตรงว่าฉันรู้สึกแปลกๆกับเค้าตั้งแต่ที่เห็นกันครั้งแรก

“มิ้น...ผมชอบคุณ”ในตอนนั้นเค้าพูดออกมาเหมือนพูดเล่นๆ ทำท่าทางสบายๆ

“.............”ฉันยังคงตกใจและสับสน ไม่รู้ว่าจะตอบว่าอย่างไร บวกกับนิสัยจึงทำให้ฉันยิ่งเฉยเข้าไปใหญ่

“มิ้น..”เหมือนเค้าจะพูดอะไรต่อบางอย่าง แต่ฉันในตอนนั้นกลับไม่อยากฟัง ฉันจึงชกและเตะไม่หยั่ง  แต่ก็ไม่โดนเค้าหรอก หลบไวมาก

“มิ้น”เค้ายังคงเรียกไว้ พร้อมเอามือขึ้นรับหมัดของฉัน สีหน้าดูเหมือนเล่นๆของเค้าในตอนนี้ดูไม่พอใจขึ้นมาทันที เค้าจับมือฉันและเหวี่ยงตัวฉันให้เข้าใกล้เค้า ประกบจูบโดยที่ฉันไม่ทันตั้งตัว

!!!

ในตอนนี้ฉันทำได้แต่ผลักตัวเองออกห่างจากเค้า และใช้แรงทั้งหมดเหวี่ยงหมัดเข้าที่หน้าของเค้าอย่างจัง

ฉันไม่รู้จะทำอย่างไร ได้แต่มองเค้าด้วยสายตารังเกียจ จนกระทั้งพีชเรียกพวกเราให้ออกจากที่นั่น

ทำไมนะ ทั้งๆที่ฉันควรรังเกียจมัน แต่กลับสับสนมากกว่า ไม่เข้าใจเลย....

....................................................................................................

ในวันรุ่งขึ้นเมื่อพระอาทิตย์ยามรุ่งอรุณสาดแสงสีฟ้าเหมือนเช่นผ่านมา ฉันกลับนอนไม่หลับ อาจเพราะมีเหตุผล2ข้อ ข้อแรก ฉันอกหักค่ะT^T ข้อที่สอง ฉันอยากรู้ว่ายัยไอวี่จะปรึกษาอะไร โว้ยยยย-O- ทำไมมันถึงได้สับสนวุ่นวายแบบนี้นะ ให้ตายสิT^T

“เป็นอะไรไปมุก หน้าบูดแต่เช้า”คุกกี้ถามฉันในตอนที่กำลังเดินเข้าประตูโรงเรียน
“นอนไม่หลับ”ฉันเลือกที่จะพูดตามตรงส่วนหนึ่ง

เหมือนคุกกี้รู้ว่าฉันไม่อยากให้ถามต่อ ยัยนี้เลยคุยเรื่องอื่น ขอบใจนะคุกกี้ ^-^
และการเรียนก็ดำเนินไปตามปกติ มีแต่ฉันเพียงเท่านั้นที่หันไปมองมิ้นและไอวี่บ่อยๆ คงรู้นะคะว่าเพราะอะไร

จนกระทั่ง

“มุก....อยากเข้าห้องน้ำอ่ะ ไปเป็นเพื่อนฉันหน่อย”ไอวี่เข้ามาที่โต๊ะฉันเธอพูดแบบยิ้มๆ แต่ใบหน้านั้นแอบแฝงไปด้วยความสับสน

หลังจากที่ฉันเดินไปถึงห้องน้ำ ไอวี่ก็ลากฉันเดินผ่านห้องน้ำไปยังห้องดนตรีที่ไม่มีคนอยู่

ยัยไอวี่หันไปมองรอบๆคล้ายกังวลว่าจะมีใครอยู่หรือไม่ จะหาทำไมเนี้ย ก็เห็นอยู่ว่ามีกันแค่สองคน- -“

