คนที่หลงผิด

เนื้อเรื่อง

ละครสร้างสรรค์ เรื่อง คนที่หลงผิด

ฉากที่ 1

ที่บ้านทิน

แทน :  เทียน  ทำไมวันนี้ไม่ไปเรียน

เทียน : ก็คนมันไม่อยากเรียนอะ

แทน : ไม่อยากก็ต้องเรียน เราน่ะคะแนนต่ำกว่าทินทุกทีเลย เข้าใจมั๊ย!!

เทียน : ใครมันจะไปเก่งเหมือนไอ้ทินเล่า  เฮอะ

                แล้วเทียนก็เดินหนีไป แทนก็เดินตามไป

………………………………………………………………………………………………………………………

ฉากที่ 2

ที่กวดวิชา

เอิร์น : อ้าว! เทียน เมื่อวานทำไมไม่มาเรียน

เทียน : มีธุระนิดหน่อย

เอิร์น : เอ่อ เทียนเป็นลูกพี่ลูกน้องกับทินใช่มั๊ย

เทียน : ใช่ มีอะไรเหรอ

เอิร์น : คือเราอยากจะให้เทียนช่วยทำให้ทินมาชอบเราหน่อยได้ไหม

เทียน : เธอชอบทินเหรอ

                แล้วเทียนก็หยิบอะไรบางอย่างในกระเป๋าออกมา  มันคือยาบ้านั่นเอง

เทียน : งั้นเธอเอานี่ไป มันคือยาเสน่ห์ ถ้าเธอกินมันเข้าไป  รับรองว่าทินจะต้องชอบเธอแน่ๆ

เอิร์น : ขอบใจนะ

เทียน : ไม่เป็นไร วันนี้เราให้ฟรี  แต่วันหลังเธอต้องจ่ายเม็ดละ  50 นะ

เอิร์น : โห! แพงจังเลย แต่ถ้าได้ผลเราจะมาหานายอีกนะ ไปล่ะนะ

                แล้วเอิร์นก็เดินจากไป เทียนจึงพูดกับตัวเองว่า

เทียน : ยัยโง่เอ๊ย! ในเมื่อฉันชอบเธอแต่เธอไม่ชอบฉัน ก็อย่าหวังว่าจะมีความสุขเลย ไม่รู้อะไรซะแล้วว่านั่นน่ะ คือยาบ้า ฮะๆๆๆๆๆๆ

………………………………………………………………………………………………………………………

ฉากที่ 3

แพม : เมื่อกี๊เธอคุยอะไรกับเทียนน่ะ

เอิร์น : ไม่บอก

แพม : บอกมาเหอะ

เอิร์น : ก็ชั้นอยากให้เทียนเค้าช่วยให้ทินมาชอบชั้นน่ะ ( ทำท่าเขิน )

แพม : ( หน้าสลดไป ) แล้วเทียนว่าไงล่ะ

เอิร์น : เค้าให้ยาเสน่ห์ชั้นมา ( เอาถุงยาให้ดู )

แพม : เธออย่ากินมันเลยนะ เชื่อได้รึเปล่าก็ไม่รู้

เอิร์น : ทำไม เธอกลัวว่าทินจะชอบชั้น ไม่ชอบเธอ ใช่มั๊ยล่ะ

แพม : เปล่า

เอิร์น : ไม่สน เชอะ ( กินยาแล้วเคี้ยว ) อืม อร่อยแฮะ ทินมาแล้ว ไปก่อนนะ

                เอิร์นเดินไปหาทิน

เอิร์น : หวัดดีจ้ะ

ทิน : เธอแต่งตัวแปลกๆ นะ

เอิร์น : ( ก้มมองดูตัวเอง ) สวยเหรอ

ทิน : คงงั้นมั้ง

เอิร์น : ขอบใจ ไปก่อนนะ

                พอเอิร์นเดินออกมา

เอิร์น : ( พูดกับตัวเอง ) กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ทินชมว่าเราสวยแล้ว

ทิน : กรี๊ดบ้าไรเนี่ย พูดประชดแล้วยังไม่รู้เรื่องอีกแฮะ

………………………………………………………………………………………………………………………

ฉากที่ 4

ห้อง ผอ.

