ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ท้อง 70%
ทัู้่ย้ายมาอยู่ห้อเียวันเือบะสอเือนเลยแล้วและทุืนายหนุ่ม็เล่นบทรัอันเร่าร้อนับเธอแทบทุวันทำเอาหิสาวรู้สึว่าัวเอใ่ายเินไปหรือเปล่าที่ยอมเา่ายๆ อย่านี้
"นอนเถอะ"ายหนุ่มพูออมา้วยน้ำเสียเหนื่อยล้าาบทรัใน่ำืนนี้พร้อมับสวมอเธอเาทำแบบนี้แทบะทุืนเลย็ว่าไ้
"อื้ม" หิสาวอบรับออมาเบาๆ พร้อมับหลับาล้วยวามเหนื่อยล้าเธอรู้สึว่า่วนี้เธอะยอมเามานเินไปหรือเปล่าพร้อมลับเ้าสู่ห้วนิทราในทันที
่วเ้าอวันใหม่เสียอาเียนอายหนุ่มทำเอาหิสาวื่นึ้นมาพร้อมับปรายามอไปยัห้อน้ำที่ายหนุ่มยัอาเียน้วยวามรู้สึแปลใหิสาวึเินเ้าไปหาเา
"นายเป็นอะไรมาหรือเปล่า" หิสาวถามออมาามรที่เห็นว่าายหนุ่มเริ่มาอาารไม่่อยีสัเท่าไร
"สสัยอาหารเป็นพิษน่ะ" ายหนุ่มพูออมาพร้อมับส่ายหน้าว่าไม่เป็นอะไรเาิว่าน่าะอาหารเป็นพิษเสียส่วนให่เพราะ่วนี้เาทานอาหารไม่รเวลาเอาเสียเลย
"ถ้าไม่เป็นอะไร็ีแล้วแ่นายวรไปหาหมอสัหน่อยีไหม" หิสาวพูออมา้วยวามเป็นห่ว
"ไม่เป็นไรหรอน่าินยาเี๋ยว็หายะไปหาหมอให้เสียเวลาทำไมัน" ายหนุ่มอบลับออมาเพราะเห็นสีหน้าอหิสาวทีู่ะเป็นห่วเาเอามาๆ
"แ่นายวรไปหาหมอสัหน่อยนะ"หิสาวพูออมาอย่าริัทำเอาายหนุ่มะัพร้อมับปรายามอเธอเล็น้อย
"อันนี้เาเรียว่าอาารเป็นห่วสามีหรือเปล่านะ"ลับมาพร้อมับใบหน้ายิ้มแย้มยิ้มไ้เพียไม่นาน็เิอาารอาเียนึ้นมาอีรั้ทำเอาร่าบาไ้แ่ส่ายหน้าให้ับอาารอเาแทบะในทันที
"เหมือนะเป็นหนั้วยนะเนี่ยไปหาหมอสัหน่อยละัน"หิสาวพูออมาอย่าไม่รอรับำอบาายหนุ่มเลยพร้อมับเินออมาาห้อน้ำและมุ่รไปยัู้เย็นเพื่อเรียมน้ำให้ายหนุ่มไ้ื่มหลัาที่อาเียนออมาใน่วเ้าทำให้ายหนุ่มหน้าโทรมลทันที
"อาารหนัริๆ นะเนี่ย อ่ะน้ำื่มสัหน่อยเถอะ"หิสาวยื่นแ้วน้ำให้ายหนุ่มที่ยัอยู่ภายในห้อน้ำยัไม่มีทีท่าว่าะไ้ออาห้อน้ำไป่ายๆ
"ยามเผื่อนายะเป็นลมเป็นแล้เสีย่อนะไ้ไปหาหมอ" หิสาวพูพร้อมับยื่นยามให้ายหนุ่มเพราะูท่าแล้วเาน่าะอาารหนัมาริๆ
