ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : การมาเยือนของจักพรรดิวิเวียนสู่เดมอส
“อะไรอีกแล้วอะ ตัวโคตรใหญ่เลย (โทษนะหยาบไปหน่อย)”มาทิลด้าเผลอพูดคำหยาบเพราะความตกใจเกินไป
“จะอะไรอีกเหล่าเผ่นดิเดี๋ยวไม่ทันแล้ว” โรเวนตะโกนไล่นักเวทย์แล้วทุกคนก็รีบกระโดดขึ้นยกเวนโร กับ คิล คนทั้งเกวียนลืม 2 คนนี้ไว้จนกระทั้งมืดลงเกวียนได้วิ่งออกมาไกลเกินกว่าจะกลับไปทัน
“เดี๋ยวนะหยุดเกวียนก่อน”คาโลสั่งขึ้น
“อะไรคาโลเดี๋ยวเราไปไม่ทันนะ”โกโดมถามอย่างงงๆ
“เออ ว่าแต่นะค่ะคุณคิลกับคุณโรไม่เห็นอยู่ในเกวียนเลยละค่ะ”แม่นางฟ้าคนงามแสนสุภาพถามขึ้น
“จริงด้วย แต่จะกลับไปตอนนี้ก็หาไม่เจอเพราะอีกเดี๋ยวก็จะมืดแล้วนะ” โกโดมแจงให้ทุกคนฟัง
“แต่ว่า...2คนนั้นจะ...”คาโลยังพูดไม่จมโกโดมก็พูดอีก
“หน่า ท่านถ้าขอท่านกิตติมาศักดิ์กับนักข้าไม่เจียมตัวมีสมาธิและรู้จะทำอะไรเค้าก็จะปล่อดภัยเองละน่ะ” โกโดมแจงอีกครั้ง
“แต่...”
“ไม่เป็นไรหรอกท่าน คาโลและก็ทุกคนด้วย”พอโกโดมพูดเสร็จทุกคนก็พยายามสบายใจและก็แยกย้ายไปอาบน้ำเพื่อจะพักผ่อน
_________________ดูทางคิลกับโรบ้าง_________________
ขณะที่ทั้งสองกำลังสลบอยู่ไอเจ้าปีศาจนั้นไม่รู้ว่าโงรึเปล่าเพราะว่าแค่คนนอนหลับมันก็นึกว่าตายเลยกระเจิงไปเลย จริงๆปีศาจบ้าอะไรไม่รู้ แล้วก็มีอคันตุกะที่ผ่านมะซึ้งบินอยู่เหนือน่านฟ้ามองลงมาเห็นทั้ง 2 ที่สลบอยู่
“เอะนั้นคุณ คิลใช้รึเปล่า ลงไปดูดีกว่า” ว่าแล้วเจ้าตัวก็ชักมังกรดอกไม่ลงไปหาบุรุษเบื้องล่างทั้ง 2
เด็กสาวที่ก่อนหน้านี้เป็นเจ้าหญิง และเป็นเจ้าของในตาสีมรกตหน้ารัก ผิวขาวผมสีเหลืองหน้าตาจิ้มลิ้ม แต่ก่อนที่จะลงมาก็ถูกขัดไว้
“ท่านจักพรรดิ์ รู้จักหรอเพค่ะ แต่หม่อมชั้นคิดว่าอย่าลงไปเลยนะเพค่ะข้างล้างเป็นป่าหลงลืมซึ่งเป็นป่าอาถรรธ์มันไม่ดีนะพระเจ้าค่ะ
“ไม่เป็นไรหรอกมาเรียเราดูแลเองนะ ถ้าเป็นคุณคิลที่เดินทางมาที่นี่อาจจะเดินทางตามพี่หญิงเฟลิโอน่ามาก็ได้ เราอยากเจอพี่หญิงใจจะขาดอยู่แล้ว และอีกอย่างพวกคุณคิลก็คงจะไปเดมอสเหมือนกันนะ”จักพรรดิ์ที่ช่างเอาแต่ใจไม่ฟังคำว่าของสนมข้างกายที่ชื่อมาเรีย ว่าแล้วจักพรรดิ์ก็ชักมังกรดอกไม้ลงมาดูเพื่อความแน่ใจว่าใชหรือเปล่าและเมื่อเห็ดังนั้นว่าใช่ก็เรียกทหารติดตามให้เอา 2 คนนี้ขึ้นมังกรและพาไปเดมอสด่วน
