ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : หนุ่มป๊อป!!
“เฮ้อ............-_-^^^”
“นี่ลูกแก้ว แกเป็นอะไรของ ฉันฟังแกถอนหายใจมาเกือบจะครบ 40 รอบแล้วนะ
ฉันว่าแค่นี้ก็เพียงพอสำหรับการถอนหายใจทั้งปีแล้วแหละ”
“หรอ อืมๆๆ”
“เอางี้ดีกว่า ฉันพาแกไปหาหมอที่ศรีธัญญาดีกว่า จะได้รู้ว่าแกเป็นอะไร”
“อือ ไปหาหมอที่ศรีธัญญา.........เฮ้ย!!! แกจะบ้าหรอ ฉันไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย”
“ก็ดูแกทำหน้าบูดเหมือนตูดลิงตั้งแต่เช้าแล้ว” ตกลงยัยปอมันห่วงฉันจริงๆ หรือว่ามันหลอกด่าฉันกันแน่ล่ะเนี่ย
“เออ...ปอแกจำพี่ที่คุมเราตอนที่เราแข่งเกม 24 ได้มั้ย???”
“แกนี่มันเชยระเบิดจริงๆ มานี่ๆ ฉันจะอัพเกรดข้อมูลในสมองแกให้เอง”
“……………” นังปอมันบ้าป่าววะ อัพเกรดข้อมูลอะไรของมัน เออแล้วเราคบกับคนบ้านี่คือเราบ้าด้วยหรือป่าวอะ (ไม่ต้องสนใจมันคะ คือคนเขียนไม่ค่อยเต็มนางเอกของเราก็เลยบ๊องๆตามไปด้วย)
“พี่คนนั้นเค้าชื่อ พี่บาส นี่ถ้าฉันไม่รู้จักพี่เค้านะ แกตัดฉันออกจากตำแหน่ง เจ้าแม่หนุ่มป๊อปได้เลย
เพราะใน รร.นี้คงไม่มีใครที่ไม่รู้จักพี่เค้าหรอก.......อ้อ ลืมไปเว้นแกไว้คนนึง^^” ก็เพราะฉันรู้ไง
ว่าแกนะมีสมองไว้จำแต่เรื่องแบบนี้ ฉันถึงได้เลือกถามแก
“คนอย่างนายนั่นมันมีอะไรน่าจดจำนักหรอไง”
“ก็เพราะเธอไม่รู้จักพี่เค้าดีพอไงล่ะ” ฉันว่าเพราะฉันรู้เค้าจักดีพอมากกว่านะ
แล้วอีกอย่างเธอเน่าจะเลิกทำสายตาเพ้อฝันอย่างนั้นได้แล้วละ
“แต่เธอไม่รู้จักพี่เค้าจริงๆซะหน่อย”
“ใครบอกล่ะ เธอดูนี่ละกันสมุดบันทึกของฉัน...หน้าไหนนะ.....อ้อ หน้านี้ อ่ะดูซะ”
นี่ฉันไม่คิดว่าเพื่อนฉันมันจะรู้ได้ขนาดนั้นเลยนะ ในหน้านี้ มันทั้งรูป( แอบถ่าย ) ประวัติย่อๆ ชอบอะไร
ไม่ชอบอะไร เอ๊ะ!!...ว่าแต่นายเค้ามีน้องชายด้วยหรอ
“ยัยปอ น้องเค้าชื่ออะไรอ่ะ”
“บอล ที่อยู่ห้องเดียวกับเราไง เธอจำไม่ได้หรอ”
“ไม่ใช่ว่าจำไม่ได้ แต่ฉันจะไปรู้ได้ไงล่ะ ว่าบอลไปน้องของคนบ้าๆอ่ะ”
“เออเนอะ ฉันก็ลืมไป….แต่ฉันว่านะ 2คนนั้นเหมือนกันจะตาย โดยเฉพาะความหยิ่ง อิอิ”