 “ว่ามา”ฉันพูดเหมือนจิกโก๋ปากซอย มือล้วงกระเป๋ากระโปรง ยังดีนะที่ฉันเป็นคนตัดใจอะไรง่าย โฮะๆๆ เป็นมุกที่สดใสและร่าเริงไม่เปลี่ยน เย้^O^

“คือ....แกชอบแซวว่าฉันกับไมค์ว่าเราชอบกันใช่ไหม แกดูออกหรอ”ไอวี่หน้าแดงถามฉันเหมือนสับสนไม่รู้ว่าตัวเองจะถามอะไร ทั้งๆที่เตรียมตัวเพื่อมาถามดีแล้ว ลุกลี้ลุกลนอยู่ได้อีนี้-“-

“อืมม ก็ดูแกเหมาะสมกันดี ก็เลยแซวเล่น......หรือจริงว่ะ”ฉันพยายามหาเหตุผลที่ฉันแกล้งยัยนี้บ่อยๆ แล้วก็ซ้ำด้วยลางสังหรณ์ที่ตรงบ้างไม่ตรงบ้างของฉัน

“อืมม คือ...ไมค์บอกว่าชอบฉัน”OoO หน้าฉันตอนนี้ค่ะ โอ้ ยัยไอวี่พูดด้วยสีหน้าอายๆ เอามีลูบผมไปมา ยัยบ้าจะเขินอะไรขนาดนั้น- -“

ชิ...ในวันที่แกกำลังอินเลิฟ รู้ไหมย่ะว่าฉันกินแห้ว คิดแล้วก็เซ็ง ชิ

“แล้วแกจะคบกับไมค์รึเปล่าล่ะ”ฉันถาม

“ฉันคิดว่าจะบอกคำตอบวันนี้ล่ะ แต่อยากถามแกว่าฉันควรจะคบดีไหม”ไอวี่ตอบ และถามฉันคืน

ไม่ควรย่ะ!!
ถ้าอยากให้คบกันแล้วดีต้องหาแฟนให้ฉันแก้เคล็ด-0- แหะๆ พูดเล่นค่ะ ฉันต้องทำตัวเป็น นางเอก อิอิ   ^0^

“ฉันว่าพวกเราไม่ว่าอะไรแกหรอก เชื่อในสิ่งที่ตัวเองคิดเถอะ ศรัทธาในสิ่งที่ตัวเองเชื่อมั่น คำตอบอยู่ในใจแกนานแล้ว เพื่อนยาก”ทำไมอีมุกมันพูดได้ดีจริงๆเลยว้าวันนี้ สงสัยอกหักจนเพี้ยนไปแล้ว - -“

“อืม...ขอบใจแกว่ะ ว่าแล้ว แกต้องให้คำตอบฉันได้”แล้วไอวี่ก็เข้ามากอดฉัน ไม่หรอกไอวี่มันก็แค่คำพูดดีๆ เพื่อให้แกรู้ตัวเท่านั้น คำที่ฉันไม่สามารถใช้กับตัวเองได้

โอ้ยยย ทำไมความคิดถึงได้ย้ำแต่เรื่องนี้นะ ทั้งๆที่ฉันจะไม่คิดแล้ว

หลังจากนั้นตอนเที่ยงไอวี่ก็บอกกับทุกๆคน ซึ่งแต่ล่ะคนก็เห็นด้วยกับยัยไอวี่ และตกลงกันว่าจะไปเป็นเพื่อนไอวี่ยกกลุ่ม

นั่นแน่~พวกแก แอบหวังจะเจอใครเนี้ย แต่ฉันไม่ไปนะ ไม่เอา เพิ่งอกหักนะโว้ย ยังไม่อยากเจอ อุตส่าห์ตัดใจได้แล้ว

