ปราฏิหาริย์รักสองหัวใจ

บัดนี้ประจักษ์ต่อสายตาแล้วว่าอนัญพิชญ์บริสุทธิ์!! ทุกตัวตนล้วนสำนึกผิด แต่มีบางส่วนก็ยังไม่เชื่อและอยากทำลายอนัญพิชญ์เช่นเดิมยังคงส่งเสียงก่นด่าไม่หยุดหย่อนและโกรธแค้นที่สาปแช่งเผ่าปักษา ร่างสีขาวที่ล้อมรอบด้วยเปลวเพลิงสีแดงทิ้งร่างร่วงลงสู่พื้นโดยไม่มีผู้ใดคาดคิด

"หากทุกสิ่งอย่างไม่เป็นอย่างที่กล่าวหาข้าจะกลับมาทำลายที่นี่ให้พินาศด้วยมือของข้าเองและหากมิบังเกิดอัศจรรย์ใดๆลูกหลานสายเลือดของข้าจะนำพาความพินาศมาสู่ที่นี่จนสูญสิ้นปักษา"

เสียงคำพูดด้วยความเจ็บปวดยังดังวนเวียนแม้จะมีเสียงเซ็งแช่กลบแต่พอจะทำให้ทุกตัวตนหวาดหวั่น คำสาปนกนางฟ้าคือสิ่งศักดิ์สิทธิ์!!

นนทัศน์ที่หลุดออกจากเชือกเวทย์วิ่งตรงเข้าประคองร่างที่ปล่อยตัวร่วงหล่นได้ทันควันแต่ร่างสีขาวในอ้อมกอดได้เผาไหม้ตัวเองทันที เขาต้องปล่อยให้อนัญพิชญ์ทำลายตัวตนเพราะพิษไฟเพลิงนี้ผู้อื่นมิสามารถดับลงได้ คำพูดของอนัญพิชญ์ยังคงดังอยู่รอบๆแม้ว่าเปลวเพลิงได้ลุกไหม้จนเขากลายเป็นดวงแก้วแล้วก็ตาม

”อนัญพิชญ์ ข้าขอโทษ!!!”