ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : แผนซ้อนแผน
เช้าวันที่แสนสดใสของใครบางคนแต่ไม่ใช่ทุกคน
“วิเวียน วิเวียน…”เฟรินตะโกนเรียกวิเวียนข้างหูและคามง่วงของวิเวียน
จึงหยิบหมอนอีกใบขึ้นมาปิดหูและคลุมโปงเพื่อนอนต่อเฟรินที่กำลังจะหมด
ความอดทนจึงกล่าวลอยๆว่า “เอ้อ…พี่อุตส่าจะพาไปเดินตลาดไม่ไปจริง
อะ…” แล้ววิเวียนก็กระเด้งจากเตียงวิ่งเข้าห้องน้ำแล้วพูดว่า
“จริงอะ รอหญิงด้วยนะค่ะพี่หญิง”วิเวียนก็รีบอ่าบน้ำสุดชีวิตส่วนเฟรินก็
นอนเอกเขนกอยู่บนเตียงนอนที่นุ่มสบาย เฟรินหลับตาลงแล้วได้กลิ่นของท่าน
แม่อลิสเซียอ่อน (ห้องเฟรินเป็นห้องท่านแม่มาก่อน) ขณะที่เฟรินกำลังเคลิ้มอยู่
นั้นวิเวียนก็ออกมา
“เสร็จแล้วค่ะพี่หญิงไปกันเลยมั้ยค่ะ”
“อือ…ไปกันเลยก็ได้มาทางนี้สิ”ว่าแล้วเฟรินก็เอาเชือกที่มัดเป็นปมอย่าง
แน่นมาคล้องกับตะปูตรงหน้าต่างและขอบหน้าต่างแล้วถึงมามามัดตัวเองกับวิ
เวียน “พร้อมนะ” แล้วเฟรินก็ค่อยๆย่อนตัวลงจากหน้าต่างจนถึงพื้น
“ตุ๊บบบ…”เสียงเท้าของคนทั้งสองกระแทกกับพื้นหญ้าปนกระเบื้องสีน้ำ
ทะเล
“อะวิเวียนเอาผ้านี่ไปคลุมไว้นะ”แล้วเฟรินก็ส่งผ้าแพรสีขาวบริสุทธิ์ให้วิ
เวียนคลุมหน้าเล็กๆของวิเวียน
“แล้วพี่หญิงอะ ถึงจะใส่เสื้อผ้าเก่าๆแล้วก็เถอะยังมีผมที่ยาวแขนก็เล็ก
ถึงแต่งไปก็รู้ว่าเป็นพี่หญิงนะค่ะ”เฟรินไม่ได้ตอบอะไรนอกเสียจากว่าล่วงมือ
เข้าไปหยิบอะไรในกระเป๋าสักอย่างนั้นคือ แหวน แหวนที่พ่อให้ตั่งแต่อยู่ปี 2
นั้นเอง ตอนนี้ก็อยู่กับฉันมาตั้งถึงปี 4 แล้วนะเนี้ย คงทนที่อยู๋กับขโมยได้ตั่ง 4 ปี
แล้วเฟรินก็ยกแหวนขึ้นมาสวมที่นิ้วร่างนี้ก็เปลี่ยนจากหญิงเป็นชายโดยฉับ
พลัน “โห่ กลายเป็นผู้ชายแล้วน่าอิจฉาจังรอยแผลเป็นัดขึ้นมากเลยค่ะ..” แล้ว
เฟรินก็ยิ้มหวานๆให้วิเวียน
“หึๆ รีบไปเถะจะเดี๋ยวพวกทหารยามมาก็จะแย่” แล้วเฟรินก็จับมือวิ-
เวียนปีนข้ามรั่วของวัง “ไหวมั้ยวิเวียน”
“ต้องไหวสิค่ะพี่หญิง” แล้ววิเวียนก็กระโดจากกำแพงลงมาแล้วทั้งคู่ก็วิ่ง
มาราธอนมาจนถึงโรงแรมร้างแห่งหนึ่งที่พอจะออกมาไกลจากวังหน่อยแล้ว ที่
