คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : หนังสือเทพ บทที่ 13: หนึ่งเดือนก่อนพิธีรับเทพองค์น้อยๆ
าวันนั้นเป็น้นมา เพื่อนๆ อแอเรียเินไปไหนมาไหนับเธอลอเวลา เมฟิสับยูนิไม่ยอมปล่อยให้เธอเินนเียวเพราะลัวว่าเหุาร์ะเิ้ำลอย นาเ้าห้อน้ำยูนิยัเฝ้าถึหน้าห้อเลย ว่าแอเรียะื่นาารโนแท็บ่ายอวันที่สามอารเปิภาเรียน อนที่เธอื่นทีแร็ำไม่ไ้นระทั้เห็นแฟ อาารย์โรวิสอนุาิให้แอเรียลับไปเรียน่อไ้ามปิหลัาที่หลับยาว
ระยะเวลาสามเือนที่ผ่านมาอารมาเรียนที่โรเรียนเทพแอเรียเริ่มใ้เวทเทพล่อแล่วเหมือนลูหลานเทพนอื่นเนื่อาอาารย์เมนีส่วยสอนเธออนาบว้า
วิายิธนูเธอใ้หลัวิธีารยิที่เธออ่านในู่มือารยินำนาไปแล้ว
ส่วนอีสอวิาที่เธอทำไ้ีือวิาพละออาารย์อีราสับวิาศิลปะาร่อสู้ออาารย์ไรอน
อาารย์สอนวีรบุรุษที่โ่ัและเนทอร์ที่เปลี่ยนร่าม้าอนให้เป็นามนุษย์ วิาที่แอเรียไม่่อยเ่็ะเป็นวิานรีเพราะ่อนที่ะมาเรียนเธอไม่เยแะเรื่อนรีมา่อนนเธอิไว้แล้วว่าเธอไม่มีทาเป็นบุรีอทพแห่นรีแน่ๆ
วิาารประิษ์ออาารย์เนัสับวิาภาษาเทพออาารย์อธีน่า็ยัทำเรียนพอไ้เมื่อพวเพื่อนๆ
มา่วยสอนเธอ และเรื่อรรมารุมเธอับเมฟิสไ้รับารอบรมและูแลโยพี่รหัสอพวเาัสมีเนีย
โรเส้าที่เป็นน้อรหัสอโทริสอีทีทำให้ทั้สอเป็นหลานรหัสอหัวหน้ารรมารุมและนัเรียนายที่อันรายที่สุในโรเรียน
เือนที่สามอเทอมอยู่ใน่วฤูหนาวพอีทำให้เ็นัเรียนส่วนให่อยู่้านในอาารเรียนที่อบอุ่น
แ่พวลูหลานอเทพแห่วามหนาวับหิมะะออไปเล่นหิมะ แม้แ่พวแอเรียยัออไปเล่นเมส์้านนอเลย
แอเรียที่อยาเ้าไปอยู่ในอาารเรียนเพื่อหนีหนาว็ลับโนลาออมา้วย
“มาเล่น่อนแอบันเถอะ” เียออวามิเห็น
“็ีนะ แ้เบื่อี”
ถึะเป็นวัยรุ่นแล้วแ่พวเธอ็อยาเล่นแบบเ็ๆ
เียี้ไปที่เมฟิส “ให้เมฟิสโ้เป็นนหานะ” แล้วเธอ็วิ่หนีไป่อนัว่อนเพื่อน
นอื่นหันไปมอเมฟิส “โีนะพว นั 20 วิฯ นะ” เรย์วิ่ามเียไป
เนื่อาโนเลือโยไม่ไ้สมัรใเมฟิสเลย้อทำใ “ำ”
เาหัน้านไปทาำแพแล้เริ่มนับ
แอเรียวิ่ไปทาเาวโยยูนิามเธอไป้วย “แอเรียรอ้วย!!”
แ่เ็สาวไ้หายเ้าไปในสวนราบีรินธ์ึ่ใร็ามที่เ้าไปะโนเาวเปลี่ยนุปล่อยนเ้าลอเวลาทำให้ยูนิหาแอเรียไม่เอ
“แอเรีย เธออยู่ไหนน่ะ!! แอเรีย!!”
