ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : งานเลี้ยงกับจักรพรรดิ
            “โนมาเรีย ตั้งโต๊ะด่วนหวังว่าอาหารคงร้อนถ้าไม่ร้อนทั้งเจ้าและพ่อครัวได้ลงมือ
ทำความสะอาดมังกรกับเจ้าทีเร็กซ์แน่นอน”เอวิเดส สั่งแม่ครัวที่ทำอาหารได้มีรสชาติดี
ไปแล้วโนมาเรียก็เดินเข้าไปในครัวแล้วออกมาพร้อมอาหารมื้อใหญ่ ทำให้คนที่ไม่มี
ความรู้มากอย่างเฟรินถึงกับกระซิบถามท่านพ่ออย่างที่ไม่เคยทำหรือพูดง่ายๆว่าโงเจงๆ
         
          “ท่านพ่อทำไมวิเวียนมาแล้วทำไมถึงต้องทำอย่างกับฉลอง”
         
          “เหอะหน่าเดี๋ยวเล่าให้ฟังที่หลังและที่สำคัญเจ้าต้องเต้นรำกับใครสักคน”
         
          “ห๊ะอะไรนะทะ ”เมื่อเฟรินฟังจบก็ถึงขนาดแหกปากลั่นทำให้วิเวียนถามขึ้นว่า
         
          “ไปอะไรไปค่ะพี่หญิง ไม่อยากร่วมโต๊ะอาหารกับวิเวียน วิเวียนกลับก็ได้ค่ะ”วิ
เวียนพูดพลางลุกจากที่
         
          “เออ ไม่ใช่วิเวียนพี่หญิงแค่ตกใจที่ทะ..ท่านพ่อพูดนิดหน่อยนะนั่งทานต่อเถอะ”
เฟรินกล่อมวิเวียนจนยอมนั่งตามเดิม ทำให้โรกับคิลที่นั่งกินเงียบๆอดขำไม่ได้ จนท่าน
จ้าวเอวิเดสกล่าวว่า
         
          “วันนี้ก็คงจะไม่ใช่แค่เชิญมารับประทานอาหาร คือเราขอเชิญร่วมงานเต้นรำต่อ”
แค่พูดแค่นั้นทำให้คิลคิดกนอีกว่าถ้าเฟรินต้องเต้นรำแล้วใครจะคู่กับมันว่ะเจ้าชายชายา
น้ำแข็งเดินได้ไม่ได้อยู่ที่นี่ ส่วนโรก็คิดว่าซะจายโว้ยไอวีกัสย่าไม่อยู่ขอให้เฟรินเลือกเรา
ด้วยเถิด เอ้าขอท่านกิตติมาศักดิ์(เจ้าชายกำมลอ)คิดได้ทุเรศเจงๆแมงเล่นไสยาศาสตร์
อีกตะหาก  จนเฟรินอดไม่ได้เลยตวาดอีกรอบ
         
          “ท่านพ่อลูกไม่”
         
          “ไม่ปฏิเสธใช่ปะดีเลยงั้นเฟลิโอน่าก็เต้นกับไอสองตัวนั้นสลับกับวิเวียนล่ะกันนะ
ได้รึเปล่าท่านวิเวียน”
         
          “ได้สิเพค่ะหม่อมชั้นไม่มีปัญหาที่เหลือก็แค่สองคนนี้เค้าจะยอมรึเปล่า” แต่ตอนนี้
สีหน้าเฟรินไม่พอใจสุดๆที่ทานพอมัดมือชกซะงั้นพอจะเอยปากอีกก็ไดนนางกำนัลส่ง
สายตาปรามไม่ให้พูดเจ้าตัวเลยจนปัญญา
         
          “เริ่มงานได้เริ่มแรกเฟรินคู่กับคิลก่อนทำให้เฟรินแกล้งเหยียบเท้าหลายทีแต่ทำไม่
รู้ไม่ชี้ทำให้คิลพูดว่า
       
          “ไอ เอ้ยเจ้าหญิงเฟลิโอน่าหม่อมฉันไม่ใช่เจ้าชายคาโลที่จะเหยียบเท้ากี่ครั้งมันก็
ไม่ด่านะ”
       
          “มาที่นี่ได้ยังไง แล้วมาทำไม”
       
          “สองคำถามเชียว”
       
          “ตอบมา”
       
