ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทเริ่มของหัวใจที่ว่างเปล่า
“ พี่พี ตื่นได้แล้วนี่มันสายแล้วนะ จะไม่ไปเรียนรึไง หึ” นี่คือเสียงของน้องสาวผม ซึ่งกำลังปลุกผมอยู่
“ เออ ๆ ตื่นแล้ว ๆ ไม่ต้องแหกปาก กี่โมงแล้วอ่ะ” และนี่คือตัวผมเอง ซึ่งกะลังตื่นจากการปลุกของน้องสาวผม
“ นี่พี่ จะ 8โมงแล้วนะ เด๋วไม่ทันเข้าเรียนหรอก “
“ เห้ย! จริงดิ! “ “เออ ๆ ไปเร็ว ๆ เถอะ “
“ งั้นหนูลงไปรอก่อนนะ “ และแนนก็เดินลงไปจากบ้าน
ส่วนผมก็รีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะได้ทำเวลาให้ทัน และรีบวิ่งตามแนนลงไป พอถึงหน้าบ้าน ผมก็รีบวิ่งออกมา และระหว่างทางไปโรงเรียน มี เซเว่นอยู่ ก็เลยถาม แนน ไปว่า
“ เห้ยแนน ไม่ซื้อไรกินก่อนเหรอ พี่หิวแล้วอ่ะ “
“ จะกินไรอีกอ่ะ จะสายแล้ว รีบไปเหอะ “
“ เออ ๆ ไม่กินก็ได้วะ รีบไปเหอะ “ และผมกับแนน ก็รีบเดินไปโรงเรียน เพราะโรงเรียนอยู่ใกล้บ้าน
เออ…. จะว่าไป…. ผมลืมแนะนำตัวไปเลยเนอะ ….
ผมชื่อพีรพัฒน์ รัตนกำจรชัย และน้องสาวผม ชื่อ นันธิดา รัตนกำจรชัย ชื่อเล่น แนน
อ่าาา…. แนะนำตัวไม่ทันไร ก็ถึงโรงเรียนซะและ วันนี้มันเป็นไรกันเนี่ย ตาซ้ายกระตุกตลอดเลย สงสัยจะมีเรื่องดี ๆ เกิดขึ้นแน่เลย พอเดินมาถึงหน้าประตูโรงเรียน ดันเหลือบไปเห็น อาจารย์ ประจำชั้น กะลังคุยอยู่กับ ผู้ชายคนนึง กับเด็กผู้หญิงคนนึง หน้าตาน่ารักมาก ซึ่ง ผมก็เลยทักแนนไปว่า
“นั่นอาจารย์พี่ คุยอยู่กะใครอ่ะ เคยเห็นบ้างมะ? “
“ไม่เคยเห็นหรอก น่าจะเป็นเด็กใหม่แหล่ะ พี่พี “ พอพูดเสร็จ อาจารย์ก็หันมาเห็นผม อาจารย์ก็กวักมือเรียกผมเข้าไปหา
“ แนน จารย์เรียกพี่ เด๋วพี่ไปหาจารย์ก่อน แล้วเจอกันที่โต๊ะนะ “
“ ค่ะ ๆ เด๋วเจอกัน “ พอแนนพูดเสร็จ ผมก็เดินไปหาอาจารย์ และถามจารยไปว่า
“มีอะไรหรือฮับอาจารย์” พอเดินเข้ามาหาอาจารย์ แล้วมองดูใกล้ ๆ ยิ่งน่ารักกว่าเดิมอีก
“คือว่า ครูอยากให้เธอพาเด็กใหม่คนนี้ไปที่ห้องหน่อยได้ไหม”
“ได้ครับ แต่ว่า อยู่ห้องไหนหล่ะคับ” ผมถามไปแบบโง่ ๆ
