คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : >>> Naughty Boyz
“ม่ามี๊คร๊าบบบบบ หลังอาหารเย็นผมขอไปหาเจ้าคยูหน่อยนะคร๊าบบ” เสียงของเจ้าลูกชายสุดที่รักตัวดีกล่าวอ้อนมารดา
“จะไปหาคยู หรือสาวๆคนไหนกันแน่ บอกแม่มาเลยนะ” ผู้เป็นมารดาตัดพ้ออย่างรู้ทัน
“โธ่ ม่ามี๊ค๊าบบบ สาวๆอะไรครับ นี่มันเพิ่งเปิดเทอมวันแรกเอง พอดีผมมีธุระสำคัญกับคยูฮยอนนิดหน่อยละครับ”
“จะไปก็ไปเถอะลูก แต่ขับรถระวังๆนะ อีกสามสี่วันพ่อเค้าก็จะกลับจากอังกฤษแล้ว ถึงเวลานั้นหนะจะโดนไม่ได้ออกจากบ้าน”
“ไม่มีวันซะล่ะครับม่ามี๊ ผมกับป๊าเหมือนกันแบบนี้ ป๊าเข้าใจว่าลูกป๊าเป็นยังไง”
ลีซูยอนส่ายหน้าใส่ลูกชายอย่างเอ็นดู เอาเถอะๆ อยากไปแม่ก็ไม่ห้าม เมื่อไหร่นะที่ทงแฮจะโตแล้วก็รู้หน้าที่ของตัวเองว่าเป็นลูกชายคนเดียว มีธุรกิจของครอบครัวตั้งมากมายที่ต้องดูแล ความจริงเธอกับสามีก็ผิดมากที่เลี้ยงลูกชายออกมาเป็นแบบนี้ เพราะตั้งแต่เธอจำความได้ ตั้งแต่ทงแฮอ้าปากร้องอุแว้ๆ ออกมาเธอก็ไม่เคยจะขัดใจอะไรลูกชายเลย ทั้งของเล่นต่างๆ นาๆ ถ้าทงแฮชอบแบบนี้ก็คือเอาแบบนี้ ชอบแบบนี้แต่หลายสีก็ซื้อหมดหลายสี ชอบทั้งชั้นวางก็ซื้อทั้งชั้นวาง หรือแม้แต่ซื้อทั้งร้านเธอก็บ้าทำให้ลูกชายคนนี้มาแล้ว และเมื่อทงแฮโตขึ้นมา ไม่ว่าจะอะไร ไปที่ไหนเงินใช้เท่าไหร่ ไม่เคยขาดมือ เธอขอเพียงอย่างเดียวคือรอยยิ้มที่แสนสดใสของลูกชายของเธอ แล้วก็เหมือนฟ้าจะยิ่งตอกย้ำนิสัยคุณชายของทงแฮให้ยิ่งรากลึกลงไป เพราะดันส่ง โจวคยูฮยอน ลูกชายของคุณและคุณนายโจวซึ่งทั้งสองบ้านก็สนิทคุ้นเคยกันอย่างดี มาเป็นเพื่อนสนิทกันซะอีก......