"ไม่ไหวอ่ะพาไปหาหมอหน่อยสิ" ายหนุ่มรีบพูึ้นมา้วยน้ำเสียอออ้อนทันทีเมื่อเห็นว่าหิสาวเอาใใส่เามาเลยทีเียวใน่วนี้เพราะารปรับปรุัวอเาหรือเปล่านะายหนุ่มทำไ้เพียแ่ิ
"รู้แล้วแ่อนนี้นายอาารแย่ลมาๆ เลยนะเนี่ยสสัยะทำานหนันไม่มีเวลาพัผ่อนละมั้"หิสาวยัพูออมาอย่าหน้าาเป็นัวลถึอาารที่ายหนุ่มเป็น
"็ไม่นานั้นสัหน่อยน่า"ายหนุ่มพูออมาเพราะ่วนี้เาแทบะไม่มีานเลยะทำานหนัไ้ยัไันพอมาิิูายหนุ่ม็พูออมาอีรั้
"วรไปหาหมอสัหน่อยล่ะไปเรียมัวเถอะอีสัพัะามออไป"ายหนุ่มบอล่าวับหิสาวึ่เธอ็พยัหน้ารับพร้อมับเินออาห้อน้ำไปเรียมัวเพื่อที่ะไปส่ายหนุ่มพบแพทย์เพื่อรวเ็อาารอเา
"ันับเอนายวรนอนพัผ่อนนะ" พอมาถึที่รถหิสาวรีบว้าุแในมืออายหนุ่มมาทันทีพร้อมับไร่เาให้พัผ่อนเพราะเธอะเป็นนับเอูาสภาพายหนุ่มแล้วับไม่ไหวแน่นอนว่าะเป็นอันรายระหว่าทา
"อื้ม" ายหนุ่มอบรับพร้อมับึ้นไปนั่ฝั่้านับเาแทบะไม่มีแรทำอะไรเลยพร้อมับหลับาลเมื่อหิสาวเปิประูรถึ้นมาเรียมสาร์ทรถออไปเพื่อพาายหนุ่มไปพบแพทย์ที่โรพยาบาลเธอ็เป็นัวลอย่ามาไม่ิว่าอาารอายหนุ่มะรุนแรนานี้
"นายไหวหรือเปล่าเนี่ย"หิสาวับรถออมาพร้อมับหันไปมอายหนุ่มเป็นพัๆ
"อื้ม~พอทนไ้พอไ้ลิ่นายเธอแล้วทำให้รู้สึสื่นึ้นมาเล็น้อยน่ะ" ายหนุ่มอบลับ้วยน้ำเสียที่ริัเล็น้อยพร้อมับยัหลับาเพื่อไม่ให้มีอาารอาเียนระหว่าทา
"โอเใล้ถึแล้วล่ะทนหน่อย" หิสาวพูออมาเมื่อับรถมาไ้สัพัรู้สึว่าวันนี้ถนนะปลอโปร่รถไม่ิมาทำให้เธอมาถึโรพยาบาลไวว่าที่ิเอาไว้
"ถึแล้วลมาเถอะเี๋ยวอาาระทรุหนัว่าเิมเอา" พอหิสาวพูบายหนุ่ม็่อยๆ ปรือาึ้นพร้อมับพยัหน้ารับเบาๆ และลารถเินามหิสาวออมาพอเ้าไปอยู่ในทีุ่ลมุนยิ่ทำให้เารู้สึวิเวียนศีรษะึ้นมาพร้อมับรีบไปนั่ที่เ้าอี้ทันที
"อนนี้ันเริ่มวิเวียนศีรษะนิหน่อย"ายหนุ่มพูึ้นมาพร้อมับหย่อนัวนั่ลบนเ้าอี้หิสาว็พยัหน้ารับพร้อมับไปรับบัริวเพื่อให้ายหนุ่มไ้รับารรวเ็ร่าายับแพทย์อทาโรพยาบาล