“นักเรียนทุกคนขอให้ลงมาที่หอประชุมเพื่อเลือกชุมนุมที่จะเข้าเรียนด้วยค่ะ~~~”เสียงประกาศดังขึ้นทันทีที่เรียนจบ
“แหมอะไรมันจะทันใจขนาดนี้….มีชุมนุมคนหล่อบ้างมั้ยนะ จะได้รีบเข้าเลย><”
“ให้มันน้อยๆหน่อยเถอะยัยปอ -_-”
“ว่าแต่เธอจะเข้าชุมนุมอะไรล่ะ”
“ยังไม่รู้เลยไปดูกันก่อนสิ” แล้วฉันก็พาแกมลากยัยปอลงไปที่หอประชุม
“~~น้องคร้าบบบ....ที่นี้เลยคร้าบบบ......ชุมนุมประสานเสียงคร้าบบบบบบ~~”
“อ้อ มิน่าละลากเสียนยานอย่างกับแม่นากเชียว” ยัยปอนี่ก็ขัดคอเขาจังเลย
“น้องๆ ทางนี้ดีกว่าครับ ชุมนุมปิงปอง”
“เหอะๆ มิน่า...เสียงกระเด้งกระดอนเหมือนลูกปิงปองเลย”
“น้องครับๆ น้องสวยๆคนนั้นแหละ เข้าชุมนุมทำอาหารมั้ยครับ”
“ขา...”ดูมันหันควับไปทันทีเลย แต่แล้วยัยปอก็ทำหน้าตกใจสุดขีด แล้วก็รีบเดินหนีไปเลย
“เสียงก็หล่อดีอยู่หรอกนะ แต่หน้านี่คนละเรื่องกันเลย”ยัยปอกระซิบกับฉัน ก็จริงนะ
ยัยถ้าประธานไม่หล่อมันก็ไม่เข้าหรอก
“ลูกแก้วๆ ดูทางนั้นสิ” ยัยนี่สะกิด หรือว่าตบหลังฉันกันแน่เนี่ย
“ก็ชุมนุมกอล์ฟไง เธออ่านไม่ออกหรอ” ท่าจะต๊องนะเนี่ยเพื่อนฉัน
“ป่าวๆ ว่าแต่เธอตีกอล์ฟเป็นใช่มั้ย”
“ก็พอได้”
“งั้นไปกันเถอะ” พูดจบยัยนี่ก็เริ่มลากฉันทันที
“เดี๋ยวๆ ไปไหนอะ”
“ก็เข้าชุมนุมไง พี่บอสเค้าเป็นประธานชุมนุมด้วย ดูสิ”
“ไม่เอาอะ เธออยากเข้าก็เข้าไปคนเดียวสิ”
“ก็คิดซะว่าทำเพื่อฉันก็แล้วกัน นะๆ”
“เออๆ ไปก็ไป”
“เย้~~~^^” ดีใจหน้าบานเลยนะยัยปอ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“นี่ลูกแก้ว แกเป็นอะไรของ ฉันฟังแกถอนหายใจมาเกือบจะครบ 40 รอบแล้วนะ
ฉันว่าแค่นี้ก็เพียงพอสำหรับการถอนหายใจทั้งปีแล้วแหละ”
“หรอ อืมๆๆ”
“เอางี้ดีกว่า ฉันพาแกไปหาหมอที่ศรีธัญญาดีกว่า จะได้รู้ว่าแกเป็นอะไร”
“อือ ไปหาหมอที่ศรีธัญญา.........เฮ้ย!!! แกจะบ้าหรอ ฉันไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย”
“ก็ดูแกทำหน้าบูดเหมือนตูดลิงตั้งแต่เช้าแล้ว” ตกลงยัยปอมันห่วงฉันจริงๆ หรือว่ามันหลอกด่าฉันกันแน่ล่ะเนี่ย
“เออ...ปอแกจำพี่ที่คุมเราตอนที่เราแข่งเกม 24 ได้มั้ย???”