          “ตอนนั้นฉันเหนื่อยจากการต่อสู้เลยสลบกับไอโรมันเพราะความเหนื่อนแทบตาย
แล้วก็ไม่รู้ยังไงถึงได้ไปอยู่กับวิเวียนก็ไม่รู้แต่ก็ดีได้เจอแกก่อนจะได้พาแกกลับเอดิน
เบิร์ก”
         
          “ถ้ามาแค่นี้เชิญกลับไปทางที่มานะเดี๋ยวให้คนไปส่งถึงเอดินเบิร์กเลยแต่เราไม่
กลับ” เฟลิโอน่ากระแทกเสียงแล้วเหยียบเท้าคิลอย่างแรงแต่ก็ต้องเต้นต่อไป
         
          “พอแล้วหยุดแค่นี้”เฟลิโอน่าพุดกับคิล
         
          “แต่เพลงยังไม่จบและอีกอย่างต้องเต้นกับโรอีก”คิลแย้ง
         
          “ก็เราไม่อยากเต้นแล้ว”
         
          “แต่ถ้าไม่ใช่ไอคิล ฟีลมัตคนนี้แต่เป็นเจ้าชาย ” คิลพูดไม่ทันจบเฟลิโอน่าก็
ตวาดลั่นห้องอาหาร
         
          “อย่าพูดชื่อนี้ให้ได้ยินอีก”ว่าเสร็จทำให้เสียงเพลงหยุดลงเฟลิโอน่ากำลังจะเดิน
ออกแต่ก็มีคนดึงมืออันเล็กไว้
         
          “จะรีบไปไหนละ เจ้าหญิงเฟลิโอน่า เกรเดเวล เดอะ ปริ๊นเซส ออฟ เดมอส แอน
เอเดน” เสียงนี้จะเป็นของใครไม่ได้นอกจากบุรุษเจ้าของในตาสีเขียวจากทริกทอร์ คือ
โร เซวาเรส เดอะ ไลเบอร์รี่ ออฟ ทริกทอร์
         
          “ไปไกลๆจากพวกที่เดิทางมาจากเอดินเบิร์ก”แล้วเฟรินก็สบัดมืออีกครั้งแต่พอ
เดินไปก็ชนกับคนที่มีเจ้าของในตาสีฟ้าแสนเย็น
         
          “คาโล”โรกับคิลเอยพร้อมกันแบบไม่ได้นัดหมายคำตอบมีเพียงสายตาที่ส่งมาให้
ส่วนเฟรินก็เดินถ่อยหลังแล้วพยายามเดินออกประตูไปแต่ก็เจอพวกติดตามที่เหลืออีก
โดยเฉพาะสามสาวผีสิงห์ทำให้เฟรินหยิบหน้ากากฟาร์โรขึ้นมาใช้(ใบหน้าเงียบขรึม)แล้ว
เดินกลับขึ้นห้องไปแต่คาโลพยายามเรียกเฟรินไว้
         
          “เฟริน เฟลิโอน่า เกรเดเวล เดอะปริ๊นเซส ออฟ เดมอส เดี๋ยวอย่าเพิ่งไป”
         
          “ท่านพ่อฝากส่งแขกด้วย”แล้วเฟรินก็เดินต่อ
         
          “เดี๋ยวสิเฟลิโอน่า”
         
          “อยากให้ฉันไปส่งหรอ ได้” (แค่พวกคาโล) แล้วเฟรินก็เดินกลับมาเชิญทุกคน
ออกไป “เราขอส่งแค่ตรงนี้”  เฟรินพาแขกมาที่ประตูที่มี แองจี้ มาทิลด้า เรนอน โรเวน
ยื่นอยู่ เฟรินไม่กล้าสู้หน้าใครแล้วรีบเดินกลับขึ้นไปบนห้องด้วยความสะใจ  สะใจนัก
ไหนคาโลเราขอดูความพยายามคืนดีของท่านสักหน่อยนะ เราง้อท่านมามากแล้ว
   
        ข้างล้าง
         
          “ลูกสาวเราส่งท่านแล้วเชิญกลับได้”
         
          “แต่ ”โรเวนพยายามจะคุยให้ได้
         
          “ลูกสาวเราไม่อยากพบใครแล้วเชิญพวกท่านกลับไปเถอะ โกโดมมานี้เดี๋ยวเจ้า
ได้ล้างคอกมักกรสักสองเดือน” คำพูดนี้ทำให้โกโดมสะอึกก่อนเดินเข้ามาแล้วประตูกก็
ปิดลง
         