พอบอรายละเอียถึอาารที่ายหนุ่มเป็นับนาพยาบาลเสร็็รับบัริวมาให้ายหนุ่ม
"รอสัพัแล้วันเี๋ยว็ถึิวแล้ววันนี้รู้สึว่าุะไม่่อยเยอะถนน็รู้สึโล่น่าะเป็น่ววันหยุละมั้" เธอพูออมาแ่ปลอบใายหนุ่มเท่านั้นเพราะอนนี้โรพยาบาลนแทบะไม่มีที่ให้นั่เลยทีเียวล่ะแ่ิวที่เาไ้รับับเป็นิวที่น้อยมาๆ รอแ่ สอิว็เ้าพบแพทย์ไ้เลย
"ไปเถอะเหมือนะเรียื่อนายแล้วนะ"พอผ่านมาสัพัหิสาว็ไ้ยินประาสัมพันธ์เอ่ยเรียื่ออเาึ่เธอ็บอล่าวับเาให้รับรู้เา็พยัหน้าพร้อมับูมือเธอมา้วย
"ไปเป็นเพื่อนหน่อย" ายหนุ่มพู้วยน้ำเสียอออ้อนไม่รอรับำสั่าหิสาวพร้อมับูมือเธอเ้าไปพบแพทย์ในห้อทันที
"มาับแฟนสาวสินะรับอาารเป็นยัไบ้าเอ่ยบอหมอไ้ไหม" แพทย์ล่าวถามายหนุ่มทันทีที่เห็นเาเินเ้ามาพร้อมับนั่ลและร่าหิสาวมานั่ล้าๆ อเา
"่วเ้าอาเียนหนัเลยรับน่าะอาหารเป็นพิษ"ายหนุ่มพูออมาามวามริแ่็ไม่หยุแ่นั้นนายแพทย์ถามออมาอีรั้
"นอาอาเียนหนัใน่วเ้าแล้วมีอาารอื่นอีหรือเปล่ารับ" นายแพทย์ถามออมา้วยหน้าายิ้มแย้มับอาารที่ใ้หนุ่มเป็นึ่็ทำให้เาิในใว่าถามแล้วยิ้มแบบนี้ืออะไรันุหมอวระีเรียสับอาารอเาไม่ใ่หรือไ
"มีวิเวียนเล็น้อยรับหลัาที่เ้ามาในโรพยาบาลแล้วเอนเยอะๆ ทำให้รู้สึหุหิมาๆ เลยล่ะ" ายหนุ่มพูออมาามวามริที่เารู้สึเมื่อรู่ีที่มีหิสาวอยู่้าๆ เลยทำให้เาวบุมอารม์ไ้เป็นอย่าี
"อย่านั้นสินะรับแล้วุผู้หิล่ะรับประำเือนมารั้ล่าสุเมื่อไหร่ัน" ุหมอ็พอรับรู้ถึอาารอายหนุ่ม็รีบหันลับไปถามหิสาวทำเอาหิสาวะัพร้อมับมวิ้วเามาส่แฟนเาหาุหมอแล้วทำไม้อถามเธอ้วยล่ะยิ่ทำให้หิสาวิหนัึ้นไปอี
"เอ่อ ุหมอะแฟนันอาหารเป็นพิษ่ะันไม่ไ้เป็นอะไรทำไม้อถาม้วยละะ" หิสาวพูออมา้วยอาารมึนพร้อมับถามุหมออีรั้
"ุ็ลออบมา่อนสิรับุผู้หิ"ุหมอยัเ่าออมา้วยวามสุภาพ็ยิ่ทำให้แฟนหนุ่มอเา็มวิ้วามแล้วมอหน้าุหมอสลับับมอหิสาว
