คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Rapunzel 1
Rapunzel 1
ลมพัดมาอ่อนๆ ผ้าม่านสีครีมลายดอกไม้สีชมพูที่อยู่ตรงหน้าต่าง ปลิวไปตามลมนิดหน่อย ต้นไม้สีเขียวขจีนอกหน้าต่างของคฤหาสน์ตระกูล โซดีโอ ตระกูลเลือดบริสุทธิ์ที่ไม่คิดจะญาติดีและผูกมัดกับใคร พวกเขาตั้งตนเป็นใหญ่จากบรรพบุรุษอย่าง แพนโดร่า โซดีโอ ที่เชี่ยวชาญในเวทย์ต่างๆอย่างดีเยี่ยม และของประจำตระกูลที่ก็อบลินทำให้อย่าง กล่องประจำตระกูล ว่ากันว่าเป็นกล่องที่เอาไว้เก็บของสำคัญของแพนโดร่า ซึ่งมีแต่ทายาทที่แพนโดร่ายอมรับเท่านั้นจึงจะเปิดได้
ราพันเซล โซดีโอ มองออกหน้าต่างเหมือนนกที่รอคอยในการบินอย่างอิสระบนฟากฟ้า เรือนผมสีบลอนด์ทองปลิวตามลมที่พัดผ่านเข้ามา นัยน์ตาสีฟ้าออกมรกตนิดๆ ตามแบบฉบับของลูกเสี้ยววีล่า
“คุณหนูราพันเซล”เสียงเรียกที่แหบของเอลฟ์ประจำตระกูลดังขึ้นมา ราพันเซลหันไปมอง ก่อนจะพยักหน้าประมาณว่ามีอะไรก็ว่ามา “นายหญิงรับสั่งมาว่าให้คุณหนูเข้าพบ”เอลฟ์ประจำบ้านว่าก่อนจะโค้งคำนับจนหัวแทบจะติดพื้นก่อนจะหายวับไปแบบที่ทำประจำ
ราพันเซลเดินออกไปจากห้องของเธอก่อนจะเดินไปยังประตูสีดำ ที่มีแผ่นป้านถูกสลักว่า
ออโรร่า โซดีโอ
หากไม่ได้รับสั่งอย่าเข้ามา!
ทำตัวห่างผู้ห่างคนนี้แหล่ะแม่ของเธอและนายหญิงแห่งโซดีโอ เธอเคาะประตูก่อนจะเอ่ย “ขออนุญาตค่ะ”พร้อมเปิดประตูเข้าไปในห้อง
ในห้องไม่ต่างจากประตูห้องนี้ของทุกอย่างล้วนตกแต่งในโทนขาวดำ จนดูน่าสลดใจ เมื่อเข้ามาในห้อง ผู้หญิงวัยสามสิบต้นๆนั่งอยู่บนเก้าอี้ เรือนผมสีบลอนด์ทองที่ถูกตัดออกจนสั้น นัยน์ตาสีมรกตมองลูกสาวที่เดินเข้ามา เธอแต่งกายด้วยชุดสีดำ
ผู้หญิงคนนั้นไม่พูดอะไรเพียงแต่ยื่นมาออกมา ราพันเซลเห็นกุญแจในมือของเธอก่อนที่ราพันเซลจะหยิบมันออกมาจากมือของผู้เป็นแม่
ใช่อีกอย่างหนึ่งที่เธอยังไม่ได้พูดไปครอบครัวโซดีโอนอกจากไม่เป็นมิตรกับใครแล้ว ในครอบครัวก็ยังไม่มีความอบอุ่นให้แก่กัน
ราพันเซลทำท่าจะเดินออกไปจากห้องก่อนจะถูกเรียก “เดี๋ยวก่อน!!”ราพันเซลหันไปตามเสียงไม่น่าเชื่อหูตัวเองเลยว่าผู้พูดคือแม่ของเธอเอง “ตั้งใจฟังเสียงของมันให้ดีๆล่ะ”ว่าเพียงแค่นั้นก่อนจะหันหน้าหนีไป
ก่อนที่เด็กน้อยจะเดินออกจากห้องไปพลางพึมพำตลอดทางว่า....ตั้งใจฟังเสียงของมันให้ดีๆ
“เด็กคนนั้นน่ะหรือดัมเบิลดอร์”เสียงถามของหญิงชราที่ใส่ผ้าคลุมสีเขียวมรกตว่า ดวงตาภายใต้กรอบแว่นมองไปยังเด็กหญิงผมทองที่ปลิวไสว
“ใช่แล้วศาสตร์จารย์มักกอนนากัล”ดัมเบิลดอร์ว่า“เด็กนั้นเป็นเพียงคนเดียวที่เวทย์ของแพนโดร่าที่มีชื่อเสียงยอมรับ และแม่ของเด็กคนนั้นก็คงจะรู้สึกเหมือนที่ผมรู้สึก”ก่อนจะกล่าวต่อจนจบประโยค
“แสดงว่าเด็กนั้นพิเศษสินะ”
“ใช่แล้ว เด็กคนนั้นจะกลายเป็นแม่มดที่มีชื่อเสียงหากได้รับการชี้นำ”ดัมเบิลดอร์ว่าพลางมองไปที่เด็กหญิงคนเดิมที่กำลังเดินเข้าไปในห้องของตน
“เด็กคนนั้นควรจะเข้าฮอกวอตส์ปีนี้ ฉันฟังจากคุณแล้ว ฉันอยากได้เด็กที่มีพรสวรรค์อย่างเด็กคนนี้มาเป็นลูกศิษย์”เธอว่ากับความต้องการให้อีกฝ่ายฟัง
“แน่นอน เพราะผมก็ต้องการเช่นนั้น”ดัมเบิลดอร์ว่า “แสดงว่าเราได้ทั้งเด็กชายผู้รอดชีวิตและเด็กหญิงกล่องแพนโดร่าสินะ”
“ฟังดูตลกนะกล่องแพนโดร่า”เธอว่า
---------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น