เช้าวันรุ่งขึ้น คณะเดินทางของโรเวนก็ย้อนรอยกลับมาที่เดิมเพื่อพาคิลกับโรกลับ แต่ทว่า
“ไม่เห็นมี 2 คนนั้นเลยนะ” มาทิลด้า ซิลเวอร์พูดขึ้นเพราะภาพตรงหน้าไม่เห็นล่องลอยอยู่เลย
“ไม่เป็นไรหรอกหน่าคุณคิลเป็นคนฉลาดพอที่จะเอาตัวรอดน่ะ”โกโดมว่าบ้าง
“ฉลาดแบบเฟรินที่ว่าเรื่องโงๆนะฉลาดนักนะสิ”คาโลว่าโกโดมได้ยินว่าเฟรินก็ตวาดลั่น
“ท่านคาดลถ้าจะว่าเจ้าหญิงเฟลิโอน่าก็เชิญกลับเอดินเบิร์กได้เลย” มันทำให้คาโลอึ่งแล้วไม่กล้าพูดอะไร
“รีบเดินทางเข้าเดมอสเถอะแล้วเดี๋ยวให้คนของเดมอสช่วยหาได้มั้ยท่านโกโดม” แองจี้ว่าทำให้โกโดมพยักหน้าตกลงแล้วทุกก็กลับขึ้นเกวียนอีกครั้งเพื่อออกจากป่าหลงลืมสู่หุบเขาหัวกระโหลกต่อไป
______________ดูทางด้านคิลกับโร_________________
“คุณคิลกับท่านพี่โรตื่นได้แล้วค่ะ”วิเวียนเรียกแล้วทั้งสองก็สลึมสลือลืมตาขึ้นมา
“จักกรร...”คิลยังพูดไม่ทันจบวิเวียนก็ยกมือห้ามคิลก็เลยถามใหม่ “วิเวียนที่นี่ที่ไหน”แต่ก่อนที่วิเวียนจะตอบสนมนางหนึ่งก็พูดว่า
“บังอาจเรียกแต่ชื่อได้อย่างไร”
“ช่างเถอะ ซาเนียข้ากับคิลรู้จักกันมานานแล้ว เออที่นี้คือพระราชวังเดมอส เข้าใจ๋”
“เดมอสหรอ เรามาอยู่ที่นี่ได้ไง ช่างเถอะ รีบไปหาเฟรินเถอะ” โรว่า
“เดี๋ยวนะค่ะ เจ้าหญิงเฟลิดอน่ามาอยู่นี่ได้ไงก็อยู่กับพวกคุนไม่ใช่หรอ”วิเวียนแย้งอย่างงง
“คือเจ้าหญิงเฟลิโอน่าหนี่เจ้าชายคาโลมาที่นี่ละมั้ง” คิลตอบแทน
“ค่ะเราเข้าไปดีกว่า”วิเวียนเสนอแล้วเดินเข้าไป (ทำอย่างกับพระราชวังเดมอสเป็นภัตคารชั้นหรูงั้นแหละ)
ขณะนี้การเดินทางด้านคิลได้เข้ามาถึงพระราชวังของท่านจ้าวเอวิเดสข้าราชบริวารของราชาปีศาจก็มาเอ๋ยบอกท่านจ้าว
“ท่านเจ้าพะยาค่ะ จักพรรดิ์วิเวียนน่านีย่าเสด็จมาถึงหน้าประตูวังแล้วพะยะค่ะ”ขุนนางที่เดินผ่าและเห็นเข้ามาบอกท่านเจ้า
“เอ้า แล้วทำไมไม่เชิญเข้ามาเดี๋ยวสั่งให้ไปล้างคอกมักกรสักเดืนเลย”ราชาปีศาจว่า