โจวคยูฮยอนก็ไม่ต่างอะไรกับทงแฮเล้ย ทั้งนิสัยเอาแต่ใจ ได้ทุกอย่างถอดแบบมาเหมือนกันเปี๊ยบ เฮ้อๆๆ แล้วแบบนี้ถ้าปล่อยให้ทงแฮเป็นแบบนี้ลูกชายของเธออีกซักสิบปีข้างหน้าจะเป็นอย่างไรนะ
“ม่ามี๊คิดอะไรอยู่ครับเนี่ย” ทงแฮพูดขึ้นเมื่อเห็นมารดาของเขานั่งเหม่อลอย
“อะ....เอ่อ ปะ...เปล่าจ่ะลูก แม่แค่คิดว่าอยากจะไปเที่ยวกันทั้งครอบครัวที่ทะเลกันบ้าง”
“ฮ่าๆๆ นึกว่าอะไร ได้สิครับม่ามี๊ เดี๋ยวลูกชายคนนี้จัดให้ แต่ก่อนอื่น ผมต้องขอตัวนะครับ เจ้าคยูมันรอนานแล้ว”
“จ่ะ” ลีซูยอนพนักหน้าช้าๆ ก่อนจะยิ้มเป็นปกติ ปล่อยให้ลูกชายสุดที่รักเข้ามาหอมแก้มคลอเคลีย ก่อนจะออกไปสตาร์ท Audi R8 คันงามและขับออกไป
“ฮัลโล นายอยู่ไหนวะเนี่ย” เสียงของคยูฮยอนดังมาตามสายโทรศัพท์
“On the way เพื่อนรัก ใกล้ถึงแล้ว ถนนเส้นไหนน้าที่นายบอก”
“ชองโน ชองโน26 เข้ามาแล้วนายจะเห็นตึกแถวที่เป็นคล้ายๆโรงงานร้าง”
“ห่ะ!!~ โรงงานร้าง นายจะพาชั้นไปที่นั่นทำไมเนี่ย”
“เอาน่า นายมาก่อนละกัน แล้วเดี๋ยวจะได้รู้ว่าของดีมันเป็นยังไง”
ทงแฮขับเจ้าออดี้ อาร์แปด สุดที่รักเข้าไปยังถนนชองโน ก่อนจะเริ่มหา อยู่ไหนนะที่เจ้าคยูฮยอนมันบอก และแล้วเขาก็พบ นั่นไงรถ Lexus IS 250 ของเจ้าคยูฮยอนมันจอดอยู่ตรงนั้น วันนี้มาแปลกนึกยังไงไม่เอารอสปอร์ตมา ทงแฮขับรถเข้าไปจอดใกล้ๆ พลางบีบแตร เพื่อนรักโผล่หน้าลงมาจากรถ.....
“เฮ้ยทงแฮ โหยกว่าจะมาได้” คยูฮยอนบ่นอุบ
“โทษที คุยกับม่ามี๊นานไปหน่อย”
“ฮ่าๆๆๆ”
“นึกไงเอารถคันนี้มาวะ มันดูหรูเกินอายุพวกเรารึเปล่า”
“เฮ้ออ ชั้นพยายามปกปิดอะไรบางอย่างที่บ้านอยู่ เอาน่า ไม่ต้องสนใจหรอกลงมาๆ”
ทงแฮจอดรถก่อนจะเปิดประตูลงมา เจ้าคยูฮยอนนี่มันก็ช่างสรรหาสถานที่เที่ยวจริงๆ นี่อะไรตึกร้างนายบ้ารึเปล่าแถวนี้จะมีอะไร...
“เอาน่าตามมาเดี๋ยวนายก็รู้”
คยูฮยอนเดินนำทงแฮเข้าไปยังปนะตูของโรงงานร้าง ก่อนที่จะยกโทรศัพท์ขึ้นมาพูดอะไรบางอย่าง และไม่นานประตูโรงงานร้างก็เปิดออก...พร้อมกับชายหนุ่มที่ใส่สูทสีดำมายืนตอนรับ
“Club 65 สวัสดีครับ ขอทราบรหัสสมาชิกด้วยครับ”
“Zero k612y” คยูฮยอนพูดรหัสออกไป ทางคนใส่สูทดำคีย์รหัสพวกนั้นลงไปบนเครื่องเล็กๆเครื่องนึง
Password success ~
“เชิญครับ” คนใส่สูทดำทำท่าเคารพนอบน้อม ก่อนจะเดินนำทงแฮและคยูฮยอนเข้าไป ทั้งสามขึ้นบันไดชั้นสองของโรงงานร้างและมาหยุดที่หน้าประตูแห่งหนึ่ง ชายชุดดำคีย์รหัสก่อนที่ประตูจะเปิดออก และข้างใน..............
มันคือคลับพิเศษของคนรวยนั่นเอง ในนั้นจะมีแต่ดาราไม่ก็ลูกนักธุรกิจและนักการเมืองชื่อดังมาเที่ยวและมั่วสุมอยู่เท่านั้น และผู้หญิงที่กำลังเกาะบาร์เต้นยั่วไปมาอยู่นี้ก็มีแต่ระดับ Top model ทั้งนั้น ในที่แห่งนี้จะมีความเป็นส่วนตัวสูง เพราะจะห่างไกลจากนักข่าวทำให้ทำทุกอย่างได้อย่างสบายใจไม่ต้องแคร์อะไร
“เป็นไงทงแฮ ชั้นบอกแล้วว่ามันเด็ด”
“ฮ่าๆๆ เยี่ยมไปเลยคยู สมแล้วที่นายเป็นเพื่อนรักชั้น”
เมื่อมีแขกเป็นชายหนุ่มสองคนมา สาวๆที่กำลังว่างก็เดินเข้ามาต้อนรับขับสู้กันเต็มที่ ทั้งกอด ทั้งนัวเนีย พาไปนั่งที่โต๊ะ สุดยอดแห่งการบริการ.....