                ทรรกำลังนั่งเกาหัวอยู่ ( อาย )

ทรรม์ : ที่ชั้นเรียกพวกเรามาคุยกันวันนี้ก็เพราะชั้นได้ข่าวมาว่า มีคนนำยาเสพติดมาขายในสถาบันกวดวิชาแห่งนี้

พลัม : จริงเหรอ! นายรู้เรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่

ทรรม์ : เมื่อวาน

อร : แล้วเราจะทำยังไงกันดีล่ะ

ทรรม์ : ชั้นอยากจะให้หยุดสอนไปซักพักนะ

แทน : แต่ถ้าเราหยุดสอนไป  น้องๆ เค้าจะไปเรียนที่ไหนกันล่ะคะพ่อ

พลัม : ชั้นว่าให้หนูแทนคอยจับตาดูที่นี่ไว้ดีกว่า ส่วนพวกเราก็จับตาดูพวกลูกๆ ไว้

อร : ก็ดีเหมือนกัน แทนตกลงมั๊ยลูก

แทน : ค่ะ

ทรรม์ : งั้นตกลงตามนี้นะ

………………………………………………………………………………………………………………………

ฉากที่ 5

วันรุ่งขึ้นที่กวดวิชา

เอิร์น : ชั้นมาขอซื้อยาเสน่ห์น่ะ

เทียน : เอาไปสิ ( เอาถุงยาให้ ) เงินล่ะ

เอิร์น : อ๊ะ 50 บาท ( เอาเงินให้ )

เทียน : คืนนี้ชั้นจะจัดปาร์ตี้ที่ห้องพักนะ ไปให้ได้ล่ะ

เอิร์น : ตกลงจ้ะ ไปล่ะนะ

                เอิร์นเดินออกไป

อาร์ม / ลินดา : พี่เทียน

เทียน : อาร์มกับลินดานี่เอง ขายได้มั๊ย

ลินดา : ได้สิพี่ แหม ชั้นนี้ละ

เทียน : ไหนล่ะเงิน

อาร์ม : นี่ครับ 500 บาท ได้ 10 เม็ด

เทียน : อืม เยอะกว่าเดิม อ๊ะ คนละ 2 เม็ด เป็นรางวัล ( หยิบยาให้ )

ลินดา : งั้นเดี๋ยวลินกับอาร์มไปก่อนนะคะ

เทียน : ได้สิ เดี๋ยวคืนนี้พี่จะจัดปาร์ตี้ที่หอนะ  อย่าลืมไปล่ะ

อาร์ม : งั้นไปก่อนนะครับ

                เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทินผ่านมาเห็นพอดี

ทิน : ( พูดกับตัวเอง ) แย่แล้ว! เทียนนี่เอง ที่เป็นคนขายยา อย่างนี้ต้องรีบไปบอกพี่แทน

                ขณะที่ทินกำลังจะออกจากที่ซ่อนนั่นเอง ก็ชนเข้ากับแพมที่กำลังวิ่งหนีเอิร์นมาพอดี

ทิน / แพม : โอ๊ย!!!

                จากนั้นทินก็เหลือบไปเห็นถุงยาในมือแทน

ทิน : เฮ้ย! แพม เธอเล่นยาเหรอ ( ทินรีบออกมาห่างแพม )

แพม : ยาอะไร

ทิน : ก็ในมือเธอนั้นไง

แพม : อ๋อ นี่น่ะเหรอ ทำไมอะ

ทิน : เธอเล่นยาจริงๆ ด้วย ไม่ยุ่งด้วยแล้ว ( แล้วทินก็วิ่งออกไป )

แพม : ( พูดคนเดียว ) ยาเสน่ห์เนี่ยนะ เฮ้ย! ยัยเอิร์นมาแล้ว ( แล้วแพมก็วิ่งหนีไป )

เอิร์น : หายไปไหนแล้วเนี่ย หนอย ยัยเพื่อนคนนี้บังอาจขโมยยาเสน่ห์เรามา ต้องเอาไปใช้กับทินแน่ๆ เลย  

( แล้วเอิร์นก็วิ่งตามแพมไป )