ฝ่ายแอเรียที่ำลัเินอยู่อีฟาหนึ่อสวนเินหาทาออาสวน
“ย-ยูนิ!!” เมื่อรู้ว่าเพื่อนอเธอไม่ไ้เ้ามาพร้อมเธอ
แอเรียเอาโนอาที่ถูย่อส่วนออมาาระเป๋าระโปรเพื่อเอาไว้ป้อันัว
เธอนึว่าะมีัวอะไรออมาาพุ่ไม้เหมือนอนที่เอพวพิี่แ่วันนี้ลับไม่มี
เิน่อไปเลื่อยๆ เอพวปีศานอนรวมันอย่าหนาวสั่น
ทีแรเธอ็อยาะรีบหนีพวมันแ่เธอลับไป่วยพวมันเพราะวามสสารโยเอาผ้าันหนาวั้นนออเธอให้พวมันห่มพร้อม่อไฟให้่อนที่ะเินผ่านพวมันไป
เธอไม่เห็นมันมอเธอ้วยวามอบุและาบึ้ที่เธอ่วยเหลือมันไว้
“วันนี้ะไ้ออาสวนมั้ยเนี่ย!!!”
เธอเินไปบ่นไปนไปเอร่าอายนหนึ่ำลัเินมาทาเธอ เามีผมสีน้ำเินใสุ่ิโมโนออาาัรนิฮหลายั้น
เมื่อายัล่าวเห็นแอเรีย เาเินมาถามว่า “เ้าหลทาเหรอ
แม่นา”เธออบลับไปอย่าเินอาย “-่ะ แล้วท่านเหรอะ?”
ายยิ้มให้เธอ “้ามาเินูสวนน่ะ
ให้้านำทาเ้าออาที่นี่นะ” แล้วเาพาเธอไปทาที่เาเินมาเมื่อสัรู่ ทีแรทั้สออเียบไม่พูุยันแ่ายปริศนาเริ่มถาม
“แม่นา เหุใเ้าถึไ้เ้ามาในสวนแห่นี้?
โรเรียนไม่ไ้เือนเรื่ออันรายในเาวเลยหรือ?”
“-็บอ่ะ ันลืมำนึถึเรื่อนี้อนที่เล่น่อนหาับเพื่อน่ะ
ท่านเป็นนูแลส่วนเหรอะ?” ายแนนิฮหัวเราะเบาๆ
“้าไม่ใ่นูแลสวนอโรเรียนนะแม่นา ้าือสึิโยมิเทพแห่วัทร์”
เมื่อาย้าๆ อเธอบอื่ออน แอเรียรีบโ้ำนับเา “ท-ท่านสึิโยมิ
้าน้อยอโทษที่เสียมารยาทับท่านเพะ!!!!!”
“อะไรันแม่นา เ้าไม่ไ้ทำอะไรผิเลยนะ ปี่อนๆ
็มีนเ้าใผิเหมือนเ้าและ็้าไม่่อยถือเรื่อศัิ์สัเท่าไหร่” เทพหนุ่มูมือเย็นๆ
อเธอออาเาวทำเอาเธอหน้าแเล็น้อย เมื่อออมาไ้็พบว่าใล้่ำะแล้ว
พวเียน่าะำลัหาเธออยู่ ทั้สอเินเ้าไปในห้อโถออาารเรียนเห็นพวเียยืนอยู่ับพวรรมารุมที่มา่วยามหาแอเรียไม่ไลาที่ประูทาเ้าอาารมานั
นแรที่ะเห็นแอเรีย็ือไอราห์ “แอเรีย!!”