“อย่าเลยพะยะค่ะ เดี๋ยวกระหม่อมไปเชิญเข้ามาพะยาค่ะ”ว่าเสร็จขุนนางคนนั้นก็เดินออกไป แล้วท่านจ้าวก็หันมาสั่งนางสนมว่า
“คิสเตียนเจ้าไปจัดการเฟลิโอน่า อย่าให้แต่งตัวหน่าเกียจออกมาละ เอาดีๆหน่อยให้สมกับเป็นเจ้าหญิงสักนิด เออ เจ้าด้วยมาดองซา”
“เพค่ะฝาบาท” นางสนมทั้งสองรับคำแล้วก็เดินออกไปและก็เดืนมาถึงห้องเจ้าหญิงเฟลิโอน่า จึงเคาะเรียก
“เข้ามา”เฟรินสั่ง
“เจ้าหญิงเพค่ะวันนี้จักพรรดิ์วิเวียนมา ท่านจ้าวสั่งให้พวกเรามาแต่งตัวให้ท่านเชิญค่ะ เฟรินหันหน้ามาสบแล้วทำหน้าไม่พอใจเท่าไรแต่ก็จำใจเดินตามสนมทั้งสองไปห้องแต่งตัว ไม่ถึงสิบนาทีสนมทั้งสองก็แต่ตัวให้เสร็จ
“เสร็จแล้วเพค่ะ”
“ขอบใจ เออพวกเจ้าลงไปก่อนเดี๋ยวเราลงตามไปเอง”แต่หน้าของเฟรินไม่ค่อยพอใจเท่าไหรแต่ก็พยายามยิ้มให้
“เพค่ะ”แล้วสนมทั้งสองก็เดินออกไปทำให้เฟรินถอนหายใจลั่นเพราะชุดที่เธอใส่นั้นเป็นชุดกระโปรงยาวตกแต่ด้วยลูกไม้ในกระโปรงมีสุ่มลุ่มล่าม รองเท้าเป็นรองเท้าแก้วสูงบนหัวมีมงกุฎอันเล็กสมเป็นเจ้าหญิง แล้วเฟรินก็ตัดสินใจเดินลงมาก็เห็นคิลกับโรยืนอยู่ข้างหลังวิเวียน เจ้าตัวเลยหลบฟังหลังเสาก่อน
“จักพรรดิ์วิเวียนยินดีตอนรับ”ท่านจ้าวว่า
“เราก็ขอรบกวนท่านด้วยแล้วกันนะ”วิเวียนกล่าว
“ไม่เป็นไรว่าแต่ท่านไปเจอเจ้า สองคนนั้นที่ไหนข้าว่าเจ้าสองคนนี้อยู่กับเฟลิโอน่านิ” (ตอนอยู่ดรเรียนเพราะเอวิเดสเคยไปส่งเฟรินที่โรงเรียน
“อ้อพอดีหม่อมฉันเห็นเค้าสลบอยู่กลางทางที่กระหม่อมมาเลยพามาด้วย เออให้เค้าร่วมดตะอาหารได้รึเปล่าเพค่ะ”
“ได้สิ ไม่มีปัญหา คิสเตียร มาดองซาเฟลิโอน่าอยู่ไหน”แต่ทั้งสองยังไม่ทันตอบเฟลิโอน่าก็เดินออกมาจากหลังเสาทำให้คิลกับโรตาค้างในภาพที่เฟรินอยู่ในชุดผู้หญิงไม่สิเจ้าหญิงซึ่งมันรัดรูปจนสวยเกินกว่าบรรยาย
______________________________________________________________________________________________________
“แห้มสวยเกินไปปะจ้ะเฟลิโอน่า”ผู้แต่ง
“อย่าพูดงั้นสิค่ะคุณผู้แต่ง เดี๋ยวคนอ่านเค้าจะว่าบ้านะ”
“ช่างสิสนุกนะ”
“...”
