คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 + ภารกิจแรก+
บทที่ 1 + ภารกิจแรก+
"อิเคคุจิ ทัตซึยะ เป็น exorcist ผู้สืบทอดโบสถ์แห่งนี้ รหัสลับขอความช่วยเหลือคือ 'Crosswise' "
ดวงตาสีน้ำตาลกลมโตฉายแววฉงนยิ่งนัก ชายหนุ่มหน้าหวานวัยละอ่อนนี่นะเหรอหมอผี exorcist ผู้เลื่องลือชื่อดังกระฉ่อนคนเก่ง ที่ผู้คนกล่าวขานกันนักกันหนาว่าไม่มีผีตนไหนเลยที่รอดเงื้อมือเขาไปได้สักตัว แต่ว่าหน้าตาแบบนี้ รูปร่างแบบนี้ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์แบบนี้ ฉันคิดว่าเขาน่าจะไปเป็นนายแบบเสียดีกว่า หมอผี exorcist ที่ต้องขลุกกับผีเสียดีกว่านะ =w="
หญิงสาวคิดในใจอย่างขำขัน แต่ก็ต้องหยุดชะงักความคิดลง เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเธอมาที่นี่เพื่อการอันใด
ไม่ได้! จะมามัวนึกเรื่องตลกขบขันยามนี้ไม่ได้ เอาล่ะ! ในเมื่อเขาบอกว่าเขาคือ หมอผี exorcist เขาก็คงต้องช่วยเหลือเราได้
ว่าแล้วหลังจากที่ชายหนุ่มยืนรอคำพูดใดๆจากปากหญิงสาวอยู่นาน หญิงสาวเจ้ากรรมก็ลุกขึ้นพรวดทันทีเสียเขาแทบจะตั้งตัวไม่ทัน แถมหัวใจแทบจะหยุดเต้น เมื่อเธอถอดผ้าคลุมสีเทาผืนใหญ่ออกมาเสียดื้อๆ เฮ้อ… ต่อให้เขาเป็นบาทหลวงหรือว่าหมอพงหมอผี exorcist ก็เถอะ แต่ถ้าเจอกับเหตุการณ์ชวนสยิวกระทันหันแบบนี้ เขาเองก็คงจะแอบตื่นตระหนกบ้างแหละ แต่ด้วยสัณชาตญาณของบาทหลวงก็คงต้องทำสำรวมกิริยาเอาไว้
" 'crosswise' ขอร้องล่ะค่ะคุณ exorcist กรุณาช่วยฉันด้วย"หญิงสาวขอร้องเขาด้วยแววตาที่เศร้าสร้อย ชายหนุ่มมีอาการเหงื่อตกเล็กน้อยก่อนที่จะสังเกตเห็นตรงเนินอกของเธอว่า มีรอยประหลาดติดอยู่ รูปร่างกลมๆรีๆและสัญลักษณ์แปลกๆเหมือนอักษรโบราณแบบนี้ หรือว่ามันจะเป็น!?
"Magic Circle!!"ชายหนุ่มอุทานขึ้นมา หญิงสาวจึงรีบเข้ามาดึงแขนเสื้อของเขาแล้วไต่ความถามถึงสิ่งที่เขาพูดขึ้นมาทันที
"Magic Circle!? มันคืออะไรกันคะ?"
"ใจเย็นๆ คุณสวมนี่เอาไว้ก่อนเถอะ แล้วก็นั่งลงซะ!"ชายหนุ่มห้ามปรามก่อนที่จะเอาผ้าคลุมสีเทาผืนเดิมของเธอห่มเธอเอาไว้คงเดิม แล้วดันตัวเธอลงนั่งกับเก้าอี้เบาๆ
"Magic Circle หรือเรียกว่าวงกลมอันศักดิ์สิทธิ์ ใช้เป็นเครื่องรางคุ้มครองตน หรือสิ่งที่พวกนอกรีตไว้ทำคำสาปหรือเรียกปีศาจจากนรกออกมา"
"ฮะ! งั้นมันหมายความว่ายังไงกันคะ ที่มันมาปรากฎอยู่บนตัวฉันนี่!?"หญิงสาวเหงื่อตกและพยายามควบคุมน้ำเสียงที่กำลังสั่นคลอด้วยความกลัว
"ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่มันต้องมีที่มาพาไปแน่นอน ในเมื่อคุณมาขอความช่วยเหลือจากผมแล้ว กรุณาเล่ารายละเอียดทั้งหมดที่คุณได้ไปประสบและเจอมาทั้งหมดให้ผมฟังด้วยครับคุณ?"
"ทาซาวะ ฮิคาริค่ะ!"
