คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : #Chanbaek Happy April fool's day
Happy
April fool's day
ในระหว่าที่ำลัเรียมอาหาร่ำสำหรับัวเอและแฟนอยู่
ู่ๆโทรศัพท์เรื่อบา็สั่นึ้นเหมือนเ้าเ้า
แบฮยอนเ็มือลวๆแล้วเินไปหยิบโทรศัพท์ึ้นมา่อนะปรารอยยิ้มน่ารัึ้นบนใบหน้าิ้มลิ้ม
"ว่าไ านยอลอ่า~~" มือเรียวเล็รับโทรศัพท์อย่าร่าเริ
[ แบฮยอน ]
เสียอปลายสายที่ไมุ่้นหูเอ่ยรับ
"อ..อะไรเฮุน ายยอลล่ะ?" แบฮยอนิ้วมวอย่าวย
ทำไมเสียเฮุนล่ะ..นี้เบอร์านยอลนะ
[านยอลมันรถว่ำ
อนนี้อยู่โรพยาบาล]
"อ..อะไรนะ!"
นัวเล็าเบิโพล่้วยวามใ่อนะุลีุอหยิบุแรถเพื่อไปหาแฟนหนุ่มที่โรพยาบาลามที่เฮุนบอ
"อย่าเป็นอะไรนะ านยอล
ถ้านายเป็นอะไรัน้อายแน่ๆเลย"
แบฮยอนภาวนาให้นรัปลอภัยาอุบัิเหุรั้นี้่อนะเหยียบันเร่นมิอย่ารีบร้อน
โรพยาบาล
"ุแบฮยอนะ"
พยาบาลสาวหน้าเาน์เอร์ะโนเรียแบฮยอนไว้
"พยาบาลอิม
หมอานยอลอยู่ไหนรับ?"
"ุหมออนนี้อยู่ที่ห้อุเิน1่ะ"
แบฮยอนพยัหน้ารับอย่าร้อนใแล้วรีบวิ่ไปที่หน้าห้อุเิน
ร่าเล็วิ่มาภายในเวลาไม่ถึนาที
แ่ลอทั้หน้าห้อลับมีแ่วามว่าเปล่า
ทั้ๆที่อนนี้มันวระมีรอบรัวอานยอลหรือใรันที่เป็นนพามา
ทั้โถมีแ่ป้ายไฟุเินัวสีแให่หน้าห้อเปิอยู่
แบฮยอนะเ้อมอผ่านประูบานให่ที่ั้นเ้าับานยอลที่อยู่้าในไว้
ไม่รู้เวลาผ่านไปเท่าไหร่ แ่สำหรับนรอแบบแบฮยอนแล้วมัน่านานแสนนาน
แอ๊~
ประูห้อุเินถูเปิึ้น้วยฝีมืออเฮุนเพื่อนสนิทานยอล
ที่รับหน้าที่เป็นหมอเ้าอผู้ป่วยเินมาหาแบฮยอน้วยสีหน้าไม่สู้ีนั
"เฮุน"
นัวเล็โผลุึ้นแล้วสาวเท้าไปหา่อนที่เ้าอื่อะเินมาถึะอี
"แบฮยอน..."
เฮุนถอผ้าปิปาแล้ว้อหน้าแบฮยอนไว้้วยวามลำบาใ
"านยอลล่ะ เ้าปลอภัยใ่มั้ย?" แบฮยอนถาม้วยวามัวลทันทีที่เห็นสีหน้าอเฮุน็รู้สึเหมือนำลัะโนพราานยอลอเ้าไป
ยัไม่ทันที่ะไ้ำอบ
บุรุษพยาบาลหรือยอู็เินเ็นเียผู้ป่วยออมาพร้อมับร่าที่มีผ้าาวปิั้แ่ปลายเท้าถึหัวให้โผล่ผมมารำไร
เพียแ่นั้นร่าเล็็ทรุลพร้อมๆับหัวใวเล็ที่ำลัะแสลาย
"แบฮยอน..."
เฮุนประอนัวเล็ที่ะล้มไปื้อๆ
แบฮยอนพยุัวออาเฮุน่อนะโผอร่าที่แน่นิ่อนเป็นแฟนแล้วเริ่มร้อไห้ออมานัวโยนอย่าน่าสสาร
"านยอล! อย่าทำแบบนี้ ฮือ
อย่าทำับันแบบนี้!"