"เอ่อ..รั้ล่าสุ็เือน่อน่ะ" หิสาวอบลับับุหมอทันที้วยวามไม่ไ้ิอะไรมาถามไปั้นแหละมั้เธอ็ไม่ไ้ว่าอะไรและพอเธอ่อไปเธอ็ุิึ้นมาไ้ว่าประำเือนเธอาไปพร้อมับปรายามอุหมอพร้อมับาโึ้นมาทันที
"ุหมอหมายวามว่ายัไะ"เธอรีบเปล่าถามุหมอแทบะในทันทีเมื่อิถึุุนี้
"รับุลอรวูสัหน่อยไหม" หิสาวทราบีว่าุหมอหมายถึอะไรแ่ายหนุ่มลับมอุหมอสลับับหิสาว้วยวามมึนนี่เาระเพาะอาหารเป็นพิษทำไมุหมอถึไม่สนใเาล่ะลับลายเป็นว่าสนใแฟนสาวอเาแทน
"ุหมอรับแฟนผมเาไม่ไ้เป็นอะไรสัหน่อยนที่เป็นือผมนะรับ"ายหนุ่มรีบทวึ้นมาทันทีเพราะอนนี้เาสับสนไปหมับอาารุหมอและหิสาวทีู่เหมือนะเอ๋อไปในทันที
"้อรวริๆ หรอะุหมอ"หิสาวถามออมา้วยใบหน้าวิัวลไม่แน่ใว่าายหนุ่มะรู้สึยัไเมื่อเาไ้รับรู้ว่าสิ่ที่เธอัวลอนนี้ไม่ใ่อาารอายหนุ่มแ่เป็นอาารอเธอเอะแล้ว
"ไอ์ุเป็นอะไรหรือเปล่าทำไมทำหน้าอย่านั้นล่ะ" ายหนุ่ม็ถามึ้นมาทันทีเมื่อเห็นว่าหิสาวทำหน้าาเป็นัวลว่าอนที่รู้อาารอเาะอี
"ปะ..เปล่า่ะ" หิสาวอบรับ้วยน้ำเสียสั่นๆ เล็น้อยทำให้ายหนุ่มับทาอเธอไ้ว่าเธอเป็นัวลับสิ่ทีุ่หมอถามเธอออมา
"นอนเถอะ"ายหนุ่มพูออมา้วยน้ำเสียเหนื่อยล้าาบทรัใน่ำืนนี้พร้อมับสวมอเธอเาทำแบบนี้แทบะทุืนเลย็ว่าไ้
"อื้ม" หิสาวอบรับออมาเบาๆ พร้อมับหลับาล้วยวามเหนื่อยล้าเธอรู้สึว่า่วนี้เธอะยอมเามานเินไปหรือเปล่าพร้อมลับเ้าสู่ห้วนิทราในทันที
่วเ้าอวันใหม่เสียอาเียนอายหนุ่มทำเอาหิสาวื่นึ้นมาพร้อมับปรายามอไปยัห้อน้ำที่ายหนุ่มยัอาเียน้วยวามรู้สึแปลใหิสาวึเินเ้าไปหาเา
"นายเป็นอะไรมาหรือเปล่า" หิสาวถามออมาามรที่เห็นว่าายหนุ่มเริ่มาอาารไม่่อยีสัเท่าไร
"สสัยอาหารเป็นพิษน่ะ" ายหนุ่มพูออมาพร้อมับส่ายหน้าว่าไม่เป็นอะไรเาิว่าน่าะอาหารเป็นพิษเสียส่วนให่เพราะ่วนี้เาทานอาหารไม่รเวลาเอาเสียเลย
"ถ้าไม่เป็นอะไร็ีแล้วแ่นายวรไปหาหมอสัหน่อยีไหม" หิสาวพูออมา้วยวามเป็นห่ว
"ไม่เป็นไรหรอน่าินยาเี๋ยว็หายะไปหาหมอให้เสียเวลาทำไมัน" ายหนุ่มอบลับออมาเพราะเห็นสีหน้าอหิสาวทีู่ะเป็นห่วเาเอามาๆ
