ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [ฉันจะแปลงโฉมเธอ!!]
ตอนที่4:ฉันจะแปลงโฉมเธอ!!
ปึ๊ก!!
“เอ้านี่!ประวัติของยัยคาริน ที่แกใช้ให้ฉันไปหามาให้”
“โอ้วโห!!”เด็กหนุ่มตาโตอุทานออกมาทันที สุดยอดเลยว่ะ หาได้อภิมหาโคตรพ่อโคตรแม่เยอะมากเลย!!
“ว่าแต่เรน... แกจะเอาไปทำไมวะ ประวัติเนี่ย!?”
“เอาน่า.. จะเอาไปทำอะไรมันก็เรื่องของฉันน่า...”เรนพูดพลางยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ยัยแว่น คราวนี้เธอไม่รอดเงื้อมมือฉันเป็นแน่!!
อาริตะ คาริน
เกิดวันที่ 9 กันยายน อายุ 18 ปี เป็นนักเรียนไฮสคูลปี 3 ห้อง 1 เป็นนักเรียนดีเด่นติดอันดับท็อปเท็น
ส่วนสูง 158 ซม. น้ำหนัก 44 กก. กรุ๊ปเลือด B
งานอดิเรก – วาดรูป
ที่อยู่ 89/538 soi.5Hibari Tokyo Japan 1990
Email-Karin_culico@hotmail.com
ของที่ชอบ – ของหวาน
ของที่ไม่ชอบ – ของเผ็ดๆ
ผู้ชายในอุดมคติ – สูงยาวเข่าดี น่ารัก เป็นที่พึ่งพาของเราได้
คติประจำใจ – ก้าวไปข้างหน้าด้วยสองมือเรา!!
เรนอ่านจบก็ขำก๊ากทันที หึหึ ไม่ชอบของเผ็ดเหรอ เดี๋ยววันหลังฉันจะเอาต้มยำกุ้งของประเทศไทยไปฝาก ฮ่ะๆๆๆ อ้อ! ใช่ๆ เกือบลืมเลยแฮะ เรนคิดในใจพลางหยิบโน๊ตบุ๊คตัวโปรดออกมาเปิดใช้งาน พลางกดอินเตอร์เน็ท แล้วก็ sign in MSN เข้าไป
Pop Up!!
แว๊กก!! เมลล์ใครนักเนี่ย แอดมาเต็มเลย =_=” โอ๊ะๆช่างมันเถอะ กดรับไปก่อนรึกัน
แกรกๆๆแกรกๆๆ กดAdd อืม... เมลล์ว่า Karin_culico@hotmail.com อืม... Ok
“ว๊าย! ตาเถร”หญิงสาวเจ้าของแก้มแดงใสอุทานออกมาอย่างตกใจทันที เมื่อมีเมลล์แปลกหน้าขึ้นมาขณะที่เธอกำลังนั่งเล่นเกมส์ไบโออยู่ =_=”
ren_furin@hotmail.com เมลล์ใครหว่า?? =_=” คารินคิดในใจ แต่ก็ไม่ทันได้คิดอะไรมากไปกว่านั้น ก็ต้องรีบกดรับเมลล์แล้วก็เข้าไปเล่นเกมส์ต่อทันที เมื่อบอสใหญ่ของซอมบี้กำลังไล่ล่ามาเกือบจะตามเธอทันแล้ว
ติ๊ง!!
-:-Karin_Kitty-:- นั่งเล่นเกมส์ไบโออยู่ค่า มีไรก็ทิ้งไว้นะคะ (Busy)
กำ! ไม่ว่างซะงั้น เอาเถ๊อะ! ไว้วันหลังก็ได้ =_=” เรนคิดในใจก่อนที่จะ Sign out ออกทันที แล้วก็ล้มตัวลงนอนกับเตียงอันแสนนุ่มของตนอย่างสบาย...
เช้าวันต่อมา...