ตรงนี้ร้างเพราะว่ามันอยู่ใกลตัวตลาดเกินไปและดูเก่ามากๆเลยเลิกกิจการ ถึง
จะเลิกแล้วแต่ทำไมอยู่ๆก็มีเสียงดังมาจากข้างในได้ก็ไม่รู้
“นี่เสร็จกันยังแม่สาวๆทั้งหลาย” เสียงนี้คุ้นๆแหะ เฟรินทึ่ได้ยินคิดในใจ
“แล้ววิเวียนก็พูดอีกซะดังว่าเสียงมาจากไหนนะเหมือนเสด็จพี่โรเวนเลย
ไปดูดีก่า”แล้ววิเวียนก็เดินตรงเข้าไปใกล้ทางหน้าประตู แต่ตอนนี้เสียงในนั้น
เงียบไปแล้วสงสัยว่าคงจะต้องกำลังจะดูแน่เลยว่าใครอยู่แถวนี้ แล้วก็จริง
อย่างที่คิดมีเสียงเหมือนคนเดินออกมาเฟรินจึงเอื้อมมือมาปิดปากแล้วดึงตัววิ
เวียนเข้ามาหลังต้นไม้แล้วร้องเสียงแมวซะเหมือนยิ่งกว่าของจริงทำให้คนที่
ออกมาดูเดินกลับเข้าไปส่วนเฟรินก็ออกมา
“เกือบแล้วมั้ยละวิเวียน เอางี้นะเดี๋ยวพี่ดูก่อนว่าใครส่วนวิเวียนก็อยู่ตรง
นี้เงียบๆละ” ว่าเสร็จเฟรินก็เดินไปชิดกำแพงค่อย ๆ ขยับตัวแล้วก็ฟังเสียงไป
ด้วย
“ไม่รู้ว่ามันจะตื่นยังยิ่งมันชอบนอนเป็นแมวอยู่ด้วย” อ๊ะเสียงนี้เหมือน
คิลจะใช่พวกมันรึเปล่านะไอคนเมื่อก็เราก็ไม่ได้มอง
“เออใช่โร เมื่อกี้มันอะไรนะรู้สึกเหมือนได้ยนเสียงคนพูด” ใช่จริงด้วยเจ้า
พวกนั้นจริงๆมันรู้จักที่นี่ได้ไงฟังต่อดีก่า
“น่าจะเป็นแมวนะเห็นมันร้องอย่างนั้น”
“แล้วเห็นตัวมันมั้ย”
“โถ่ พี่แองจี้คร๊าบบบบกะอีแค่แมวได้ยินเสียงก็รู้ว่าแมวมันไม่ใช่หมา
หรอกคร๊าบบบบบบ” โรตอบยืดยาว
“เฮ้ยอาจเป็นเฟรินก็ได้มันร้องเสียงแมวได้เหมือนนะเฟ้ยยย” อันนี้มันชม
หรือด่าวะ
“คุณคิลค่ะคุณเฟรินเนี๊ยนนะ” ไม่มีเสียงตอบคงพยักหน้า ว่าแล้วไอคิล
นักฆ่าซื่อ…ไม่เจียมบอดดีส่งปากแมวให้เรนอนแน่ๆ
“นี่อยากเจอเฟรินและเอาตัวกลับก็เร็ซหน่อย” นี่น่าจะเป็นเสียงคาโล
“เฮ้ยเดี๋ยวนะแก คาโลเป็นคนออกความเห็นว่าจะมาเดมอสไม่ใช่เหรอ”
“เงียบไปเลยไอคิล”
“เอาเถอะใครอยากเอากลับก็รีบไปเดี๋ยวจะแย่และเดี๋ยวคาโลจะซวยถ้า
เอากลับไม่ได้” เอ๋ถ้าฉันไม่กลับคาโลจะแย่หรอ ไม่ละมั้งแต่ว่า แล้วเฟรินก็วิ่งมา
ฉุดมือวิเวียนแล้ววิ่งกลับไปทางเดิม
“เดี๋ยวค่ะพี่หญิงยังไม่ได้ไปตลาดเลย”วิเวียนที่วิ่งไปตามแรงฉุดเฟรินพูด