“ไปทะ ทำงานต่อได้แล้ว เตรียมฉากทุกอย่างพร้อม 5..4..3..2..1 แอ็คชั่น”
______________________________________________________________________________________________________
เจ้าหญิงเฟริน
______________________________________________________________________________________________________
“จะอะไรอีกเหล่าเผ่นดิเดี๋ยวไม่ทันแล้ว” โรเวนตะโกนไล่นักเวทย์แล้วทุกคนก็รีบกระโดดขึ้นยกเวนโร กับ คิล คนทั้งเกวียนลืม 2 คนนี้ไว้จนกระทั้งมืดลงเกวียนได้วิ่งออกมาไกลเกินกว่าจะกลับไปทัน
“เดี๋ยวนะหยุดเกวียนก่อน”คาโลสั่งขึ้น
“อะไรคาโลเดี๋ยวเราไปไม่ทันนะ”โกโดมถามอย่างงงๆ
“เออ ว่าแต่นะค่ะคุณคิลกับคุณโรไม่เห็นอยู่ในเกวียนเลยละค่ะ”แม่นางฟ้าคนงามแสนสุภาพถามขึ้น
“จริงด้วย แต่จะกลับไปตอนนี้ก็หาไม่เจอเพราะอีกเดี๋ยวก็จะมืดแล้วนะ” โกโดมแจงให้ทุกคนฟัง
“แต่ว่า...2คนนั้นจะ...”คาโลยังพูดไม่จมโกโดมก็พูดอีก
“หน่า ท่านถ้าขอท่านกิตติมาศักดิ์กับนักข้าไม่เจียมตัวมีสมาธิและรู้จะทำอะไรเค้าก็จะปล่อดภัยเองละน่ะ” โกโดมแจงอีกครั้ง
“แต่...”
“ไม่เป็นไรหรอกท่าน คาโลและก็ทุกคนด้วย”พอโกโดมพูดเสร็จทุกคนก็พยายามสบายใจและก็แยกย้ายไปอาบน้ำเพื่อจะพักผ่อน
_________________ดูทางคิลกับโรบ้าง_________________
ขณะที่ทั้งสองกำลังสลบอยู่ไอเจ้าปีศาจนั้นไม่รู้ว่าโงรึเปล่าเพราะว่าแค่คนนอนหลับมันก็นึกว่าตายเลยกระเจิงไปเลย จริงๆปีศาจบ้าอะไรไม่รู้ แล้วก็มีอคันตุกะที่ผ่านมะซึ้งบินอยู่เหนือน่านฟ้ามองลงมาเห็นทั้ง 2 ที่สลบอยู่
“เอะนั้นคุณ คิลใช้รึเปล่า ลงไปดูดีกว่า” ว่าแล้วเจ้าตัวก็ชักมังกรดอกไม่ลงไปหาบุรุษเบื้องล่างทั้ง 2
เด็กสาวที่ก่อนหน้านี้เป็นเจ้าหญิง และเป็นเจ้าของในตาสีมรกตหน้ารัก ผิวขาวผมสีเหลืองหน้าตาจิ้มลิ้ม แต่ก่อนที่จะลงมาก็ถูกขัดไว้
“ท่านจักพรรดิ์ รู้จักหรอเพค่ะ แต่หม่อมชั้นคิดว่าอย่าลงไปเลยนะเพค่ะข้างล้างเป็นป่าหลงลืมซึ่งเป็นป่าอาถรรธ์มันไม่ดีนะพระเจ้าค่ะ
“ไม่เป็นไรหรอกมาเรียเราดูแลเองนะ ถ้าเป็นคุณคิลที่เดินทางมาที่นี่อาจจะเดินทางตามพี่หญิงเฟลิโอน่ามาก็ได้ เราอยากเจอพี่หญิงใจจะขาดอยู่แล้ว และอีกอย่างพวกคุณคิลก็คงจะไปเดมอสเหมือนกันนะ”จักพรรดิ์ที่ช่างเอาแต่ใจไม่ฟังคำว่าของสนมข้างกายที่ชื่อมาเรีย ว่าแล้วจักพรรดิ์ก็ชักมังกรดอกไม้ลงมาดูเพื่อความแน่ใจว่าใชหรือเปล่าและเมื่อเห็ดังนั้นว่าใช่ก็เรียกทหารติดตามให้เอา 2 คนนี้ขึ้นมังกรและพาไปเดมอสด่วน