"ครับคุณทาซาวะ ยินดีที่ได้ร่วมงานกับคุณนะครับ เพื่อไม่ให้เสียเวลาเรามาเริ่มคุยกันเลยดีกว่า"
ติ๊งต่อง~ติ๊งต่อง~
เสียงออดเตือนดังระงมทั่วโรงเรียนเอกชนฮานากุมิ วันนั้นอากาศยามเย็นตอนช่วงประมาณ 4 โมงเย็นช่างสงบแล้วร่มรื่น เด็กนักเรียนต่างรีบพากันทยอยกลับบ้านทันที เพราะวันนี้บรรยากาศรอบตัวเริ่มมืดเร็วกว่าวันปกติ ก็มีเพียงฉันเท่านั้น ที่ยังคงอยู่ในโรงเรียนนั่น กับเพื่อนผู้หญิงอีก2-3คนที่ก็ยังอยู่ด้วย เพราะต้องรอคนที่บ้านมารับ
และในขณะที่รออยู่นั้นก็มีกลุ่มคนลึกลับ ท่าทางแปลกๆกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา ในตอนแรกฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรยังคงคุยเล่นสนุกกับเพื่อนๆอยู่ แต่ทว่า… ฉันก็ต้องรีบคว้ากระเป๋านักเรียนและรีบวิ่งหนีทันทีเมื่อเขาเข้ามา….
"สวัสดีคุณหนูทาซาวะ ฮิคาริ กรุณาไปกับพวกเราหน่อยเถอะ"ชายแปลกหน้าพูด ฉันซึ่งรับรู้โดยทันทีว่าคนพวกนี้ไม่มาดีแน่ เลยรีบคว้ากระเป๋านักเรียนแล้วสาวเท้าวิ่งหนีด้วยความเร็วเท่าที่จะทำได้ทันที
"เร็ว! ตามจับ อย่าให้มีรอยล่ะ"ชายแปลกหน้าสั่งคนของเขา และก็แยกย้ายกันวิ่งตามจับฉันทันที
ฉันวิ่งออกมาจนออกนอกโรงเรียนเพื่อหนีคนพวกนั้นได้สักพักขามันก็เริ่มล้า ฉันเลยทรุดตัวลงกับพื้นทันทีแล้วหอบแฮ่กๆเหมือนคนเป็นโรคหอบหืด
ไม่ได้! ฉันจะพักไม่ได้ มิเช่นนั้นฉันคงต้องถูกคนพวกนั้นจับตัวได้แน่ๆ แล้วคนพวกนั้นเป็นใครกัน มาตามจับฉันทำไม? ต้องการอะไรจากฉัน หรือว่าเป็นโจรเรียกค่าไถ่ แล้วมาจับตัวฉันเพื่อที่จะเรียกเงินค่าไถ่จากคุณพ่อ
หมับ~ มือหยาบคว้าเข้าที่แขนของฉันสองข้าง ฉันตาลีตาเหลือกหันไปมองแลซ้ายแลขวาทันทีอย่างตื่นตระหนก ไม่นะ! คนพวกนั้นจับตัวฉันได้แล้ว ฉันจะทำยังไงดี จะทำยังไงกันดี!?
"ขอโทษที่ต้องทำแบบนี้ระคุณหนูทาซาวะ"
ว่าแล้วฉันก็หมดสติไปทันที เมื่อผู้หญิงในกลุ่มคนแปลกหน้าพวกนั้นเอาอะไรบางอย่างมาโปะที่จมูกของฉัน
"ผู้หญิงคนนี้แปลกมาก ภายในตัวเธอร้อนราวกับว่ามีบางสิ่งบางอย่างที่เร้นลับแฝงอยู่ในตัวเธอ"เสียงทุ้มเอ่ยซุบซิบกันเบาๆไปมา ฉันรู้สึกสะลึมสะลือ เหมือนครึ่งหลับครึ่งตื่น เห็นภาพลางๆว่ามีคนยืนอยู่รอบกายตัวประมาณสัก4-5คนได้ แต่ว่าฉันก็ได้ยินเสียงเหล่านั้นชัดเลยทีเดียว เพียงแต่ทว่าตาของฉันมันลืมไม่ค่อยขึ้นเท่านั้นเอง
"เอาล่ะ! เบอร์นิ่ง เริ่มขั้นตอนการทดสอบที่ 1 Magic Circleได้!"
