ตอนที่ 3 : PART 3 : เข้าถ้ำเสือ
Rosé talk...
"เราจะทำอย่างนี้จริงๆ เหรอเจนนี่" ฉันเอ่ยถามคนข้างๆ ด้วยความลังเล
"ทำไงได้ ก็แม่ออกปากเองขนาดนั้น" เจนนี่ตอบฉัน พร้อมจับฮู้ดขึ้นคลุมหัว
"ใส่นี้ซะ" เจนนี่ยืนแมสปิดปากมาให้ฉัน
"เฮ้อ!" ฉันถอนหายใจ แต่มือก็รับแมสมาใส่อย่างไว พอมองดูพวกเราสองคนในกระจกตอนนี้ มันโจรดีๆ นี่เอง ตั้งแต่หัวจรดเท้า everything is black! ยังดีที่ไม่ต้องใส่แว่นตาดำ
"เสร็จกันยังเนี่ย!" จีซูเดินเข้ามาพร้อมกับลิซ่า
'คนต้นคิดกับคนต้นเรื่อง' ฉันคิด
"ฉันว่ามันขาดอะไรไปนะ" จีซูพูดแล้วเดินไปหยิบอะไรบางอย่
"อย่างนี้ค่อยดีหน่อย เผื่อผิดพลาดจะได้ไม่มีใครจำพวก
'ค่ะแม่! ทำไมไม่เอาถุงดำมาคลุมอีกชั้นเล
ก็ได้แต่คิด ถ้าพูดออกไป แม่จีซูอาจมีน้ำโห เดี๋ยวจะหูชาไปเปล่าๆ
"แล้วไหนล่ะค่ะ รูปห้องของ BTS ที่ฉันให้ไปหา" เจนนี่ถาม
"อยู่นี้ แทแด๊!"
"ไม่ได้ตื่นเต้นเลยพี่จีซู" ฉันพูด
เจนนี่รับรูปใบนั้นมา "ฉันต้องใช้สมาธิ" เจนนี่พูดและค่อยๆ เก็บรายละเอียดของรูปใบนั้น เธอจ้องมันอยู่นาน ก่อนจะหงายฝ่ามือให้ฉัน
"ถ้าโผล่ไปเจอพวกรุ่นพี่ล่ะคะ" ฉันพูดแล้วหันไปเรียกร้องความเห็
"ไปก็ไปวะ" ว่าแล้วฉันก็จับมือเจนนี่
วู้บ!
ในห้องนั้น....ตอนนี้เหลือแค่จีซูกับลิซ่าเท่านั้น
ณ หอพัก BTS
ตุ๊บ!
"โอ้ย! อะไรวะนี่"
เสียงผู้ชายคนนึงร้องโอดครวญด้ว
แล้วฉันก็ได้คำตอบ
"พวกมึงเล่นอะไรกันว....เฮ้ย! เธอ เธอ เธอ เธอเป็นใคร เข้ามาได้ไง จะทำไรฉัน อยากบอกนะว่าจะทำมิดีมิร้ายฉัน อยากนะเว้ย ช่วยด้วย! พวกมึงช่วยกูด้วย! มีคนจะข่มขืนกู...เฮ้ย! นี้เล่นมากัน 2 คนเลยเหรอ"
พระเจ้าช่วย! นายคนนี้น่ารำคาญจริงๆ แล้วทำไมเขาถึงรู้ว่าฉันเป็นผู้
"เกิดอะไรขึ้นวะ" เสียงผู้ชายคนหนึ่งแว่วมา
"ไอ้วี มันเป็นไรเปล่าวะ ไปดูสิ" และอีกคน ดูเหมือนพวกเขากำลังวิ่งมาทางห้
"ลงมือได้แล้ว" เจนนี่บอกฉัน ฉันพยักหน้ารับคำ
"ลงมือ ลงมืออะ..." เขาพูดยังไม่ทันจบ ทุกๆ อย่างรอบตัวฉันก็หยุดนิ่ง
"นายนิน่ารำคาญจริงๆ นายวี" ฉันพูดต่อหน้าเขาก่อนจะเดินไปหา
"เอาล่ะ ทีนี้ก็ไปหาจองกุกกัน" เจนนี้พูดแล้วเดินนำหน้าฉันไป
'หอชายจริงๆ สินะ' ฉันคิดในใจ เพราะทั้งเสื้อผ้า กางเกงใน บ๊อกเซอร์ จานชาม กระจัดกระจายไปหมด 'อย่างน้อยก็หน้าจะเก็บ กกน. ให้ดีๆ หน่อยสิยะ'
"โรเซ่! ทางนี้"
ฉันรีบเดินผ่านผู้ชายสองคนที่ยื
แรปมอน! หน้าเขาคุ้นจังแฮะ แต่ช่างเถอะ ฉันอยากออกไปจากที่นี่เต็มทนจึง
"เอาจดหมายมาเร็ว" เจนนี่เร่งฉัน ฉันจึงรีบยืนจดหมายไปให้ แล้วเจนนีก็วางจดหมายใส่ไว้ในมื
ฉันมองเห็นเงาสะท้อนของตัวเองที่หน้าต่าง 'ถึงว่า ทำไมหมอนั้นถึงรู้ว่าฉันเป็นผู้
"โรเซ่ มานี่!"