ออกมา
“เดี๋ยววันหลังพี่พามาแต่วันนี้มันเร่งด่วนเดี๋ยวพวกคาโลจะไปหาเราที่วัง
เรามีแผนที่เข้ามาในหัวเดี๋ยวเล่าให้ฟัง” เฟรินกับวิเวียนมาหยุดตรงรั้วของวังถัด
จากที่เดิม 2-3 ช่อง
“จะเข้าไปยังไงค่ะ”
“มาทางนี้” แล้วเฟรินก็จูงมือวิเวียนมาจนถึงรั่วที่ช่อง..(ช่องหมาลอด)
แล้วทั้งคู่ก็ลอดเข้ามาและค่อยๆแอบเข้าไปในพระราชวัง (ถอดแหวนแล้วกลาย
เป็นผู้หญิง)แต่ก็
“เฟลิโอน่าไม่คิดจะมาทักอาหน่อยหรอ”
“อ๊ะท่านอาลูน่า ท่านอาเกรเซอร์ สวัสดีตอนเช้าเพค่ะ มากันแต่เช้าเลย
หรอค่ะ”เฟรินพยายามยิ้ม
“จ๊ะ ท่านพี่เอวิเดสตามอาให้มาดูแลหลาน ว่าแต่ทำไมแต่งตัวอย่างนั้น
ละแล้วนั้นใคร” ลูน่า ควีนแห่งนครจันทรากล่าว
“เออ นี่คือ วิเวียน นานีย่า เป็นจักพรรดิแห่งเวนอลเพค่ะ เค้าเป็นเพื่อน
หม่อมฉัน”
“สวัสดีเพค่ะ”วิเวียนกล่าว
“สวัสดีจ๊ะ มาทานข้าวด้วยกันมั้ย”
“เออ…”
“เถอะน่า มานี่”แล้วลู่น่าก็ดึงวิเวียนเข้ามาร่วมโต๊ะอาหาร แล้วบอกว่า
“เฟลิโอน่าแต่ตัวไม่สมเป็นเจ้าหญิงเลย ทานไปก่อนนะวิเวียน ตามมานี่เลยเฟลิ
โอน่า”แล้วท่านอาลูน่าก็พาเฟลิโอน่าเดินขึ้นมาเปลี่ยนเสื่อผ้าและดูสมเป็นเจ้า
หญิงและกลับลงมาและนั่งทานข้าว
นอกวัง
“เราขอพบเฟลิโอน่าหน่อย” โรเวนเป็นคนพูด
“อ๊ะท่านโรเวนเชิญครับ”ทหารที่เฝ้าหน้าประตูกล่าวเชิญแต่พอคาโลจะ
เดินเข้าทหารกลับบอกว่า “ข้าเชิญท่านโรเวนส่วนท่านไม่เกี่ยว” ทำให้โรเวน
เดินกลับมาแล้วให้เข้ามากับทหารเมื่อคาโลเข้าได้ทหารนายนั้นก็วิ่งนำเข้าไป
และไปทูญบอกเอวิเดสว่า “ท่านจ้าวขอรับคณะเดินทางของท่านโรเวนได้เดิน
ทางมาแล้วครับ
“ทำไมไม่พาเข้ามาละ”เกรเซอร์ตอบ ทหารนายนั้นก็ออกไปส่วนเฟรินที่
เห็นวาคนอื่นกำลังสนใจแขกผู้มาเยื่อนจึงแอบย่องขึ้นไปข้างบนแต่ก็เกือบเดิน
เสียงดังทำให้รีบใช้วิชาตัวเบาโดดขึ้นห้องไปแล้ว
“ขออภัยที่มารบกวนเวลาเสวยของท่านทั้งหลายพะย่ะค่ะ”เข้ามาโรเวนก็
กล่าวขออภัยที่มารบกวน
“ท่านพี่โรเวน..”วิเวียนหลุดปากออกมาทำให้โรเวนเบือนหน้าไปมองแล้ว
ยิ้มให้น้อยๆก่อนกลับมามองท่านจ้าว