"แ่นายวรไปหาหมอสัหน่อยนะ"หิสาวพูออมาอย่าริัทำเอาายหนุ่มะัพร้อมับปรายามอเธอเล็น้อย
"อันนี้เาเรียว่าอาารเป็นห่วสามีหรือเปล่านะ"ลับมาพร้อมับใบหน้ายิ้มแย้มยิ้มไ้เพียไม่นาน็เิอาารอาเียนึ้นมาอีรั้ทำเอาร่าบาไ้แ่ส่ายหน้าให้ับอาารอเาแทบะในทันที
"เหมือนะเป็นหนั้วยนะเนี่ยไปหาหมอสัหน่อยละัน"หิสาวพูออมาอย่าไม่รอรับำอบาายหนุ่มเลยพร้อมับเินออมาาห้อน้ำและมุ่รไปยัู้เย็นเพื่อเรียมน้ำให้ายหนุ่มไ้ื่มหลัาที่อาเียนออมาใน่วเ้าทำให้ายหนุ่มหน้าโทรมลทันที
"อาารหนัริๆ นะเนี่ย อ่ะน้ำื่มสัหน่อยเถอะ"หิสาวยื่นแ้วน้ำให้ายหนุ่มที่ยัอยู่ภายในห้อน้ำยัไม่มีทีท่าว่าะไ้ออาห้อน้ำไป่ายๆ
"ยามเผื่อนายะเป็นลมเป็นแล้เสีย่อนะไ้ไปหาหมอ" หิสาวพูพร้อมับยื่นยามให้ายหนุ่มเพราะูท่าแล้วเาน่าะอาารหนัมาริๆ
"ไม่ไหวอ่ะพาไปหาหมอหน่อยสิ" ายหนุ่มรีบพูึ้นมา้วยน้ำเสียอออ้อนทันทีเมื่อเห็นว่าหิสาวเอาใใส่เามาเลยทีเียวใน่วนี้เพราะารปรับปรุัวอเาหรือเปล่านะายหนุ่มทำไ้เพียแ่ิ
"รู้แล้วแ่อนนี้นายอาารแย่ลมาๆ เลยนะเนี่ยสสัยะทำานหนันไม่มีเวลาพัผ่อนละมั้"หิสาวยัพูออมาอย่าหน้าาเป็นัวลถึอาารที่ายหนุ่มเป็น
"็ไม่นานั้นสัหน่อยน่า"ายหนุ่มพูออมาเพราะ่วนี้เาแทบะไม่มีานเลยะทำานหนัไ้ยัไันพอมาิิูายหนุ่ม็พูออมาอีรั้
"วรไปหาหมอสัหน่อยล่ะไปเรียมัวเถอะอีสัพัะามออไป"ายหนุ่มบอล่าวับหิสาวึ่เธอ็พยัหน้ารับพร้อมับเินออาห้อน้ำไปเรียมัวเพื่อที่ะไปส่ายหนุ่มพบแพทย์เพื่อรวเ็อาารอเา
"ันับเอนายวรนอนพัผ่อนนะ" พอมาถึที่รถหิสาวรีบว้าุแในมืออายหนุ่มมาทันทีพร้อมับไร่เาให้พัผ่อนเพราะเธอะเป็นนับเอูาสภาพายหนุ่มแล้วับไม่ไหวแน่นอนว่าะเป็นอันรายระหว่าทา
"อื้ม" ายหนุ่มอบรับพร้อมับึ้นไปนั่ฝั่้านับเาแทบะไม่มีแรทำอะไรเลยพร้อมับหลับาลเมื่อหิสาวเปิประูรถึ้นมาเรียมสาร์ทรถออไปเพื่อพาายหนุ่มไปพบแพทย์ที่โรพยาบาลเธอ็เป็นัวลอย่ามาไม่ิว่าอาารอายหนุ่มะรุนแรนานี้