เพื่อนอเธอหันมาหาเธอแล้ววิ่มาหา “ยัยบ้า อย่าทำให้นอื่นเป็นห่วสิ
ยิ่มีนพยายาม่าเธออยู่นะ” เียอเพื่อนสาวอเธอ พี่รรมารุมอัวไปที่อื่นเมื่อรู้ว่าเอัวนที่หายแล้ว
“อโทษทีที่ทำให้เป็นห่วนะ ทุน” เธอหันลับไปหาเทพผมน้ำเิน
“อบุมา่ะท่านสึอโยมิที่พา้าน้อยออมา”
“ไม่เป็นไร ว่าแ่้าบอื่ออ้าไปแล้ว แม่นามีนามว่าอะไรหรือ?”
เือบลืมไปแล้วว่านเอไม่ไ้แนะนำัว
“้าน้อยื่อแอเรียนาเีย ูปีทีอาร่า
เรีย้าว่าแอเรีย็ไ้่ะท่านสึิโยมิ”
สึิโมยิยิ้มว้าแล้วับมืออเ็สาว “ื่อเหมาะับแม่นาริๆ
” แล้วนำมาูบ่อนที่ะาไป
“้าอัวลับบ้านพัเทพ่อนนะอรับ” เทพหนุ่มเินไปอีทาอห้อโถทิ้สาวผมำยืนหน้าแ
เาเินผ่านเมฟิสพร้อมล่าวทัเบาๆ เพียแ่ทั้สอไ้ยิน “ไฮิิาะ โทิโะ ไม่ไ้เอันั้หลายพันปีูเ็ึ้นนะหลัาไ้เิใหม่”
แล้ว็เินาไป
“มีเทพูบมือเธอ้วยอ่ะ แอเรียเธอนี้เนื้อหอมริๆ เลยนะเนี่ย”
เียิ้มแ้มสาวเพื่อนอเธอที่ำลัพูไม่ออ “รู้มั้ยว่าถ้ามีเทพูบมือแปลว่าเทพอ์นั้นำลัหมายาเธออยู่
ยิ่เทพสึิโยมิเป็นเทพายที่ยัไม่มีภรรยาับลูหลานทีนะ
นาไอ้วิเวียนยัอิาเลย” มอไปที่เสาอาารไม่ไลนัือวิเวียน่าที่แอบมอแอเรียอย่าเียแ้น
แ้นไม่หยุเสียริ
“-ันว่าเราไปโรอาหารันเถอะ” แอเรียออวามิเห็นเพราะเธอไม่อยาะมีปัหาับัิวบัสผมเียว
้วยวามว่าวันนี้โทริสอนุาิให้รรมารุมปีหนึ่หยุ แอเรีย
เมฟิส เรย์ และแฟเลยไม่้อไปทำเวร ระหว่าที่เินไปโรอาหารแอเรียบัเอิเินผ่านายที่เินสวนลุ่มเธอ
“อะไระน่ารัน่าินนานี้”
แอเรียหันไปเอายผมแที่ยืนหันหลัให้เธอ เมื่อรู้อีทีายหนุ่มับาอเธอและ้อาเธอ
“เ-เอ๋?”
“ท่านโลิ!!!” ายผมแปล่อยแอเรียให้เธอยืนัวแ็แล้วบอเธอว่า “่อยเอันนะสาวน้อย”
่อนที่เาะเินามรรมารุมาหอนอร์สที่นำทานไปบ้านพัอเทพ
เียพาแอเรียไปห้ออาหารโยมียูนิ่วยูไป้วย “เทพแห่ารเเรไม่่อยน่าไว้ใสัเท่าไหร่นะ
แอเรียอย่าไปสนใเาเลย” ยูนิบอเพื่อนเธอ ถึโลิะเป็นพี่น้ออษัริย์แห่นอสแ่็ไม่หมายวามว่าเาะเป็นนีเสมอไป
แ่วันเียว็มีเทพหมายาแอเรียะแล้ว
----------------------------------------------
อัพแล้ว่ะ!!!!!!!!!!
นแรือเทพโลา่ะ
นที่สอือเทพสึิโยมิ
่อ้วยอาารย์ไรอน
และสุท้ายอาารย์เนัส
S. Atsuko
30/3/2015
---------------------------------------------
Rewrite Chapter
10/5/2016
ความคิดเห็น