          “จะทำไงดีละทีเนี้ย ถ้าเอากลับไม่ได้คาโลไม่มีหวังได้กลับแน่” โรเวนเอยขึ้น
         
          “งั้นพรุ่งนี้มาใหม่เราไปหาที่อยู่ในเมืองเอาก่อนละกัน”คาโลเอยแล้วเดินกลับไป
         
          “ถ้าพรุ่งนี้ไม่ยอมออกมาจะทำอย่างไร” โร ถามขึ้นบ้าง
         
          “ก็คงต้องใช้วิธีอื่น”แองจี้เสนอความเห็นแล้วทุกคนก็ขึ้นเกวียนกลับไปในเมือง
          ภายในราชวัง
         
          “ท่านเอวิเดส ทำไมเฟลิโอน่าทำอย่างนั้นกับเพื่อนตัวเองละค่ะ”จักพรรดิวิเวียน
ถามเมื่อเห็นเหตุการณ์เมื่อครู่
         
          “เราก็ไม่รู้เหมือนกัน คงอยากทดสอบเจ้าตาสีฟ้าละมั้ง”
         
          “หมายถึงท่านคาโล ”
         
          “ช่างเถอะท่านวิเวียน เราอนุญาติให้ท่านพักที่นี่จะนอนกับเฟลิโอน่าก็ได้หรือ
อยากนอนเดี่ยวเราก็ไม่เกี่ยง”
         
          “ขอบพระทัยเพค่ะ”
แล้วก็เดินมาที่ห้องเฟริน
       
          “พี่หญิงเฟลิโอน่า เราขอเข้าไปหน่อย” จักพรรดิวิเวียนพูด
       
          “เชิญเพค่ะจักรพรรดิ”
     
        “ไม่ต้องเรียกเราอย่างนั้นก็ได้เรียกกันเหมือนเดิมเราขอนอนด้วยนะ”แล้วเฟรินก็
พยักหน้าช้าๆและคืนนี้ทั้งสองก็คุยเรื่องคาโลกัน
______________________________________________________________________________________________________
อยู่เฟรินเค้าคิดอะไรก็ไม่รู้แปลก
ช่างเค้าเถอะเดี๋ยวก็ดีกันเอง
หมายถึวคาโลใช่ปะ
ช่าย  เจ้าชายของฉานนนนนนนนน
ทำความสะอาดมังกรกับเจ้าทีเร็กซ์แน่นอน”เอวิเดส สั่งแม่ครัวที่ทำอาหารได้มีรสชาติดี
ไปแล้วโนมาเรียก็เดินเข้าไปในครัวแล้วออกมาพร้อมอาหารมื้อใหญ่ ทำให้คนที่ไม่มี
ความรู้มากอย่างเฟรินถึงกับกระซิบถามท่านพ่ออย่างที่ไม่เคยทำหรือพูดง่ายๆว่าโงเจงๆ
         
          “ท่านพ่อทำไมวิเวียนมาแล้วทำไมถึงต้องทำอย่างกับฉลอง”
         
          “เหอะหน่าเดี๋ยวเล่าให้ฟังที่หลังและที่สำคัญเจ้าต้องเต้นรำกับใครสักคน”
         
          “ห๊ะอะไรนะทะ ”เมื่อเฟรินฟังจบก็ถึงขนาดแหกปากลั่นทำให้วิเวียนถามขึ้นว่า
         
          “ไปอะไรไปค่ะพี่หญิง ไม่อยากร่วมโต๊ะอาหารกับวิเวียน วิเวียนกลับก็ได้ค่ะ”วิ
เวียนพูดพลางลุกจากที่
         
          “เออ ไม่ใช่วิเวียนพี่หญิงแค่ตกใจที่ทะ..ท่านพ่อพูดนิดหน่อยนะนั่งทานต่อเถอะ”
เฟรินกล่อมวิเวียนจนยอมนั่งตามเดิม ทำให้โรกับคิลที่นั่งกินเงียบๆอดขำไม่ได้ จนท่าน
จ้าวเอวิเดสกล่าวว่า
         