"ค๊าาา"
ตอนนี้เราสองคนออกมาที่ระเบียงห
เป๊าะ!
ฉันดีดนิ้วหนึ่งครั้ง แล้วทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติ
"เกิดไรขึ้นวะวี"
"ผู้หญิงสองคนนี้จะข่มขืนฉัน"
"ผู้หญิง? ผู้หญิงที่ไหนวะ ไม่เห็นมีไร"
"..."
"มึงฝันแล้วเพ้อเจ้อนะสิ"
"ไม่ได้ฟังนะเว้ย ดูดิๆ ที่ท้องฉันมีรอยแดงจากที่ยัยนั้นล่มทับอยู่เลย ดูดิๆ เห็นเปล่า นี้ไง!"
นั้นเป็นเสียงสุดท้ายที่ฉันได้ยิ
ณ หอพัก Blackpink
"เป็นไงบ้าง สำเร็จหรือเปล่า" ลิซ่ารีบวิ่งมาถาม
"ไม่เชื่อมือพวกเราหรือไงยะ รุ่นนี้ไม่มีพลาดอยู่แล้ว" ฉันสบัดผมและเชิดหน้าภูมิใจกับผ
"แหม...ทีก่อนหน้านี้ทำเป็นกลัว
"กลัว กลัว กลัว กลัวที่ไหน เกรงใจหรอกนะ ไหนใครว่าไม่กล้าเข้าไป" เพลงนี้ยัยลิซ่าเป็นคนสอนฉันเอง
"แล้วส่งให้ถึงมือหรือเปล่า"
"ไม่ต้องห่วง ฉันเป็นคนยัดจดหมายไว้ในมือเขาเ
"ใช่แล้วๆ เธอไม่ต้องห่วงเลยลิซ่า ว่าพ่อชายของเธอจะไม่เห็น" ฉันตอบเพื่อนฉันไปอย่างยิ้มๆ
"พ่อชายอะไรของแก" ลิซ่าทำเสียงดุใส่ฉัน
'ทำเป็นวางท่า ยัยแมวเอ้ย!' ฉันคิดในใจ
"แล้วเขาจะเชื่อสิ่งที่ฉันเขียน
'เฮอะ! ท่าทางจะเป็นหนัก' ฉันคิดและได้แต่มองหน้าคนที่เหลื
"อย่าคิดมากเลย อย่างน้อยเราก็เตือนเขาไปแล้ว ที่เหลือให้เป็นเรื่องของโชคชะต
"ฉันว่าฉันไปล้างหน้าแปรงฟันเตรียมตัวออกไปซื้อของดีกว่านะค
"งั้นฉันก็ขอตัวไปงีบต่อซักหน่อ
ฉันเดินกับเข้าห้องตัวเอง ทิ้งตัวลงนอน ก่อนที่ฉันจะหลับตา "แรปมอน" อยู่ๆ ฉันก็เอ่ยชื่อนี้ขึ้นมา
"เราเคยเจอกันหรือเปล่านะ"
.........จบ PART 3.........
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ตามความคิดของเราเนอะ เราคิดว่าแต่ละคนน่าจะมีพลังแบบนี้ (หรือปาวก็ไม่รู้)
👇👇👇👇
ลิซ่า = ฝันลิขิต
โรเซ่ = หยุดเวลา
เจนนี่ = หายตัว
จีซู = สะกดจิต (ป่าวว่ะ)
ต่อคร้าาาาารออยู่