………………………………………………………………………………………………………………………

ฉากที่ 6

แพม : เทียน นายเอายาอะไรให้เอิร์นไปน่ะ

เทียน : ถามทำไม

แพม : ก็ตอบมาสิ ( ตะโกน )

เทียน :ก็แค่ยาเสน่ห์นั่นแหละ

แพม : ชั้นไม่เชื่อ ( ตะโกน )

เทียน : บอกก็ได้ มันคือยาที่กินแล้วบ้าน่ะ

แพม : ( ตบหน้าเทียนพลางร้องไห้ไปด้วย ) ทำไมนายถึงทำแบบนี้ นายรักเอิร์นไม่ใช่เหรอ คนเลว เลวๆๆๆๆๆๆๆ เลวที่สุดเลย ขออีกครั้งเถอะ ( แพมตบหน้าเทียนอีกครั้งนึง )

                แล้วแพมก็เดินออกไป เทียนยังจับแก้มทั้ง 2 ข้างที่เพิ่งถูกตบไป ซักพักแพมก็เดินกลับมา

แพม : อ้อ ลืมไป เอาคืนไปด้วย ( แล้วแพมก็ขว้างถุงยาใส่เทียน แล้วเดินออกไป )

………………………………………………………………………………………………………………………

ฉากที่ 7

ที่บ้านแพม

แพม : พี่พอม ( ร้องไห้ )

พอม : มีอะไร

แพม : พี่พอมช่วยด้วย เทียนมันเอายาบ้ามาขายให้เอิร์นอะ ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

พอม : อืม ก็แค่ยาบ้า ยาบ้าเหรอ เฮ้ย!! จริงเหรอยัยแพม

แพม: แพมเคยโกหกพี่พอมมั๊ยล่ะ

พอม : งั้นเดี๋ยวพี่ไปคุยกับยัยแทนก่อนนะ

                แล้วพอมก็วิ่งออกไป แพมก็เดินตามไป

………………………………………………………………………………………………………………………

ฉากที่ 8

ที่บ้านทิน

พอม : ทิน  พี่สาวเราอยู่มั๊ย ( พูดอย่างรีบเร่ง )

ทิน : อ้าว พี่พอม สวัสดีครับ พี่แทนอยู่หลังบ้านน่ะครับ

พอม : ขอบใจนะ

                แล้วพอมก็วิ่งออกไป ส่วนทินกำลังเกาหัวอย่างงงๆ

………………………………………………………………………………………………………………………

ฉากที่ 9

สวนหลังบ้านทิน

พอม : แทน

แทน : อ้าว นายพอม มีอะไรเหรอ

พอม : เธอรู้รึเปล่า ว่าไอ้เทียนน่ะ มันเป็นคนเอายาบ้ามาขาย

แทน : เฮ้ย!!! นายเอาอะไรมาพูด

พอม : ก็วันนี้ยัยแพมกลับมาบ้านแล้วร้องไห้ใหญ่เลย บอกว่า เทียนเอายามาขายให้เอิร์น

แทน : งั้นชั้นว่าเรารีบไปที่หอพักที่เทียนอยู่ดีกว่า

………………………………………………………………………………………………………………………

ฉากที่ 10

แพมตามพอมเข้ามาในบ้านของทิน (ยังร้องไห้อยู่)

ทิน : เฮ้ย!! ยัยขี้ยา เธอมาที่นี่ทำไม

แพม : ชั้นไม่ใช่ขี้ยานะ ฮือๆๆๆๆๆๆๆ

ทิน : เฮ้ย (เอามือไปจับแขนแพม)เธอร้องไห้ทำไมล่ะ

แพม : ปล่อยนะ ( แพมสบัดตัวออก ) สำหรับชั้นมันก็แค่ยัยขี้ยาสินะ คงไม่เหมือนเอิร์นหรอก  ใช่มั๊ยล่ะ

ทิน : แล้วเอิร์นมาเกี่ยวอะไรด้วยล่ะ

แพม : ก็นายชอบเอิร์นไม่ใช่เหรอ

ทิน : นี่เธอไปเอาข่าวมาจากไหนเนี่ย ชั้นไม่ได้ชอบเอิร์นซักหน่อย

แพม : เหรอ

ทิน : อยากรู้มั๊ยว่าชั้นชอบใคร

แพม : ไม่ ( เอามือกอดอก )

