ผมไม่ได้เป็นนะครับ...

คิน มัจจุราชผู้พรากชีวิตคนอื่นมานับไม่ถ้วน วันหนึ่งต้องเลือกเส้นทางความตายของตนเองเพื่อปกป้องสิ่งมีค่าที่ตัวเองเหลืออยู่ 

.

.

.

ร่างของผมร่วงลงสู่เบื้องล่างของมหาสมุทรลึก เรี่ยวแรงหมดสิ้น ไร้แรงขัดขืน สิ่งที่เห็นสุดเป็นภาพสุดท้ายคือแสงแดดที่ค่อย ๆ กลายเป็นดวงไฟเล็กลง ๆ จนในที่สุดทุกอย่างพลันตกอยู่ในความมืดมิด

.

.

.

ลำคอแห้งผาก ทุกอย่างมีแต่ความมืด ทว่ากลิ่นกลับคุ้นเคยอย่างประหลาด ผมตื่นขึ้นมาในห้องสีขาว ร่างกายถูกปกปิดด้วยชุดคนไข้สีฟ้า และผู้คนตรงหน้ากลับไม่ใช่ใครที่ผมรู้จักเลยสักคน

.

.

.

"เรน มึงฟื้นแล้วเหรอ" ใครคือเรน??? ผมชะงักและขอกระจกมาส่อง เดี๋ยวนะ!!!!! นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันวะครับ!!!!!!!!!!!