"นายไหวหรือเปล่าเนี่ย"หิสาวับรถออมาพร้อมับหันไปมอายหนุ่มเป็นพัๆ
"อื้ม~พอทนไ้พอไ้ลิ่นายเธอแล้วทำให้รู้สึสื่นึ้นมาเล็น้อยน่ะ" ายหนุ่มอบลับ้วยน้ำเสียที่ริัเล็น้อยพร้อมับยัหลับาเพื่อไม่ให้มีอาารอาเียนระหว่าทา
"โอเใล้ถึแล้วล่ะทนหน่อย" หิสาวพูออมาเมื่อับรถมาไ้สัพัรู้สึว่าวันนี้ถนนะปลอโปร่รถไม่ิมาทำให้เธอมาถึโรพยาบาลไวว่าที่ิเอาไว้
"ถึแล้วลมาเถอะเี๋ยวอาาระทรุหนัว่าเิมเอา" พอหิสาวพูบายหนุ่ม็่อยๆ ปรือาึ้นพร้อมับพยัหน้ารับเบาๆ และลารถเินามหิสาวออมาพอเ้าไปอยู่ในทีุ่ลมุนยิ่ทำให้เารู้สึวิเวียนศีรษะึ้นมาพร้อมับรีบไปนั่ที่เ้าอี้ทันที
"อนนี้ันเริ่มวิเวียนศีรษะนิหน่อย"ายหนุ่มพูึ้นมาพร้อมับหย่อนัวนั่ลบนเ้าอี้หิสาว็พยัหน้ารับพร้อมับไปรับบัริวเพื่อให้ายหนุ่มไ้รับารรวเ็ร่าายับแพทย์อทาโรพยาบาล
พอบอรายละเอียถึอาารที่ายหนุ่มเป็นับนาพยาบาลเสร็็รับบัริวมาให้ายหนุ่ม
"รอสัพัแล้วันเี๋ยว็ถึิวแล้ววันนี้รู้สึว่าุะไม่่อยเยอะถนน็รู้สึโล่น่าะเป็น่ววันหยุละมั้" เธอพูออมาแ่ปลอบใายหนุ่มเท่านั้นเพราะอนนี้โรพยาบาลนแทบะไม่มีที่ให้นั่เลยทีเียวล่ะแ่ิวที่เาไ้รับับเป็นิวที่น้อยมาๆ รอแ่ สอิว็เ้าพบแพทย์ไ้เลย
"ไปเถอะเหมือนะเรียื่อนายแล้วนะ"พอผ่านมาสัพัหิสาว็ไ้ยินประาสัมพันธ์เอ่ยเรียื่ออเาึ่เธอ็บอล่าวับเาให้รับรู้เา็พยัหน้าพร้อมับูมือเธอมา้วย
"ไปเป็นเพื่อนหน่อย" ายหนุ่มพู้วยน้ำเสียอออ้อนไม่รอรับำสั่าหิสาวพร้อมับูมือเธอเ้าไปพบแพทย์ในห้อทันที
"มาับแฟนสาวสินะรับอาารเป็นยัไบ้าเอ่ยบอหมอไ้ไหม" แพทย์ล่าวถามายหนุ่มทันทีที่เห็นเาเินเ้ามาพร้อมับนั่ลและร่าหิสาวมานั่ล้าๆ อเา
"่วเ้าอาเียนหนัเลยรับน่าะอาหารเป็นพิษ"ายหนุ่มพูออมาามวามริแ่็ไม่หยุแ่นั้นนายแพทย์ถามออมาอีรั้
"นอาอาเียนหนัใน่วเ้าแล้วมีอาารอื่นอีหรือเปล่ารับ" นายแพทย์ถามออมา้วยหน้าายิ้มแย้มับอาารที่ใ้หนุ่มเป็นึ่็ทำให้เาิในใว่าถามแล้วยิ้มแบบนี้ืออะไรันุหมอวระีเรียสับอาารอเาไม่ใ่หรือไ