แต่พวกนั้นก็ลากฉันไปจนได้ ม่ายน้า~T^T

หลังจากที่อยู่หน้าโรงเรียนของเจ้าพวกนั้น ฉันก็จัดการคนที่แซวกลุ่มเราไป 4-5 คนที่หน้าประตูโรงเรียนอันเด่นสง่าของโรงเรียนสหเอ็ส  อย่างนี้หน่อย เฮ้อออ วันนี้หลับสบายแน่ๆ^o^
และก็มีคนหนึ่งในกลุ่มของคาโอะเดินมาหาเรา อ๋อๆคนๆนั้นชื่อ โต๋ หน้าตาน่ารักค่ะ แต่งตัวเซอร์ๆ หัวหยิกๆหน่อย บอกเลยค่ะว่าเท่มากๆ -.,- (แกเพิ่งอกหักนะย่ะ-คนแต่ง)

“ไอวี่อยากเจอไมค์”พีชว่า

“อืมม ตอนนี้คงไม่ได้หรอกนะ กำลังประชุมกันอยู่”โต๋พูด สีหน้าของเค้าไม่ค่อยดีนัก หันหลังไปดูอะไร
บางอย่าง เป็นอะไรล่ะเนี้ย........คนมุงดูกันแบบนี้คุ้นๆน้า~(--)หรือว่า!!O_O” คำที่ฉันพูดไว้เมื่อตอนนั้น! ตอนที่ฉันเจอกับคาโอะเมื่อวันฝนตก

‘ผมก็ไม่คิดว่าพวกคุณแพ้หรอก พวกผมต่างหาก ยิ่งไอ้ไปป์นะ โดนคุณมิ้นชกเป็นรอยแผล พวกผมล่ะขำแทบตายมันกลับทำหน้าเหมือนไม่รู้ร้อนรู้หนาว 555+’คำพูดของคาโอะตอนนั้น

  ‘แล้วเพื่อนเธอจะไม่รับผิดชอบเลยรึไง ทั้งๆที่มันผิดขนาดนั้น!!’ฉันพูด
 'ทำไมหรอ'

 ‘ก็ไม่มีอะไรหรอก ไปถามเพื่อนเธอเองแล้วกัน’  
‘ก็ได้ๆ ไม่บอกก็ได้ เดี๋ยวไปถามกับไปป์เอง’ คำพูดของคาโอะก้องอยู่ในหัวของฉัน

 ‘เดี๋ยวไปถามกับไปป์เอง’ OoO

ฉันลืมไปเลย หรืออีตาคาโอะไปถามไปป์เรื่องนี้แล้ว คาโอะชอบมิ้นนี่นา ถ้ารู้ว่ามิ้นโดนไปป์จูบ

โอ้....ไม่อยากคิด

ไปป์~~TOT

ก่อนที่ใครจะถามอะไร ฉันก็วิ่งเข้าไปในโรงเรียนซะแล้ว

นั่นคนมุงกันที่สนามบาส O_O” ฉันวิ่งเข้าไป ขอโทษนะ ไปป์ เพราะฉันปากหมาแท้ๆเลย

โอ้.....สิ่งที่ฉันเห็น ไม่นะ !!!

................................................................................................................

หลังจากที่ห่างหายไปนานม๊ากๆๆๆๆ

ไม่ได้หายไปไหนค่ะ แต่กำลังจะเอ็นเลยพยายามสนใจการเรียนก่อน แต่ดูเหมือนโชคชะตาจะทำให้เกี่ยวพันกับนิยาย ตัดยังไงคงไม่ขาด เพราะงั้นเลยเอาตอนที่พิมพ์ๆเอาไว้แล้วไม่ได้ลงมาให้อ่านกันต่อ

ก็ไม่รู้ว่าจะสนใจกันต่ไหม (หรือจะไม่สนใจตั้งแต่แรกแล้วหว่า)

แล้วจะมองดูการตอบรับเงียบๆค่ะ 

ไปแล้วค่ะ บ๊ายบาย