          “วันนี้ก็คงจะไม่ใช่แค่เชิญมารับประทานอาหาร คือเราขอเชิญร่วมงานเต้นรำต่อ”
แค่พูดแค่นั้นทำให้คิลคิดกนอีกว่าถ้าเฟรินต้องเต้นรำแล้วใครจะคู่กับมันว่ะเจ้าชายชายา
น้ำแข็งเดินได้ไม่ได้อยู่ที่นี่ ส่วนโรก็คิดว่าซะจายโว้ยไอวีกัสย่าไม่อยู่ขอให้เฟรินเลือกเรา
ด้วยเถิด เอ้าขอท่านกิตติมาศักดิ์(เจ้าชายกำมลอ)คิดได้ทุเรศเจงๆแมงเล่นไสยาศาสตร์
อีกตะหาก  จนเฟรินอดไม่ได้เลยตวาดอีกรอบ
         
          “ท่านพ่อลูกไม่”
         
          “ไม่ปฏิเสธใช่ปะดีเลยงั้นเฟลิโอน่าก็เต้นกับไอสองตัวนั้นสลับกับวิเวียนล่ะกันนะ
ได้รึเปล่าท่านวิเวียน”
         
          “ได้สิเพค่ะหม่อมชั้นไม่มีปัญหาที่เหลือก็แค่สองคนนี้เค้าจะยอมรึเปล่า” แต่ตอนนี้
สีหน้าเฟรินไม่พอใจสุดๆที่ทานพอมัดมือชกซะงั้นพอจะเอยปากอีกก็ไดนนางกำนัลส่ง
สายตาปรามไม่ให้พูดเจ้าตัวเลยจนปัญญา
         
          “เริ่มงานได้เริ่มแรกเฟรินคู่กับคิลก่อนทำให้เฟรินแกล้งเหยียบเท้าหลายทีแต่ทำไม่
รู้ไม่ชี้ทำให้คิลพูดว่า
       
          “ไอ เอ้ยเจ้าหญิงเฟลิโอน่าหม่อมฉันไม่ใช่เจ้าชายคาโลที่จะเหยียบเท้ากี่ครั้งมันก็
ไม่ด่านะ”
       
          “มาที่นี่ได้ยังไง แล้วมาทำไม”
       
          “สองคำถามเชียว”
       
          “ตอบมา”
       
          “ตอนนั้นฉันเหนื่อยจากการต่อสู้เลยสลบกับไอโรมันเพราะความเหนื่อนแทบตาย
แล้วก็ไม่รู้ยังไงถึงได้ไปอยู่กับวิเวียนก็ไม่รู้แต่ก็ดีได้เจอแกก่อนจะได้พาแกกลับเอดิน
เบิร์ก”
         
          “ถ้ามาแค่นี้เชิญกลับไปทางที่มานะเดี๋ยวให้คนไปส่งถึงเอดินเบิร์กเลยแต่เราไม่
กลับ” เฟลิโอน่ากระแทกเสียงแล้วเหยียบเท้าคิลอย่างแรงแต่ก็ต้องเต้นต่อไป
         
          “พอแล้วหยุดแค่นี้”เฟลิโอน่าพุดกับคิล
         
          “แต่เพลงยังไม่จบและอีกอย่างต้องเต้นกับโรอีก”คิลแย้ง
         
          “ก็เราไม่อยากเต้นแล้ว”
         
          “แต่ถ้าไม่ใช่ไอคิล ฟีลมัตคนนี้แต่เป็นเจ้าชาย ” คิลพูดไม่ทันจบเฟลิโอน่าก็
ตวาดลั่นห้องอาหาร
         
          “อย่าพูดชื่อนี้ให้ได้ยินอีก”ว่าเสร็จทำให้เสียงเพลงหยุดลงเฟลิโอน่ากำลังจะเดิน
ออกแต่ก็มีคนดึงมืออันเล็กไว้
         
          “จะรีบไปไหนละ เจ้าหญิงเฟลิโอน่า เกรเดเวล เดอะ ปริ๊นเซส ออฟ เดมอส แอน
เอเดน” เสียงนี้จะเป็นของใครไม่ได้นอกจากบุรุษเจ้าของในตาสีเขียวจากทริกทอร์ คือ
โร เซวาเรส เดอะ ไลเบอร์รี่ ออฟ ทริกทอร์
         
          “ไปไกลๆจากพวกที่เดิทางมาจากเอดินเบิร์ก”แล้วเฟรินก็สบัดมืออีกครั้งแต่พอ
เดินไปก็ชนกับคนที่มีเจ้าของในตาสีฟ้าแสนเย็น
         