แบฮยอนร้อไห้โวยวายเหมือนนบ้าพร้อมับเย่าร่าที่แน่นิ่อแฟนผ่านผ้าาว
เฮุนเยิบออให้แบฮยอนไุ้ยับแฟนบนเีย้วยวามสสาร
"ไหนบอะอยู่้วยันไ
ทำไมนายทำแบบนี้ ฮือ ื่นมาหาันสิ านยอล!"
แบฮยอนอานยอลไว้แน่น ร้อไห้นผ้าาวเปียุ่ม
แู่่ๆฝ่ามือให่อนบนเีย็เอื้อมมาับแนเล็ไว้
่อนที่ทั้หมอเฮุนและบุรุษพยาบาลยอูะส่ิให้เพื่อนนอื่นๆออมา
"Surprise!!!" เพื่อนแพทย์ึพลุระาษออและ่วยันส่เสียเียร์
านยอลึผ้าาวออมายิ้มแ่ให้แฟนัวเล็ที่เยหน้ามอเหุาร์ที่เิึ้น้วยาที่บวมและมูแนน่าเห็นใ
านยอลยันัวลุาเียแล้วโผอนเป็นแฟนที่ยัับเหุาร์ที่เิึ้น
แบฮยอนปล่อยโฮมาอีรั้่อนะออแรทุบอนเป็นแฟนพร้อมับผลัไสออ้วยวามโมโห
"ฮือออ
ทำไมทำแบบนี้านยอล"
ฝ่ามือเล็ทั้ทุบและีอย่าแ้นใที่อีนเล่นแล้เ้าถึีวิอัวเอ
"านยอลอโทษรับ านยอลอโทษ
ผมไม่เป็นอะไรแล้ว" านยอลอแฟนัวเล็ให้บอ
แบฮยอนร้อไห้หนัว่าเิมแ่แนเล็็อนเป็นแฟนไว้แน่น
น้ำาเปื้อนเป็นวบนอว้าอย่าน่าสสาร
"แบฮยอน.."
านยอลผละอออ ุหมอหนุ่มย่อัวลันเ่า้านึ แล้วล้วเ้าไปในเสื้อราว
ล่อแหวนสีแำมะหยีถูหยิบึ้นมาและเปิออให้เห็นแหวนเพรเม็าม้าใน
เ้าสูหายใเ้าเ็มปอ่อนะเอื้อนเอ่ยำหวานออมา
"...แ่านันนะรับ"
เฮ้!!
เสียเียร์านรอบ้าที่ัไม่มานัแ่ลับเ็มไป้วยวามหวัี
ทุนรอบ้า่าลุ้นในำอบอแบฮยอนรวมทั้านยอลที่รอำอบ้วยใเ้นไม่เป็นระส่ำ
"อื้อ!"
แบฮยอนพยัหน้ารับนหัวลอน
น้ำาาวามปลื้มใและวามโล่ใที่เรื่อร้ายผ่านไป้วยี็ไหลมารวมัน
านยอลลุึ้นสวมแหวนให้้วยมือสั่นๆ่อนะึแฟนัวเล็ให้มาอยู่ในอ้อมอเ้าไว้
เพื่อนๆหมอและพยาบาล่าพาันยิ้มออและปล่อยใหู้่รัไ้ใ้เวลา้วยัน
ถึะรู้สึผิับารแล้ที่รุนแรอพวเ้าที่เอาีวิอานยอลมาล้อเล่น
แ่ทั้หมนี้็เพื่ออยาให้แผนสำเร็
านยอลทำมันทั้หมเพื่ออยาะอแบฮยอนแ่านในวันนี้และ่อนที่ะแ่านันานยอล็อยาะรู้ว่าแบฮยอนรัเ้ามานาไหน
และอนนี้านยอล็ะรู้แล้ว
และพวเ้ารู้ว่านแบบหมอานยอละไม่ปล่อยให้แบฮยอน้อร้อไห้อีแล้วล่ะ
...
"ทำไมทำี้ล่ะ"
แบฮยอนเอ่ยถามหลัาที่น้ำาแห้ล ้มลมอแหวนที่นิ้วนา้า้าย้วยวามสุ
านยอล้มหอมแ้มและพร่ำอโทษที่ทำให้เ้าเสียน้ำา
"อโทษรับ
อยารู้ว่ารัันมานาไหน"
"ทีนี้รู้แล้วใ่มะ!"