“ไงโรเวนทานข้าวด้วยกันไหม”ท่านจ้าวพูดด้วยความเป็นมิตร หรือว่า
จากจอมปีศาจจะกลายเป็นนักบวชจริงหรือ
“ไม่ละกระหม่อม พวกหม่อมฉันแค่ต้องการขอพบเจ้าหญิงเฟลิโอน่า นะ
ขอรับ”
“ก็นั่งอยู่นี่ไง อ๊ะเฟลิโอน่าเล่นอะไรอีกเนี้ย…”พอท่านเจ้าพูดประโยคแรก
เสร็จก็หั่นมามองแต่ก็ไม่เห็นเฟลิโอน่าหายไป “เอาเถอะกินข้าวให้เสร็จเถอะ
แล้ว จะได้คุยกัน”
“เดี๋ยวครับแล้วเฟลิโอน่าละครับ”คาโลท้วงขึ้น
“อยากเจอจริงๆสินะคาโลฉันอนุญาติให้คาโลขึ้นไปบนห้องเฟลิโอน่าคน
เดียวขึ้นไปสิ ว่าแต่ร่ายเวทย์แล้วใช่มั้ยลูน่า”
“แน่นอน”แม้คาโลจะงงๆก็เดินขึ้นไปตามทางจนถึงห้องก่อนจะเปิด
ประตูเสียงในห้องก็ดังขึ้น
“ท่านอานะวางแผนซ้อนจนได้แล้วเราจะไปไหนได้ละที่นี้เฮ้อ”เสียงบ่น
จากเฟรินทำให้คาโลยิ้มออกมาแล้วเปิดเข้าไปและพูดว่า
“ดีแล้วที่เจอเวทย์อย่างนี้”เสียงนี้ทำให้เฟรินหั่นหน้ามามองและพูดเบาๆ
ว่า
“คาโล…”
______________________________________________________________________________________________________
ขออภัยที่ลงช้า
Miyogo
“วิเวียน วิเวียน…”เฟรินตะโกนเรียกวิเวียนข้างหูและคามง่วงของวิเวียน
จึงหยิบหมอนอีกใบขึ้นมาปิดหูและคลุมโปงเพื่อนอนต่อเฟรินที่กำลังจะหมด
ความอดทนจึงกล่าวลอยๆว่า “เอ้อ…พี่อุตส่าจะพาไปเดินตลาดไม่ไปจริง
อะ…” แล้ววิเวียนก็กระเด้งจากเตียงวิ่งเข้าห้องน้ำแล้วพูดว่า
“จริงอะ รอหญิงด้วยนะค่ะพี่หญิง”วิเวียนก็รีบอ่าบน้ำสุดชีวิตส่วนเฟรินก็
นอนเอกเขนกอยู่บนเตียงนอนที่นุ่มสบาย เฟรินหลับตาลงแล้วได้กลิ่นของท่าน
แม่อลิสเซียอ่อน (ห้องเฟรินเป็นห้องท่านแม่มาก่อน) ขณะที่เฟรินกำลังเคลิ้มอยู่
นั้นวิเวียนก็ออกมา
“เสร็จแล้วค่ะพี่หญิงไปกันเลยมั้ยค่ะ”
“อือ…ไปกันเลยก็ได้มาทางนี้สิ”ว่าแล้วเฟรินก็เอาเชือกที่มัดเป็นปมอย่าง
แน่นมาคล้องกับตะปูตรงหน้าต่างและขอบหน้าต่างแล้วถึงมามามัดตัวเองกับวิ
เวียน “พร้อมนะ” แล้วเฟรินก็ค่อยๆย่อนตัวลงจากหน้าต่างจนถึงพื้น
“ตุ๊บบบ…”เสียงเท้าของคนทั้งสองกระแทกกับพื้นหญ้าปนกระเบื้องสีน้ำ
ทะเล