“ขอบใจมากสำหรับข้อมูลทีแกหาให้ฉันนะเว้ยเทนโจ!”เรนตบบ่าเพื่อนหนุ่มเบาๆพลางพูดขอบอกขอบใจการใหญ่ แต่ไม่วายกลับโดนเพื่อนหนุ่มแซวกลับซะอีก ด้วยเรื่องที่ว่าเค้าสนใจยัยแว่นนั่น!? - -
“ก็บอกว่าไม่ใช่ไง นายไม่เชื่อฉันเหรอ?”เรนถาม พลางมองค้อนๆใส่ เพื่อนหนุ่มเลยกลั้วหัวเราะน้อยๆ
“ฮ่ะๆๆฮ่ะๆๆ โอ๋ๆฉันเชื่อแล้วก็ได้จ้ะ พ่อเรนสุดหล่อ หึหึ”เทนโจหัวเราะหึหึในลำคอพลางกอดคอเพื่อนหนุ่มหน้าตาดีเดินเข้าห้องไปด้วยกัน ท่ามกลางสายตาที่เข้าใจผิดคิดว่าสองคนนี้เป็นคู่ขากันจริงๆ
ครืด~
“ขอโทษค่ะ อาจารย์มัทซึดะขอเรียกพบคุณเทนโจ คาโออิที่ห้องฟิสิกส์ค่ะ”สาวน้อยแก้มแดงเอ่ยพูด ทุกคนหันมามองแว้บนึง ก่อนที่จะหันกลับไปทำหน้าที่ของตนต่อเพราะว่ามันไม่ใช่เรื่องของตน ยกเว้น เทนโจที่เดินเข้าไปหาแล้วถามรายละเอียดเล็กน้อยกับเรื่องที่ถูกเรียก ก่อนที่จะยิ้มให้สาวน้อยแก้มแดงตรงหน้าอย่างเจ้าเล่ห์แล้วเดินจากไป
“นี่ยัยแว่นคุยกันหน่อยสิ!”เรนเดินเข้ามาดึงแขนคารินเอาไว้ คารินหันมามองท่าทางเอ๋อๆ เหมือนยังไม่ตื่นจากนิทรา มีอะไรกับฉันอีกล่ะเนี่ย!?
“มีอะไร!?”เธอโวยวายทันทีอย่างไม่พอใจ เมื่อถูกคู่อริตัวดีลากออกมาคุย
“นี่อย่าเพิ่งอารมณ์เสียสิ เรามาคุยกันดีๆได้ไหม?”
“ไม่ได้!! ในเมื่อนายไม่คิดจะญาติดีกับฉันตั้งแต่ประโยคแรกที่คุยกันแล้ว เราก็อย่าคุยดีๆกันเลย!”คารินพูดพลางเตรียมตัวจะเดินหนี กับถูกเรนดึงตัวเอาไว้ไม่ให้ไปอีก
“นี่อย่าดื้อได้ไหม!?”เรนพูด หญิงสาวเลยยิ่งดิ้นไปมาไม่หยุด
“ปล่อย ปล่อยฉัน!!”หญิงสาวโวยวาย
“อุ๊บ! อื้อๆ”เรนเอามือปิดปากทันที เพราะรู้ดีว่าเสียงแจ๊นๆของเธอนั้นเป็นเช่นไร
“อยู่เงียบๆสักแป๊ปเถอะนะ แล้วฟังฉันพูดดีๆ คืองี้นะ... อีก1เดือนข้างหน้านี้ จะมีโปรแกรมถ่ายแบบที่เกาหลี หัวข้อ “คู่รักหวานแหววแดนโสม” ฉันไม่อยากได้คนในวงการหรือสาวๆแฟนคลับมาร่วมงานด้วย เพราะกลัวจะมีปัญหา ดังนั้น เธอต้องมาช่วยฉันเข้าใจไหม!?”เรนพูด หญิงสาวตัวดีเลยกัดมือที่ปิดปากตนทันที
“โอ๊ย!”เรนครางออกมาอย่างเจ็บปวด เจ็บตัวอีกจนได้นะเรา!!
“เรื่องอะไรฉันต้องช่วยนายด้วยล่ะ!?”
“หนอย~ ก็เรื่องที่เธอต้องชดใช้ที่ทำให้ฉันคนนี้เจ็บตัวประจำยังไงล่ะ!?”เรนพูด
“เรื่องอะไร”หญิงสาวพูดพลางจะเดินหนีอีกครั้ง แต่ก็โดนจับได้อีกจนได้
“ไม่รู้ล่ะ ยังไงเธอก็ต้องช่วยฉันนะ!! วันนี้จะปล่อยเธอไปก่อน แต่พรุ่งนี้ตอนเย็น ฉันจะจับเธอไปแปลงโฉม!!”เรนประกาศกร้าว ก่อนที่จะเดินจากไป ทิ้งให้หญิงสาวกระทืบเท้าปังๆอย่างไม่พอใจ
To be con...
สวัสดีจ้า โอย หายไปนานเลย วันนี้เลยกลับมาอัพสักหน่อย เหอๆ เรื่องก็อาจจะสั้นไปหน่อย แต่ยังไงก็สนุกนะ(รึเปล่า?) แหะๆ เอาล่ะ ต้องขอตัวไปก่อนแล้วยังไงเจอกันจ้า!!