“ พี นี่เธอแกล้งโง่หรือไง? ก็ต้องเป็นห้องของเราสิ” อาจารย์พูดพร้อมกับบอกให้นักเรียนใหม่รู้
“ คับ ๆ รู้แล้วค้าบ นู๋พูดไปงั้นแหล่ะ นี่ใช่ไหมคับนักเรียนใหม่? “
“ ใช่จ้ะ และนี่คือคุณพ่อของเขาด้วย “ ผมก็ยกมือสวัสดี พ่อของเขา
“ หวัดดีคับ “ “ ดีคับ พ่อของอีฟ ช่วยดูและอีฟด้วยนะลูก “ แล้วอีฟก็เดินมาทักผม
“ สวัสดีค่ะ ชื่อ อินทิรา อัสวจินดา ชื่อเล่น อีฟ ค่ะ“ โถ… เวลาพูดมาหยั่งงี้ยิ่งน่ารัก
“ ดีคับ พีรพัฒน์ รัตนกำจรชัย ชื่อเล่น พี คับ” และอาจารย์ก็พูดขึ้นมาว่า
“ เอ้า ๆ รู้จักกันพอแล้ว พาไปที่ห้องได้แล้ว พี “
“ ค้าบ จารย์ ป่ะอีฟ เด๋วพาไปหา กลุ่มพวกเราก่อนนะ “ และพ่ออีฟก็บอกว่า
“ อีฟ งั้นพ่อกลับก่อนนะลูก “ และอีฟก็ตอบกลับว่า
“ ค่ะ ขับรถดี ๆ นะคะ “ และพ่ออีฟก็เดินไปที่รถแล้ว ขับรถกลับไป
“ พี แล้ว พี จะไปไหนอ่ะ “ เสียง เวลาได้ยิน ยิ่ง อยากได้ยินตลอดเวลา
“เด๋วเราไปหาเพื่อนเราก่อน อีฟไปกะเราด้วยละกัน” อีฟตอบกลับด้วยเสียงหวาน ๆ
“ จ้ะ พี “ เหอะ ๆ ผมไม่คิดเลยว่า เธอจะน่ารักอย่างนี้ แถมเป็นกันเองซะอีก เฮ้อออ…. ถ้าเป็นหยั่งงี้คงจะต้องจีบไห้ได้แต่ดูท่าทางคงจะยากอ่ะนะ คนอย่างนี้น่าจะมีแฟนแล้วแหล่ะ เอ ว่าแต่เรามานก็หนุ่งใน4คนที่ว่าฮอตนี่หว่างั้นลองจีบดูดีกว่าวุ้ย
“ เออ ๆ ตื่นแล้ว ๆ ไม่ต้องแหกปาก กี่โมงแล้วอ่ะ” และนี่คือตัวผมเอง ซึ่งกะลังตื่นจากการปลุกของน้องสาวผม
“ นี่พี่ จะ 8โมงแล้วนะ เด๋วไม่ทันเข้าเรียนหรอก “
“ เห้ย! จริงดิ! “ “เออ ๆ ไปเร็ว ๆ เถอะ “
“ งั้นหนูลงไปรอก่อนนะ “ และแนนก็เดินลงไปจากบ้าน
ส่วนผมก็รีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะได้ทำเวลาให้ทัน และรีบวิ่งตามแนนลงไป พอถึงหน้าบ้าน ผมก็รีบวิ่งออกมา และระหว่างทางไปโรงเรียน มี เซเว่นอยู่ ก็เลยถาม แนน ไปว่า
“ เห้ยแนน ไม่ซื้อไรกินก่อนเหรอ พี่หิวแล้วอ่ะ “
“ จะกินไรอีกอ่ะ จะสายแล้ว รีบไปเหอะ “
“ เออ ๆ ไม่กินก็ได้วะ รีบไปเหอะ “ และผมกับแนน ก็รีบเดินไปโรงเรียน เพราะโรงเรียนอยู่ใกล้บ้าน
เออ…. จะว่าไป…. ผมลืมแนะนำตัวไปเลยเนอะ ….