“อะวิเวียนเอาผ้านี่ไปคลุมไว้นะ”แล้วเฟรินก็ส่งผ้าแพรสีขาวบริสุทธิ์ให้วิ
เวียนคลุมหน้าเล็กๆของวิเวียน
“แล้วพี่หญิงอะ ถึงจะใส่เสื้อผ้าเก่าๆแล้วก็เถอะยังมีผมที่ยาวแขนก็เล็ก
ถึงแต่งไปก็รู้ว่าเป็นพี่หญิงนะค่ะ”เฟรินไม่ได้ตอบอะไรนอกเสียจากว่าล่วงมือ
เข้าไปหยิบอะไรในกระเป๋าสักอย่างนั้นคือ แหวน แหวนที่พ่อให้ตั่งแต่อยู่ปี 2
นั้นเอง ตอนนี้ก็อยู่กับฉันมาตั้งถึงปี 4 แล้วนะเนี้ย คงทนที่อยู๋กับขโมยได้ตั่ง 4 ปี
แล้วเฟรินก็ยกแหวนขึ้นมาสวมที่นิ้วร่างนี้ก็เปลี่ยนจากหญิงเป็นชายโดยฉับ
พลัน “โห่ กลายเป็นผู้ชายแล้วน่าอิจฉาจังรอยแผลเป็นัดขึ้นมากเลยค่ะ..” แล้ว
เฟรินก็ยิ้มหวานๆให้วิเวียน
“หึๆ รีบไปเถะจะเดี๋ยวพวกทหารยามมาก็จะแย่” แล้วเฟรินก็จับมือวิ-
เวียนปีนข้ามรั่วของวัง “ไหวมั้ยวิเวียน”
“ต้องไหวสิค่ะพี่หญิง” แล้ววิเวียนก็กระโดจากกำแพงลงมาแล้วทั้งคู่ก็วิ่ง
มาราธอนมาจนถึงโรงแรมร้างแห่งหนึ่งที่พอจะออกมาไกลจากวังหน่อยแล้ว ที่
ตรงนี้ร้างเพราะว่ามันอยู่ใกลตัวตลาดเกินไปและดูเก่ามากๆเลยเลิกกิจการ ถึง
จะเลิกแล้วแต่ทำไมอยู่ๆก็มีเสียงดังมาจากข้างในได้ก็ไม่รู้
“นี่เสร็จกันยังแม่สาวๆทั้งหลาย” เสียงนี้คุ้นๆแหะ เฟรินทึ่ได้ยินคิดในใจ
“แล้ววิเวียนก็พูดอีกซะดังว่าเสียงมาจากไหนนะเหมือนเสด็จพี่โรเวนเลย
ไปดูดีก่า”แล้ววิเวียนก็เดินตรงเข้าไปใกล้ทางหน้าประตู แต่ตอนนี้เสียงในนั้น
เงียบไปแล้วสงสัยว่าคงจะต้องกำลังจะดูแน่เลยว่าใครอยู่แถวนี้ แล้วก็จริง
อย่างที่คิดมีเสียงเหมือนคนเดินออกมาเฟรินจึงเอื้อมมือมาปิดปากแล้วดึงตัววิ
เวียนเข้ามาหลังต้นไม้แล้วร้องเสียงแมวซะเหมือนยิ่งกว่าของจริงทำให้คนที่
ออกมาดูเดินกลับเข้าไปส่วนเฟรินก็ออกมา
“เกือบแล้วมั้ยละวิเวียน เอางี้นะเดี๋ยวพี่ดูก่อนว่าใครส่วนวิเวียนก็อยู่ตรง
นี้เงียบๆละ” ว่าเสร็จเฟรินก็เดินไปชิดกำแพงค่อย ๆ ขยับตัวแล้วก็ฟังเสียงไป
ด้วย
“ไม่รู้ว่ามันจะตื่นยังยิ่งมันชอบนอนเป็นแมวอยู่ด้วย” อ๊ะเสียงนี้เหมือน
คิลจะใช่พวกมันรึเปล่านะไอคนเมื่อก็เราก็ไม่ได้มอง
“เออใช่โร เมื่อกี้มันอะไรนะรู้สึกเหมือนได้ยนเสียงคนพูด” ใช่จริงด้วยเจ้า