เมื่อกวาดสายตามองไปรอบๆ มันไม่ได้ต่างอะไรกับสังคมคนรวยชั้นสูงที่ต้องการซ่อนพฤติกรรมที่ไม่ดีไม่งาม ลูกชายนักการเมืองที่พ่อนั่งอยู่ในสภา ลูกของนักธุรกิจ หรือแม้แต่ดาราดังๆ ก็มาอยู่ที่นี่ทั้งนั้น
“ชั้นว่าคืนนี้นายได้ขึ้นสวรรค์แบบนับไม่ถ้วนแน่เลยหวะ ฮ่าๆๆ” คยูฮยอนบอกเพื่อนรัก ก่อนจะรินเหล้าลงใส่แก้วให้ทงแฮ
“ชั้นก็ว่างั้น” ร่างบางกระดกเหล้าดื่มจนหมดแก้ว อารมณ์แบบนี้มันต้อง..... ก่อนที่เจ้าเสือเพล์บอยกำลังใช้มือโอบคอนางแบบสาว
“ผู้หญิงคนนั้นมันคนประจำของชั้น” เสียงแสดงความเป็นเจ้าของของใครคนนึงดังขึ้น
ทงแฮเงยหน้าขึ้นมองและเขาก็พบ “นะ.....นาย ไอ้ขี้เก๊ก” ทงแฮตกใจ ทำไมต้องมาเจอมันที่นี่ แต่ไอ้คนที่พูดประโยคเมื่อครู่นี้คือฮันคยองเพื่อนของไอ้ขี้เก๊ก
“สเตฟานี่ ไม่คิดเลยนะว่าชั้นไม่มาสามวันจะเปลี่ยนคนไปซะแล้ว” ฮันคยองพูดพลางมองไปยังหญิงสาว
“ปะ...เปล่านะคะ คุณชายฮันคยอง ชะ....ชั้นแค่” หญิงสาวเงียบเมื่อฮันคยองยกมือขึ้นห้าม
“โลกกลมจริงๆเลยนะ ไอ้เจ้าลูกแหง่” ชีวอนที่ยืนเงียบอยู่นานพูดขึ้น
“นะ....นาย” ทงแฮไม่รู้จะพูดยังไง อับอายต่อหน้าสาวๆเหลือเกิน “คยู คยูนายด่ามันให้ชั้นหน่อยสิ”
“ทำไมล๊า ทีตอนอยู่มหาลัยล่ะทำมาเป็นปากดี”
“ก็ใครอยากจะคุยกับคนบ้า ชอบใช้กำลังแบบนายล่ะ ทำเป็นวางท่าเป็นคนดี ที่แท้ก็เที่ยวสถานที่แบบนี้ด้วย”
“ฮันคยอง ไหนว่าที่แบบนี้จะไม่มีเจ้าเด็กอ่อนหัดแบบนี้ไง” ชีวอนหันไปเค้นความจากเพื่อนรัก “แล้วนายล่ะ เที่ยวที่แบบนี้ด้วยหรอ”
ทงแฮพูดไม่ออก เพราะเขาเองก็ยืนอยู่ในคลับแห่งนี้เหมือนกัน.....
