Fantastic girls : รักต้องมนตร์ SEASON I [BTS&BLACKPINL] -THE END-

ตอนที่ 10 : PART 9 : เชลย

V talk...

"จะตะโกนทำไมกัน เดี๋ยวคนที่เหลือก็โพล่มาพอดี" ผมบอกแรปมอนกับจีมิน

"มึงมาตั้งแต่เมื่อไหร่" จีมินถามผม

"ก็ซักพัก แต่ก็ทันรู้ความลับพวกนั้นแหละ" 

"มึงโคตรไม่มีมารยาทเลย" แรปมอนดุผม

"เออๆๆ ผมรู้ว่าผมเสือก ก็แค่เดินพามา แล้วได้ยินชื่อยัยซอสเน่าเลยแวะมาดู ไม่คิดว่าจะได้ยินอะไรดีๆ แบบนี้ ในที่สุดผมก็หายสงสัยสักที"

"มึงสงสัยเรื่องอะไร" แรปมอนถาม

"ฮยองจำวันที่ผมโดนยัยนั้นตบหน้าได้เปล่า วันนั้นที่ผมเดินเข้าไปดมเธอไม่ใช่เพราะผมหืนนะฮยอง แต่เพราะกลิ่นน้ำหอมอะ"

"กลิ่นน้ำหอม? มันเกี่ยวไงกับเรื่องนี้วะ" จีมินท้วงขึ้นมา

"มึงก็ฟังกูให้จบก่อน คืองี้ ตั้งแต่วันที่กูเจอผู้หญิงแปลกหน้าสองคนในห้องกู กูจำกลิ่นน้ำหอมของอีกคนได้ พอยัยโรเซ่เดินผ่าน มันดันเป็นกลิ่นเดี๋ยวกัน กูก็เลยพิสูจน์ซักหน่อย ตอนนั้นกูก็ไม่มั่นใจหรอก จนมาได้ยินมึงกับฮยองคุยกันวันนี้"

"ตอนนั้นกูก็คิดว่ามึงเป็นห่าอะไร แชยองบอกกูให้พาไปหาหมอทางจิตด้วยนะมึง กูว่าน้องคงกลัวไอ้โรคจิตอย่างมึงไปแล้ว 555" แรปมอนบอก

"แต่ผมก็ไม่คิดว่าพวกเธอทั้งสี่คนจะมีพลังกันทุกคนนะ ฟังแล้วผมอึ้งไปเลย amazing amazon มากๆ ฮยอง"

"มึงต้องไปเจอแบบกู โคตรของโคตรของโคตร amazing สุดๆ เลยมึง กูอ้วกแตกอ้วกแตน ใครจะคิดว่าเจนนี่จะมีพลังจัมป์แบบนั้น" จีมินบอกผมด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

"แสดงว่าที่มึงรอดมาได้เพราะพลังที่ว่าสินะ" 

จีมินมองผม แล้วหันไปมองแรปมอน แรปมอนกับผมมองจีมินแล้วหันกลับมามองหน้ากัน 

"พวกกูไม่ได้พูด" ผมกับแรปมอนบอกจีมินพร้อมกัน

"แล้วใคร..."

"กูเอง"

"ชูก้าฮยอง!" ผม แรปมอน และจีมินตะโกนออกมาพร้อมกัน

 แต่ที่ทำให้แทบช็อคคือเมื่อชูก้าฮยองเลื่อนบานประตูออกให้เห็นอีก 3 คนที่เหลือ 'ความลับแตก' 

ผม แรปมอน และจีมินหันมามองหน้ากัน 'ซวย'

"ผมง่วงแล้วว่ะฮยอง ไม่กวนฮยองแล้ว ไป นอนต่อดีกว่า" ผมว่าแล้วลุกออกจากเตียงแรปมอน แต่ก็ต้องเจอชูก้าฮยองขวางทางเอาไว้

"พวกมึงไม่ต้องไปไหน อยู่กันหมดนี้แหละ" ชูก้าฮยองเอ่ยขึ้น

Suga talk...

