หน้าแตกหมอไม่รับเย็บ

ลำดับตอนที่ #2 : แง้~เอ๋ออีกแล้วง่ะ

       วันนี้ฉันออกไปกินก๋วยเตี๋ยวที่หน้าปากซอย และก็อีกเช่นเคยหน้าแตกอีกแว้ว...
       
       "ก๋วยเตี๋ยวมาแล้วค่ะ"แม่ค้าวางก๋วยเตี๋ยวลงตรงหน้าชั้น ฉันก็โซ้ยเอาโซ้ยเอา
แต่ตาก็เผอิญเห็นผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงข้าม แต่ฉันรู้สึกคุ้นๆหน้าจึงเดินเข้าไปแล้วพูดว่า
       
       "เราเคยรู้จักกันมาก่อนไหมค่ะ"
       
       "ไม่"เขาตอบ
       "เหรอคะขอโทษค่ะ"ในเมื่อเขาไม่รู้จักฉัน ฉันก็เลยกลับไปโซ้ยก๋วยเตี๋ยวต่อ แต่ฉันก็รู้สึกว่าฉันเคยรู้จักเขามาก่อนจึงเดินไปถามอีกรอบ
       "ฉันคิดว่าฉันต้องรู้จักคุณมาก่อนแน่ๆ"ฉันพูดด้วยความมั่นใจ
       "ไม่นี่"เขาตอบ
       ฉันเลยหันหลังเดินกลับไปสองก้าวและฉันก็หันมาอีก
       "ฉันต้องรู้จักคุณแน่ๆ ไม่ผิดแน่ฉันรู้จักคุณ คุณจำฉันไม่ได้หรอ บางทีเราอาจเคยอยู่มหาลัยเดียวกันก็ได้"ฉันพูดด้วยความมั่นใจเต็มร้อย ซึ่งคราวนี่เขาไม่ตอบเพียงยิ้มๆ
       พอหลังจากเขาออกจากหลังร้านไปซักพัก แม่ค้าขายก๋วยเตี๋ยวก็มากระัซิบข้างหูฉันว่า
      "ผู้ชายคนเมื่อกี้เป็นดารา"

r-ra ven m.tokiya+ <R-Raven+ -b g--s b-