ทิน : แต่อยากบอกอะ ( จับแขนแพมให้หันไปทางกระจก) คนที่ชั้นชอบอยู่ในกระจกนี่ไงล่ะ

แพม : เฮ้ย !! ( ถอยออกมา ) นายชอบตัวเองเหรอเนี่ย ไอ้โรคจิต

ทิน : จะบ้าเหรอ ชั้น….ชอบเธอต่างหากล่ะ

แพม : เอาอะไรมาพูด  คนบ้า!!!!!!!!!!!! (เอามือผลักทินออกไป )

ทิน :นี่เธอหันหลังดิ๊

แพม :  ( กลับหลังหันแล้ว ) มีอะไรเหรอ

ทิน:หัวใจเราจะได้ตรงกันไง

แพม : ฝันไปเหอะ ( เอามือผลักอีกรอบนึง )

                พอมกับแทนเดินเข้ามา

พอม : ยัยแพมนี่เขินแรงนะเนี่ย ( ทินกับแพมหันมามอง  พร้อมกับทำท่าเขินๆ )

แทน : ทั้ง 2 คน ไปหาเทียนกับพี่เร็ว

ทิน : พี่แทน เทียนมันขายยาอะ

แทน : ก็เรื่องนั้นแหละ  ( แล้วทั้ง 4 คนก็ออกไป )

……………………………………………………………………………………………………………………

ฉากที่ 11

ที่หอพักของเทียน

เทียน : นี่พวกเรา  วันนี้ชั้นจะแจกยาฟรีเอารึเปล่า

อาร์ม / ลินดา / เอิร์น : เอาสิ

เทียน : เร็วๆ รีบมาเก็บสิ ชั้นโยนแล้วนะ ใครเก็บได้แล้วก็กินเลยนะ

                แล้วทั้ง 4 คนก็ช่วยกันเก็บถุงยาที่ตกลงบนพื้น แล้วแกะออกมากินอย่างเมามัน

เทียน : นี่พวกผู้หญิง 2 คนมานี่ซิ ( เมายาแล้ว )

เอิร์น : มีอะไรเหรอ ( เดินเข้าไปหาเทียน )

เทียน : เธอ 2 คนถอดเสื้อออกซิ

เอิร์น : ทำไมต้องถอดด้วยเหรอ

เทียน : บอกให้ถอดก็ถอดเถอะน่า อาร์มจัดการลินดาซิ เดี๋ยวยัยนี่ชั้นทำเอง

อาร์ม : ครับพี่เทียน

                แล้วเทียนกับอาร์มก็พยายามจะถอดเสื้อเอิร์นกับลินดา แต่ 2 คนก็พยายามจะขัดขืนทั้งๆ ที่ไม่มีแรงเพราะตอนนี้กำลังเมายาอยู่

                ขณะนั้นแทน, ทิน , ทรรม์ ,แพม, พอม ,พลัม ,อร ก็มาถึงพอดี แทนเข้าไปหยุดเทียนไว้ พอมเข้าไปหยุดอาร์มไว้  อรกับแพมไปช่วยเอิร์น  ส่วนทรรม์กับพลัมไปช่วยลินดา

แทน : เทียนเกิดอะไรขึ้น  บอกพี่มาซิ  ( แทนเขย่าแขนเทียนพลางถาม )

เทียน : (ร้องไห้) พี่แทน ผมไม่รู้ว่าผมทำอะไรลงไปบ้าง พอมารู้ตัวอีกทีผมก็ตกเป็นทาสของมันแล้ว ฮือๆ พี่แทน ผมกำลังจะทำร้ายผู้หญิงที่ผมรัก