"รับทราบ"
สิ้นสุดคำสั่ง ผู้ชายร่างบางผิวหนังเหี่ยวหย่นก็เดินเข้ามาใกล้ตัวฉันพร้อมกับท่องพึมพัมอะไรบางอย่าง แล้วก็ควักเอายันต์รูปร่างประหลาดออกมาแล้วสวดพึมพัมต่อ…
"Grimoire The magic circle of qabbala!!"ชายชราสวดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะแปะยันต์ลงบนเนินอกหญิงสาว แล้วแสงประหลาดก็ฉายส่องออกมาจากร่างของเธอโดยทันที พร้อมกับเสียงกรีดร้องของหญิงสาวที่ราวกับจมอยู่ในห้วงแห่งความทุกข์ทรมาน
"กรี๊ดดดดดดดดๆๆ พวกแกทำอะไรกับฉันน่ะ!?"หญิงสาวกรีดร้องถามเสียงหลง พลางเอามือปัดป่ายยันต์ที่ติดอยู่บนเนินอกของตนเองจนหลุดออก และรีบวิ่งหนีออกไปจากสถานที่ที่นั้นทันที
"แย่ล่ะ! พวกแกรีบพาคนออกตามหานังนั่นด่วนเลย!"
"รับทราบ!"
หญิงสาววิ่งหาทางออกมาจนถึงทางออกสู่โลกภายนอก แต่มิวายหยิบผ้าคลุมสีเทาที่เจอระหว่างทางติดตัวมาด้วย เมื่อจัดแจงคลุมกายจนมิดชิดดีแล้วก็ออกวิ่งต่อจนไกลสู่กลุ่มพวกคนแปลกหน้า แล้วก็พาร่างกายอันอ่อนล้ามาหลบอยู่ในโบสถ์แห่งหนึ่ง
"แล้วก็ได้มาเจอคุณค่ะ"หญิงสาวเล่า ชายหนุ่มได้ฟังรายละเอียดจบก็เอากลับมาทวนคิดพิจารณาทันที
คนกลุ่มใหญ่ ยันต์ Magic Circle คาถาประหลาด พิธีทดสอบ??
คนพวกนั้นคือใครกัน? ได้ข้อมูลเพียงเท่านี้ ไม่สามารถวินิจฉัยได้ทั้งหมดหรอกว่าคนพวกนั้นเป็นพวกเดียวกับเราหรือศัตรู
"เธอพอจะจำอะไรได้ไหม ว่าคนพวกนั้นมีลักษณะท่าทางเป็นยังไง?หรือมีของอะไรแปลกๆขณะที่ทำพิธีทดสอบอยู่"
"อ๊ะ!ใช่ คนพวกนั้นแต่งชุดคลุมสีน้ำตาลเข้ม ในมือถือกางเขนห้อยคอประหลาดๆ มันมีลักษณะเหมือนกางเขนกลับหัว มีงูมีปีกเลื้อยพันรอบอยู่ แล้วในตัวงูนั้นบนหัวของมันมีเลข 666"
ฮะ!! กางเขนกลับหัว งูมีปีกเลื้อยพันรอบ หัวของงูมีเลข 666 anticross!! แย่ล่ะ! นี่มันสัญลักษณ์ของพวกปีศาจนี่ งั้นก็หมายความว่าพวกนั้นคือพวกนอกรีต!
"คุณทาซาวะ ตอนนี้คุณกำลังตกอยู่ในอันตราย…"
แกร๊ง! เสียงกระจกพังแตกกระจายลงมาจากด้านบน พร้อมกับคนแปลกหน้าอีก4-5คนและสัญลักษณ์ซึ่งแสดงถึงความเป็นพวกนอกรีต
"ส่งตัวทาซาวะ ฮิคาริมาให้เราซะ!"ชายร่างยักษ์สวมชุดคลุมสีน้ำตาลเข้มตามที่ฮิคาริได้ให้รายละเอียดไว้บอกเป๊ะพูด ทัตซึยะแสยะยิ้มน้อยๆก่อนที่จะก้าวเท้าขึ้นไปหนึ่งก้าว…
"ไม่ทราบว่าคุณมีเหตุผลอะไร ที่จะให้ผมส่งตัวลูกแกะหลงทางตัวน้อยๆของผมให้กับคุณด้วย"
"หึ เห็นทีจะคุยกันไม่รู้เรื่องซะแล้วสินะพ่อเอ็กโซซิสหนุ่มหน้าหวาน"ชายร่างยักษ์หัวเราะ
"เอาเลย!จัดการมันซะ แล้วชิงตัวนังนั่นมา"
"รับทราบ!"