“ชั้นจะบอกให้นะ ชั้นเที่ยวผู้หญิง แต่ก็เลือก ถ้าสกปรกมาชั้นก็ไม่เอา”
“นายหมายความว่ายังไง นายหมายความว่าชั้นไม่เลือกงั้นหรอ ไอ้บ้า นายมันบ้า บ้า บ้า บ้า” ทงแฮตะโกนโวยวายด่าชีวอนเหมือนเด็กๆ
“เลิกพล่ามได้รึยัง” ชีวอนพูดอย่างรำคาญ
“ไม่ ชั้นไม่เลิก ชั้นไม่เลิก นาย...ไอ้ขี้เก๊ก ตั้งแต่เรื่องรถแล้ว นายใช้วิธีสกปรกอะไรถึงได้ R8s มาขับห๊า นายกล้าตัดหน้าลีทงแฮหรอ นายทำเกินไปแล้ว”
ชีวอนจ้องไปที่หน้าหวานสวยของทงแฮ “นายจะหยุดพูดได้รึยัง”
“ไม่ ไม่หยุด ชั้นไม่ยหุด นายมันไอ้ขี้โกง พวกชอบใช้กำลัง นายทำให้ชั้นต้องขาดเรียนคาบแรกในตอนเช้า ทั้งๆที่มันไม่สมควรจะขาด นายทำให้ชั้นเสียเวลา นายทำให้ชั้น...........อุ๊บ”
ชั่ววินาทีนั้นที่ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกแทบจะหยุดหมุน เมื่อปากของทงแฮที่กำลังพูดว่าชีวอนฉอดๆๆ ถูกปากนุ่มสวยของใครคนนึงประกบจูบและดูดอย่างดูดดื่ม ทงแฮหลับตาด้วยความกลัว แต่รู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆที่กำลังหายใจรดลงบนหน้าหวานของเขา
“อื้อๆๆๆ” ทงแฮครางในลำคอ พลางใช้แรงทั้งหมดดันตัวเองออกมาจากอ้อมแขนของชีวอน
“นายทำบ้าอะไร” ร่างบางพูดอย่างตกใจ ก่อนจะใช้มือเช็ดไปที่ปากของตัวเองอย่างขยะแขยง
“ก็ชั้นบอกแล้วใช่มั้ย ให้นายเลิกพูด นายไม่เลิกเองชั้นเลยใช้วิธีนี้”
“นายมันบ้า บ้าที่สุด บ้าที่สุด” ทงแฮร้องโวยวาย ท่ามกลางความตกตะลึงของผู้คนใน Club 65 ทุกคนหันมาจ้องมองทงแฮกับชีวอนสลับไปมา สำหรับชีวอนเขาไม่ได้รู้สึกอะไร นอกจากจะเดินไปคว้าผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงนั้นมายืนโอบคอไว้แล้วจ้องมองทงแฮอย่างไม่สนใจเท่าไหร่นัก
“จำไว้ อย่ามาพูดจาไร้สาระไม่รู้เรื่องกับชั้น ไม่งั้นนายโดนมากกว่านี้แน่”
ส่วนฮันคยองได้แต่มองทงแฮด้วยแววตาว่างเปล่า ก่อนจะโอบเอวหญิงสาวที่เป็นประเด็นแย่งกับทงแฮเข้าไปในห้องพิเศษที่จัดไว้ให้สำหรับแขกวีไอพีจริงๆ
ทงแฮจ้องหน้าชีวอนอย่างโกรธจัด แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรอีกเพราะกลัวจะโดนจูบอีก นี่ไอ้ขี้เก๊กกล้าทำแบบนี้กับเขาหรอ มันเสียภาพพจน์หมดเลย ใครๆจะนึกว่าเขาเป็น....เป็นเกย์รึเปล่า ไม่นะ จะบ้าไปแล้ว คนระดับลีทงแฮนี่นะจะเป็นเกย์ ไม่!!!!! ไอ้ขี้เก๊กนายต้องรับผิดชอบการกระทำครั้งนี้
ชีวอนเดินโอบเอวสาวสวยหุ่นนางแบบตามฮันคยองเข้าไปในห้องแล้ว มีแต่ทงแฮที่ยังคงยืนตัวแข็งทืออยู่........ง
“ทงแฮๆ” คยูฮยอนเดินเข้ามาจับตัวเพื่อนไว้ ก่อนจะสะกิดเบาๆ
“.........” ร่างบางไม่ตอบเพราะกำลังอึ้ง
“ทงแฮๆ” คยูฮยอนเรียกอีก “นายโอเครึเปล่า”
แต่ร่างสูงอย่างคยูฮยอนก็ต้องตกใจมากขึ้น เมื่อจู่ๆร่างของทงแฮก็ล้มลงเป็นลมหมดสติไปตรงนั้น “เฮ้ย ทงแฮ ทงแฮ นายเป็นอะไรไป หมดสติไปแบบนี้ได้ยังไง”
คยูฮยอนตกใจรีบเขย่าร่างเพื่อน โดนชีวอนจูบไปทีนึงนายถึงกับตกใจเป็นลมไปเลยหรอ ไม่ได้การล่ะ รีบพาออกไปจากที่นี่ดีกว่า เสือผู้หญิงแบบคุณชายลีทงแฮโดนชีวอนเป็นเป็นลูกแมวสิ้นลายไปซะแล้ว........