ปึ๊ก!!
“เอ้านี่!ประวัติของยัยคาริน ที่แกใช้ให้ฉันไปหามาให้”
“โอ้วโห!!”เด็กหนุ่มตาโตอุทานออกมาทันที สุดยอดเลยว่ะ หาได้อภิมหาโคตรพ่อโคตรแม่เยอะมากเลย!!
“ว่าแต่เรน... แกจะเอาไปทำไมวะ ประวัติเนี่ย!?”
“เอาน่า.. จะเอาไปทำอะไรมันก็เรื่องของฉันน่า...”เรนพูดพลางยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ยัยแว่น คราวนี้เธอไม่รอดเงื้อมมือฉันเป็นแน่!!
อาริตะ คาริน
เกิดวันที่ 9 กันยายน อายุ 18 ปี เป็นนักเรียนไฮสคูลปี 3 ห้อง 1 เป็นนักเรียนดีเด่นติดอันดับท็อปเท็น
ส่วนสูง 158 ซม. น้ำหนัก 44 กก. กรุ๊ปเลือด B
งานอดิเรก – วาดรูป
ที่อยู่ 89/538 soi.5Hibari Tokyo Japan 1990
Email-Karin_culico@hotmail.com
ของที่ชอบ – ของหวาน
ของที่ไม่ชอบ – ของเผ็ดๆ
ผู้ชายในอุดมคติ – สูงยาวเข่าดี น่ารัก เป็นที่พึ่งพาของเราได้
คติประจำใจ – ก้าวไปข้างหน้าด้วยสองมือเรา!!
เรนอ่านจบก็ขำก๊ากทันที หึหึ ไม่ชอบของเผ็ดเหรอ เดี๋ยววันหลังฉันจะเอาต้มยำกุ้งของประเทศไทยไปฝาก ฮ่ะๆๆๆ อ้อ! ใช่ๆ เกือบลืมเลยแฮะ เรนคิดในใจพลางหยิบโน๊ตบุ๊คตัวโปรดออกมาเปิดใช้งาน พลางกดอินเตอร์เน็ท แล้วก็ sign in MSN เข้าไป
Pop Up!!
แว๊กก!! เมลล์ใครนักเนี่ย แอดมาเต็มเลย =_=” โอ๊ะๆช่างมันเถอะ กดรับไปก่อนรึกัน
แกรกๆๆแกรกๆๆ กดAdd อืม... เมลล์ว่า Karin_culico@hotmail.com อืม... Ok
“ว๊าย! ตาเถร”หญิงสาวเจ้าของแก้มแดงใสอุทานออกมาอย่างตกใจทันที เมื่อมีเมลล์แปลกหน้าขึ้นมาขณะที่เธอกำลังนั่งเล่นเกมส์ไบโออยู่ =_=”
ren_furin@hotmail.com เมลล์ใครหว่า?? =_=” คารินคิดในใจ แต่ก็ไม่ทันได้คิดอะไรมากไปกว่านั้น ก็ต้องรีบกดรับเมลล์แล้วก็เข้าไปเล่นเกมส์ต่อทันที เมื่อบอสใหญ่ของซอมบี้กำลังไล่ล่ามาเกือบจะตามเธอทันแล้ว
ติ๊ง!!
-:-Karin_Kitty-:- นั่งเล่นเกมส์ไบโออยู่ค่า มีไรก็ทิ้งไว้นะคะ (Busy)
กำ! ไม่ว่างซะงั้น เอาเถ๊อะ! ไว้วันหลังก็ได้ =_=” เรนคิดในใจก่อนที่จะ Sign out ออกทันที แล้วก็ล้มตัวลงนอนกับเตียงอันแสนนุ่มของตนอย่างสบาย...
เช้าวันต่อมา...
