คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : บทนำ
ความทรงจำในอดีตที่ผ่านมา สำหรับใครสักคนหนึ่งนั้นถูกพับเก็บเอาไว้ในใจอย่างสวยงาม สัมผัสอันอบอุ่นรวมถึงคำพูดหรือแม้กระทั่งคำมั่นสัญญายังคงดังก้องอยู่ในใจตลอดเวลารอเวลาให้เวลานั้นหวนกลับมาอีกครา
ความรักที่ถูกพรากจากกันไกลเหลือไว้เพียงรอยบางๆ ที่จะยังคงไม่จางหายไปไหน การพบเจอระหว่างคนสองคนที่เป็นเรื่องของโชคชะตานำพาให้พบพานและพรากออกให้จากไกล คำตอบนั้นคงมีเพียงฟ้าหรือโชคชะตาแห่งเบื้องบนที่จะให้คำตอบได้ แต่หัวใจของคนที่เฝ้ารอไม่รู้ว่าจะอดรนทนรอได้นานอีกสักเท่าไหร่ เพราะในส่วนลึกของจิตใจนั้นช่างโหยหาความรู้สึกเมื่อครั้งอดีตเหลือเกิน
สร้อยข้อมือไข่มุกที่ใส่รัดข้อมือเอาไว้เตือนใจเสมอ แหวนทองคำขาวเกลี้ยงที่สลักเสลาเป็นภาษาต่างบ้านต่างถิ่นยังคงถูกสวมเอาไว้ไม่มีวันที่จะเอาออก สภาพแวดล้อมรอบๆกายทำให้บางครั้งจิตใจสร้างภาพลวงตาให้เห็นว่า ใครสักคนหนึ่งยังยืนอยู่ตรงนั้นส่งยิ้มอันหวานและสดใสมาให้กันเสมอ แต่เมื่อเพ่งมองกลับไปดีๆ ภาพนั้นก็กลับเปล่าตาเหลือไว้เพียงอากาศธาตุที่สัมผัสได้แต่ไม่สามารถไขว่คว้าเอามากอดเอามาครอบครองไว้ได้ ความสุขที่เจ้าของจิตใจมีความเชื่อมั่นว่าเหมือนปราสาททรายชายทะเลที่สามารถถูกสร้างขึ้นได้ทุกวัน และเมื่อน้ำทะเลซัดซาพาออก วันรุ่งขึ้นก็สามารถใช้สองมือสร้างขึ้นมาได้อีกเสมอ แต่วันนี้แม้สองมือของเธอจะสามารถสร้างความสุขขึ้นมาใหม่ได้นั้นแต่ก็เป็นเพียงแค่ครึ่งเดียว ไม่ได้เติมเต็มเหมือนเวลาครั้งก่อนอีกต่อไป
ความคิดเห็น