“แกนี่มันเชยระเบิดจริงๆ มานี่ๆ ฉันจะอัพเกรดข้อมูลในสมองแกให้เอง”
“……………” นังปอมันบ้าป่าววะ อัพเกรดข้อมูลอะไรของมัน เออแล้วเราคบกับคนบ้านี่คือเราบ้าด้วยหรือป่าวอะ (ไม่ต้องสนใจมันคะ คือคนเขียนไม่ค่อยเต็มนางเอกของเราก็เลยบ๊องๆตามไปด้วย)
“พี่คนนั้นเค้าชื่อ พี่บาส นี่ถ้าฉันไม่รู้จักพี่เค้านะ แกตัดฉันออกจากตำแหน่ง เจ้าแม่หนุ่มป๊อปได้เลย
เพราะใน รร.นี้คงไม่มีใครที่ไม่รู้จักพี่เค้าหรอก.......อ้อ ลืมไปเว้นแกไว้คนนึง^^” ก็เพราะฉันรู้ไง
ว่าแกนะมีสมองไว้จำแต่เรื่องแบบนี้ ฉันถึงได้เลือกถามแก
“คนอย่างนายนั่นมันมีอะไรน่าจดจำนักหรอไง”
“ก็เพราะเธอไม่รู้จักพี่เค้าดีพอไงล่ะ” ฉันว่าเพราะฉันรู้เค้าจักดีพอมากกว่านะ
แล้วอีกอย่างเธอเน่าจะเลิกทำสายตาเพ้อฝันอย่างนั้นได้แล้วละ
“แต่เธอไม่รู้จักพี่เค้าจริงๆซะหน่อย”
“ใครบอกล่ะ เธอดูนี่ละกันสมุดบันทึกของฉัน...หน้าไหนนะ.....อ้อ หน้านี้ อ่ะดูซะ”
นี่ฉันไม่คิดว่าเพื่อนฉันมันจะรู้ได้ขนาดนั้นเลยนะ ในหน้านี้ มันทั้งรูป( แอบถ่าย ) ประวัติย่อๆ ชอบอะไร
ไม่ชอบอะไร เอ๊ะ!!...ว่าแต่นายเค้ามีน้องชายด้วยหรอ
“ยัยปอ น้องเค้าชื่ออะไรอ่ะ”
“บอล ที่อยู่ห้องเดียวกับเราไง เธอจำไม่ได้หรอ”
“ไม่ใช่ว่าจำไม่ได้ แต่ฉันจะไปรู้ได้ไงล่ะ ว่าบอลไปน้องของคนบ้าๆอ่ะ”
“เออเนอะ ฉันก็ลืมไป….แต่ฉันว่านะ 2คนนั้นเหมือนกันจะตาย โดยเฉพาะความหยิ่ง อิอิ”
“นักเรียนทุกคนขอให้ลงมาที่หอประชุมเพื่อเลือกชุมนุมที่จะเข้าเรียนด้วยค่ะ~~~”เสียงประกาศดังขึ้นทันทีที่เรียนจบ
“แหมอะไรมันจะทันใจขนาดนี้….มีชุมนุมคนหล่อบ้างมั้ยนะ จะได้รีบเข้าเลย><”
“ให้มันน้อยๆหน่อยเถอะยัยปอ -_-”
“ว่าแต่เธอจะเข้าชุมนุมอะไรล่ะ”
“ยังไม่รู้เลยไปดูกันก่อนสิ” แล้วฉันก็พาแกมลากยัยปอลงไปที่หอประชุม
“~~น้องคร้าบบบ....ที่นี้เลยคร้าบบบ......ชุมนุมประสานเสียงคร้าบบบบบบ~~”
“อ้อ มิน่าละลากเสียนยานอย่างกับแม่นากเชียว” ยัยปอนี่ก็ขัดคอเขาจังเลย
“น้องๆ ทางนี้ดีกว่าครับ ชุมนุมปิงปอง”
“เหอะๆ มิน่า...เสียงกระเด้งกระดอนเหมือนลูกปิงปองเลย”
“น้องครับๆ น้องสวยๆคนนั้นแหละ เข้าชุมนุมทำอาหารมั้ยครับ”
“ขา...”ดูมันหันควับไปทันทีเลย แต่แล้วยัยปอก็ทำหน้าตกใจสุดขีด แล้วก็รีบเดินหนีไปเลย
“เสียงก็หล่อดีอยู่หรอกนะ แต่หน้านี่คนละเรื่องกันเลย”ยัยปอกระซิบกับฉัน ก็จริงนะ
ยัยถ้าประธานไม่หล่อมันก็ไม่เข้าหรอก
“ลูกแก้วๆ ดูทางนั้นสิ” ยัยนี่สะกิด หรือว่าตบหลังฉันกันแน่เนี่ย
“ก็ชุมนุมกอล์ฟไง เธออ่านไม่ออกหรอ” ท่าจะต๊องนะเนี่ยเพื่อนฉัน
“ป่าวๆ ว่าแต่เธอตีกอล์ฟเป็นใช่มั้ย”
“ก็พอได้”
“งั้นไปกันเถอะ” พูดจบยัยนี่ก็เริ่มลากฉันทันที
“เดี๋ยวๆ ไปไหนอะ”
“ก็เข้าชุมนุมไง พี่บอสเค้าเป็นประธานชุมนุมด้วย ดูสิ”
“ไม่เอาอะ เธออยากเข้าก็เข้าไปคนเดียวสิ”
“ก็คิดซะว่าทำเพื่อฉันก็แล้วกัน นะๆ”
“เออๆ ไปก็ไป”
“เย้~~~^^” ดีใจหน้าบานเลยนะยัยปอ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น