ผมชื่อพีรพัฒน์ รัตนกำจรชัย และน้องสาวผม ชื่อ นันธิดา รัตนกำจรชัย ชื่อเล่น แนน
อ่าาา…. แนะนำตัวไม่ทันไร ก็ถึงโรงเรียนซะและ วันนี้มันเป็นไรกันเนี่ย ตาซ้ายกระตุกตลอดเลย สงสัยจะมีเรื่องดี ๆ เกิดขึ้นแน่เลย พอเดินมาถึงหน้าประตูโรงเรียน ดันเหลือบไปเห็น อาจารย์ ประจำชั้น กะลังคุยอยู่กับ ผู้ชายคนนึง กับเด็กผู้หญิงคนนึง หน้าตาน่ารักมาก ซึ่ง ผมก็เลยทักแนนไปว่า
“นั่นอาจารย์พี่ คุยอยู่กะใครอ่ะ เคยเห็นบ้างมะ? “
“ไม่เคยเห็นหรอก น่าจะเป็นเด็กใหม่แหล่ะ พี่พี “ พอพูดเสร็จ อาจารย์ก็หันมาเห็นผม อาจารย์ก็กวักมือเรียกผมเข้าไปหา
“ แนน จารย์เรียกพี่ เด๋วพี่ไปหาจารย์ก่อน แล้วเจอกันที่โต๊ะนะ “
“ ค่ะ ๆ เด๋วเจอกัน “ พอแนนพูดเสร็จ ผมก็เดินไปหาอาจารย์ และถามจารยไปว่า
“มีอะไรหรือฮับอาจารย์” พอเดินเข้ามาหาอาจารย์ แล้วมองดูใกล้ ๆ ยิ่งน่ารักกว่าเดิมอีก
“คือว่า ครูอยากให้เธอพาเด็กใหม่คนนี้ไปที่ห้องหน่อยได้ไหม”
“ได้ครับ แต่ว่า อยู่ห้องไหนหล่ะคับ” ผมถามไปแบบโง่ ๆ
“ พี นี่เธอแกล้งโง่หรือไง? ก็ต้องเป็นห้องของเราสิ” อาจารย์พูดพร้อมกับบอกให้นักเรียนใหม่รู้
“ คับ ๆ รู้แล้วค้าบ นู๋พูดไปงั้นแหล่ะ นี่ใช่ไหมคับนักเรียนใหม่? “
“ ใช่จ้ะ และนี่คือคุณพ่อของเขาด้วย “ ผมก็ยกมือสวัสดี พ่อของเขา
“ หวัดดีคับ “ “ ดีคับ พ่อของอีฟ ช่วยดูและอีฟด้วยนะลูก “ แล้วอีฟก็เดินมาทักผม
“ สวัสดีค่ะ ชื่อ อินทิรา อัสวจินดา ชื่อเล่น อีฟ ค่ะ“ โถ… เวลาพูดมาหยั่งงี้ยิ่งน่ารัก
“ ดีคับ พีรพัฒน์ รัตนกำจรชัย ชื่อเล่น พี คับ” และอาจารย์ก็พูดขึ้นมาว่า
“ เอ้า ๆ รู้จักกันพอแล้ว พาไปที่ห้องได้แล้ว พี “
“ ค้าบ จารย์ ป่ะอีฟ เด๋วพาไปหา กลุ่มพวกเราก่อนนะ “ และพ่ออีฟก็บอกว่า
“ อีฟ งั้นพ่อกลับก่อนนะลูก “ และอีฟก็ตอบกลับว่า
“ ค่ะ ขับรถดี ๆ นะคะ “ และพ่ออีฟก็เดินไปที่รถแล้ว ขับรถกลับไป
“ พี แล้ว พี จะไปไหนอ่ะ “ เสียง เวลาได้ยิน ยิ่ง อยากได้ยินตลอดเวลา
“เด๋วเราไปหาเพื่อนเราก่อน อีฟไปกะเราด้วยละกัน” อีฟตอบกลับด้วยเสียงหวาน ๆ
“ จ้ะ พี “ เหอะ ๆ ผมไม่คิดเลยว่า เธอจะน่ารักอย่างนี้ แถมเป็นกันเองซะอีก เฮ้อออ…. ถ้าเป็นหยั่งงี้คงจะต้องจีบไห้ได้แต่ดูท่าทางคงจะยากอ่ะนะ คนอย่างนี้น่าจะมีแฟนแล้วแหล่ะ เอ ว่าแต่เรามานก็หนุ่งใน4คนที่ว่าฮอตนี่หว่างั้นลองจีบดูดีกว่าวุ้ย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น