“ขอบใจมากสำหรับข้อมูลทีแกหาให้ฉันนะเว้ยเทนโจ!”เรนตบบ่าเพื่อนหนุ่มเบาๆพลางพูดขอบอกขอบใจการใหญ่ แต่ไม่วายกลับโดนเพื่อนหนุ่มแซวกลับซะอีก ด้วยเรื่องที่ว่าเค้าสนใจยัยแว่นนั่น!? - -
“ก็บอกว่าไม่ใช่ไง นายไม่เชื่อฉันเหรอ?”เรนถาม พลางมองค้อนๆใส่ เพื่อนหนุ่มเลยกลั้วหัวเราะน้อยๆ
“ฮ่ะๆๆฮ่ะๆๆ โอ๋ๆฉันเชื่อแล้วก็ได้จ้ะ พ่อเรนสุดหล่อ หึหึ”เทนโจหัวเราะหึหึในลำคอพลางกอดคอเพื่อนหนุ่มหน้าตาดีเดินเข้าห้องไปด้วยกัน ท่ามกลางสายตาที่เข้าใจผิดคิดว่าสองคนนี้เป็นคู่ขากันจริงๆ
ครืด~
“ขอโทษค่ะ อาจารย์มัทซึดะขอเรียกพบคุณเทนโจ คาโออิที่ห้องฟิสิกส์ค่ะ”สาวน้อยแก้มแดงเอ่ยพูด ทุกคนหันมามองแว้บนึง ก่อนที่จะหันกลับไปทำหน้าที่ของตนต่อเพราะว่ามันไม่ใช่เรื่องของตน ยกเว้น เทนโจที่เดินเข้าไปหาแล้วถามรายละเอียดเล็กน้อยกับเรื่องที่ถูกเรียก ก่อนที่จะยิ้มให้สาวน้อยแก้มแดงตรงหน้าอย่างเจ้าเล่ห์แล้วเดินจากไป
“นี่ยัยแว่นคุยกันหน่อยสิ!”เรนเดินเข้ามาดึงแขนคารินเอาไว้ คารินหันมามองท่าทางเอ๋อๆ เหมือนยังไม่ตื่นจากนิทรา มีอะไรกับฉันอีกล่ะเนี่ย!?
“มีอะไร!?”เธอโวยวายทันทีอย่างไม่พอใจ เมื่อถูกคู่อริตัวดีลากออกมาคุย
“นี่อย่าเพิ่งอารมณ์เสียสิ เรามาคุยกันดีๆได้ไหม?”
“ไม่ได้!! ในเมื่อนายไม่คิดจะญาติดีกับฉันตั้งแต่ประโยคแรกที่คุยกันแล้ว เราก็อย่าคุยดีๆกันเลย!”คารินพูดพลางเตรียมตัวจะเดินหนี กับถูกเรนดึงตัวเอาไว้ไม่ให้ไปอีก
“นี่อย่าดื้อได้ไหม!?”เรนพูด หญิงสาวเลยยิ่งดิ้นไปมาไม่หยุด
“ปล่อย ปล่อยฉัน!!”หญิงสาวโวยวาย
“อุ๊บ! อื้อๆ”เรนเอามือปิดปากทันที เพราะรู้ดีว่าเสียงแจ๊นๆของเธอนั้นเป็นเช่นไร
“อยู่เงียบๆสักแป๊ปเถอะนะ แล้วฟังฉันพูดดีๆ คืองี้นะ... อีก1เดือนข้างหน้านี้ จะมีโปรแกรมถ่ายแบบที่เกาหลี หัวข้อ “คู่รักหวานแหววแดนโสม” ฉันไม่อยากได้คนในวงการหรือสาวๆแฟนคลับมาร่วมงานด้วย เพราะกลัวจะมีปัญหา ดังนั้น เธอต้องมาช่วยฉันเข้าใจไหม!?”เรนพูด หญิงสาวตัวดีเลยกัดมือที่ปิดปากตนทันที
“โอ๊ย!”เรนครางออกมาอย่างเจ็บปวด เจ็บตัวอีกจนได้นะเรา!!
“เรื่องอะไรฉันต้องช่วยนายด้วยล่ะ!?”
“หนอย~ ก็เรื่องที่เธอต้องชดใช้ที่ทำให้ฉันคนนี้เจ็บตัวประจำยังไงล่ะ!?”เรนพูด
“เรื่องอะไร”หญิงสาวพูดพลางจะเดินหนีอีกครั้ง แต่ก็โดนจับได้อีกจนได้
“ไม่รู้ล่ะ ยังไงเธอก็ต้องช่วยฉันนะ!! วันนี้จะปล่อยเธอไปก่อน แต่พรุ่งนี้ตอนเย็น ฉันจะจับเธอไปแปลงโฉม!!”เรนประกาศกร้าว ก่อนที่จะเดินจากไป ทิ้งให้หญิงสาวกระทืบเท้าปังๆอย่างไม่พอใจ
To be con...
สวัสดีจ้า โอย หายไปนานเลย วันนี้เลยกลับมาอัพสักหน่อย เหอๆ เรื่องก็อาจจะสั้นไปหน่อย แต่ยังไงก็สนุกนะ(รึเปล่า?) แหะๆ เอาล่ะ ต้องขอตัวไปก่อนแล้วยังไงเจอกันจ้า!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น