แบฮยอนเอื้อมึหูานยอล้วยวามหมั่นไส้ นัวสูโอบเอวอไว้แล้วอบรับ
"ร้าบบ
เ้า็รัเม๊ามา"อ้อมแนแร่โอบอเอวอไว้ไม่ห่า
"Happy April fool's day นะรับ
ผมโหเรื่ออุบัิเหุ
แ่เรื่อแ่านอเราไม่ใ่เรื่อโหนะ"
มูโ่เป็นสันหอมแ้มว่าที่ภรรยา้วยวามรัใร่ แบฮยอนพยัหน้ารับเบาๆ
่อนะเอนัวบว่าที่สามีัวยัษ์ไว้
"เี๋ยวไปเ้าห้อน้ำ่อนนะ
อยาล้าหน้า"
"รับ"
บเาันไ้ไม่นานแบฮยอน็ลุไปเ้าห้อน้ำพร้อมๆับนไ้เสใหม่ที่เ้ามาพอี
านยอลวิ่ไปูนไ้ที่ลารถพยาบาลเพื่อหวัรัษาแ่ลับมีผ้าาวลุมหน้าไว้ะ่อน
"เสียแล้วเหรอรับ?" านยอลเอ่ยถามับหน่วยู้ภัย
"รับ
อุบัิเหุรถว่ำาที่เลย นี้อผู้ายรับ"
พนัานู้ภัยยื่นระเป๋าเินทีูุ่้นาสำหรับานยอลมาให้ เ้ามอมัน้วยใที่ไม่เป็นระส่ำ
...ระเป๋าั์่อยๆถูเปิึ้น
หน้าบัรประานโว์เ่นหราเป็นสิ่แรที่มอเห็นพร้อมับื่ออผู้เสียีวิ...
'บยอนแบฮยอน'
ุหมอหนุ่มใอยู่ที่าุ่มแ่็ไม่เื่อทั้หม
เ้า่อยๆเปิผ้าาวออเพื่อูหน้านบนเีย้วยใระทึ
นัวเล็หลับไหล้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม บนหน้าผาทาวามีรอยเลือไหลลมาถึอ ร่อรอยพับบนอที่ทำให้พอูออถึารเสียีวิ
"แบฮยอน!!!!" มือเล็ลาอบเีย
เ่นหรา้วยแหวนเพรเม็ามบนนิ้วนา้า้าย
านยอลมอภาพทั้หม้วยวามใ
แล้วโอบอร่าไร้วิาอนเป็นแฟนไว้แน่นพร้อมับพร่ำบอำอโทษที่ัวเอเป็นสาเหุอเรื่อนี้้วยน้ำา
เ้าร้อไห้โฮเหมือนเ็สามวบโยไม่แร์สายานรอบ้า
"แบฮยอน..!!
แบฮยอน!!" านยอลทรุัวลับพื้นแล้วเอื้อมับมือเย็นเียบที่มีแหวนวเียวับที่เ้าพึ่สวมให้บนนิ้วนา้า้าย
านยอลูบลบนแหวนนั้นและพร่ำบอำอโทษ้ำๆ
ทุนที่พึ่ออมายืนูเหุาร์และใไปามๆัน
นานยอลสบล
พอีับสายลมอฤูร้อนในยาม่ำืนพัพาเสียลอยมาามลมที่มีแ่เ้าที่ไ้ยิน
' Happy April fool's dayรับสามี '
...
END
นิทานเรื่อนี้สอนให้รู้ว่า อิไรท์นนี้มันอบส่นิยายเลททุเทศาล โถ่ววววว ไม่ว่าันเนาะะเอ 5555
สวัสีสราน์ย้อนหลัไปหนึ่วันนะะ ัเ็มเล่นไปหน่อยเลยน็อยาว 555 ยัไ็มีวามสุันทุๆวันเน้อ นไหนับี่็อให้ปลอภัย
ส่วนเรื่อสราน์นี้ะไม่รับปาแ่ะพยายาม 555
เอ็นอยรีิ้ือเ่าเ้อ่าา รัฟิ รัปลา รัาุระ รุริ
ความคิดเห็น