พวกนั้นจริงๆมันรู้จักที่นี่ได้ไงฟังต่อดีก่า
“น่าจะเป็นแมวนะเห็นมันร้องอย่างนั้น”
“แล้วเห็นตัวมันมั้ย”
“โถ่ พี่แองจี้คร๊าบบบบกะอีแค่แมวได้ยินเสียงก็รู้ว่าแมวมันไม่ใช่หมา
หรอกคร๊าบบบบบบ” โรตอบยืดยาว
“เฮ้ยอาจเป็นเฟรินก็ได้มันร้องเสียงแมวได้เหมือนนะเฟ้ยยย” อันนี้มันชม
หรือด่าวะ
“คุณคิลค่ะคุณเฟรินเนี๊ยนนะ” ไม่มีเสียงตอบคงพยักหน้า ว่าแล้วไอคิล
นักฆ่าซื่อ…ไม่เจียมบอดดีส่งปากแมวให้เรนอนแน่ๆ
“นี่อยากเจอเฟรินและเอาตัวกลับก็เร็ซหน่อย” นี่น่าจะเป็นเสียงคาโล
“เฮ้ยเดี๋ยวนะแก คาโลเป็นคนออกความเห็นว่าจะมาเดมอสไม่ใช่เหรอ”
“เงียบไปเลยไอคิล”
“เอาเถอะใครอยากเอากลับก็รีบไปเดี๋ยวจะแย่และเดี๋ยวคาโลจะซวยถ้า
เอากลับไม่ได้” เอ๋ถ้าฉันไม่กลับคาโลจะแย่หรอ ไม่ละมั้งแต่ว่า แล้วเฟรินก็วิ่งมา
ฉุดมือวิเวียนแล้ววิ่งกลับไปทางเดิม
“เดี๋ยวค่ะพี่หญิงยังไม่ได้ไปตลาดเลย”วิเวียนที่วิ่งไปตามแรงฉุดเฟรินพูด
ออกมา
“เดี๋ยววันหลังพี่พามาแต่วันนี้มันเร่งด่วนเดี๋ยวพวกคาโลจะไปหาเราที่วัง
เรามีแผนที่เข้ามาในหัวเดี๋ยวเล่าให้ฟัง” เฟรินกับวิเวียนมาหยุดตรงรั้วของวังถัด
จากที่เดิม 2-3 ช่อง
“จะเข้าไปยังไงค่ะ”
“มาทางนี้” แล้วเฟรินก็จูงมือวิเวียนมาจนถึงรั่วที่ช่อง..(ช่องหมาลอด)
แล้วทั้งคู่ก็ลอดเข้ามาและค่อยๆแอบเข้าไปในพระราชวัง (ถอดแหวนแล้วกลาย
เป็นผู้หญิง)แต่ก็
“เฟลิโอน่าไม่คิดจะมาทักอาหน่อยหรอ”
“อ๊ะท่านอาลูน่า ท่านอาเกรเซอร์ สวัสดีตอนเช้าเพค่ะ มากันแต่เช้าเลย
หรอค่ะ”เฟรินพยายามยิ้ม
“จ๊ะ ท่านพี่เอวิเดสตามอาให้มาดูแลหลาน ว่าแต่ทำไมแต่งตัวอย่างนั้น
ละแล้วนั้นใคร” ลูน่า ควีนแห่งนครจันทรากล่าว
“เออ นี่คือ วิเวียน นานีย่า เป็นจักพรรดิแห่งเวนอลเพค่ะ เค้าเป็นเพื่อน
หม่อมฉัน”
“สวัสดีเพค่ะ”วิเวียนกล่าว
“สวัสดีจ๊ะ มาทานข้าวด้วยกันมั้ย”
“เออ…”
“เถอะน่า มานี่”แล้วลู่น่าก็ดึงวิเวียนเข้ามาร่วมโต๊ะอาหาร แล้วบอกว่า
“เฟลิโอน่าแต่ตัวไม่สมเป็นเจ้าหญิงเลย ทานไปก่อนนะวิเวียน ตามมานี่เลยเฟลิ