          “คาโล”โรกับคิลเอยพร้อมกันแบบไม่ได้นัดหมายคำตอบมีเพียงสายตาที่ส่งมาให้
ส่วนเฟรินก็เดินถ่อยหลังแล้วพยายามเดินออกประตูไปแต่ก็เจอพวกติดตามที่เหลืออีก
โดยเฉพาะสามสาวผีสิงห์ทำให้เฟรินหยิบหน้ากากฟาร์โรขึ้นมาใช้(ใบหน้าเงียบขรึม)แล้ว
เดินกลับขึ้นห้องไปแต่คาโลพยายามเรียกเฟรินไว้
         
          “เฟริน เฟลิโอน่า เกรเดเวล เดอะปริ๊นเซส ออฟ เดมอส เดี๋ยวอย่าเพิ่งไป”
         
          “ท่านพ่อฝากส่งแขกด้วย”แล้วเฟรินก็เดินต่อ
         
          “เดี๋ยวสิเฟลิโอน่า”
         
          “อยากให้ฉันไปส่งหรอ ได้” (แค่พวกคาโล) แล้วเฟรินก็เดินกลับมาเชิญทุกคน
ออกไป “เราขอส่งแค่ตรงนี้”  เฟรินพาแขกมาที่ประตูที่มี แองจี้ มาทิลด้า เรนอน โรเวน
ยื่นอยู่ เฟรินไม่กล้าสู้หน้าใครแล้วรีบเดินกลับขึ้นไปบนห้องด้วยความสะใจ  สะใจนัก
ไหนคาโลเราขอดูความพยายามคืนดีของท่านสักหน่อยนะ เราง้อท่านมามากแล้ว
   
        ข้างล้าง
         
          “ลูกสาวเราส่งท่านแล้วเชิญกลับได้”
         
          “แต่ ”โรเวนพยายามจะคุยให้ได้
         
          “ลูกสาวเราไม่อยากพบใครแล้วเชิญพวกท่านกลับไปเถอะ โกโดมมานี้เดี๋ยวเจ้า
ได้ล้างคอกมักกรสักสองเดือน” คำพูดนี้ทำให้โกโดมสะอึกก่อนเดินเข้ามาแล้วประตูกก็
ปิดลง
         
          “จะทำไงดีละทีเนี้ย ถ้าเอากลับไม่ได้คาโลไม่มีหวังได้กลับแน่” โรเวนเอยขึ้น
         
          “งั้นพรุ่งนี้มาใหม่เราไปหาที่อยู่ในเมืองเอาก่อนละกัน”คาโลเอยแล้วเดินกลับไป
         
          “ถ้าพรุ่งนี้ไม่ยอมออกมาจะทำอย่างไร” โร ถามขึ้นบ้าง
         
          “ก็คงต้องใช้วิธีอื่น”แองจี้เสนอความเห็นแล้วทุกคนก็ขึ้นเกวียนกลับไปในเมือง
          ภายในราชวัง
         
          “ท่านเอวิเดส ทำไมเฟลิโอน่าทำอย่างนั้นกับเพื่อนตัวเองละค่ะ”จักพรรดิวิเวียน
ถามเมื่อเห็นเหตุการณ์เมื่อครู่
         
          “เราก็ไม่รู้เหมือนกัน คงอยากทดสอบเจ้าตาสีฟ้าละมั้ง”
         
          “หมายถึงท่านคาโล ”
         
          “ช่างเถอะท่านวิเวียน เราอนุญาติให้ท่านพักที่นี่จะนอนกับเฟลิโอน่าก็ได้หรือ
อยากนอนเดี่ยวเราก็ไม่เกี่ยง”
         
          “ขอบพระทัยเพค่ะ”
แล้วก็เดินมาที่ห้องเฟริน
       
          “พี่หญิงเฟลิโอน่า เราขอเข้าไปหน่อย” จักพรรดิวิเวียนพูด
       
          “เชิญเพค่ะจักรพรรดิ”
     
        “ไม่ต้องเรียกเราอย่างนั้นก็ได้เรียกกันเหมือนเดิมเราขอนอนด้วยนะ”แล้วเฟรินก็
พยักหน้าช้าๆและคืนนี้ทั้งสองก็คุยเรื่องคาโลกัน
______________________________________________________________________________________________________
อยู่เฟรินเค้าคิดอะไรก็ไม่รู้แปลก
ช่างเค้าเถอะเดี๋ยวก็ดีกันเอง
หมายถึวคาโลใช่ปะ
ช่าย  เจ้าชายของฉานนนนนนนนน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น