ว่าแล้วชายหนุ่มร่างยักษ์อีกสองคนก็เข้ามาล้อมตัวเอ็กโซซิสหนุ่มเอาไว้ ฉันที่ยืนดูอยู่ด้านหลังก็ได้แต่มือไม้สั่นเสียจนทำอะไรไม่ถูก เมื่อชายร่างยักษ์สองคนเอาเสื้อคลุมสีน้ำตาลเข้มออก เผยให้เห็นใบหน้าน่ากลัวราวกับปีศาจ ตัวของมันใหญ่ยักษ์ และมีหน้าประหลาดๆออกมาตามตัวที่เป็นสีเขียวและแดง ตาสองข้างของมันถลนออกมาเสียจนน่ารังเกียจ ลิ้นของมันแตกเป็น2แฉกเหมือนกับลิ้นของงู กำลังเดินเข้ามาใกล้เอ็กโซซิสหนุ่มเข้ามาทุกที…
"ข้าในนามของพระผู้เป็นเจ้า ขอสั่งเจ้าให้กลับไปอยู่ในขุมนรกนั้นและชั่วนิรันดร์เถิด"เอ็กโซซิสหนุ่มเอ่ยพร้อมกับทำสัญลักษณ์ชูนิ้วกลางกับนิ้วชี้ขึ้นแล้วไล่ไปตามตัวจนเป็นรูปไม้กางเขน ก่อนที่จะส่งสายตาอันเฉียบคมไปทางเจ้าพวกปีศาจสองตนนั่น
"อ๊ากกกกก!! ไม่!ข้าไม่ไป!!"ปีศาจสองตนกรีดร้องเสียงหลง ร่างกายของมันกำลังร้อนดุจไฟเผาไหม้ทั่วร่าง
"จงไปซะ!!"เอ็กโซซิสหนุ่มย้ำคำอีกครั้งก่อนที่จะชูไม้กางเขนขึ้นมาสวดมนต์พร้อมกับน้ำมนต์ใสหนึ่งขวดแล้วสาดเข้าใส่เจ้าปีศาจร่างยักษ์สองตนจนร่างของมันบุบสลายกลายเป็นผงธุลีไป
"อาเมน~"ชายหนุ่มกล่าวเป็นคำสุดท้ายหลังจากที่จบงานทุกครั้ง แล้วไล่สายตาไปยังชายร่างยักษ์อีก3ตนที่ยังคงอยู่อย่างน่ากลัว
"หึ ร้ายกาจ ไม่คิดเลยว่าภายในโบสถ์แห่งนี้แล้วนอกจากบาทหลวงคริสโตเฟอร์ ชาร์นอล exorcist ผู้เก่งกาจ จะยังมี exorcistหนุ่มที่ฝีมือไม่เบาอยู่ด้วย ฮ่ะๆๆ โอเค งานนี้ข้ายอมแพ้ แต่คราวหน้าข้าจะมาใหม่ เตรียมตัวไว้ให้ดีล่ะทาซาวะ ฮิคาริและพ่อเอ็กโซซิสหนุ่ม ฮ่ะๆๆฮ่ะๆๆฮ่ะๆๆ"ชายร่างยักษ์หัวเราะ ร่างของเขาก็กำลังค่อยๆหายไปกับอากาศพร้อมด้วยลูกสมุนอีกสองตัวที่ติดตามมา
"เฮ้อ…"ชายหนุ่มเอนตัวลงกับที่นั่งฟังสวดของโบสถ์ทันทีอย่างเหนื่อยล้า เพราะวันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่เขาต้องปฏิบัติภารกิจแสนฉุกละหุกอีกครั้ง
"ขอบคุณนะคะ"หญิงสาวเดินเข้ามาจับไหล่ของเขาพร้อมกล่าวขอบคุณด้วยรอยยิ้ม
"ไม่เป็นไร อย่าเพิ่งขอบคุณเลย งานนี้ยังไม่จบหรอกนะคุณทาซาวะ ฮิคาริ"ชายหนุ่มยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
สงครามระหว่างปีศาจและผู้จงรักภักดีต่อพระเจ้าได้เริ่มขึ้นแล้ว….
To Be con...
สวัสดีค่ะ มาพบกันอีกแล้วกับตอนแรก หลังจากที่เกริ่นบทนำกันไปเรียบร้อยแล้ว คงจะรู้จักกับเอ็กโซซิสหนุ่มกันบ้างแล้วล่ะเนอะ แถมยังมีสาวน้อยทาซาวะ ฮิคาริที่เป็นจุดชนวนเริ่มต้นของเรื่องอีกด้วย เป็นไงๆชักอยากอ่านต่อแล้วล่ะสิ ว่าเรื่องราวตอนต่อไปจะเป็นเช่นไง ติดตามกันได้ในตอนต่อไปนะคะ บ๊ายบายย ><~
ความคิดเห็น