โอน่า”แล้วท่านอาลูน่าก็พาเฟลิโอน่าเดินขึ้นมาเปลี่ยนเสื่อผ้าและดูสมเป็นเจ้า
หญิงและกลับลงมาและนั่งทานข้าว
นอกวัง
“เราขอพบเฟลิโอน่าหน่อย” โรเวนเป็นคนพูด
“อ๊ะท่านโรเวนเชิญครับ”ทหารที่เฝ้าหน้าประตูกล่าวเชิญแต่พอคาโลจะ
เดินเข้าทหารกลับบอกว่า “ข้าเชิญท่านโรเวนส่วนท่านไม่เกี่ยว” ทำให้โรเวน
เดินกลับมาแล้วให้เข้ามากับทหารเมื่อคาโลเข้าได้ทหารนายนั้นก็วิ่งนำเข้าไป
และไปทูญบอกเอวิเดสว่า “ท่านจ้าวขอรับคณะเดินทางของท่านโรเวนได้เดิน
ทางมาแล้วครับ
“ทำไมไม่พาเข้ามาละ”เกรเซอร์ตอบ ทหารนายนั้นก็ออกไปส่วนเฟรินที่
เห็นวาคนอื่นกำลังสนใจแขกผู้มาเยื่อนจึงแอบย่องขึ้นไปข้างบนแต่ก็เกือบเดิน
เสียงดังทำให้รีบใช้วิชาตัวเบาโดดขึ้นห้องไปแล้ว
“ขออภัยที่มารบกวนเวลาเสวยของท่านทั้งหลายพะย่ะค่ะ”เข้ามาโรเวนก็
กล่าวขออภัยที่มารบกวน
“ท่านพี่โรเวน..”วิเวียนหลุดปากออกมาทำให้โรเวนเบือนหน้าไปมองแล้ว
ยิ้มให้น้อยๆก่อนกลับมามองท่านจ้าว
“ไงโรเวนทานข้าวด้วยกันไหม”ท่านจ้าวพูดด้วยความเป็นมิตร หรือว่า
จากจอมปีศาจจะกลายเป็นนักบวชจริงหรือ
“ไม่ละกระหม่อม พวกหม่อมฉันแค่ต้องการขอพบเจ้าหญิงเฟลิโอน่า นะ
ขอรับ”
“ก็นั่งอยู่นี่ไง อ๊ะเฟลิโอน่าเล่นอะไรอีกเนี้ย…”พอท่านเจ้าพูดประโยคแรก
เสร็จก็หั่นมามองแต่ก็ไม่เห็นเฟลิโอน่าหายไป “เอาเถอะกินข้าวให้เสร็จเถอะ
แล้ว จะได้คุยกัน”
“เดี๋ยวครับแล้วเฟลิโอน่าละครับ”คาโลท้วงขึ้น
“อยากเจอจริงๆสินะคาโลฉันอนุญาติให้คาโลขึ้นไปบนห้องเฟลิโอน่าคน
เดียวขึ้นไปสิ ว่าแต่ร่ายเวทย์แล้วใช่มั้ยลูน่า”
“แน่นอน”แม้คาโลจะงงๆก็เดินขึ้นไปตามทางจนถึงห้องก่อนจะเปิด
ประตูเสียงในห้องก็ดังขึ้น
“ท่านอานะวางแผนซ้อนจนได้แล้วเราจะไปไหนได้ละที่นี้เฮ้อ”เสียงบ่น
จากเฟรินทำให้คาโลยิ้มออกมาแล้วเปิดเข้าไปและพูดว่า
“ดีแล้วที่เจอเวทย์อย่างนี้”เสียงนี้ทำให้เฟรินหั่นหน้ามามองและพูดเบาๆ
ว่า
“คาโล…”
______________________________________________________________________________________________________
ขออภัยที่ลงช้า
Miyogo
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น