แทน : อะไรคือมันเหรอเทียน

เทียน : ก็ยาบ้าไงครับ

แทน: แล้วเทียนคิดยังไงถึงไปลองมันล่ะ

เทียน : ผมเหงา ผมไม่มีใครเลยซักคน ใครๆ ก็ไม่รักผม ขนาดพัดลมยังส่ายหน้าเลย

แทน : ไม่จริงหรอกนะเทียน  พวกเราทุกคนรักเทียนนะ

เทียน : จริงเหรอครับ พี่แทนก็รักผมเหรอ

แทน : จ้า  แล้วเทียนรักเอิร์นมากเลยเหรอ

เทียน : มากสิครับ แต่เอิร์นเค้าไปรักทินอ่า ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เอิร์น : ไม่จริงหรอกเทียน ความจริงน่ะ เราชอบเทียนนะ เราแค่อยากจะลองใจนายดูเฉยๆ

                เทียนเดินเข้าไปหาเอิร์น

เทียน : จริงเหรอ

เอิ์รน : จริงสิ

เทียน : ชั้นขอโทษชั้นไม่รู้เลยจริงๆ

                ฝ่ายลินดาเมื่ออาการดีขึ้นแล้ว ก็………………

ลินดา : ไอ่อาร์ต แกจะขมขื่นชั้นเหรอ ( ยืนค้ำหัวอาร์ตอยู่ )

อาร์ต : ชั้นไม่ได้ทำซักหน่อย ( อาร์ตนั่งกึ่งนอนอยู่ )

ลินดา : ยังจะมาบอกว่าไม่ได้ทำอีก  แกตายซะเถอะ ย้าาาาาาาาาาา

                แล้วอาร์ตก็ลุกขึ้นแล้ววิ่งออกจากห้องไป ลินดาก็วิ่งตามไป

อาร์ต : ชั้นขอโทษ

ลินดา : แกต้องตาย

พอม : ผมว่าเรากลับบ้านกันก่อนดีมั๊ยครับ

                แล้วทุกคนก็ออกไปจากห้อง  ตอนนั้นเองที่พอมคว้าแขนแทนไว้

แทน : มีอะไรเหรอ

พอม : เธอคิดยังไงกับเรา

แทน : เราก็เป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ

พอม : แค่นั้นเองเหรอ ( เศร้า )

แทน : ก็ใช่น่ะสิ

พอม : งั้นเราไปก่อนนะ ( พอมกำลังจะเดินออกไป )

แทน : ซะเมื่อไหร่ล่ะ ชั้นก็คิดเหมือนที่นายคิดกับชั้นนั่นแหละ

พอม : งั้นเราสองคนจะคบกันได้มั๊ย

แทน: ลองดูก็ได้

                แทนกับพอมจับมือกันแล้วเดินออกไป

………………………………………………………………………………………………………………………

ฉากที่ 12 ( อวสาน )

ทิน : นี่เมื่อกี๊ชั้นเห็นพี่แทนกับพี่พอมสารภาพรักกันด้วยแหละ

แพม : จริงเหรอ

ทิน : แล้วเธอล่ะ  คิดยังไงกับชั้น

แพม : แล้วนายล่ะ

ทิน : อ้าว !!! ก็เคยบอกไปแล้วนี่หน่า

แพม : บอกอีกทีนึงสิ

ทิน : ก็ได้  ชั้น….ชอบ…..เธอ

แพม : ชั้นก็ชอบนายเหมือนกัน

ทิน : อะไรนะ ไม่ได้ยิน

แพม : ช่วยไม่ได้ หูไม่ดีเอง

ทิน : บอกอีกครั้งดิ

แพม : ไม่มีทาง  นายไม่ฟังเองนี่นา

ทิน : ขี้โกงอะ ทีเรายังบอกเธอ 2 รอบเลย

แพม : ไม่สน แบร๊ๆๆๆๆๆๆๆๆ ( แลบลิ้น )

                แล้วแพมก็วิ่งหนีไป  โดยมีทินวิ่งตามไป

………………จบ………………

ข้อคิด

                เวลาที่เรามีปัญหาอะไร ควรปรึกษากับคนในครอบครัว  ไม่ควรไปพึ่งยาเสพติด  เพราะมันจะส่งผลร้ายต่อเราและคนรอบข้าง เช่น

-          ประสาทหลอน

-          จำพ่อแม่ พี่น้อง หรือเพื่อนไม่ได้ แล้วเอามีดไปจี้

-          อายุจะสั้นลง   ฯลฯ