คยูฮยอนอุ้มร่างของทงแฮก่อนจะรีบพาออกไปจากคลับแห่งนั้น ร่างสูงพาทงแฮออกมาพร้อมทั้งเปิดเจ้า Audi R8 คันงามที่จอดอยู่แล้วเอาร่างทงแฮวางใส่ไว้ที่เบาะหน้า ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อแล้วหากระดาษมาช่วยพัดเป็นการใหญ่
“เฮ่ยยยย ทงแฮ ใครจะคิดว่านายจะเป็นลม ชั้นก็ไม่เคยพกยาดมซะด้วย มีแต่ของคุณย่าที่บ้าน” คยูฮยอนพูดคนเดียว
“ยะ.....อย่า....อย่านะ” ทงแฮครางละเมอออกมาสองสามที ก่อนจะตกใจตื่น ร่างบางลืมตาขึ้นพร้อมทั้งหายใจถี่รัวด้วยความโกรธและตกใจ
“นายฟื้นแล้ว โอเคมั้ยเพื่อน” คยูฮยอนถามอย่างเป็นห่วง พลางเร่งความแรงลมพัดของกระดาษ
“มะ...มัน ไอ้ขี้เก๊ก มันทำแบบนี้ได้ยังไง ฮือๆๆๆ” จู่ๆทงแฮก็ร้องไห้ออกมา พลางซุกหน้าลงกับฝ่ามือ เล่นเอาคยูฮยอนตกใจ
“เฮ้ย ทงแฮนายร้องไห้ทำไม มีอะไรบอกชั้นสิทงแฮ”
“ฮือๆๆ คยู นายเห็นมั้ยว่าไอ้ขี้เก๊กนั่นมันจูบชั้น มันจูบชั้นต่อหน้าคนอื่นๆ ชั้นอาย อายที่สุดเลย อีกอย่างนะ ฮือๆๆ นั่นมันเป็นจูบแรกที่ชั้นเป็นฝ่ายถูกกระทำ ฮือๆๆ ชั้นไม่ชอบเลยคยู ไม่ชอบเลยฮือๆๆๆ” ทงแฮร้องไห้พลางพูดจาตีโพยตีพาย
คยูฮยอนพูดไม่ออก ก็หมอนั่นเล่นจูบเพื่อนเค้าซะแบบนี้จะให้พูดยังไง “เฮ้ย นายอย่ายอมแพ้ดิ มันทำกับนายแบบนี้ นายก็ต้องสู้ สู้เพื่อให้รู้ถึงความสามารถของคุณชายลีทงแฮที่ใครหน้าไหนก็ไม่สามารถต่อกรได้” ร่างสูงพูดพลางทำหน้าตาจริงจัง เพื่อจะช่วยให้ทงแฮดีขึ้น
ร่างบางหยุดร้องไห้ ก่อนจะมองหน้าเพื่อน “นายว่าชั้นสู้ไอ้ขี้เก๊กได้จริงๆหรอ”
“ได้สิ” คยูฮยอนพูดให้กำลังใจ “ชั้นจะช่วยนายเอง ฮ่าๆๆ”
........................................
ฮ่าๆๆ และแล้วนายก็เสียจูบให้กับชีวอน
อะไรกันแค่นี้เป็นลมไปเลยหรอ เสียชื่อคุณชายเพล์บอยหมดเลย คริๆ
คราวนี้คุณชายทงแฮของเราจะทำยังไงดีล่ะ เจอคู่ปรับที่ไม่ธรรมดาซะแล้ว
จะอัพๆๆ นะค๊า ใครชอบคอมเม้นให้กำลังใจกานด้วยน้า ^0^
ความคิดเห็น