ตอนนี้พวกผมจับเชลยทั้ง 3 คนมาไว้ที่ห้องนั่งเล่น และเริ่มทำการสอบสวนทันที

"ที่พวกมึงคุยกัน สรุปว่าจริงใช่เปล่า" ผมถามออกไปตรงๆ

"คือ..." จีมินเหมือนจะพูดแต่ก็ถูกแรปมอนดึงไว้

"มึงก็รู้เราตกลงกันแล้วว่าะไม่มีความลับต่อกัน" ผมบอกแล้วมองไปที่แรปมอน

"ผมรู้ฮยอง แต่เรื่องนี้รู้น้อยคนมันจะดีกว่า ขืนพวกหลังเขารู้เข้า ไม่ดีต่อพวกเธอแน่" พวกหลังเขาอะไรของมันอีกล่ะทีนี้

"ไอ้วี! มึงบอกพวกกูมา" เจโฮปถามเอาคำตอบจากวี

"เฮ้อ...คือเรื่องมันเป็นอย่างนี้ฮยอง..."

"ไอ้วี! เราตกลงกันแล้วนะเว้ย" แรปมอนพูด

"ก็ใช่ แต่ยังไงพวกฮยองก็ต้องรู้เข้าอยู่ดี บอกวันนี้แหละจะได้ไม่ผิดใจกัน เชื่อผมๆ"

"แต่กูตกลงกับโรเซ่ไว้นะว้อย" แรปมอนกล่าว

"กูก็ด้วย" จีมินเสริม แต่ดูเหมือนว่าวีจะกลัวพวกผมมากกว่า

"คืองี้นะฮยอง..."

"ไอ้วี!" เชลยอีกสองคนตะโกนออกมาพร้อมกัน

"ฮยองหาไรมาปิดปากสองคนนี้ที" จินทำตามที่วีแนะนำทันที ในที่สุดพวกมันก็เงียบได้สักที

"งั้นไม่ใช่สาม แต่เป็นสี่ เจ๋งสุดๆ เลยว่ะ" เจโฮปพูดขึ้นหลังจากได้ฟังเรื่องทั้งหมด

"พลังสะกดใจนี่ สุดยอดไปเลยว่ะ ถึงว่าทำไมเวลาอยู่ใกล้ๆ จีซูกูเหมือนต้องมนต์" จินกล่าว

"แต่กูไม่ยักรู้สึกแบบนั้น" ผมบอก

"อืมเอยออกอองแอว" แรปมอนทำเสียงอู้อี้ๆ เพราะปากโดนปิดเอาไว้ด้วยเทปกาว

"จองกุก ไปแกะปากให้พวกมันที" จองกุกเดินไปแกะแทบกาวออกจากปากแรปมอนและจีมิน

"ผมเคยบอกฮยองแล้ว ว่าพลังพวกนี้มีขีดจำกัดอยู่ ฮยองอาจเป็นหนึ่งในขีดจำกัดนั้นของพลังจีซูก็ได้" แล้วทำไมอยู่ดีๆ ผมถึงกลายเป็นขีดจำกัดของยัยนั้นล่ะ 'แปลกดี' แล้วผมควรจะเชื่อเหรอ

"แล้วที่บอกว่าพวกกูไม่ควรรู้ เพราะเกี่ยวกับคนหลังเขา...แล้วคนหลังเขามันคือไรวะ พวกคนบ้านนอกอย่างนี้เหรอ" เจโฮปถามแรปมอน

"ไม่ใช่คนบ้านนอกฮยอง เป็นพวกคนคลั่งพลังด้านมืดอะ เหมือนพวกปีศาจไรงี้" มีปีศาจด้วยครับท่าน

"ผมว่ามันลึกลับซับซ้อน น่าค้นหาสุดๆ เลยฮยอง" จองกุกด้วยน้ำเสียงและแววตาตื่นเต้น

"แต่กูไม่เชื่อว่ะ" ผมพูดออกไป ทำให้ทุกคนตกใจ

"ฮยองก็จริงๆ เลย หลอกให้ผมพูดแล้วกลับไม่เชื่อ เปลืองน้ำลายชิบหาย" 

"มึงเงียบไปเลยไอ้วี กูจะเชื่อว่าผู้หญิงพวกนั้นมีพลังจริงๆ ก็ต่อเมื่อกูได้เห็นกับตา" ผมบอก

"งั้น...ต้องพิสูจน์! กูเอาด้วยๆ กูก็อยากเห็น" เจโฮปเห็นด้วยกับผม

"แล้วจะพิสูจน์กันยังไง" จินถาม

ผมหันไปหาตัวช่วยที่ดีที่สุด แล้วมันก็ทำหน้าเหลอหลา

"ผมไม่เอาด้วยนะฮยอง" 

.........จบ PART 9.........