เช้าวันรุ่งขึ้น คณะเดินทางของโรเวนก็ย้อนรอยกลับมาที่เดิมเพื่อพาคิลกับโรกลับ แต่ทว่า
“ไม่เห็นมี 2 คนนั้นเลยนะ” มาทิลด้า ซิลเวอร์พูดขึ้นเพราะภาพตรงหน้าไม่เห็นล่องลอยอยู่เลย
“ไม่เป็นไรหรอกหน่าคุณคิลเป็นคนฉลาดพอที่จะเอาตัวรอดน่ะ”โกโดมว่าบ้าง
“ฉลาดแบบเฟรินที่ว่าเรื่องโงๆนะฉลาดนักนะสิ”คาโลว่าโกโดมได้ยินว่าเฟรินก็ตวาดลั่น
“ท่านคาดลถ้าจะว่าเจ้าหญิงเฟลิโอน่าก็เชิญกลับเอดินเบิร์กได้เลย” มันทำให้คาโลอึ่งแล้วไม่กล้าพูดอะไร
“รีบเดินทางเข้าเดมอสเถอะแล้วเดี๋ยวให้คนของเดมอสช่วยหาได้มั้ยท่านโกโดม” แองจี้ว่าทำให้โกโดมพยักหน้าตกลงแล้วทุกก็กลับขึ้นเกวียนอีกครั้งเพื่อออกจากป่าหลงลืมสู่หุบเขาหัวกระโหลกต่อไป
______________ดูทางด้านคิลกับโร_________________
“คุณคิลกับท่านพี่โรตื่นได้แล้วค่ะ”วิเวียนเรียกแล้วทั้งสองก็สลึมสลือลืมตาขึ้นมา
“จักกรร...”คิลยังพูดไม่ทันจบวิเวียนก็ยกมือห้ามคิลก็เลยถามใหม่ “วิเวียนที่นี่ที่ไหน”แต่ก่อนที่วิเวียนจะตอบสนมนางหนึ่งก็พูดว่า
“บังอาจเรียกแต่ชื่อได้อย่างไร”
“ช่างเถอะ ซาเนียข้ากับคิลรู้จักกันมานานแล้ว เออที่นี้คือพระราชวังเดมอส เข้าใจ๋”
“เดมอสหรอ เรามาอยู่ที่นี่ได้ไง ช่างเถอะ รีบไปหาเฟรินเถอะ” โรว่า
“เดี๋ยวนะค่ะ เจ้าหญิงเฟลิดอน่ามาอยู่นี่ได้ไงก็อยู่กับพวกคุนไม่ใช่หรอ”วิเวียนแย้งอย่างงง
“คือเจ้าหญิงเฟลิโอน่าหนี่เจ้าชายคาโลมาที่นี่ละมั้ง” คิลตอบแทน
“ค่ะเราเข้าไปดีกว่า”วิเวียนเสนอแล้วเดินเข้าไป (ทำอย่างกับพระราชวังเดมอสเป็นภัตคารชั้นหรูงั้นแหละ)
ขณะนี้การเดินทางด้านคิลได้เข้ามาถึงพระราชวังของท่านจ้าวเอวิเดสข้าราชบริวารของราชาปีศาจก็มาเอ๋ยบอกท่านจ้าว
“ท่านเจ้าพะยาค่ะ จักพรรดิ์วิเวียนน่านีย่าเสด็จมาถึงหน้าประตูวังแล้วพะยะค่ะ”ขุนนางที่เดินผ่าและเห็นเข้ามาบอกท่านเจ้า
“เอ้า แล้วทำไมไม่เชิญเข้ามาเดี๋ยวสั่งให้ไปล้างคอกมักกรสักเดืนเลย”ราชาปีศาจว่า
“อย่าเลยพะยะค่ะ เดี๋ยวกระหม่อมไปเชิญเข้ามาพะยาค่ะ”ว่าเสร็จขุนนางคนนั้นก็เดินออกไป แล้วท่านจ้าวก็หันมาสั่งนางสนมว่า
