Oops! ซวยแล้วไง...ดันตกหลุมรักนายโรงงานน้ำแข็ง - นิยาย Oops! ซวยแล้วไง...ดันตกหลุมรักนายโรงงานน้ำแข็ง : Dek-D.com - Writer
×

    Oops! ซวยแล้วไง...ดันตกหลุมรักนายโรงงานน้ำแข็ง

    ใครจะคิดล่ะ แค่นั่งกินข้าวผิดที่ ชีวิตฉันจะดิ่งลงเหวได้ขนาดนี้! จากนักเรียนใหม่โนเนม กลายเป็นศัตรูหมายเลขหนึ่งของรองประธานสุดโหดไปซะงั้น แต่คนอย่าง เซริน น่ะเหรอ? ไม่มีทางยอมแพ้ใครง่ายๆอยู่แล้ว

    ผู้เข้าชมรวม

    17

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    17

    ผู้เข้าชมรวม


    17

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  8 พ.ค. 68 / 08:51 น.
    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เขาไม่ได้ทำงานในโรงงานน้ำแข็งหรอก แค่นิสัยเย็นยะเยือกซะจนฉันอยากเปิดฮีตเตอร์ใส่ทุกวัน แต่ใครจะรู้ล่ะว่าเบื้องหลังความเย็นชานั้น จะมีความลับและความเจ็บปวดซ่อนอยู่ และมันก็กลายเป็นจุดเริ่มต้นของทุกอย่างที่ดึงให้ฉันเข้าไปพัวพันกับเขา จนสุดท้าย ฉันเองก็ปฎิเสธไม่ได้ว่า…ตกหลุมรักนายโรงงานน้ำแข็งจอมเย็นชาคนนี้เข้าให้แล้ว

     

    ชีวิตที่โรงเรียนใหม่ของฉันคงสงบสุขเหมือนเด็กม.ปลายปีสุดท้ายคนอื่นๆ อยู่หรอก ถ้าฉันไม่ดันไปนั่งผิดที่ในเขตหวงห้ามของยัยพวกห้องเอลิทเข้าจนเกิดเรื่องบานปลายกว่าที่คิด แล้วจู่ๆก็มีผู้ชายสองคนโผล่มาจากไหนไม่รู้ หนึ่งในนั้นอยู่ๆก็เข้ามาแบบไม่พูดพร่ำทำเพลง ไม่ถามว่าใครถูกใครผิด แต่กลับสั่งลงโทษฉันทันทีโดยที่ไม่ฟังคำอธิบายเลยสักคำ คิดแล้วก็น่าหงุดหงิดชะมัด 

    และที่แย่กว่านั้นก็คือดูเหมือนความซวยของ "เซริน" คนนี้จะไม่จบลงง่ายๆซะด้วยสิ เพราะเขาคนนั้นคือ "แอลเร็น" เป็นถึงรองประธานนักเรียนของ"โรงเรียนเซเรสเทียร์" ที่มีทั้งอำนาจชี้เป็นชี้ตายชีวิตของคนในโรงเรียน คนที่ใครๆต่างก็เรียกว่าเขาว่า "ไอซ์รอง" เพราะนอกจากจะเย็นชาไม่สนดินฟ้าอากาศแล้ว หมอนี่ยังบ้าอำนาจจนฉันต้องส่ายหัว แต่ถึงอย่างงั้นก็เถอะ ฉันทำได้แค่ยอมรับชะตากรรมและทำตามที่คำสั่งอย่างเลี่ยงไม่ได้ เหมือนกับที่ทุกอย่างถูกลิขิตมาแล้ว…ไม่ใช่เพราะพรหมลิขิต แต่มันคือ เวรกรรมนำพาชัดๆ!!! ชีวิตฉันถึงได้วุ่นวายไม่หยุดหย่อนแบบนี้

     ได้แต่คิดแล้วก็สงสัย ♪ ทุกครั้งที่เจอกัน ทำไมหมอนี่ต้องทำหน้าตึงใส่ฉันตลอดเวลาด้วย แถมยังทำตัวเหมือนมีความแค้นส่วนตัวกับฉันมานานอีก ไม่รู้ว่าฉันเคยไปเผาต้นไม้ศักสิทธิ์ประจำตระกูลเขาตั้งแต่ชาติปางก่อนหรือไงกัน ชาตินี้เลยคอยตามมาจองเวรฉันไม่เลิก จนกว่าจะลากคอฉันไปกราบขอขมาต้นไม้หรือไม่ก็จนกว่าเขาจะเสกให้ฉันกลายเป็นปุ๋ยใต้ต้นไม้นั่นไปเองซะเลย จะได้จบเวรจบกรรมกันซะที…ฮึ้ย! 

    ติดตามต่อได้ใน….

    Oops! ซวยแล้วไง…ดันตกหลุมรักนายโรงงานน้ำแข็ง

     

     

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น