"มีวิเวียนเล็น้อยรับหลัาที่เ้ามาในโรพยาบาลแล้วเอนเยอะๆ ทำให้รู้สึหุหิมาๆ เลยล่ะ" ายหนุ่มพูออมาามวามริที่เารู้สึเมื่อรู่ีที่มีหิสาวอยู่้าๆ เลยทำให้เาวบุมอารม์ไ้เป็นอย่าี
"อย่านั้นสินะรับแล้วุผู้หิล่ะรับประำเือนมารั้ล่าสุเมื่อไหร่ัน" ุหมอ็พอรับรู้ถึอาารอายหนุ่ม็รีบหันลับไปถามหิสาวทำเอาหิสาวะัพร้อมับมวิ้วเามาส่แฟนเาหาุหมอแล้วทำไม้อถามเธอ้วยล่ะยิ่ทำให้หิสาวิหนัึ้นไปอี
"เอ่อ ุหมอะแฟนันอาหารเป็นพิษ่ะันไม่ไ้เป็นอะไรทำไม้อถาม้วยละะ" หิสาวพูออมา้วยอาารมึนพร้อมับถามุหมออีรั้
"ุ็ลออบมา่อนสิรับุผู้หิ"ุหมอยัเ่าออมา้วยวามสุภาพ็ยิ่ทำให้แฟนหนุ่มอเา็มวิ้วามแล้วมอหน้าุหมอสลับับมอหิสาว
"เอ่อ..รั้ล่าสุ็เือน่อน่ะ" หิสาวอบลับับุหมอทันที้วยวามไม่ไ้ิอะไรมาถามไปั้นแหละมั้เธอ็ไม่ไ้ว่าอะไรและพอเธอ่อไปเธอ็ุิึ้นมาไ้ว่าประำเือนเธอาไปพร้อมับปรายามอุหมอพร้อมับาโึ้นมาทันที
"ุหมอหมายวามว่ายัไะ"เธอรีบเปล่าถามุหมอแทบะในทันทีเมื่อิถึุุนี้
"รับุลอรวูสัหน่อยไหม" หิสาวทราบีว่าุหมอหมายถึอะไรแ่ายหนุ่มลับมอุหมอสลับับหิสาว้วยวามมึนนี่เาระเพาะอาหารเป็นพิษทำไมุหมอถึไม่สนใเาล่ะลับลายเป็นว่าสนใแฟนสาวอเาแทน
"ุหมอรับแฟนผมเาไม่ไ้เป็นอะไรสัหน่อยนที่เป็นือผมนะรับ"ายหนุ่มรีบทวึ้นมาทันทีเพราะอนนี้เาสับสนไปหมับอาารุหมอและหิสาวทีู่เหมือนะเอ๋อไปในทันที
"้อรวริๆ หรอะุหมอ"หิสาวถามออมา้วยใบหน้าวิัวลไม่แน่ใว่าายหนุ่มะรู้สึยัไเมื่อเาไ้รับรู้ว่าสิ่ที่เธอัวลอนนี้ไม่ใ่อาารอายหนุ่มแ่เป็นอาารอเธอเอะแล้ว
"ไอ์ุเป็นอะไรหรือเปล่าทำไมทำหน้าอย่านั้นล่ะ" ายหนุ่ม็ถามึ้นมาทันทีเมื่อเห็นว่าหิสาวทำหน้าาเป็นัวลว่าอนที่รู้อาารอเาะอี
"ปะ..เปล่า่ะ" หิสาวอบรับ้วยน้ำเสียสั่นๆ เล็น้อยทำให้ายหนุ่มับทาอเธอไ้ว่าเธอเป็นัวลับสิ่ทีุ่หมอถามเธอออมา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น