“คิสเตียนเจ้าไปจัดการเฟลิโอน่า อย่าให้แต่งตัวหน่าเกียจออกมาละ เอาดีๆหน่อยให้สมกับเป็นเจ้าหญิงสักนิด เออ เจ้าด้วยมาดองซา”
“เพค่ะฝาบาท” นางสนมทั้งสองรับคำแล้วก็เดินออกไปและก็เดืนมาถึงห้องเจ้าหญิงเฟลิโอน่า จึงเคาะเรียก
“เข้ามา”เฟรินสั่ง
“เจ้าหญิงเพค่ะวันนี้จักพรรดิ์วิเวียนมา ท่านจ้าวสั่งให้พวกเรามาแต่งตัวให้ท่านเชิญค่ะ เฟรินหันหน้ามาสบแล้วทำหน้าไม่พอใจเท่าไรแต่ก็จำใจเดินตามสนมทั้งสองไปห้องแต่งตัว ไม่ถึงสิบนาทีสนมทั้งสองก็แต่ตัวให้เสร็จ
“เสร็จแล้วเพค่ะ”
“ขอบใจ เออพวกเจ้าลงไปก่อนเดี๋ยวเราลงตามไปเอง”แต่หน้าของเฟรินไม่ค่อยพอใจเท่าไหรแต่ก็พยายามยิ้มให้
“เพค่ะ”แล้วสนมทั้งสองก็เดินออกไปทำให้เฟรินถอนหายใจลั่นเพราะชุดที่เธอใส่นั้นเป็นชุดกระโปรงยาวตกแต่ด้วยลูกไม้ในกระโปรงมีสุ่มลุ่มล่าม รองเท้าเป็นรองเท้าแก้วสูงบนหัวมีมงกุฎอันเล็กสมเป็นเจ้าหญิง แล้วเฟรินก็ตัดสินใจเดินลงมาก็เห็นคิลกับโรยืนอยู่ข้างหลังวิเวียน เจ้าตัวเลยหลบฟังหลังเสาก่อน
“จักพรรดิ์วิเวียนยินดีตอนรับ”ท่านจ้าวว่า
“เราก็ขอรบกวนท่านด้วยแล้วกันนะ”วิเวียนกล่าว
“ไม่เป็นไรว่าแต่ท่านไปเจอเจ้า สองคนนั้นที่ไหนข้าว่าเจ้าสองคนนี้อยู่กับเฟลิโอน่านิ” (ตอนอยู่ดรเรียนเพราะเอวิเดสเคยไปส่งเฟรินที่โรงเรียน
“อ้อพอดีหม่อมฉันเห็นเค้าสลบอยู่กลางทางที่กระหม่อมมาเลยพามาด้วย เออให้เค้าร่วมดตะอาหารได้รึเปล่าเพค่ะ”
“ได้สิ ไม่มีปัญหา คิสเตียร มาดองซาเฟลิโอน่าอยู่ไหน”แต่ทั้งสองยังไม่ทันตอบเฟลิโอน่าก็เดินออกมาจากหลังเสาทำให้คิลกับโรตาค้างในภาพที่เฟรินอยู่ในชุดผู้หญิงไม่สิเจ้าหญิงซึ่งมันรัดรูปจนสวยเกินกว่าบรรยาย
______________________________________________________________________________________________________
“แห้มสวยเกินไปปะจ้ะเฟลิโอน่า”ผู้แต่ง
“อย่าพูดงั้นสิค่ะคุณผู้แต่ง เดี๋ยวคนอ่านเค้าจะว่าบ้านะ”
“ช่างสิสนุกนะ”
“...”
“ไปทะ ทำงานต่อได้แล้ว เตรียมฉากทุกอย่างพร้อม 5..4..3..2..1 แอ็คชั่น”
______________________________________________________________________________________________________
เจ้าหญิงเฟริน
______________________________________________________________________________________________________
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น